บทที่ 21 ศึกตัดสิน

บทที่ 21 ตัดสิน

กองเชียร์ที่ตามมาดูในห้อง ต่างเชียร์กันอย่างสนุกสนาน แต่คนที่เชียร์และเลือกแทงฝั่งของขุนช้างออกจะนั่งก้นไม่ติดเก้าอี้เท่าไหร่ ก็เพราะว่า HP ตามหลังอยู่ถึง 8% และยังไม่มีทีท่าจะครองสถานการณ์เอาไว้ได้ เพื่อจะทำการผลาญ HP ให้กลับมาเท่ากัน

การต่อสู้ของทั้ง 2 นับว่าเป็นการต่อสู้ที่สูสีเป็นอย่างมาก แต่จุดเปลี่ยนที่ทำให้ซาโดได้เปรียบในตอนนี้ คือ จังหวะที่ใช้ สกิลโซ่ล็อคคอ และ ตามต่อด้วยรุมกินโต๊ะ

จังหวะนี้เป็นจังหวะที่ผู้คนในห้องต่างถกเถียงกัน และในตอนนี้ จุดเปลี่ยนตรงนั้น เป็นจุดที่ทำให้ซาโดได้เปรียบ

หากว่าในครั้งนั้น เขาใช้สกิลช้ำใน แทนการใช้สกิลรุมกินโต๊ะหละ? จำนวน HP ที่ห่างกันเพียง 8% คงเหลือระยะห่างประมาณแค่ 2 – 3 % เท่านั้น

เพราะหลังจากสกิลช้ำในใช้ออกไปแล้ว ขุนช้างไม่มีทางให้ ซาโดใช้ สกิลรุมกินโต๊ะต่ออย่างแน่นอน จุดนี้ คือ จุดเปลี่ยนอย่างแท้จริงของเกมนี้

แต่ยังไงซะ ตอนนี้ขุนช้างก็ยังไม่ได้แพ้ เลือดยังเหลืออีกตั้ง 1 คืบ หากรักษาจังหวะเอาไว้ได้ดีๆ และใจเย็นสักหน่อย โอกาสคงมีมาถึงอย่างแน่นอน และตอนนั้นเหลือเพียงแค่ต้องคว้ามันมาให้ได้เท่านั้น

หลังจากการฟันเสย แทงเข้าใส่หน้าอกของ 007ZA เข้าอย่างจังๆ รับดาเมจไป 4% เต็มๆ ซาโดเข้าสู่โหมดเลือดส้มแล้วเช่นกัน การฟันเสยในครั้งนี้ ไม่ใช่ว่าไม่หลบ แต่เป็นเพราะหลบไม่ทัน

ฟันเสย ที่ใช้ออกมาในท่าที่ตัวละครหันหลัง ด้วยสถานการณ์ในตอนนี้ ถ้าเป็นผู้เล่นเกมออนไลน์ ผู้คนที่สามารถใช้ฟันเสยกลับหลังแบบขุนช้างได้ มีน้อยเสียยิ่งกว่าน้อย หรือนับนิ้วได้เลย

ฟันเสยฟันเข้ามา ตัวละครไม่ลอยขึ้น ก็สามารถสวนกลับได้แบบสบายๆ อิฐในมือซ้ายขว้างใส่ทันที  หากขว้างโดนศีรษะจะติดสตั๊น

ขุนช้างเอียงศรีษะหลบได้ทันอย่างเฉียดฉิว อิฐเฉียดใบหูผ่านเลยไป การหลบอิฐในระยะห่างเพียงเท่านี้ นับว่ายากอย่างมากเลยทีเดียว แม้แต่นักกีฬาอาชีพ ยังไม่กล้าพูดเต็มปากเลยว่า จะสามารถหลบอิฐก้อนนี้ได้ทัน

แต่เมื่อสังเกตดูอีกที ขุนช้างไม่ได้เอียงศีรษะหลบ แต่เขาเอียงศีรษะหันมาต่างหาก ด้วย สกิลเกรียวฝ้ายกรีดเฉือน ที่เวลาใช้งานมันออกมา ต้องเอียงตัวและศีรษะไปยังทางใดทางหนึ่งก่อน และตอนนี้เกรียวฝ้ายกรีดเฉือนใช้งานออกมาแล้ว ออกมาแบบคาดไม่ถึงเสียด้วย

