บทที่ 26 ในที่สุดก็ได้กินข้าว
บทที่ 26 ในที่สุดก็ได้กินข้าว เหลียนฟางโจวหัวเราะแล้วพูดว่า "ระหว่างเราพี่น้องมีอะไรต้องเกรงใจอีก! เจ้าไม่ต้องเป็นกังวลมีอะไรก็พูดออกมาเถอะ” ดวงตาของเหลียนเซ่อหม่นลงเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า “ตอนที่ท่านพ่อท่านแม่ยังอยู่ พวกท่านเคยพูดเอาไว้ว่าฤดูใบไม้ผลิปีหน้าจะส่งซีเออร์ไปเรียนห...