102 ดวงจันทร์สองดวง

“ซิส นายเป็นอะไรไหม” คิว ได้ยินเสียงซิสร้องออกมา หันไปเห็นชายชุดสีน้ำตาลสภาพใกล้แตกสลาย ซิสใช้มือสองข้างเกาะรถม้าไว้แน่น ขาเขาลากบนพื้นดิน โดยมีหมาป่าฝังเขี้ยวอยู่

มันสะบัดหัวส่ายไปมา ซิสร้องคำรามขาของเขาเต็มไปด้วยโพชั่นสีแดง สาดเต็มใบหน้าของมัน เขาแทงคทาใส่ดวงตาของมัน บิดคทาน้ำแข็งสร้างไอเย็นน้ำแข็ง

“สลายไปซะเถอะ” น้ำแข็งพุ่งเข้าจากส่วนตาของมัน เข้าลำคอ ไหลไปลำตัว หางสีขาวถูกเคลือบไปด้วยน้ำแข็ง ทะลุออกมา แข็งไปทั้งตัว ผลึกน้ำแข็งทิ่มแทงออกมา คล้ายขาของแมงมุม แตกสลายเป็นคริสตัล เขาจับลังไม้และปีนขึ้นไป

“เดินหน้าต่อไป เข้าเมืองให้ได้ ไม่ว่าเจออะไรก็ห้ามหยุด” ซิสตะโกนสุดเสียง บีบโพชั่นสีแดงสิบขวด พยายามให้กับชายชุดสีน้ำตาลด้วย โพชั่นสีเขียวรักษาบาดแผลของทั้งคู่

คิว ขับรถม้าอย่างคล่องแคล่ว เขาเห็นทางเข้าหมู่บ้านแล้ว แต่เสียงฝีเท้าหมาป่าจำนวนมากกำลังพุ่งเข้ามาทางนี้ เขาสัมผัสได้ ดวงตาสีแดงไม่ต่ำกว่าร้อยตัวอยู่ด้านหลังรถม้าของเขาทั้งสอง

“เร็วหน่อยคิว เร็วอีก” ซิสลุกขึ้นนั่งร่ายเวทย์น้ำแข็งปกคลุมคทา สร้างกำแพงน้ำแข็งขนาดเล็กบนพื้น สกัดกั้นการวิ่งของมัน แต่มอนสเตอร์ฉลาดมาก มันกระโดดหลบได้อย่างสบาย

“ใบมีดน้ำแข็ง” พุ่งออกไปโจมตีถูกหมาป่าบางตัวแตกสลาย ตะเกียงส่ายไปมา

“จะถึงแล้ว ฉันเห็นคบเพลิงแล้ว!!!!” คิวส่งเสียงดีใจ

รถม้าอยู่ทางประตูทิศใต้ของหมู่บ้าน ดูเหมือนยามเฝ้าประตูกำลังสับเปลี่ยนการทำงาน ยามแต่งชุดเหมือนชนเผ่า สวมสร้อยคอมีเขี้ยวคู่ขนาดใหญ่เอาไว้ ในมือถือไม้กลมสั้น อีกคนถือไม้อ้วนยาว

“มีรถม้ากำลังมา” ยามพูดขึ้น “ดูเหมือนจะรีบซะด้วย”

“ซวยละสิ ดูพวกมันไปลากอะไรมา” ยามอีกคนจับกระบองอ้วนไว้แน่น รีบกางแผ่นกระดาษออก ร่ายคาถาแพงรูปร่างเหมือนสัญลักษณ์ปีกนางฟ้า สีเหลืองอ่อนลอยวนอยู่บนอากาศ

“ช่วยด้วย หมาป่ากำลังจะเขมือบพวกเรา!” คิวตะโกนรถม้าพุ่งตรงเข้าสู่หมู่บ้านอย่างรวดเร็ว เขาพยายามเบรกให้รถม้าชะลอลงด้วยความเร็วสูง

หมาป่าไม่ต่ำกว่าร้อยตัวกำลังพุ่งตรงเข้ามา เมื่อมันเห็นว่าคลื่นเหลืองอ่อนกำลังสาดเข้าใส่ มันก็หันหลัง แต่ไม่ทันเสียแล้ว กำแพงคลื่นที่ยามร่ายขึ้นนั้น ถูกฟาดพุ่งเข้าไปด้วยไม้อ้วน ทำให้เหวี่ยงออกไปเหมือนแหจับปลา ปกคลุมตัวหมาป่าไว้ได้เกือบห้าสิบตัว แตกสลายเป็นคริสตัล ยามทั้งสองชนกำปั้นก่อนจะร้อง ‘Oh! Yes!’

หมู่บ้านดวงจันทร์

“ดวงจันทร์สองดวงจริงๆ ด้วย” คิวแหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า

“เหมือนขนาดจะไม่เท่ากัน” ซิสใช้มือวัดขนาด

“ช่วยฉันด้วย” ชายชุดสีน้ำตาลส่งเสียงออกมา

ทั้งคู่รีบเข้ามา เขาชี้ไปที่กระเป๋าคาดเอว โพชั่นสีม่วงถูกดึงออกมากดใช้ ไม่กี่วินาทีชายชุดสีน้ำตาลก็ยืนขึ้นได้อีกครั้ง

“ขอบใจเจ้าทั้งสองคนมาก ถ้าข้ามาคนเดียวคงจะขาดทุนแน่นอน” เขาพูดเบาๆ กับตัวเอง “ถ้าเราไม่ขี้งก จ้างนักผจญภัยคุ้มกัน คงจะดีกว่านี้ โชคดีสุดๆ ที่เจอพวกนาย”

