19 พญาผึ้งปีกสีรุ้ง

“แปด เก้า สิบตัว” คิวร้องออกมา “ตัวตรงกลางผึ้งขนาดใหญ่มีปีกสีรุ้ง แต่ล้อมรอบไปด้วยพญาผึ้งสีม่วงเก้าตัวขนาดพอๆ กับตรงกลาง”

“ดีนะที่พาทีมมาด้วย กะไว้แล้วคนเดียวไม่ไหว” นักธนูสามคนลุกขึ้นยืน เอาลูกธนูจุ่มลงในโหลสีเขียวขุ่น อีกคนก็ใช้เชือกผูกที่ปลายธนู

ซิสสัมผัสได้ถึงความเร็วลม พุ่งออกไป หันมาอีกทีองค์หญิงและนินจาตัวน้อย ก็ไม่อยู่เสียแล้ว

“แหม พวกสาวๆ นี่ไวจริงๆ” อัศวินวิ่งตามเข้าไป เสียงชุดเกราะเหล็กกระแทกพื้น

พญาผึ้งแบ่งออกเป็นสามชุด โดยปกป้องตัวตรงกลางสองชุดและกำลังต่อสู้กับนินจาหนึ่งชุด

“ไวมาก ไวมากจริงๆ” ซิสชื่นชมขณะวิ่งเข้าไป

การหลบหลีกการโจมตี ถือว่านินจาทำได้ดีเยี่ยม ลอยตัวบนอากาศได้นาน โจมตีด้วยมีดสั้น ดาวกระจายพุ่งเข้าไปทำให้พญาผึ้งหนึ่งตัวแตกสลายเป็นคริสตัล เข็มแหลมจำนวนมากพุ่งเข้าโจมตีองค์หญิง นินจาตัวน้อยจับผ้าคลุมมาเป็นโล่ป้องกันไว้ได้

“ผ้าคลุมนั้นน่าสนใจ แข็งแกร่งเหมือนกันนี่หว่า” อัศวินสู้กับพญาผึ้งอีกสามตัว

เหล็กแหลมทั้งสามตัวพ่นออกมาทำอะไรอัศวินไม่ได้เลย ชุดเกราะต้านทานได้ดีมาก แต่ข้อเสียคือ อัศวินโจมตีไม่ถึง พญาผึ้งตัวสีม่วงบินอย่างรวดเร็ว เข้ามาชนอัศวิน ทำให้เสียหลัก

นักธนูเล็งไปที่พญาผึ้งปีกสีรุ้ง ยิงลูกธนูเข้าไป โดนเต็มตัว แต่เจาะไม่เข้า

“ฉันว่าแล้วเชียว ต้องเจออันนี้หน่อยเป็นไง” ลูกธนูอาบน้ำยาสีเขียวยิงเข้าไปเฉียดเล็กน้อย

พญาผึ้งเข้าโจมตีด้านหลังสองตัวในขณะที่นักธนูกำลังเล็งอยู่ เข็มแหลมทิ่มเข้าเต็มกลางหลัง ทั้งสามคนกดน้ำยารักษาอาการทันที

โป๊ะ เสียงกดโพชั่น

องค์หญิงถอยออกมาตั้งหลัก การหลบหลีกที่ไวช่วยได้ดี แต่หาช่องโจมตีได้ยาก นินจาตัวน้อยถูกกัดเข้าที่แขน พิษค่อยๆ ลุกลามไป

คิววิ่งเข้าไปรักษาบาดแผลจากพิษให้นินจาตัวน้อย

ซิสยืนด้านหลังอัศวินพยายามร่ายเวทย์น้ำเพิ่มพลังให้กับท่อเหล็ก แต่ไม่สำเร็จสักที

เล็กแหลมพุ่งเข้ามาที่ซิส อัศวินกระโดดมาป้องกันไว้ได้

“ขอบคุณมากนายอัศวิน” ซิสพยายามร่ายเวทย์ต่อไป “โถ่เว้ย ไม่ได้ก็ช่างมันลุยมันทั้งอย่างนี้ล่ะ”

พญาผึ้งสีม่วงพุ่งโจมตีอัศวิน ซิสเข้ามากันไว้ได้ ฟาดท่อเหล็กเข้าไป ต่อด้วยการฟาดฟันทุกท่าที่ทำได้ กระโดดและฟาดอย่างเต็มแรง แตกกลายเป็นคริสตัลเล็กๆ

“ไม่เลว ไอ้หนู” อัศวินโต้กลับในขณะที่พญาผึ้งสีม่วงบินมา คมดาบใหญ่สีเงินเหวี่ยงเข้ากลางลำตัว พญาผึ้งสีม่วงแตกเป็นคริสตัล

องค์หญิงยังคงสู้ต่ออีกสองตัว แต่การต่อสู้ไม่ราบรื่น เหมือนองค์หญิงจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว โจมตีได้ หลบหลีกได้ สายตาไม่ได้มองตรงนั้น