เกรียวฝ้าย 2 เส้น พุ่งออกมาอย่างรวดเร็วในระยะใกล้ เกรียวฝ้ายอันแรก ซาโดได้ทำการบังคับควบคุม 007ZA เอียงคอไปด้านหลัง หลบได้อย่างเฉียดฉิวในระยะประชิด

ส่วนเกรียวฝ้ายอันที่ 2 ที่ตามมาติดๆ ขุนช้างยังบังคับ สกิลนี้ได้ทัน โดยทำให้มันฮุ๊คลงด้านล่าง และเกรียวฝ้ายเส้นหลังนี้เอง มันจึงกระทบใส่หน้าอกของ 007ZA ทำให้กระเด็นไปถึง 3 ช่องตัว

HP ของ 007ZA ลดลงเกือบจะสูสีกันแล้ว แต่สิ่งนี้ไม่สำคัญเท่ากับระยะห่างในตอนนี้ของทั้ง 2 เพราะระยะห่างในตอนนี้ เป็นระยะห่างที่ขุนช้างได้โอกาสในการปิดเกมแล้ว

ผู้ที่แอบเชียร์ และ แทงฝั่งขุนช้างไว้ จังหวะนี้ไม่เฮ ไม่ดีใจ ไม่ได้แล้ว โอกาสทองอยู่ตรงหน้า อยู่ที่จะคว้าเอาไว้ได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง

สกิลวายุมังกรคู่ร่ายรำออกมาอย่างรวดเร็ว ถ้าไม่ใช้จังหวะนี้ปิดบัญชี แล้วจะมีจังหวะไหนอีกหละ? รอต่อไปคงไม่ได้แล้ว มังกรคู่ร่ายรำออกจากดาบอย่างรวดเร็ว พุ่งเข้าใส่ซาโดที่กำลังตั้งหลักจากการรับ สกิลเกรียวฝ้ายกรีดเฉือนเข้าไป

มังกรคู่ 2 ตัวทะยานออกมาโดยการบินเคียงข้างกัน ดักทางหนีทีไล่ของ 007ZA เอาไว้หมด ซาโดตกอยู่ในสถานการณ์เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายจริงๆในครั้งนี้

แต่ในเมื่อ Hp ยังไม่หมด ทุกอย่างก็เกิดขึ้นได้เสมอ สกิลบาทาข้างถนนใช้งานออกมา พร้อมกระโดดถอยหลังและกระโดดให้ขึ้นสูงที่สุด  ขุนช้างจึงจำเป็นต้องบังคับมังกรทั้ง 2 ตัว เงยเศียรไปยังทางที่ 007ZA กระโดดขึ้นไป และมังกรทั้ง 2 ตัวก็ตามมาอย่างรวดเร็ว

เหลือเพียงผ่านช่องตัวสุดท้ายนี้ไปได้ 007ZA ก็จะรับดาเมจไปเต็มๆ หากทำดาเมจในขณะกระโดดลอยตัวกลางอากาศ ยิ่งทำให้การลอยตัวสูงขึ้นไปอีก ถึงเวลานั้น ซาโดเตรียมตัวปล่อยเมาส์ และ คีย์บอร์ดได้เลย

สุดท้ายมังกรคู่ทั้ง 2 ตัวก็ผ่านช่องสุดท้ายนี้ไปได้ แต่ทว่าผ่านขึ้นไปบนฟ้า ไร้ร่างของ007ZAที่ติดมาด้วย แล้วตัวของ 007ZA หละ อยู่ที่ไหน? ผู้ชมบางคนอาจจะไม่เห็น แต่ขุนช้างเห็นเต็มๆ สกิลทิ้งศอก

สกิลทิ้งศอกถูกใช้ออกมาในเสี้ยววินาทีสุดท้าย เสี้ยววินาทีก่อนที่มังกรจะเขมือบ สกิลทิ้งศอกก็ถูกใช้งานออกมาทันที

ร่างของอันธพาลทิ้งลงพื้นอย่างรวดเร็ว หลบการโจมตีอันแสนหนักหน่วงนี้ไปได้อย่างมืออาชีพ ต้องบอกว่าการหลบในครั้งนี้ของซาโด อยู่ในขั้นมืออาชีพจริงๆ

