6 ร้านค้าอาวุธ

ร้านค้าอาวุธ

ซิสและคิวเดินเข้าสู่ประตูเมือง กำลังมองหาอาวุธคู่กาย ในการลุยมอนสเตอร์ครั้งต่อไป

“สายรัดข้อมือ เป็นที่บอกข้อมูลเกี่ยวกับตัวนาย” คิวยกแขนขึ้นมา

“มันฝังไปกับเนื้อแล้ว” ซิสไม่ทันสังเกต “แล้วมันใช้งานยังไง”

“สัมผัสเบาๆ จะมีข้อมูลขึ้นมา” คิวทำให้ดูเป็นตัวอย่าง “ถ้าอยู่ปาร์ตี้เดียวกันก็จะเห็นกันได้”

ระหว่างที่เดินหาร้านอาวุธ ซิสก็ลองกดเพื่อดูข้อมูล

ซิส

เลเวล 1

พลังกาย 80/100

พลังจิต 20/20

เงินในตัว 0 ทอง

ทักษะพื้นฐาน ไม่มี

ทักษะพิเศษ ไม่มี

เขาหันไปมองของคิว ในระหว่างที่คิวกำลังเปิดดูแผ่นกระดาษ

คิว

เลเวล 8

พลังกาย 800/800

พลังจิต 160/160

เงินในตัว 30,510 ทอง

เงินในธนาคาร ไม่แสดงผล

ทักษะพื้นฐาน โล่ ระดับ 1

ทักษะพิเศษ ระเบิด ระดับ 1

“โล่ และ ระเบิด” ซิสพูด “ทำไมฉันไม่ได้ เท่ อย่างนี้บ้างงงงงงงงง!!!”

“นายจำเป็นต้องหาทักษะพื้นฐาน ด้านที่ถนัด” คิวเสริม “จากนั้นก็เพิ่มทักษะพิเศษจะได้เท่ไปด้วยกันฮ่าๆ”

“ว่าแต่ ทำไมฉันไม่มีทองติดตัวเลย ฉันมีอยู่ 500 ทองในโลกความเป็นจริง” ซิสถามคิว

“อัตรา 1 ต่อ 100” คิวพูดต่อ “ลุงพิลบอกฉันว่าหมู่บ้านเราไม่มีสิทธิพิเศษ เสียใจด้วย”

“คิว แล้วนายทำอะไรถึงมีเงินด้านนอกนั้น”

“อ๋อ ฉันผลิตระเบิดขาย จากนั้นผู้ซื้อก็จ่ายเงินฉันก็ไปรับที่ร้านสะดวกซื้อ”

ซิสกำลังครุ่นคิดระหว่างเดินผ่านรถเข็นผัก แน่นอนถ้าเป็นซิสคนเดิมเมื่อหลายปีที่แล้ว เขาคงจะทำอย่างที่คิวทำ แต่หลังจากเขาอ่านหนังสือ พร้อมด้วยทบทวนประสบการณ์ที่ผ่านมา

มีคนบอกเขียนไว้ว่า ‘การเลียนแบบ คือการฆ่าตัวตาย’

และที่ผ่านมาหลายปีนั้น ซิสไม่เคยเป็นตัวของเขาเองสักเท่าไหร่ ปมในอดีตอะไรกันทำให้เขาเป็นเช่นนั้น ซิสหยุดคิดและมองไปที่ร้านขายอาวุธ

รอบด้านเป็นแผงไม้ มีแท่นค้ำอาวุธหลากหลายชนิด พ่อค้าหัวล้าน สะพายกระเป๋าสีเลือดหมู กำลังจัดเรียงอาวุธ ผู้คนในร้านเดินสวนออกมา

“รับอะไรดีครับ” พ่อค้าถาม

“เพื่อนผมต้องการอาวุธลุงแนะนำให้ที” คิวพูดเสร็จก็เดินไปดูโล่

“ว่าไง พ่อหนุ่ม จะเล่นเป็นบทบาทอะไร”

“ลุงพูดอะไรแปลกๆ อย่างผม นักดาบเท่านั้น ขอดาบที่โหดๆ ให้เหมาะกับผมหน่อย” ซิสพูดอย่างเข้มแข็ง

“ถ้างั้นก็นี่เลย” ลุงยกดาบสีแดงสด ขนาดพอดีมือ “ราคาพิเศษไปเลย 200,000 ทอง”

“ไอ้ลุงบ้าา” เขาคิดในใจ ซิสเหงื่อตก จะบอกว่าเราไม่มีเงินก็อายเลยตอบไปว่า “ดาบไม่ค่อยน่าสนใจเท่าไหร่”

“งั้นเปลี่ยนเป็นคันธนู” ด้ามจับทำจากไม้อย่างดี เส้นเอ็นที่ง้างลูกธนู มีความยืดหยุ่นสูง “ซื้อวันนี้ แถมฟรีลูกธนู 2,000 ดอก ราคาทั้งหมดก็คือ 250,000 ทอง”

“ขอโทษทีนะลุง” ซิสตะโกนเรียกคิว “คิว! ฉันยังไม่เจออาวุธที่ถูกใจเลย ไปร้านอื่นกันเถอะ” ซิสเดินออกจากร้าน

“ไม่มีเงินก็บอกกันดีดี ไม่เห็นต้องอายเลย” พ่อค้าบ่น

เงาลึกลับโผล่ด้านหลัง

“เขาคนนั้นมาทำอะไร” ผู้ชายสวมผ้าปิดปาก ใส่แว่น สวมผ้าคลุมสีน้ำเงินเข้ม ยืนถามพ่อค้า

“เขาแค่มาหาซื้ออาวุธน่ะ” พ่อค้ารู้สึกกลัวเล็กน้อย “ข้าขอตัวก่อนนะ”

ชายผู้นั้นเดินหายไปในซอยเล็กๆ ข้างร้าน

ซิสและคิวเดินออกจากร้านมุ่งสู่ร้านต่อไป

ถัดไปไม่ไกล ซอกเล็กๆ มีแผงขายอาวุธทั่วไป แต่เท่าที่ดูสภาพส่วนใหญ่เป็นมือสอง ไม่ต่ำกว่าสิบแผงที่แออัดกันอยู่ในตรอกขนาดเล็ก

เขาทั้งสองเดินดู สำรวจและถามราคา ซึ่งซิสก็อยากจะยืมเงินคิวอีกรอบ เพื่อจะได้ซื้ออาวุธที่ดีที่สุดเพื่อใช้ในการผจญภัย แต่เขารู้สึกว่ารบกวนมากเกินไปแล้ว จึงใช้อะไรก็ได้ที่ราคาถูกที่สุด

“นี่แม่ค้า” ซิสยืนหน้าแผงอาวุธ “ดาบมีคราบสนิมนั้นเท่าไหร่”

“ไม่ใช่คราบสนิมนะพ่อหนุ่ม นั่นมันเคลือบด้วยทองระดับต่ำ” แม่ค้าชุดคลุมสีเขียวอธิบาย “ฉันขายให้ในราคาพิเศษ 5,500 ทอง”