108 อย่าคิดจะเปิด เด็ดขาด
“ประมาณนั้น เหมือนกับใช้เวทย์เสกลูกน้อง” เขากางแขนรับเหยี่ยวตัวนั้นไว้ ก่อนจะพูดต่อ “แต่สิ่งนี้มันสะดวกสบาย แถมยังได้พลังโจมตีเทียบเท่ากับมอนสเตอร์ตัวนั้น”
“ฉันนึกภาพไม่ออกเลย ถ้าเราได้หางไฟ ผสมกับจิตหมาป่าหางไฟ สวมสร้อยคอหมาป่าหางไฟ อะไรมันจะเกิดขึ้น” ซิสพูด
“ไม่ใช่อย่างที่นายคิด ไม่ใช่ทุกอย่างจะเรียกมอนสเตอร์ตัวนั้นออกมาได้ สร้อยนั่นจะสร้างพลังไฟ โดยการเร่งอัตราจากจิตหมาป่าหางไฟ ส่วนหางไฟเอาไปผสมกับอาวุธ ไม่ก็ชุดเกราะ” เขาดึงธนูออกมาจากด้านหลัง “ฉันไปละ หมาป่าสีดำสองหัวเกิดแล้ว” เขาวิ่งไปผ้าพันคอสะบัดไปตามลม
“อืม” ซิสพูดเบาๆ “ช่างซับซ้อนจริงๆ แต่ช่างมันเถอะ ของแรร์ มันไม่ได้หากันง่ายๆ”
หมาป่าสีดำดวงตาสีแดง ขนาดครึ่งเมตร มันกำลังวิ่งวนรอบนอก ทะลุผ่านพุ่มไม้ เสียงกิ่งไม้หักไปมา ไม่ทราบจำนวน ซิสยืนขึ้นเตรียมร่ายเวทย์ใบมีดน้ำแข็ง
มันพุ่งเข้ามารอบด้าน ทุกทิศทาง ใบมีดน้ำแข็งตั้งขึ้นสาดออกไปโดนไปสองตัว
“ขว้างโล่” คิวลุกขึ้นมาเหวี่ยงโล่ออกไป พุ่งชนมันล้มไปสองตัว โผล่หน้ามาอีกสาม อีกทางหนึ่งก็อีกสาม
“สิบกว่าตัว” ซิสพูด
“อืม ลุยกันเถอะ” คิวควักระเบิดออกมา โยนใส่หมาป่าสีดำ ฟาดโล่ใส่ใบหน้าของมัน อีกตัวกัดใส่แขนของคิวโพชั่นสีแดงสาดออกมา ซิสกำลังโดนหมาป่าล้อมห้าตัว กำแพงน้ำแข็งต้านทานไว้อยู่
เสียงบีบโพชั่นดังขึ้น เสียงระเบิดดัง ตู้ม!!!!!!! สนั่น
ทั้งคู่จัดการไปไม่ต่ำกว่าแปดสิบตัว รวมถึงขากลับ หมาป่าสีน้ำเงินอีกสามสิบ หมาป่าหางสีขาวอีกสิบแปดตัว โพชั่นที่พกไปหมดเกลี้ยง สภาพกลับเข้ามาในเมือง เปื่อยทั้งคู่
ไอเท็มที่ได้รับ ขนหมาป่าสีดำอันเล็ก 30 อัน , ขนหมาป่าสีน้ำเงิน 14 อัน , หางหมาป่าสีขาว 1 อัน , กรงเล็บหมาป่า 44 อัน
คิวนำไปส่งที่ป้ายภารกิจ และขายให้กับพ่อค้ารับซื้อไอเท็มราคาถูก ได้มาราวๆ 30,000 ทอง เขาไปคุยกับพ่อค้าอีกคนหนึ่ง ซึ่งเขายินดีที่จะซื้อ หินสีดำระดับหนึ่งในราคา 100,000 ทอง ซิสและคิวจึงตัดสินใจขายไป แบ่งกันคนล่ะครึ่ง และนำไปซื้อแผ่นเหล็ก , สมุนไพรสีแดง สมุนไพรสีน้ำเงิน สมุนไพรสีเขียว , เปลือกไม้ , อาหาร , เครื่องดื่ม