ตัวอันธพาล หากเล่นให้เก่ง ใครๆก็เล่นได้ แต่จะเล่นให้พริ้ว เอาสกิลทำดาเมจ มาใช้ในการหลบหลีกละก็ น้อยคนที่จะสามารถทำได้

เพราะเมื่อเราเข้าสู่การต่อสู้แล้ว จิตสำนึกของเรามักจะคิดไปเองว่า สกิลนี้ไว้โจมตี สกิลนี้ไว้ป้องกัน สกิลนี้ไว้ทำอย่างนู้นอย่างนี้ แต่กลับไม่ได้คิดเลยว่า สกิลที่เอาไว้โจมตี บางที อาจจะเป็นสกิลที่สามารถปกป้องชีวิตเราได้ดีที่สุดเลยก็ว่าได้

เพียงเวลาแค่เสี้ยววิ การที่จะคิดอะไรแบบนี้ออกมาได้ว่าเก่งแล้ว แต่การทำสำเร็จย่อมเก่งกว่า เศียรมังกรผ่านเลยไปขึ้นบนฟ้า ไม่สามารถบังคับเศียรทั้ง 2 กลับมาได้แล้ว ขุนช้างจึงรีบยกเลิกสกิลทันที

การหลบหลีกของซาโดในครั้งนี้ ทำให้ขุนช้างถึงกับช็อคไปเลย แต่เขาก็ได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว 007ZA ทิ้งดิ่งลงพื้น  แต่ก่อนจะถึงพื้นซาโดได้กดยกเลิก สกิลทิ้งศอกเหมือนกัน และเริ่มทำการเก็บตัว พร้อมกระโดดขึ้นหน้า

ระหว่างซาโดกำลังขึ้นหน้า ยังพอมีระยะห่างอยู่หน่อย พอที่จะให้ขุนช้างลงมืออยู่บ้าง สกิลฟาดฟันคู่ขนานก็ได้ใช้งานออกไปอย่างรวดเร็ว

แต่ทว่าซาโดที่กระโดดขึ้นหน้าถึงกับหันข้างในช่วงจังหวะที่ลำแสงคู่ขนานจู่โจมออกมา นี่ก็เป็นแผนการอย่างหนึ่งของเขางั้นหรือ?

เรื่องนี้ขุนช้างไม่รู้ และ คนอื่นๆก็ไม่มีใครรู้เช่นกัน มีเพียงซาโดเท่านั้นที่รู้ ว่าเขาอ่านเกมของขุนช้างออก หรือ คำนวณอะไรบางอย่างไว้ในใจหรือเปล่า

การหันข้างสามารถทำให้ ลำแสงคู่ขนาน 2 เส้น เพียงตีขนาบเขาไว้ทั้งซ้ายและขวา เหลือเพียงแค่ 1 เซนติเมตร ก็จะสามารถทำดาเมจได้แล้ว แต่เสียดายลำแสงคู่ขนานเส้นนี้ ไม่สามารถหุบมันเข้าวงใน หรือ ขยายมันออกนอกได้ เพราะเส้นขนานก็คือเส้นขนาน มันถูกกำหนดไว้ตายตัวของมันอยู่แล้ว

สุดท้าย สกิลฟาดฟันคู่ขนานที่เป็นบันไดขั้นสุดท้ายก่อนที่จะพาขุนช้างไปสู่ชัยชนะ กลับกลายเป็นเป็นบันไดที่มีรอยร้าวตรงกลาง และรอยร้าวตรงนั้นกลับมาพังทลายเอาในตอนนี้

มือขวาของ 007ZA ชี้ไปยังใบหน้าของ Mammoth ทันที สกิลท้าสู้ถูกใช้งานออกมา ด้วยผลของการท้าสู้ พลังป้องกันและโจมตีของอันธพาล +เพิ่ม 10%

Mammoth ถอยหนีออกไปไม่ได้ หากสกิลท้าสู้ยังมีผลอยู่  ขุนช้างที่ไม่มีทางถอย ก็ต้องแลกหมัด แต่การแลกหมัดของเขาไม่ได้เปรียบเลย ฝีมือสูสีกัน แต่อันธพาลได้เปรียบกว่า  จะทำอย่างไรได้หละ?  สุดท้ายแล้วก็ไม่มีอะไรผิดพลาด ผู้ชนะ คือ 007ZA

