119 สวนสมุนไพร พีระมิด
“ตามนั้น” เฮฟดึงแผ่นขนมปังออกมาทาแยมแบล็กเบอร์รี่ “สักหน่อยไหมคิว”
คิวไม่ปฏิเสธสิ่งใดเกี่ยวกับแยม “มันช่างเป็นอะไรที่วิเศษที่สุด” คิวพูดต่อ “ไม่เคยฝันเลยว่าจะได้มากินของที่ตนเองชอบ ในสถานที่ผลิตสิ่งนี้”
“เดี๋ยวช่วงบ่ายเราจะไปสถานที่ผลิตแยมกัน” เดิร์ทจับคุกกี้แผ่นใหญ่ ดึงออกมาหักครึ่ง “ใครสนใจไปบ้าง เพราะฉันต้องแวะไปดูคนงานที่สวนผลไม้เล็กน้อย”
“ไป ไป ไป ไป ไป” คิวยกมือกดวิญญาณตัวเองไว้
“อืม แล้วนายล่ะซิส จะไปไหน” เฮฟถามซิสขณะเปิดถ้วยซุปโครงกระดูกหมู
“เอ่อ ผมต้องการไปหาสมุนไพร” ซิสตอบ
“งั้นก็ตามนั้น เราแยกกันไปแล้วช่วงเย็นค่อยมาทานอาหารกันอีกรอบ” เฮฟพูดต่อ “โชตะน่าจะเลิกงานมาพอดี”
“ใครคือโชตะ” คิวพูดเบาๆ ซิสส่ายหัว “ฉันไม่รู้”
หลังจากที่ทุกคนทานอาหารเสร็จก็เป็นช่วงเวลาหย่อนใจ ซิสและคิวเดินออกมาสำรวจรอบๆ บ้าน มองหินกลมเกือบจะวงลี เรียงกันหลายชั้นอย่างไม่สมดุล แต่มันก็ไม่มีท่าทีจะล้มลงมา น้ำไหลผ่านหินรอบด้านก่อนจะถัดลงมาอีกก้อนหนึ่ง
นกหน้าตาไม่คุ้นเคยคาบหนอน บินผ่านไปมาอยู่บนต้นไม้ กระรอกหลากสี กำลังวิ่งแข่งกันอยู่บนหลังคา แมวตัวสีเทานอนหลับอย่างสนิทอยู่ใต้หมอนใบเล็ก แมวสีเหลืองทองกำลังนั่งควักมืออยู่ แต่ซิสมองว่ามันเป็นรูปปั้น
นกสีฟ้าตัวเล็กส่งจดหมายยื่นมาให้ซิส เขาเปิดอ่านในขณะที่คิวกำลังนั่งอย่างสบายใจ
ข้อความจดหมาย ‘หมาป่าหางไฟ นายเขียนได้สนุกสุดๆ ฉันไม่เคยไปล่ามันเลย แล้วอีกอย่างที่นายบอกว่าไอเท็มจะราคาตก ที่จริงไม่ใช่เลย มันกลับเป็นที่ต้องการเสมอๆ แต่มันไม่ได้เป็นรางวัลอย่างที่นายต้องการ ฝากบอกคิวด้วยฉันคิดไอเดียเจ๋งๆ ให้กับโล่ของเจ้านั้นแล้ว ฟลู ช่างตีดาบ’
“นี่นายส่งข้อความไปหาฟลูด้วยหรอ” คิวถาม
“ก็ใช่ไง” ซิสเอนตัวลงนอน “ในช่วงเวลากลางคืน ฉันนอนไม่หลับก็เลยเขียนเรื่องเล่าการผจญภัยในจดหมายส่งให้เจ้าฟลู”
“เล่าเรื่องฉันรึเปล่า เติมไปเยอะๆ เลยนะ โล่สังหารหมู่ ระเบิดมอนสเตอร์ได้พร้อมกันร้อยตัว ปราบบอสด้วยจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง อะไรเทือกนั้น” คิวหัวเราะ
ซิสอมยิ้มเล็กน้อย “เล่าสิ”
จดหมายอีกฉบับมาส่งเช่นกัน
“แปลกแฮะ ส่งมาสองฉบับเลยหรอ” คิวพูด
“ไม่ๆ อันนี้ของคุณโกส” ซิสพูด คิวลุกขึ้นนั่ง
ข้อความในจดหมาย ‘เกิดอะไรขึ้นกับพวกนายสองคน ราวกับว่าหายไปซะอย่างนั้น ซิส ลูกค้าบางคนผิดหวังมาก เขาคิดว่านายจะล่าอะไรดีๆ มาขาย เพราะของในตู้เขาเริ่มหมด ถ้ายังอยากได้ทองด้านนอก ช่วยหาอะไรมาขายด้วย ปล.รอบที่แล้วมีคนตั้งราคาจิตหมาป่าหางไฟสูงถึง10,000 ทอง (ด้านนอก) จากโกส’
“ฉันโคตรจะสับสนกับชีวิตเลย มันเป็นความรู้สึกว่าไปไม่ถึงไหน” ซิสพูดต่อ “เหมือนอะไรบางอย่างมันเร่งฉันอยู่ บางคืนก็รู้สึกไม่สบายใจ ได้แต่คิดทำยังไงถึงจะเก่งขึ้น ทำยังไงถึงจะดีขึ้น ทำยังไงถึงจะพัฒนาขึ้น”
“ก็เพราะมันไม่ง่ายยังไงล่ะ” คิวพูด “ในทางหลักการแล้ว การได้ทำสิ่งที่เราถนัดเพื่อสร้างรายได้อยู่ในโลกแห่งการหมุนเวียนเช่นนี้ มันยากมาก ฉันจึงต้องยอมตัดอะไรบางอย่างออกไป เพื่อแลกกับอะไรบางอย่าง”
