15 ต้องการอะไรจากพลังเวทย์
“ใช่หลังจากปรากฏตัวแต่นายเห็นฉันก่อนหน้านั้น” บรีชสัมผัสบางอย่าง “เปิดเผยตัวจริงของเจ้าออกมา”
บรีชร่ายเวทย์ลูกไฟขนาดเล็ก ทุกคนส่งเสียงและถอยออกไป
ซิสกำลังสับสนว่าตัวเองนั้นทำอะไรผิดไป ลูกไฟลอยเข้ามาแล้ว ในวินาทีนั้นซิสจับท่อเหล็กฟาดลูกไฟให้พ้นออกไป ลูกที่สองก็ตามมา บรีชร่ายเวทย์น้ำแข็งยึดขาทั้งสองข้างไว้ และพ่นลูกไฟขนาดเล็กออกมาจากฝ่ามือ ซิสฟาดได้อย่างแม่นยำ
ชุดคลุมสีขาวเดินเข้ามา “ท่านกำลังทำอะไร”
“ข้าแค่อยากจะทดสอบอะไรบางอย่าง” บรีชตอบ “เขาไม่ตายหรอก”
“ผมทำอะไรผิดไป” ซิสสับสน “แต่พื้นฐานของนักผจญภัย ต้องปกป้องตนเองให้ถึงที่สุด”
ซิสแทงท่อเหล็กไปในก่อนน้ำแข็ง ไม่มีวี่แววว่าจะแตก ลูกไฟลอยเข้ามา ซิสก็นึกอะไรบางอย่างได้ จับท่อเหล็กขนานกับพื้นโลกเพื่อให้ลูกไฟไหลเข้ามาและบิดกลับให้ลูกไฟพุ่งโจมตีน้ำแข็งที่เกาะขาของเขา แตกออกเป็นเสี่ยงๆ
ได้โอกาสพุ่งเข้าไปหวังจะโจมตี บรีชแค่โยกตัวเบาๆ ก็หลบได้สบาย ซิสบิดตัวกลับเหยียดขาหลังดันเพื่อส่งตัวพุ่งกลับไปใหม่ ฟาดอีกครั้ง โดนแค่ปลายผ้าคลุม
“ผมไม่รู้ว่าท่านต้องการอะไร” ซิสพูด “แต่ถ้าต้องต่อสู้ผมก็พร้อม”
บรีช ร่ายเวทย์ลม แม้จะมองไม่เห็นแต่ซิสสัมผัสได้
ฟาดท่อเหล็กใส่เวทย์ลมปลิวออกไป
สามลูกพร้อมกันซิสรับมือไม่ได้ พลาดท่า โดนสองลูกเข้าตัวเต็มๆ กระเด็นออกไป
บรีชพุ่งเข้าไปรับจากด้านหลังและวางลงอย่างช้าๆ
“ขอโทษด้วยที่ต้องทดสอบ” บรีชพูดกับซิส “ข้าแค่รู้สึกว่าเจ้าไม่ธรรมดา หมายถึงพลังที่แท้จริงมันซ่อนอยู่”
“ท่านบรีชเล่นแรงไปรึเปล่า” นักเวทย์ชุดขาว รีบเข้ามารักษาทันที
“ข้าเคยใช้ใส่บางคนก็สลบไปเลย” บรีชหัวเราะ “เจ้านี่อึดพอตัว”
“พรุ่งนี้มาพบข้าที่นี่ รุ่งเช้า ไปโพชั่นนี้ไป มันจะทำให้เจ้ารู้สึกดีขึ้น” บรีชเดินเข้ากลับไปหากลุ่ม
โลลิวิ่งมาหาซิสและร่ายเวทย์รักษาขนาดเล็กให้ซิสเพิ่ม เจลวิ่งตามมา
“รักษาฉันด้วยสิ” เจลพูดลอยๆ “ฉันก็โดนโจมตีด้วยลูกไฟ เห็นแผลไหม ไหม้ เกรียม ฉันใกล้จะตายแล้วโลลิจัง”
โลลิรู้สึกโกรธเล็กน้อยที่ท่านบรีชรุนแรงเกินไป
“แต่ไม่ต้องรักษาฉันหรอก” เจลพูด “ฉันแกร่งกว่าหมอนี่อยู่แล้วล่ะ”
เสียงประกาศจากบุคคลชุดคลุมสีขาว
มีทั้งหมด 5 คนที่ผ่านเข้ารอบ ภารกิจจะถูกส่งไปหารุ่งเช้า ภายในหนึ่งเดือนจะต้องทำให้สำเร็จทุกภารกิจ ทุกอาทิตย์จะมีการสอนเวทย์เพื่อเพิ่มทักษะให้สูงขึ้น
คนที่เข้ารอบคือ ฟา , ลอร์ , จูดิด , กอย , ไอซ์
“ฉันว่าแล้วพวกนั้นต้องได้” หนึ่งในผู้ลงทะเบียนพูด
“ไม่เกี่ยวกับคทา ผ้าคลุม หรือหนังสือเวทย์มนต์บ้าอะไรนี่เลย” หนึ่งในสิบแต่งตัวดี โยนของเหล่านั้น “อุตส่าห์ลงทุนนึกว่าจะได้อะไรดีๆ”
“แกมันห่วย อย่าเอาพวกฉันไปเหมารวม” กอย ผู้ที่ใช้พลังดินในการทดสอบ
บรีชรีบพุ่งเข้ามาแววตาโกรธ จับปกเสื้อชายคนนั้นขึ้น
