114 ระเบิดขนเป็ด

“รับทราบ” ซิสพูด เขากระโดดลงไปด้านล่างวิ่งตามรถม้า ไอเย็นน้ำแข็งไหลเวียนทั่วร่างกาย หนาแน่นที่คทา ส่องแสงสีฟ้าออกมา เตรียมตัวต่อสู้

“เจ้าบ้าซิส ทำอะไรโง่ๆ อีกแล้ว” คิวกระโดดตามลงไป

“ฮับ” ซิสพูด “คุณช่วยชะลอรถม้าลงหน่อย ปล่อยให้พวกเราเป็นฝ่ายนำ”

รถม้าชะลอตัวลง เป็ดสีดำสะบัดปีกออกมา คิวขว้างโล่ออกไปป้องกัน ปีกสีดำปักเข้าที่โล่ ขยับเล็กน้อยก่อนที่จะระเบิดออกมา ขนเป็ดสีดำ ก้านสีขาวขุ่น ปักเข้าที่แขนซิส ก่อนจะระเบิดออก ตู้ม! โพชั่นสีแดงสาดกระจาย

เสียงระเบิดของคิว ทำให้ม้าตกใจ แต่เมื่อใช้บ่อยขึ้นรู้สึกเหมือนม้ามันจะเริ่มชิน

“ขว้างโล่” โล่ติดระเบิดหมุนออกไปกลางอากาศด้วยความเร็ว กระแทกเข้าลำตัวก่อนมัน ระเบิดที่ติดเอาไว้หล่นพื้น ตู้ม!! มันล้มลงไป

ซิสเร่งฝีเท้า ไอเย็นออกมาจากรองเท้าสีน้ำตาล ทำให้เคลื่อนที่ได้เร็วกว่าปกติ เขาใช้คทาน้ำแข็งฟาดใส่ปากขนาดใหญ่ของมัน ก่อนจะแทงคทาลงไป อีกตัวมันอ้อมเข้ามาใช้ปากคาบตัวซิสเอาไว้ เขี้ยวด้านในทิ่มแทง เขาส่งเสียงร้อง ขณะที่ลอยอยู่ในปากของมัน ขยับบีบไปมา

ฮับพยายามขับรถม้าเลี่ยงไปมา การต่อสู้อยู่ด้านหน้า เมื่อเขานำได้ไม่ไกล มันก็พุ่งตรงจะทำลายรถม้าอย่างเดียว

“กำแพงน้ำแข็ง” กำแพงน้ำแข็งขนาดกลางถูกชกขึ้น ทิ่มลำตัวของเป็ดลอยขึ้นไปบนอากาศ ซิสจับคทาเร่งมวลน้ำแข็งสร้างหอก “โถ่ เว๊ย ไม่สมบูรณ์สักที” เขายิงออกไปใส่อีกตัวหนึ่ง ล้มลงไป ส่วนตัวที่ล้มอยู่สะบัดปีกรุนแรง ขนสีดำของมันพยายามสะบัดระเบิดของคิวไปมา เสียงดังขึ้น ตู้ม!!!

“ระเบิดขนเป็ด จะมาสู้ระเบิดของฉันได้ยังไงกันเล่า” คิวตะโกน ติดระเบิดไว้ที่โล่ หลังบีบโพชั่นสีแดงห้าขวด สีเขียวหนึ่งขวด พุ่งเข้าชน แรงดันระเบิดทำให้มันปลิวออกไป

ซิสลุกขึ้นมาบีบโพชั่น ขยับมือไปมาอย่างธรรมชาติ สร้างใบมีดน้ำแข็งขนาดเล็กออกมาจำนวนสิบแท่ง ลอยกลางอากาศไอเย็นแผ่หนาแน่น ก่อนจะบังคับไปแทงใส่เป็ดสีดำ แตกสลายเป็นคริสตัล

อีกตัวลุกขึ้นมา มันวิ่งพุ่งชนอย่างเต็มกำลัง “โล่สะท้อน” ‘ปั้ง’ แตกสลายเป็นคริสตัล

ไอเท็มที่ได้รับ ขนเป็ดสีดำ 1 อัน

กว่าจะหลุดหุบเขาออกมาได้ ต่อสู้กับเป็ดสีดำไปไม่ต่ำกว่า ยี่สิบตัว ได้รับขนเป็ดรวมแล้วห้าอัน

“ถ้าไม่ได้พวกนาย ฉันแย่แน่ๆ” ฮับพูด “อาจจะหนีได้ แต่ก็เสียหายเยอะอยู่”

“แล้วทำไมเราไม่ไปช่องอื่น มันมีตั้งหลายทางในหุบเขา” คิวพูด “ถ้าเป็นผมจะเลือกไปทางด้านซ้าย เหมือนมันจะมีต้นไม้สีขาวขึ้นเยอะ และทางโล่งกว่า”

“ฉันเดินทางบ่อยครั้ง ไม่เคยเจอเยอะขนาดนี้ เต็มที่ก็แค่ตัวเดียว” ฮับดื่มกาแฟแล้วพูดต่อ “ส่วนมากจะเป็นเป็ดสีขาวตัวครึ่งเมตร พวกมันก่อกวนสร้างความวุ่นวาย เรื่องแบบนี้มันควบคุมกันไม่ได้ พวกนายไม่มีทางรู้หรอกว่าทางที่เลือกบางทีมันอาจจะไม่ได้เลวร้ายก็ได้”

“จะบอกว่า พวกเราตัวซวยว่างั้นอาจจะเป็นงั้นก็ได้” ซิสพูด ขณะที่สมองเขาคิดถึงคำพูดทางเลือกที่เราเผชิญมันอาจจะดูแย่ แต่บางทีมันก็ไม่ได้แย่ทุกมุม การที่เราตัดสินใจทางใดทางหนึ่งแล้วยังห่วง หรือเสียใจกับอีกทางหนึ่ง น่าจะเป็นความเสียใจที่ไม่น่าเสียใจ “ทำไมเราคิดมากจัง”

