เล่มที่ 8 บทที่ 29

เล่มที่ 8 บทที่ 29

เล่มที่ 8 บทที่ 29 ลึกลงไปใต้ดินของตระกูลต้วนนั้น มีพระราชวังแห่งหนึ่งสีขาวอร่ามใหญ่โตไม่น้อยตั้งอยู่ ในตำหนักหลังหนึ่งนั้นมีชายชราคนหนึ่งใบหน้าขาวซีดกำลังนั่งบำเพ็ญเพียรอยู่ ประจวบกับจังหวะที่หลงเทียนปลดปล่อยความเกรี้ยวกราดออกมาดวงตาของเขาก็พลันลืมตาขึ้นปรากฏให้เห็นดวงตาอันมืดสนิทราวกับจักรวาลไร้แส...