คิวรักษานินจาตัวน้อยสำเร็จ

“ขอบคุณ คนแปลกหน้าถือโล่” นินจาตัวน้อยพุ่งขึ้นไปช่วยองค์หญิง

“ข้าชื่อ คิว” จับโล่ออกมา “โจมตีกันเต็มที่ข้าจะปกป้องให้เอง”

นินจาทั้งสองกระโดดลงมาหลังคิว รอจังหวะที่พญาผึ้งโจมตี คิวใช้ระเบิดลูกเล็กเพื่อหลอกล่อเรียกความสนใจ มันได้ผลพุ่งมาอย่างเต็มแรงทั้งสองตัว คิวพยายามดันโล่รับแรงกระแทกไว้ ขาอันเล็กยาวก้าวอ้อมโล่มาทิ่มคิว คิวส่งเสียงร้องเจ็บปวด

นินจาตัวน้อย ใช้มีดสั้นกรีดเข้าพญาผึ้ง ดูเหมือนพลังโจมตีไม่พอ ควักมีดสั้นอีกเล่มมา พญาผึ้งสีม่วงถอยไป พ่นควันสีม่วงออกจากปาก หน้ากากป้องกันพิษได้ แต่คิวไม่มีจึงสลบไป องค์หญิงได้สติกลับมา จับดาวกระจายโยนออกไป พร้อมกับพุ่งเข้ามาทิ่มมีดสั้นรัวและเร็ว พญาผึ้งแตกเป็นคริสตัล ส่วนอีกตัวกำลังพุ่งเข้ามาจะกัดนินจาตัวน้อย เสียงระเบิดตู้ม แตกเป็นคริสตัล

ซิสรีบวิ่งมาดูคิวปล่อยให้อัศวินสู้กับพญาผึ้งสีม่วงโดยลำพัง

นักธนูวุ่นกับการโจมตีระยะใกล้ พยายามจะยิ่งธนูติดเชือกเพื่อพันขา ระยะการยิงสั้นนัก จึงต้องใช้เพื่อนเป็นเหยื่อล่อ และตัวเองถอยออกไป พลาดท่าโดนควันสีม่วงสลบ ลูกธนูผูกเชือกพุ่งออกไป รัดขาอีกตัวไว้ได้

“ดีล่ะ” นักธนูไม่ได้ยิงออกไป แต่เปลี่ยนเป็นการจับลูกธนูทิ่มลงไป พญาผึ้งส่งเสียงร้อง เขี้ยวแหลมกัดเข้าไปที่แขนพิษสีดำพุ่งออกมา แตกเป็นคริสตัลทั้งคู่

“ไม่นะ” เสียงร้องจากนักธนูอีกคน

ในเมื่อสลบอยู่พญาผึ้งสีม่วงโจมตีโดยการบินขึ้นไปที่สูงและพุ่งเข้าชน ทำให้นักธนูคนนั้นแตกเป็นคริสตัล

นักธนูอีกคนถอยได้ระยะจึงยิงลูกธนูเคลือบพิษเข้าเต็มหลังพญาผึ้งสีม่วง แตกเป็นคริสตัล

“พักผ่อนไม่เพียงพอ พลาดซะได้” และเขาก็รีบวิ่งกลับเข้าเมืองอย่างเร็ว

นกสีฟ้าตัวเล็กสวมผ้าพันคอสีม่วงบินมาไวแทบมองไม่เห็น

“ข้อความถึงองค์หญิง” นินจาตัวน้อยยื่นซองจดหมาย

องค์หญิงเปิดกระดาษขนาดเล็ก ข้อความเพียงไม่กี่บรรทัดก็รีบเอ่ยปากบอกนินจาตัวน้อยว่า

“รีบไปกันเถอะ”

“รับทราบ”

องค์หญิงและนินจาตัวน้อย กระโดดออกจากพื้นที่และมุ่งเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว นกสีฟ้าบินตาม

“ยอมแพ้กันแล้วรึไงถึงได้หนี” อัศวินฟาดดาบใส่พญาผึ้งสีม่วงแตกเป็นคริสตัล

คิวได้สติลุกขึ้นมา รีบซดน้ำอึกใหญ่

“ควันสลบนี่แรงใช่เล่นเลย แต่ไม่ต้องเสียใจ ฉันติดระเบิดก่อนสลบ ฮ่าๆ” คิวหัวเราะ

“เหลือเพียงเราสามคนและพญาผึ้งปีกสีรุ้งขนาดใหญ่หนึ่งตัว” ซิสเอ่ยขึ้น

อัศวินบุกเข้าโจมตีอย่างไม่รอสัญญาณใดๆ ทั้งสิ้น ฟันดาบขึ้นฟ้า เฉียดผิวพญาผึ้งไปเล็กน้อย กระโดดฟันอีกครั้งโดนเข้าเต็มๆ แต่ไม่เพียงพอที่จะทำให้แตกเป็นคริสตัล

“อึด เหมือนกันนี่หว่า” อัศวินพูดผ่านหน้ากากเหล็ก