11 นายคิดว่านายเป็นใคร

“โลกนี้ก็มีอันตรายนอกจากมอนสเตอร์งั้นหรอ” ซิสพูดเบาๆ

จากนั้นลุงออคัสก็ขึ้นม้าตัวนั้น ควบออกไปผ้าคลุมโบกพริ้วไหวไปกับสายลม ม้าตัวนั้นมีความเร็วมาก

ซิสและคิวเดินกลับเข้าเมืองหลวงหลังจากโบกมือลาลุงออคัส

ตามสัญญา คิวพาซิสเดินทางไปสู่ตลาดการแลกเปลี่ยน เต็มไปด้วยผู้คน รถเข็นใส่สินค้า ลังไม้ใส่ไอเท็ม กล่องมีสัญลักษณ์แตกต่างกันติดอยู่ด้านหน้าและหลัง โต๊ะสำหรับพูดคุยเจรจา ทุกอย่างเป็นไปด้วยความเรียบร้อย

“เขี้ยวอสูร , เปลือกหอยสีรุ้ง ,ฟักทองเปลวไฟ ใครต้องการมันเข้ามาหาข้าได้เลย” หญิงสาวร่างใหญ่มีหอกปลายแหลมติดอยู่ด้านหลังกำลังส่งเสียง

“น้ำยาโพชั่นสีม่วงระดับสูง 500 ขวด เชิญทางนี้” พ่อค้าตัวเล็กนั่งข้างรถเข็น

“ตำราเวทย์ส่งตรงจากดินแดนที่ห้า เหมาะสำหรับมือใหม่”

ทั้งคู่เดินถัดไป

ซิสมองเห็นการค้าขายซึ่งไม่ได้มีแค่อาวุธ มีอาหาร เสื้อคลุม รองเท้า ม้า ไม้กวาด กล่อง กระเป๋า เครื่องเทศ สมุนไพร มันแตกต่างกับสิ่งที่อยู่ในร้านค้าที่เขาเจอในตอนแรก ของพวกนี้มีราคาสูง

“สิ่งเหล่านี้สินะสามารถทำเงินได้” ซิสพูด

ถัดไปมีเต็นท์ติดกัน ที่แห่งนี้เรียกว่าตลาดมืด

“ไม่เชิงทั้งหมด เอาเป็นว่าเข้าไปในเต็นท์นั้นกัน” คิวพูดแทรกทันที

เต็นท์ขนาดไม่ใหญ่นัก มีตะเกียงจุดไฟอยู่ด้านใน มีคนเดินสวนกลับออกไปท่าทางผิดหวัง

“ไม่เจอหน้านานเลยนะคิว” ชายแต่งกายสุภาพเรียบร้อย “ธุรกิจระเบิดเป็นยังไงบ้าง”

“ช่วงนี้ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ผู้เล่นหันมาทำกันเยอะ” คิวตอบขณะที่นั่งลงกับซิส

“อย่างที่รู้กัน อะไรที่เยอะไปมันมักจะราคาตก ไม่ใช่เพราะกลไก แต่เป็นเพราะผู้เล่นทำลายกันเอง” ชายผู้นั้นขยับปกเสื้อ “วันนี้มีอะไร แล้วพาใครมาด้วย”

“คือมีเรื่องที่สำคัญ” คิวพูด

“ผมต้องการเงินในโลกความจริง” ซิสพูดแทรกขึ้นมาทันที

“นาย คิด ว่า เป็น ใคร มีอะไร จะมาแลก” ชายลุกขึ้นยืนเดินอย่างช้าๆ ไปปิดม่าน

“ซิส นายรู้ตัวรึเปล่ากำลังทำอะไรลงไป” คิวกระซิบ

“ฉันรู้” ซิสพูดต่อ “ผมมาที่นี่มาถามหาช่องทางที่จะแลกเปลี่ยนสินค้า ไอเท็มอะไรบางอย่างที่ได้มูลค่าด้านนอก”

ทุกคนเงียบไปสักพักก่อนที่พ่อค้าจะพูดต่อ

“ฉันมีนามว่า โกส เมื่ออยู่ในการแลกเปลี่ยน” โกสเสริม “เงินที่มาจากโลกจริงสามารถเปลี่ยนเป็นเงินในโลกนี้ได้ หวังว่านายน่าจะรู้ แต่สิ่งที่น่าเศร้าคือ เงินในโลกนี้เปลี่ยนแปลงออกไปโลกความจริงไม่ได้ เว้นเสียแต่ว่า”

“ว่าอะไรครับ” ซิสพูดอย่างสุภาพ

“นายจะแลกเปลี่ยนสิ่งที่โลกความจริงต้องการ น้ำ,น้ำมัน,แร่,อัญมนี,ของวิเศษที่พ่อมดแม่มดสร้างขึ้น” โกสพูดต่อ “แค่นี้ก่อน เพราะดูแล้วนายไม่น่าจะหาได้ มันไม่มีใน เมืองหลวง และพื้นที่สีเขียว”

ความเงียบปกคลุมอีกครั้ง

ซิสนั่งคิด คิวก็เปิดสมุด โกสก็ถือกระดาษมองดูรายชื่อสินค้า

สิ่งที่อยู่ในเต็นท์นั้นอาจจะดูเงียบสำหรับคนภายนอก แต่ภายในของเขาทั้งสามคน อัดแน่นไปด้วยพลังงานที่ต่างกัน