“นั้นหมายความว่า ฉันต้องทิ้งการผจญภัยแล้วหางานทำซะ” ซิสพูด “โคตรจะสับสนเลย”
“มันไม่ง่ายที่จะจับปลาสองมือ” เฮฟเสริม “หันมาจับปลาทีล่ะตัวด้วยสองมือจะดีกว่า บางครั้งอาจจะได้ปลามากกว่าสองตัวในสองมือ”
“คุณเฮฟครับ” ซิสพูด ก่อนจะหันไปมองคุณเดิร์ท “คือว่า ผมต้องล่าไอเท็มเพื่อแลกทองด้านนอก”
“อืม” เดิร์ทพูด “ในช่วงเวลาการทำงานเริ่มต้น จะเป็นช่วงเวลาที่สับสน ไม่แปลก พอไปเรื่อยๆ จะเข้าใจเองว่าทางเลือกไหนเหมาะสมกับเรา” เดิร์ทเดินก้าวไปด้านหน้าอย่างช้าๆ “ฉันไม่อยากจะเสียมารยาทหรอกนะ แต่ปัญหาที่พวกนายเจอ มันคือเส้นทางไปต่อ”
“ผมไม่มีปัญหา” คิวพูด
“ไม่จริงหรอก นายมี แค่ตอนนี้มันเป็นเรื่องไม่สำคัญไปซะแล้ว ไปกันเถอะ ใช้ชีวิตสำหรับวันนี้” เดิร์ท เดินนำทุกคนออกมาจากบ้านถือสมุดเวทย์สีเขียวเข้ม กระดาษภายในขยับไปมาเหมือนรากไม้ เฮฟยกตะกร้ามาสองใบ ส่งให้ซิส
“แล้วเจอกันตอนเย็น” เฮฟพูด ก่อนจะนำทางซิสไป ซิสหันไปมองคิวก่อนจะเปลี่ยนสายตามามองด้านหน้า
คิวและเดิร์ทเดินหายเข้าไปในป่าเบี่ยงซ้ายเล็กน้อย ส่วนเฮฟและซิสเดินเบี่ยงขวาเล็กน้อย
“สบายดีไหม” เจ้าหน้าที่สวมสร้อยคอขนนกกำลังทักทายคุณเฮฟ เขาโบกมือและตะโกนออกมา
“เยี่ยมเลยครับ แล้วคุณเป็นไงครับสบายดีไหม” เฮฟตอบ
“แน่นอน อีกอย่างวันนี้อากาศดีสุดๆ ไปเลยล่ะ” เจ้าหน้าที่ยิ้มทักทายอย่างเป็นมิตร
พีระมิดสามเหลี่ยมถูกสร้างด้วยกระจกขนาดใหญ่ สูงเกือบห้าสิบเมตร มีต้นไม้หลากชนิดขึ้นอยู่บริเวณโดยรอบ ภายในมีคนกำลังตัดสมุนไพร ผู้คนเดินถือตะกร้าเข้าออกปกติ
“ไม่ใช่คนเก็บสมุนไพรจะเป็นนักผลิตโพชั่นเสมอไป” เฮฟพูดขณะมองแววตาซิส เหมือนเขารู้สึกว่าซิสกำลังสงสัยอะไรอยู่
“ภายในนั้นจะเป็นเช่นไร สวนสมุนไพรพีระมิด” ซิสพูด
“ไม่มีทางรู้จนกว่าจะได้เข้าไป” เฮฟนำทางซิสเข้าไป เขายื่นแขนไปในช่องอากาศสีฟ้าอ่อน มีเจ้าหน้าที่ชุดสีขาวกำลังยืนอยู่ทางเข้า เครื่องเหล่านี้จะบันทึกว่าใครเข้าไป ซิสก้มมองดูกำไรข้อมือของตัวเอง
“ค่าพลัง -10 อ่อนชะมัด” เขาพูดเบาๆ หลังจากยื่นมือเข้าไป ยามสองคนมองซิสด้วยสายตาเอ็นดู แต่ก็แอบยิ้มเล็กน้อย
ภายในอากาศเย็น มีลมพัดจากวงแหวนเวทย์สีเขียว คอยให้อากาศต้นไม้ถ่ายเทตลอดเวลา วงแหวนเวทย์สีฟ้า ดูดซับน้ำจากพื้นดินคอยเติมเต็มให้กับสมุนไพร
“มันเกิดขึ้นได้ยังไงครับ” ซิสมองรอบๆ เต็มไปด้วยรากไม้ กำลังส่ายไปมาราวกับว่ามันเต้นอยู่บนเวที
“ธรรมชาติ” เฮฟตอบ “สิ่งเหล่านี้พวกมนุษย์ไม่ได้ทำ ธรรมชาติสร้างขึ้นมา มันลึกซึ้งเกินกว่าที่ฉันจะตอบได้ เอาเป็นว่า ไปชั้นสองกัน และอีกอย่างธรรมชาติสร้าง มนุษย์จัดการให้เป็นระเบียบ”
ซิสเดินตามคุณเฮฟไปที่ชั้นสอง ในชั้นนี้วงแหวนเวทย์จะอยู่รอบข้างเหมือนกับชั้นหนึ่ง คอยเติมลมและน้ำให้กับสมุนไพร วงแหวนเวทย์สีเหลืองจะคอยให้ความอบอุ่น มันดึงดูดพลังงานจากแสงอาทิตย์เปลี่ยนเป็นรูปแบบวงแหวนเวทย์