   KING OF ARENA ปรากฏบนหน้าจอของซาโดทันที การชนะครั้งนี้ของซาโด เป็นการชนะที่หวาดเสียวสุดๆครั้งหนึ่งของเขาเลย เพราะต้องสู้ด้วยความระมัดระวังจนถึงวินาทีสุดท้ายของเกม

แม้ในตอนที่ ใช้สกิลท้าสู้ในช่วงหลัง อาจมีบัฟจากสกิลเข้ามาเสริมให้ เพื่อสร้างความได้เปรียบ การเพิ่มบัฟให้ 10% อาจจะดูว่ามันเล็กน้อย แต่ในช่วงสถานการณ์ชี้เป็นชี้ตายแบบนี้ 10% ที่ว่านี้กลับมีค่าเป็นอย่างมาก

แต่ถ้าหากเกิดความผิดพลาดขึ้นมาละก็ อาจจะตายในม้วนเดียวจบก็เป็นได้ เพราะ HP ของทั้ง 2 คน อยู่ในปริมาณเลือดแดงทั้งคู่

หลังจากกลับออกมาจากสนามประลอง ซาโดก็กดออกจากห้องทันที เพราะมีผู้เล่นเยอะเกินไปในห้อง จึงดูวุ่นวายเป็นอย่างมาก จำนวนแชทต่างๆ เด้งขึ้นไม่มีหยุด

เมื่อซาโดกดออกจากห้องไป  มิร่า บังเคน และ ขุนช้างก็กดออกตามๆกัน แต่ก่อนที่ขุนช้างกำลังจะกดออกจากห้องนั้น ได้พิมพ์ข้อความทิ้งไว้ 2 วรรค ว่า

“ขอบคุณที่มาเป็นพยาน เจอกันอีกทีในลีค” คนส่งข้อความไม่ได้คิดอะไร แต่คนอ่านนี้สิ ตีความหมายไปซะมั่วซั้วหมดแล้ว

“ขอบคุณที่เข้ามาเป็นพยาน” คำนี้พอเข้าใจได้หน่อย คนที่เข้ามาดูการต่อสู้ในห้องวันนี้ นับว่าเข้ามาเป็นพยานการต่อสู้ระหว่าง 007ZA กับ Mammoth แต่เป็นพยานในเรื่องอะไรหละ? ประเด็นนี้เนี่ยสิสำคัญ

ทุกคนงงกันไปใหญ่ หลายๆคนไม่ได้กดออกจากห้อง แต่พิมพ์ข้อความปรึกษาหารือกันว่า “พยาน” ที่ว่ามานี้ เป็นพยานเกี่ยวกับเรื่องอะไร?  ถึงแม้ไม่ใช่เรื่องที่ตัวเองจะต้องรู้ แต่ นิสัยคนมักอยากรู้เสมอ

ส่วนวรรคที่ 2 “เจอกันอีกทีในลีค” แน่นอนถ้าคุณเป็นนักกีฬาอาชีพ คำว่าเจอกันอีกทีในลีคไม่เห็นแปลก แต่นี่คุณ คือใคร ? คนในห้องไม่มีใครรู้ คนที่รู้มีแค่ 4 คนรวมเจ้าตัว

ผู้คนต่างคาดเดากันไปต่างๆนาๆอีกว่า คนคนนี้เป็นใครกันแน่? เป็นนักกีฬาอาชีพจริงงั้นหรือ ? แล้วอันธพาลคนนั้นหละเป็นใคร ? ถึงกับชนะนักกีฬาอาชีพได้ แสดงว่าเขา ต้องเป็นนักกีฬาอาชีพเช่นกันสิ

ฝีมือของทั้ง 2 ก็อยู่ในระดับสูง มีหลายคำถามเกิดขึ้นมากมายหลังการต่อสู้ครั้งนี้ คนที่อัดคลิปวิดีโอเอาไว้ ก็เตรียมตัวเอาไปลงในกระทู้เกม หลังจากนี้ ชื่อของ Mammoth และ 007ZA อาจจะกำลังดังไปทั่ว The Killer Arena ก็เป็นได้

