บทที่ 137-138 : หนึ่งแสนของหลินว่านว่าน
บทที 137 : หนึ่งแสนของหลินว่านว่าน “.....” ลู่ซ่านเป่ยจ้องตาเธอย่างจริงจัง หลินว่านว่านสับสนกับคำตอบของเขาก่อนที่เธอจะถามเขาว่ามีอะไรผิดปกติ ลู่ซานเป่ยก็หลับตา เขาดูเหมือนว่าไม่ต้องการสนทนาต่อ อย่างไรก็ตามริมฝีปากของเขาถูกเม้มหนักเข้าด้วยกันและมันรู้สึกเหมือนว่าเขา…เศร้าใจ นั่นต้องเป็นภาพลวงตา! ครึ่...