“ไม่หรอก” ฮับรีบพูดออกมา “ในหลากหลายเส้นทาง คนขับรถม้าย่อมรู้ดีถึงความเสี่ยง แต่ฉันไม่ค่อยจ้างให้ใครคุ้มกันรถสักเท่าไหร่”

“ขี้งกน่ะสิ” คิวพูด

“เปล่าเลย บางทีคนที่มาทำหน้าที่รักษารถม้า มันไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่” ฮับถอนหายใจ “ฉันชอบส่งสิ่งของเพราะมันไม่วุ่นวายเหมือนคน บอกไว้ก่อนนะว่าคนดีก็มี”

“แล้วพวกเราวุ่นวายไหม” คิวยกน้ำองุ่นขึ้นดื่ม

“ถ้าเทียบกับที่เจอมา ฉันอยากจะจ้างพวกนายต่อด้วยซ้ำ” ฮับหัวเราะ “แต่ไม่ล่ะ ฉันมีความรู้สึกว่า มอนสเตอร์มันโหยหาพวกนายมากเกินไป”

“ฮ่าๆ” ซิสหัวเราะขณะค้นหาน้ำมะนาว “มอนสเตอร์โหยหา ชอบคำนี้จังขอจดไว้หน่อย”

“ก็จริง ฉันถึงบอกว่าซวยสุดๆ ถ้าเจอเป็นดำมากกว่าสิบตัว ปกติพวกมันมาปล้นเสบียงแค่ตัวเดียว” ฮับแสดงสีหน้าภูมิใจ “คนขับรถม้าอย่างพวกฉันจัดการได้สบาย”

“แล้วถ้ามันมายี่สิบตัวล่ะ” คิวพูด

“ก็หนีสิ จะอยู่ให้โง่ทำไม” ฮับหัวเราะเสียงดัง

เมื่อออกมาจากหุบเขาป่าที่มีต้นไม้สีชมพู ดอกสีขาวอ่อนๆ กำลังร่วงโรย งูสีขาวลายจุดสีม่วงเลื้อยผ่านต้นไม้เปลือกสีแดงอ่อน นกสีเหลืองกำลังคาบเศษฟางมาสร้างรัง ถัดออกไปไก่ปากยาว กำลังกระโดดลงไปจากขอนไม้ มองไปเบื้องหน้าของพวกเขานั้นคือ ดินแดนที่สาม

“โอ้ว ที่นี่มันคือโลกจริงๆ ใช่ไหมเนี่ย” ซิสดวงตาเป็นประกายวิบวับ “น้ำตกสุดสายตามีสายรุ้งตัดผ่านตรงกลาง”

“ฉันว่ามันคือสวรรค์” คิวดวงตาโตเช่นกัน “หรือว่าพวกเราตายกันแล้วจึงมาโผล่ที่สวรรค์ ขอบคุณ ขอบคุณที่เราสร้างผลบุญมาดี”

“ใจเย็นไว้พอหนุ่ม นี่แค่เริ่มต้น” ฮับพูด “เข้าไปกันเถอะ”

บอลลูนลอยอยู่บนท้องฟ้า จำนวนมาก กระจายออกกันอย่างไม่เป็นระเบียบ สุดดวงตาที่จะมองเห็นได้ สายรุ้งกำลังเชื่อมต่อภูเขาเขียวสดเข้าหากัน อากาศเย็นพัดผ่านลมเข้ากระทบผิวหนังของพวกเขา ซิสเอามือลูบหน้า ลูบแขนทำท่าเหมือนอาบน้ำ

“นายทำอะไร เจ้าบ้าซิส” คิวพูด

“ฉันกำลังอาบอากาศที่สดชื่น” ซิสพูดและยิ้มด้วยใบหน้าอันร่าเริง

เหล่านักผจญภัยบางคนก็กำลังกลับ บางคนก็โผล่ออกมาจากหุบเขา บางคนขี่ม้าก็เร่งความเร็วเพื่อเข้าไปดินแดนที่สาม

บรรยากาศรอบข้างเต็มไปด้วยสัตว์ป่า หลากหลายชนิด งูสีม่วง ช้างสีฟ้า นกท้องสีขาวปีกดำ ยีราฟสีชมพู แรคคูณตัวอ้วน

“ที่แห่งนี้ เป็นแหล่งรวมสัตว์ธรรมชาติ อาจจะดูแปลกไปนิดหน่อย แต่มันเกิดจากจินตนาการของโลกนี้” ฮับพูด “ฉันไม่ได้ทำนะ”

“ฉันชอบช้างตัวนั้นจัง มันมีปีกสีขาวเหมือนนางฟ้าออกมาข้างตัว” ซิสพูดจบ ช้างตัวนั้นก็บินขึ้นบนอากาศ พ่นน้ำออกมากลางอากาศ ปลิวไปโดนหน้าลิงขอบตาสีฟ้า ท่าทางเพลิดเพลิน

“ฉันชอบสิงโต ขนมันฟูทั่วหัวเลย” คิวทำท่าเป็นเจ้าป่า “กล้ามจะต้องแข็งแรง ฟันจะต้องแหลมคม พลังกายต้องสูง”

“เฮ้ย วันนี้มีคนคุ้มกันด้วย” คนขับรถม้าคนหนึ่งผ่านไป เขาทักทายกับฮับ

“แน่นอน ก็ฉันเหงานิดหน่อย” ฮับตะโกน “นายยังไม่เลิกจ้างคนคุ้มกันผู้หญิงอีก”