“คุณโกส” ซิสลุกขึ้นโค้งคำนับ “ผมขอโทษที่เสียมารยาท ในการเจรจาครั้งนี้ เพียงแต่ผมรู้สึกโกรธ และมันมีแต่ความคิดที่ว่า นักแลกเปลี่ยนคิดแต่เรื่องกำไร”

“ไม่เป็นอะไรหรอก” โกสรับคำขอโทษ “นายพูดมันก็ถูกแล้วกำไรทำให้พวกเรานักแลกเปลี่ยนอยู่รอด นักผจญภัยก็ต้องแข็งแกร่งขึ้นเพื่ออยู่รอดเช่นเดียวกัน ในโลกแห่งการค้า ธุรกิจ ไม่มีอะไรมาการันตีได้ทั้งนั้น มันมีแต่ความเสี่ยง”

“ก็จริงอย่างที่คุณโกสพูด” คิวเสริม “น้อยนักที่จะเจอพ่อค้าแลกเปลี่ยนที่ดี”

“มีทางเดียวผมต้องไป พื้นที่สีแดง” ซิสพูดอย่างเข้มแข็ง

“ในโลกแห่งนี้น้อยคนนักที่จะทำเงินในชีวิตจริงได้” โกสขยับหน้ากาก “หันกลับหลังตอนนี้ยังไม่สายและมาเสพความสุขให้สำราญใจดีกว่า”

“ขอบคุณครับคุณโกสที่ชี้แนะ” ซิสเดินออกจากเต็นท์

คิวเดินตามออกไป ในระหว่างที่เขาทั้งสองสนทนา ไม่มีใครเห็นใบหน้าจริงของพ่อค้าแลกเปลี่ยนชื่อโกส ซิสรู้ดีว่าสิ่งเหล่านี้มันอันตรายเพียงใด ไม่ใช่สิ่งที่ผิดกฎหมาย แต่มันไม่คุ้มค่าที่จะเปิดเผยตัวจริง มันเป็นสิ่งที่ซิสไร้ซึ่งความถนัดใดๆ พลังนักธุรกิจในตัวซิสแทบจะติดลบ

ทั้งคู่เดินกลับที่พักซิสขึ้นบันไดไป ส่วนคิวเจรจาจ่ายเพิ่มเติมสำหรับอาทิตย์ต่อไป

ภายในห้องมีกล่องเก็บสมบัติใส่กุญแจล็อกอยู่สองใบ ท่อเหล็กพิงผนังที่ผุกร่อน มีรากไม้เกาะเป็นบางส่วน บนโต๊ะมีขนมปัง ผลไม้อีกสามชนิด โหลน้ำผึ้ง ถัดไปซิสนั่งอยู่ริมหน้าต่างเขาเหม่อมองขึ้นไปบนฟ้า

ซิสคิดถึงว่า พื้นที่สีแดงมันเป็นอย่างไร มันจะเป็นหน้าตาแบบไหน เขานึกไม่ออกเลย ความโกรธที่อัดแน่นอยู่ในใจ เขามีชีวิตอยู่ต่อได้ แต่ไม่เห็นจะมีอะไรดีขึ้น ยิ่งก้าวเข้าใกล้เท่าไหร่ เหมือนว่าหนทางยิ่งไกลเท่านั้น เขานึกขึ้นได้ ใช่สิหนังสือของคิวมันแปลกๆ ด้วยความแปลกมันน่าจะมีหนทางซ่อนอยู่

ซิสเดินเข้าไปยืมสมุดของคิวเพื่อเปิดดูหาข้อมูล ซึ่งคิวเองก็ชอบเหมือนกันที่มีคนสนใจสมุดคู่มือบ้าๆ นี้ สมุดสภาพเก่า ยับเยิน กระดาษออกจะเป็นเหลืองอ่อน รอยฉีกขาดในทุกๆ สิบหน้า ในหน้าแรกๆ นั้น ก็มีสูตรการทำอาหาร การหลอมแร่อย่างง่าย ภาพจะขยับอย่างช้าๆ บางหน้าภาพก็ไม่เคลื่อนไหว

“เหมือนสมุดนี้มันมีเวทย์มนต์อย่างนั้นเหละ” ซิสพูดในขณะที่รอดูภาพ “หนังสือเหมือนภาพยนตร์ เล่าที่ล่ะเรื่อง”

“ไม่รู้สิ” คิวพูดต่อ “ฉันไม่ค่อยถนัดสมุด หนังสือ อะไรสักเท่าไหร่ แต่ฉันรู้สึกว่านายคุ้นเคยกับหนังสือนะ”

“ใช่” ซิสตอบ “ฉันโคตรจะชอบหนังสือเลย แต่ที่น่าเศร้า บางเล่มฉันไม่มีเงินที่จะซื้อ”

ภาพยังคงขยับต่อไป ก่อไฟ ปรุงอาหาร ช่วยทำให้เพิ่มพลังการต่อสู้ หน้าถัดไป การหลอมแร่ในการสร้างอาวุธ เสริมพลังอาวุธ ท่อเหล็ก ถูกวางไว้บนผืนผ้า ด้านข้างเป็นเขี้ยวหมูป่าขนาดใหญ่ ยางสีเหลือง จำนวนหนึ่ง เปลือกไม้สองแผ่น หินขัดมัน แปดก้อน เปลี่ยนกลายเป็น ท่อเหล็กเหมือนเดิม