“ไม่เป็นไรครับ ทางเราก็ขออาศัยมาด้วย” ซิสกับคิวโค้งตัวคำนับ

“ฉันจะนำของไปส่งเมืองหลวง พรุ่งนี้ไปด้วยกันไหม” ชายชุดสีน้ำตาล ดึงหญ้าเขียวสดใหม่จากกระเป๋าคาดเอวออกมา ให้ม้าทั้งสองตัวกิน ลิ้นยาวสีม่วงอมชมพู มัดหญ้าใส่ปากก่อนจะเคี้ยวอย่างเพลิดเพลิน

“เอ่อ พอดีพวกเรามาทำภารกิจ เสร็จแล้วก็จะไปดินแดนที่สาม” คิวตอบ

“นึกว่าไปมาแล้วซะอีก”

ทั้งคู่ส่ายหน้า

“งั้นไว้เจอกัน ข้าไปพักละ” เขาจูงม้า ไปที่ลานจอดรถม้า

หมู่บ้านดวงจันทร์มีลานกว้างสำหรับนักผจญภัยกางเต็นท์ กระโจม บ้านพักฉบับพกพา หรือแม้แต่ ที่นอนดักแด้ ถัดไปทางประตูทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน มีเตียงสำหรับนอนอาบแสงจันทร์ ไม่ต่ำกว่าสองร้อยตัววางอยู่ ทางทิศใต้ลานกว้างจอดรถม้า รถขนของ สัตว์ขี่ หรือแม้กระทั่งนกยักษ์ มีพนักงานคอยบริการ อาบน้ำ ตัดขน นวดเพื่อพักผ่อน

ทางทิศตะวันตกเป็นที่รวมตัวของเหล่านักผจญภัย กำลังเดินสวนไปมาไม่ต่ำกว่าสองร้อยคน ถัดขึ้นไป ร้านค้าเปิดขายของสารพัด แร่ ยาสมุนไพร ผลไม้ วัตถุดิบ เศษผ้า หนังสัตว์ อาวุธ เครื่องป้องกัน หมวก ชุดเกราะ สร้อยคอ กำไร แหวน แต่ดูเหมือนสร้อยคอรูปพระอาทิตย์ จะขายดีที่สุด

หลังจากที่ทั้งคู่กางเต็นท์เสร็จ ก็เดินสำรวจภายในเมือง กลางหมู่บ้านมีรูปปั้นหมาป่าสี่ตัว หมาป่าไฟ หมาป่าน้ำ หมาป่าลม หมาป่าดิน ทุกตัวเคลื่อนไหวไปมา ลำตัวสูงใหญ่ ประมาณเกือบห้าเมตร เปลวไฟลุกโชนส่ายไปมา น้ำใสวนหมุนเวียนไปมา ลมก็มีพายุหมุนด้านข้าง ดินปรับเปลี่ยนรูปร่าง โคลนนิ่งลูกหมาป่าขึ้นมาวิ่งเล่นอีกหลายตัว

“เหมือนมีเวทย์มนต์เลย” ซิสพูด

“ฉันชอบจัง” คิวพูด

เตียงนอนแบ่งเป็นสองสี สีแดง สีน้ำเงิน มีคนเฝ้าทางเข้า ยิ่งทั้งคู่ใกล้เข้าอีกมากเท่าไหร่ ดวงจันทร์ขนาดมันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

“ขอทางหน่อย” เสียงเข้ม พูดออกมา

คิวหันไปหาเสียงที่พูดออกมา “หมาป่า มนุษย์หมาป่า มันเข้ามาในเมืองได้ไง”

“เสียมารยาท” หญิงสาวรูปงามสวมชุดว่ายน้ำสีน้ำเงิน “ท่านวอฟไม่ใช่มอนสเตอร์นะ”

“ช่างเขาเถอะ” ท่านวอฟส่งบัตรให้พนักงานเฝ้าทางเข้า “เขาอาจจะพึ่งเคยมาหมู่บ้านนี้ครั้งแรก”

มนุษย์หมาป่า กล้ามใหญ่ยืนอยู่ด้านหน้าทางเข้า มีหญิงสาวชุดว่ายน้ำสีน้ำเงิน ผู้ชายใส่แค่กางเกงชุดสีน้ำเงิน เดินตามกำลังจะเข้าไป ยืนรวมตัวไม่ต่ำกว่าสามสิบคน

“แกอีกแล้วหรอ วอฟ” เสียงเล็กแหลมพูดขึ้น “ตั้งแต่แพ้ข้าไป ยังมีหน้ามาที่นี่อีก”

“เขาสวมกางเกงสีแดง ผ้าคลุมสีดำ ด้านในสีแดง มีเขี้ยวด้วย เป็นปีศาจค้างคาวแน่นอน” ซิสพูด

“หยาบคาย” หญิงสาวรูปงามสวมชุดว่ายน้ำ “กล้าดียังไงมาว่า ท่านแพมของเราได้” หล่อนแยกเขี้ยวยาวออกมา ดวงตาสีแดง แต่ไม่เหมือนกับของมอนสเตอร์ หล่อนเดินเข้ามาใกล้ซิสเตรียมตัวจะฝังเขี้ยว ซิสจ้องหน้าอก ด้วยอาการตื่นเต้น มากกว่ากลัว เพราะทุกคนชุดแดงและชุดสีน้ำเงิน ช่างเหมือนดาราเหลือเกิน หุ่นดี ผิวงดงาม

คุณแพมยกมือห้ามหล่อนเอาไว้