ยามค่ำคืนเตียงอาบแสงจันทร์จะโผล่ขึ้นมา แต่ในตอนกลางวันมันกลายเป็นลานกว้างธรรมดา ถ้าใครผ่านไปมาแค่ช่วงกลางวัน ก็จะไม่เห็นเผ่ามนุษย์หมาป่า เผ่ามนุษย์แวมไพร์มาอาบแสงจันทร์
เหล่านักผจญภัยยังคงคึกคัก เหมือนซิสจะสังเกตเห็นว่าสมาคมดอกไม้ไฟ ขี่ม้าออกจากเมืองไปเมื่อช่วงเย็น
“พรุ่งนี้เราไปลุยหมาป่าหางไฟกัน” ซิสพูด “ฉันรู้สึกเสียเวลายังไงไม่รู้”
“อืม” คิวใช้สมาธิในการผลิตระเบิด
ส่วนซิส เป็นครั้งแรกที่เขาผลิตโพชั่นสีเขียวระดับสอง วางสมุนไพรสีเขียวลงไปสองใบ ตามด้วยหนึ่งขวดโพชั่นเปล่า เปลือกไม้อย่างดี ฉีกออกเป็นชิ้นเล็ก ทาบมือลงไปด้วยความสงบ ทุกสิ่งอย่างรวมกัน โพชั่นสีเขียวลอยขึ้นมาบนแผ่นหนัง ก่อนจะแตก ‘โบ๊ะ’
“ครั้งแรก ช่วยเป็นกำลังใจในการติดก็ไม่ได้” ซิสพูด
“ฮ่าๆ เอาน่าทำต่อไป” คิวสร้างระเบิดเสร็จก็ยกน้ำมะนาวขึ้นดื่ม ก่อนจะกัดขนมปังทาแยมสุดแสนจะอร่อย “แยมเราจะหมดวันไหน ฉันเริ่มกังวลเล็กๆ แล้วล่ะสิ”
“ปกติ เรากินทุกวัน มันต้องมีวันหมด” ซิสสร้างขวดต่อไป “เหลือให้ฉันบ้าง”
โพชั่นสีเขียวระดับสอง ถูกสร้างขึ้นมา 50 ขวด แตกไป 30 ขวด โพชั่นสีแดง 150 ขวด แตกไป 20 ขวด โพชั่นสีน้ำเงิน 50 ขวด แตกไป 10 ขวด แบ่งให้ตัวเขาเองและส่งให้คิวเท่าๆ กัน
“อย่างน้อยเราก็มีทุนไว้สร้างอีกพอสมควรเลย” ซิสมองไปที่ทองของตัวเอง ก่อนจะกัดเนื้ออบแห้ง และตามด้วยขนมปัง เขาคิดไปถึงเมนูอาหารที่อยากกิน แต่ราคามันค่อนข้างสูง กุ้งอบน้ำผึ้ง , ปูซอสภูเขาไฟ , ปลาย่างอบเกลือ , ปลาหมึกยักษ์ทอด อาหารเหล่านี้ค่อนข้างราคาแพงมาก ทำใจอดทนต่อไป
“อย่าว่าแต่โลกในเกมเลย ชีวิตจริง อาหารทะเลแทบจะกินปีละครั้ง” เขาพูดเบาๆ กับตัวเอง ใช้มือลูบท้องที่แน่นไปด้วยขนมปัง น้ำมะนาว หันไปมองคิวที่หลับสนิท เหมือนท่อนไม้ดีๆ นี่เอง “เอาน่า อย่าพึ่งท้อสิ” เขานับแกะตัวที่สามร้อย ก่อนจะหลับตาลงนอน
