ตอนที่1 ต้องการบริการพิเศษมั้ยคะ?

“ร้อน! ร้อนมาก......”

ร้อนจนทรมานไปทั้งตัว เสมือนกำลังโดนปิ้งบนเตา

บนเตียงที่อ่อนนุ่ม ซูซินหว่านขยับตัวไปมาโดยไร้สติ ริมฝีมากที่ออมชมพูราวกับซากูระก็ได้ออกเสียงแผ่วเบาออกมาโดยบางคับไม่ได้

“ไม่ร้อนก็แปลกสินะ”

สาวสวยที่ยืนอยู่ข้างเตียงได้พูดตอบมา แล้วยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เดินออกไปขณะคุยโทรศัพท์ “ฮัลโหล เธอมาถึงยัง? เร็วๆ ยาใกล้จะเห็นผลแล้ว......ใช่ อยู่ห้อง 9102 ของโรงแรม รับขึ้นมาเลย......”

“ไว้ใจได้ ซูซินหว่านเป็นสาวสวยอันดับหนึ่งของเมืองจิ่นเชียว รอบนี้น้าเธอได้เปรียบมากขอบอก!”

คนโทรคุยโทรศัพท์กำลังแนะนำให้อย่างกระตือรือร้น นึกถึงวันพรุ่งนี้เช้าแล้ว ไม่เพียงแต่งานแต่งของซูฉีนสองตระกลจะโดนทำร้าย ชื่อเสียงของซูซินหว่านก็จะเน่าเสียไปด้วย เธอมีความสุขไม่ไหวจนยิ้มออกมา”

สาวสวยเปิดประตูห้องแล้วเดินออกไป แต่เธอไม่รู้ว่า ซูซินหว่านที่นอนบนเตียงนั้นได้กระพริบดวงตาของเธอแล้ว

ถังยัวหลี น้องสาวผู้ดีของเธอ!

ปกติต่อหน้าคนแล้วทำตัวเป็นคนจิตใจดีน่ารักใสๆ คิดไม่ถึงว่าใจจริงของเธอนั้นเลวร้ายขนาดนี้ วางยาใส่ไวน์แดงของเธอตอนใกล้จะถึงงานต่างของเธอกับฉีนมู่ฟาน

เธอจะไม่ให้แผนนางสำเร็จตามที่คิด

ซูซินหว่านลุกจากบนเตียงขึ้นมา แล้วโอบอุ้มผนังเดินออกห้องอย่างอ่อนแอ แต่เพิ่งออกห้องไม่นานก็ได้ยินเสียงลิฟต์ ดิง ดังขึ้นมา

ทำให้สติที่ผ่อนคลายเล็กน้อยได้กับมาเป็นเหมือนเดิม ก่อนที่สมองจะรับรู้อุบัติเหตุฉับพลันนี้ก็ได้ให้คำสั่งออกมา มือของซูซินหว่านก็ได้ไปผลักเปิดประตูของข้างห้องแล้วหลบเข้าไป

ในห้องไม่มีคน!

ซูซินหว่านถอนหายใจ ยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาคู้หมั่นเธอ แต่สายไม่ว่างตลอด!

ในขณะนี้ มีอารมณ์บางอย่างที่ควบคุมไม่ได้กำลังเกิดขึ้นในร่างกายเธอ

ทั้งหิวน้ำ ร้อนและคันมาก อึดอัดจริงๆ!

ซูซินหว่านรีบเย็บน้ำชาบนโต๊ะขึ้นมาดื่ม แต่ก็รู้สึกไม่ยังพอ

ร้อนจนเธอคิดว่าต้องอาบน้ำเย็นมาตื่นตัว

ซูซินหว่านเดินเข้าไปอย่างโยกไปโยกมา ทันไดที่เธอยื่นมือออกไป ประตูห้องน้ำได้เปิดมาเองพ้รอมกลิ่นของเจลอาบน้ำน้ำค้าง ซูซินหว่านไม่ทันตั้งตัว สะดุดเข้าอ้อมกอดที่เปียกร้อน

ซูซินหว่านไม่นึกเลยว่าในห้องจะมีคน แล้วยังเป็นคนที่เซ็กซี่ขนาดนี้ ซิกแพคที่เห็นคมชัดและหน้าอกที่ดูแข็งแรงมีพลัง

ความรู้สึกอารมณ์ที่ควบคุมไม่ได้ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าอกอีกที ซูซินหว่านได้เลียริมฝีปากแห้งของเธอแล้วคิด ถ้าจะต้องมีอะไรกับใครสีกคน คนนี้ก็ไม่แย่

“เธอคือใคร?”

ลี่หานเซียวมองดูผู้หญิงในอ้อมกอด ขมวดคิ้ว กำลังจะสั่งไล่ออกไป ทันใดนั้นผู้หญิงก็ได้ควงขอเขา แล้วขยับไปมาในตัวเขา

ลี่หานเซียวอึ้งสั่นสะเทือน ความอยากของด้านล่างเขาได้แพร่กระจายไปทั่วทุกชิ้นส่วนของกระดูกร่างกาย เหมือนสัตว์ที่ถูกขังอยู่ในกรงที่ต้องปล่อยออกมาอย่างบ้าคลั่ง

โดยเฉพาะตอนซูซินหว่านเป่าลมใส่หูเขา

“ต้องการบริการพิเศษมั้ยคะ ฝีมือหนูเยี่ยมมากเลยน้า!”

“ปล่อยข้า!”

แสงอันตรายแวบผ่านในดวงตาสีดำที่แข็งกร้าว ลี่หานเซียวกำลังจะจับมือเธฮที่ควงคอของเขาไว้ออกไป แต่ซูซินหว่านก่อตัวเขาเหมือนเถาวัลย์ ลี่หานเซียวไม่ทันได้เตรียมตัวพวกเขาทั้งสองล้มลงบนโซฟาที่อยู่นอกห้องน้ำ

ซูซินหว่านใช้โอกาสนี้มากอดรอบเอวของเขา มื้อน้อยขาวเรียวของเธอได้จับเข้าไปในผ้าขนหนู เธอหายใจเข้าอย่างหนัก “ใหญ่มาก......”

ลี่หานเซียวรู้สึกความปรารถนาของเขาเพิ่มขึ้นอมากอีก กำลังจะผลักซูซินหว่านออกไปแล้วลุกขึ้นยืน เห็นเธอกะพริบตาโตๆอย่างใสๆแล้วออกเสียงว่า

“มันคงทรมานมากเชียวที่จะอดทน คุณไม่อยากลองดูจริงหรอ?”

เธอเงยหน้าขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์และร่างกายของเธอก็บิดตัวไปตามอารมณ์

ลี่หานเซียวมองไปที่ผู้หญิง ดวงตาที่โหดร้ายของเขาเหมือนจะฉีกเธอออกเป็นชิ้นๆมารับประทาน แล้วก็เห็นหัวของเขาได้ได้ก้มลงมาพร้อมกับกัดฟันแล้วพูดว่า

“ผู้หญิง นี่เธอขอเอง!”