ตอนที่2 เอารูปภาพโพสต์ลงออนไลน์

เมื่อซูซินหว่านตื่นขึ้นมา สมองของเธอได้สับสนไปสักพัก แต่ความเจ็บปวดของร่างกายเธอเทำให้เธอนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

เธอหันศีรษะไปมองข้างๆ ผู้ชายที่นอนกับเธอยังคงหลับอยู่

ซูซินหว่านคิดว่า เธอจะต้องไปจากที่นี้ก่อนที่เขาจะตื่นขึ้นมา!

ซูซินหว่านยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่อย่างเบาๆ เปิดประตูห้องแล้วมองซ้ายมองขวาแน่ใจว่ารอบข้างไม่มีคนแล้วถึงออกจากห้องอย่างมั่นใจ

คิดว่านี่เรื่องนี้จะจบสิ้นสุดไปแล้ว ไม่คิดเลยว่าถังยัวหลียังมีแผนหลังเก็บไว้

ติง......

ลิฟต์มาถึงชั้นหนึ่งอย่างรวดเร็ว ซูซินหว่านเดินออกไปเมื่อประตูลิฟต์เปิด

ก็ได้พบถังยัวหลีกับฉีนมู่ฟานที่รอคอยมานานในล็อบบี้ และแม่ของเขาลี่มินจิน!

ทั้งสามคนเห็นซูซินหว่าน ต่างมีสีหน้าเศร้าหมอง ซูซินหว่านคิดเพียงครู่เดียว ก็รู้ว่าพวกเขามาโดยคิดไม่ดี

ก่อนที่เธอจะออกเสียงพูด ลี่มินจิงก็ได้เดินเข้ามาอย่างโกรธๆ

ยกมือขึ้นแล้วตบหน้าของเธอ!

“นังสารเลว ยังไม่ได้แต่งงานกับตระกลฉินของเรา ก็กล้าที่จะออกไปเล่นชู้ช่ายมั้ย เธอเอาศรีหน้าตระกลเราไปวางไว้ที่ไหน?”

หน้าลี่มินจินดูอย่างโหดเหี้ยม และดูซูซินหว่านอย่างน่ารังเกียจ

ถังยัวหลีก็เติมเกลือใส่พริกมาอีก

“ตาย! คุณพี่ เธอทำแบบนี้ได้ยังไง ตะก่อนชีวิตอดีตวุ่นวายไม่เป็นไร แต่ตอนนี้จะแต่งงานกับพี่มู่ฟานอยู่แล้ว ยังออกมามีชู้กับคนอื่นได้ไง!”

ซูซินหว่านมองตรงไปที่เธอ

“เรามาอยู่ที่นี่ได้ไง เธอรู้มากกว่าเราไม่ใช่หรือ?”

ถังยัวหลีทะลึ่งกับคำพูดของซูซินหว่าน ใบหน้าเธอดูกินปูร้อนท้อง ลี่มินจินเห็นว่าเธอเหมือนไม่สบายตัวเลยเดินเข้าหาซูซินหว่านแล้วจับผมเธอขึ้น เห็นว่าบนคอเธอมีแต่รอยจูบเต็มไปหมด แล้วพูดกับถังยัวหลีว่า

“อย่าเสียเวลากับเธออีกเลย รีบถ่ายบันทึกรอยจูบพวกนี้ไว้ ฉันจะคอยดูว่า มีหลักฐานพวกนี้แล้ว เธอยังจะมีหน้ามาขอเป็นลูกสะใภ้บ้านฉันอีก!”

ลี่มินจินพูดอย่างเสียงดัง พวกคนที่เดินผ่านต่างก็ตามมามุมดูกัน ถังยัวหลีได้ยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายอย่างรวดเร็ว คาชะๆเสียงนี้ได้ดังขึ้นมา ซึ่งได้บันทึกเป็นประวัติศาสตร์นี้ในนาทีนี้

ซูซินหว่านรู้สึกน่าอายที่ต้องรับสายตาของทุกคนที่จ้องมา สุดท้ายแววตาเธอหยุดอยู่ที่ฉีนมู่ฟานที่ไม่ได้ออกเสียงไดๆแต่แรก

“มู่ฟาน เรา......”

แม้ว่าเรื่องมันได้เกิดขึ้นแล้ว แต่ซูซินหว่านก็คิดว่าเธอต้องอธิบายความจริงให้ฟังอีกรอบหนึ่ง

แต่คำพูดยังไม่ได้ออกจากปาก ฉีนมู่ฟานก็ขัดจังหวะพร้อมส่ายหัวแล้วพูดว่า

“ซินหว่าน เธอทำให้ผมผิดหวังจริงๆ!”

เขาไม่ให้แม้แต่โอกาสมาอธิบายเรื่องราวให้ฟัง ก็วางโทษให้เธอแล้วสิ!

ซูซินหว่านมองหน้าฉีนมู่ฟาน และนึกถึงเมื่อวานเธอได้โทรหาเขาตั้งหลายครั้ง ไม่รับสายและไม่ตอบกับ แต่มีเวลามารอเธอในวันนี้อย่างตรงเวลา เธอสูบลมหายใจแล้วพูดว่า “จะยกเลิกการหมั้นได้ แต่ฉันต้องขอขอคืนหุ้นส่วน10%ที่แม่ให้ฉันไว้ ส่วน อีก5%ที่เหลือก็ชดเชยให้เธอละกัน......”

นี่คือสัมปทานใหญ่สุดของซูซินหว่านแล้ว คำพูดยังไม่จับ ก็เห็นฉีนมู่ฟานทำศรีหน้าไม่ดี และพูดอย่าอารมณ์เสียว่า

“ซูซินหว่าน เป็นอะไรของเธอ? เธอไปมีชู้เองก่อน เธอหักหลังความรักของพวกเราก่อน ตอนนี้มีหน้ามาขอคืนหุ้นของบริษัทได้ไง?”

ซูซินหว่านขมวดคิ้วเล็กน้อยตอบว่า “หุ้นส่วนนี้เป็นคุณแม่ฉันมอบให้ก่อนเสียชีวิต เราก็ชดเชยให้เธอหุ่นส่วนมูลค่าหลายร้อยล้านดอลลาร์เป็นค่าตอบแทนแล้ว เธอจะให้เอายังไงต่อ อย่าทำตัวได้คืบจะเอาศอก!”

“ได้คืบจะเอาศอก? ผมบอกเธอไว้ก่อน หุ้นส่วนเหลือไว้ เราสองคนเลิกกันด้วยดี ไม่เช่นนั้น ผมจะเอารูปที่ถ่ายโพสต์ลงออนไลน์ ทำให้เธอเสียหน้า เธอคิดเอาเองและกัน!”

ฉีนมู่ฟานพูดจบก็หันตัวเดินจากไป ถังยัวหลีเดินไล่ไปด้วย

ลี่มินจินเห็นลูกชายเธอจัดการเรื่องได้อย่างเด็ดขาดเรียบร้อย เธอพอใจมากกับสิ่งนี้ และเดินเข้าหาซูซินหว่านพร้อมโยนหนังสือสัญญาใส่ตัวเธอ “นี่คือสัญญาเลิกกัน เธอเซ็นเสร็จก็ส่งมาที่บ้านฉินซะ ถ้าเกิดพรุ่งนี้ฉันยังไม่เห็นสัญญานี้ในบ้าน อะไรที่รอเธออยู่ เธอคงรู้ดี !”