ทั้ง 4 ออกมาจากห้องทั้งหมดแล้ว ก็ได้ตั้งกลุ่มสนทนากันทันที

“พี่ยอมรับความพ่ายแพ้แล้วหรือยัง?” ซาโดกล่าว

“ไว้ฉันจะกลับมาขอแก้มืออีกครั้ง”

“ตกลงว่า พี่ช้าง ต้องเป็นคนไปซื้อของระหว่างที่พวกเราอยู่ค่ายฝึกนะ” มิร่ากล่าว

“กรรมคงตามสนองผมแล้ว”

งง ทุกคนเริ่มงงกันอีกครั้ง จู่ๆกรรมก็มาตามสนองอะไรตอนนี้ แต่ไม่มีใครถามอะไรต่อว่า กรรมตามสนองเรื่องอะไร? ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของขุนช้างไป

“วันนี้พวกเราควรพักผ่อนได้แล้ว พรุ่งนี้เช้าต้องเดินทางกลับอีก” ขุนช้างกล่าว

“ครับ, ค่ะ” ทั้ง 3 คนตอบกลับอย่างพร้อมเพรียงกัน ในฐานะที่บังเคนเป็นผู้ที่มีภาวะผู้นำสูงสุด และมีอายุน้อยกว่าขุนช้างแค่ปีเดียว ทุกคนจึงปฏิบัติตามอย่างเต็มใจ

ส่วนขุนช้างที่มีอายุเยอะกว่า แต่เขาไม่มีภาวะผู้นำอยู่เลย เขาก็ปฏิบัติตามด้วยอย่างเต็มใจ ไม่ได้สนว่าตนเองจะอายุเยอะกว่าหรืออย่างไร เพราะว่าขุนช้าง มีความเคารพนับถือบังเคนเป็นอย่างมาก แม้จะพึ่งเจอกันก็ตาม

การทดสอบในค่ายฝึกที่ผ่านมา เขาทั้ง 2 คน ใช้การพึ่งพากันและกัน จึงสามารถผ่านมาถึงจุดสุดท้ายได้

ส่วนมิร่าและซาโดนั้น ด้วยอายุที่น้อยกว่า ในสายตาของพวกเขา บังเคนก็ควรค่าให้การนับถือ ด้วยบุคลิกนิสัยดี และ ฝีมือในการเล่นเกมที่ไม่ธรรมดา

ไหนๆก็จะอยู่ในค่ายฝึกเดียวกันแล้วอีกไม่นานนี้ มีความเป็นไปได้สูงว่า จะได้สู้รบ ฝึกซ้อมด้วยกัน เหมือนเป็นทีมๆเดียวกัน

ซึ่งทีมทีมนี้ เหลือแค่รอเวลาเท่านั้น เวลาที่จะออกไปเผชิญกับโลกแห่งความจริง ที่มีผู้คนฝีมือระดับ Top มากมาย ระหว่างอยู่ในค่ายฝึกแห่งนี้ พวกเขาจึงต้องเก็บเกี่ยวให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

เมื่อถึงเวลานั้น อุปสรรค์ที่พวกเขาว่ายาก อาจจะไม่ยากอย่างที่พวกเขาคิด เพราะว่า พวกเขานั้น แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมมากแล้ว

8.00 น. ซาโดตื่นขึ้นมาเพื่อล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมตัวนั่งรถกลับบ้านในช่วงเวลา 12.00 น. เมื่อคืนตอนที่เขาหลับไปนั้น เขายังฝันถึงการต่อสู้อันดุเดือดของขุนช้างอยู่เลย ลำแสงคู่ขนาน 2 เส้นในตอนท้าย หากว่าเขาไม่ได้คำนวณล่วงหน้าไว้ละก็ ผู้ที่แพ้ในเกมนี้ต้องเป็นเขาอย่างแน่นอน

ยังโชคดีที่เขาคำนวณการโจมตีที่น่าจะเป็นล่วงหน้าออกมาก่อน และการคำนวณอันนี้ก็ถูกต้อง การบังคับตัวละครเอียงข้างได้อย่างแม่นยำของเขา ทำให้สามารถหลบการโจมตีขนาบข้างที่เหลือช่องว่างตรงกลางไว้เพียงน้อยนิดเท่านั้นได้