ทั้งคู่เดินทางเข้าไปในป่าทางทิศเหนือเช่นเคย เป็นที่อยู่ของบอสหมาป่าหางไฟ ผู้คนยังกระจายไปตามจุดล่ามอนสเตอร์เหมือนเดิม แต่วันนี้เหมือนไม่มีคนมาล่าบอสเลย คิวพยายามมองหา ซิสยืนที่ป้ายรูปหมาป่าหางไฟ
“ครั้งแรกที่เราเจอมัน หนีสุดชีวิต โชคดีที่ตอนนั้นมีคนมาช่วยไว้ทัน” ซิสพูด
“ครั้งนี้เราคงไม่โชคดีหรอกมั้ง” คิวกำลังมองหากลุ่มนักผจญภัย
“สิ่งที่ต้องระวัง ปากมันพ่นไฟได้ หางไฟก็สามารถสร้างพลังโจมตี ตัวมันใหญ่” ซิสคิดและพูดต่อ “ถ้าเปิดสมุด มันคงบอกให้ชนะมัน ฮ่าๆ” ซิสหัวเราะ
“อย่าคิดจะเปิด เด็ดขาด” คิวมองสมุดที่เอวซิส ส่องแสงสีเขียวไปมา “ฉันไม่น่าซื้อมันมาเลย”
“เอาน่า” ซิสกำลังจะนั่ง ก็ได้ยินเสียงคนตะโกน
“ทางนี้” เสียงใครคนหนึ่งตะโกนขึ้น “บอสหมาป่าหางไฟเกิดแล้ว ทางนี้”
ซิสและคิววิ่งตามเข้าไป ต้นไม้ขึ้นสูงพุ่มหญ้ารอบด้าน กิ่งไม้หักบนพื้น โผล่ออกมาลานกว้างอีกจุดหนึ่ง ชายคนนั้นหายไปแล้ว ลมพัดผ่านในที่โล่งกว้าง แสงแดดสาดส่องกระทบผิวใบไม้
“หายไปได้ยังไง” คิวพูด “เราก็วิ่งเร็วที่สุด เท่าที่จะทำได้แล้ว”
“ฉันเห็นหลังก่อนจะโผล่มาลานกว้างนี้” ซิสพูดไม่จบ สุนัขจิ้งจอกสีแดงโผล่ออกมา
“มันกำลังกลายร่าง” คิวดึงโล่ออกมา “เราโดนหลอกซะได้”
“พูดถึงสมุด แม่งส่องแสงสีเขียว จากนั้นก็ชอบพาตัวอะไรแปลกๆ ออกมา” ซิสน้ำเสียงหงุดหงิด เขาจับคทาเตรียมร่ายเวทย์ “ใบมีดน้ำแข็ง”
สุนัขจิ้งจอกตัวสูงประมาณสองเมตร ขนสีแดง ขอบตาดำ ดวงตาสีแดง หางแหลมเหมือนลูกธนู มันวิ่งตรงเข้ามา สลับร่างเป็นชายคนนั้น จากนั้นก็กลับเป็นสุนัขจิ้งจอก มันกำลังทำให้ทั้งสองคนสับสน
“ขอเตือนก่อน” ซิสตะโกน “ถ้าเป็นนักผจญภัยเผ่าใดก็ตาม หยุดเล่นซะ ถ้าไม่ ฉันจะถือว่าเป็นมอนสเตอร์”
ฝีเท้าวิ่งเข้ามาไม่หยุด โยกตัวหลบใบมีดน้ำแข็งไปมา ร่ายวงแหวนเวทย์ที่ปากสีแดง
“ขว้างโล่” โล่หมุนไปโดนปากของมันพลังเวทย์สีแดงถูกยิงออกไปทางอื่น มันไม่หยุดยังคงวิ่งเข้ามา หมุนตัวใช้หางเหวี่ยงปลายแหลมคม ซิสถอยหลังสุดตัว แต่หางมันยืดได้ แทงเข้าไปในลำตัวซิส โพชั่นสีแดงสาดออกมา