“แก กล้าดียังไง ทิ้งของศักดิ์สิทธิ์นั้นอย่างไม่เห็นค่า” บรีชกำหมัดแน่น เจ้าหน้าที่ดูแลเมืองรีบวิ่งเข้ามา บรีชก็ปล่อยมือ
เด็กหนุ่มคนนั้นตัวสั่นและรีบเอามือคว้าของบางส่วนและวิ่งหนีไป
ส่วนที่เหลือก็มีบางคนหยิบไป
“คนบางคนคิดว่ามีของนั้นแล้วจะทำให้เป็นอย่างนั้น” บรีชพูด “ไม่ใช่เลย”
“หนังสือเวทย์เล่มนี้แพงใช่เล่น” จูดิด สวมหมวกใบใหญ่พูด “ฉันขอเอาไปใช้งานแล้วกัน”
ความวุ่นวายยุติลง บรีชได้คุยกับซิสเพื่อให้มาใหม่ในวันรุ่งขึ้น ทุกคนต่างแยกย้าย
วันรุ่งขึ้นซิสตื่นสาย หน้าตางัวเงีย เมื่อยล้าไปทั้งตัว เมื่อวานช่วงเย็นไปโจมตีกระต่ายนักสู้ไม่ต่ำกว่า 10 ตัว หวังจะได้ไอเท็มดีๆ แต่น่าเสียดายไม่ได้อะไรเลย
ซิสเดินออกไปยังที่หมายนัดไว้กับบรีช นักเวทย์ดินแดนที่ห้า เดินก้าวต่อไปบนโขดหิน หามุมมองที่กว้างหวังว่าจะเจอท่านบรีช
“ลมที่คุ้นเคย” ซิสบ่น “ไวมากความรู้สึกนี้มัน”
ลมกระแทกเข้าด้านหลังซิส ทำให้ตัวพุ่งไปข้างหน้า เสี้ยววินาทีซิสจับท่อเหล็กไม่ทัน ไม่งั้นคงไม่โดนโจมตีอย่างนี้
ลมลูกที่สองกำลังเคลื่อนที่มา ซิสสัมผัสได้
“ไม่มีทางที่จะโต้ลม” ซิสเบี่ยงตัวกระโดดออกไป
เสียงบรีชปรบมืออยู่บนพื้นหญ้า “วันนี้อากาศดีว่าไหม”
“ทำไมต้องทดสอบอยู่เรื่อยเลย” ซิสถาม
“ก็เพราะว่าใครที่ถูกเราทดสอบ เจออย่างนี้ทุกคน” บรีชจับถุงมือสีเขียวเข้ม “ห้าคนที่ผ่านเข้ารอบ ความสามารถพอๆ กับเจ้า หลบลูกที่สองได้เช่นกัน”
ซิสหน้าตาไม่ค่อยเต็มใจนัก แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้เขาคิดได้ “เหมือนกับชีวิตจะมีคลื่นลมโจมตีเราเสมอ โดยที่เราไม่ทันตั้งตัว มันเป็นอย่างนี้นี่เอง เหมือนกับปัญหาที่เขาเผชิญอยู่ เขาไม่ทันได้ตั้งตัว”
บรีชอ่านความคิดซิสออก เพราะสีหน้าซิสบ่งบอกอะไรได้หลายอย่าง ยิ่งแววตาล่ะก็ บรีชสนใจยิ่งนัก เด็กคนนี้เจอปัญหาชีวิตมาไม่น้อย เหมือนบรีชในอดีต
“เจ้าไม่สามารถร่ายเวทย์มนต์พื้นฐานได้สักอย่าง ฉันพูดถูกไหม” บรีชพูดต่อ “ต้องการอะไรจากพลังเวทย์”
“ในโลกแห่งนี้ ข้าไม่รู้ว่าจะมีพลังเวทย์ได้อย่างไร” ซิสพูดอย่างสุภาพ “โปรดแนะนำข้าที”
“พื้นฐานง่ายมาก คนบางคนมีมันอยู่แล้ว เพียงแค่ปรับนิดหน่อยก็เรียกออกมาได้” บรีชพูดต่อในขณะที่เดินไปร่ายเวทย์ดวงไฟเล็กๆ “บางคนไม่มีอยู่ในตัว แต่ถ้าหากได้เรียนรู้ถึงพลังงาน ก็สามารถทำได้เช่นเดียวกัน”
ซิสไม่เข้าใจ
“ยื่นมือออกมา” บรีชเดินมาด้านหน้าซิส “จากนั้นหลับตา นึกถึงพลังงาน บางคนก็เรียกว่าจิต นิ่งเข้าไว้ ลมหายใจเข้าออกปกติ พลังงานหมุนเวียน จินตนาการให้เห็นภาพในสิ่งที่เราต้องการ”
ซิสหลับตาลง สิ่งเดียวที่เขาเห็นคือ แม่ พ่อ เขาพยายามต่อ นึกถึงไฟ ลูกไฟร้อนๆ เขาแอบลืมตามา ในมือว่างเปล่า หลับตาอีกครั้ง ลม ลม สายลม หมุนเวียนมาอยู่ในมือข้าเถิด สายน้ำ ดินหิน อะไรก็ได้โผล่มา