แต่ในฝันของเขา เขาฝันว่า ลำแสงคู่ขนาน 2 เส้นนี้ ฝาดลงมาตรงหัวไหล่ของ 007ZA เข้าเต็มๆ ตัวละคร 007ZA เลือดสาดกระเซ็น พร้อมกับล่วงหล่นลงไปนอนกับพื้น และ ลุกขึ้นมายืนไม่ได้อีก หน้าจอคอมพิวเตอร์ของซาโดกลายเป็นสีเทา ซึ่งแสดงให้เห็นว่า คุณแพ้แล้ว

“เหอะๆ สงสัยคงเหนื่อยเกินไป” ระหว่างตื่นนอน กำลังจะลุกไปแปรงฟัน เขาก็แอบคิดถึงเรื่องที่ฝัน เมื่อวานตนคงเหนื่อยเกินไปจริงๆ ถึงได้เอาเรื่องแบบนี้เก็บมาฝันด้วย

แต่เพียงครู่หนึ่งเขาก็เลิกคิด และทำกิจวัตรประจำวันของตนให้เสร็จเรียบร้อย กว่าจะหาข้าวกิน อาบน้ำ เก็บของอะไรเสร็จ ก็ปาเข้าไป 10 โมงกว่าๆแล้ว ไม่นานเขาก็หิ้วกระเป๋าลงมาจากห้องและเดินลงมายังหน้าเคาเตอร์ เพื่อคืนกุญแจห้อง

เมื่อมาถึงหน้าเคาเตอร์ก็เห็นสาวสวยคนหนึ่งกำลังนอนหลับอยู่ที่โต๊ะ หน้าจอคอมพิวเตอร์ ซึ่งสาวสวยคนนี้จะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เจ๊เอมี่

ซาโดก็กำลังคิดอยู่ว่าจะปลุกพี่เขาดีไหม ? แต่ก็ไม่อยากจะรบกวนเวลานอนของพี่เขา สงสัยเธอคงง่วงมากๆ จึงเผลอหลับอยู่ตรงนี้แน่นอน  ซาโดเลยตัดสินใจวางกุญแจไว้ที่ข้างๆแขนของเธอ แล้วเดินออกจากที่พักทันที  “หากมีอะไรเดี๋ยวเจ๊ คงติดต่อมาทางเกมเองละมั้ง” ซาโดคิด

ระหว่างซาโดกำลังเดินออกจากที่พัก เจ๊ที่สะลึมสะลือก็เริ่มรู้สึกตัวขึ้นมาทันที เพราะแขนของเจ๊ปัดไปโดนกุญแจที่วางไว้อยู่ข้างๆ เธอเงยหน้าขึ้นมาและเห็นเด็กคนหนึ่งลางๆ กำลังเดินออกจากหอพักไป

“เฮ้!! 007ZA” เมื่อได้ยินเสียงนี้ซาโดจึงรีบหันกลับไปทันที

“ตื่นแล้วหรอเจ๊ หลับสบายไหม?”

“สบายกับผีนะสิ ปวดคอไปหมดแล้ว”

“ผมชื่อซาโดน่ะเจ๊ เจ๊เล่นเรียกเอาชื่อ 007ZA ผมนี่เขินหมดเลย ดีนะที่ไม่มีใครอยู่ ไม่งั้นผมคงอายแย่”

“อ่าว แล้วนายไม่ได้เป็นคนตั้งเองหรอกหรือ?”

“เพื่อนผมตั้งให้ครับ ผมก็ไปบ้าจี้ตามเขา”

“จะกลับแล้วใช่ไหม?”

“เจ๊จะให้ผมอยู่ทำอะไรต่อหละ”

“นายนี่กวนเหมือนกันนะ”

“หยอกๆครับเจ๊ ผมจะกลับแล้วครับ ไว้เจอกันใหม่นะ”

“อย่าลืมแวะมาหากันบ้างหละ มีเพื่อนก็เรียกให้เพื่อนมาพักที่นี่นะ เดี๋ยวลดพิเศษให้เลย”

“แน่นอนครับ ขอบคุณมากๆเจ๊ ไว้เจอกันในเกมนะครับ”

ทั้ง 2 โบกมือลาให้กัน และ ซาโดก็เดินออกจากที่พัก หารถมอเตอร์ไซด์รับจ้างในละแวกนั้น เพื่อต่อรถไปยัง บ.ข.ส. ทันที