GE484 ผู้นำเผ่าคนใหม่ (ฟรี)

หนิงฝานแผ่สัมผัสเทพไปทั่วเมืองไท่ฉี เขาไม่ได้สนใจคนของเผ่าเขาคู่ แต่สนใจสาวน้อยนางหนึ่ง และยามนี้นางก็ยังไม่ไปไหน ทำให้เขาสบายใจขึ้นมาก

หมิงเชว่ทำตามที่หนิงฝานบอก นางอยู่แต่ในที่พัก ไร้ซึ่งอันตรายใดๆ เดิมทีเขากังวลว่าเผ่าเขาคู่จะคิดร้ายกับนาง

“ข้าไม่อยากพูดให้มากความ ซีโม๋ ไสหัวออกมารับความตายเดี๋ยวนี้!”

คำกล่าวของหนิงฝานสะท้อนก้องไปทั่วทั้งเมือง ทำให้คนของเผ่าเขาคู่โกรธแค้นมาก

ซีโม๋คือคือผู้นำคนใหม่ของเผ่าเขาคู่ การที่หนิงฝานมาเพื่อบอกให้มันออกมารับความตาย นับเป็นการหยามหมิ่นศักดิ์ศรีอย่างร้ายแรง

ผู้นำเผ่าเขาคู่เป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียงในโลกพิรุณ การที่บรรลุขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลาง ยิ่งเป็นศักดิ์ฐานะที่บ่งบอกถึงความยิ่งใหญ่

แม้ว่าชื่อเสียงของหนิงฝานจะยิ่งใหญ่ แต่เขาก็ยังไม่บรรลุขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลาง หากเทียบกันแล้ว ซีโม๋มีสถานะที่สูงส่งกว่าหนิงฝาน

คนในเผ่าเขาคู่ตะโกนด่าทอหนิงฝานด้วยความโกรธแค้น

“พวกข้านับถือท่าน แต่ท่านกลับไม่ให้เกียรติพวกข้า กล่าววาจาดูหมิ่นผู้นำเผ่า! คิดจะใช้ศักดิ์ฐานะของผู้อาวุโสแห่งวิหารพิรุณและพันธะมิตรของตระกูลซัว ทำสงครามกับพวกข้าหรือไง?”

“ซัวหมิง พรสวรรค์ด้านการปรุงโอสถของเจ้าสูงส่งหาผู้ทัดเทียมได้ยากก็จริง แต่อย่าคิดว่าแค่นั้นก็จะมาดูถูกเผ่าเขาคู่ได้! พวกข้าจะสอนให้รู้จักบทเรียน ว่าอย่าได้มาดูถูกเผ่าเขาคู่!”

“ซัวหมิง เจ้าเป็นแค่ผู้เชี่ยวชาญกึ่งไร้ดัดแปลง ยังไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงด้วยซ้ำ! ยังมีหน้ามาข่มขู่ให้ผู้นำเผ่าออกมารับความตาย ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ เจ้าไม่คู่ควรให้ท่านผู้นำชายตามองด้วยซ้ำ!”

คนของเผ่าเขาคู่ด่าทอหนิงฝานด้วยความโกรธแค้น แม้ว่าแรงกดดันของหนิงฝานจะทรงพลังเทียบเท่าขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลาง แต่พวกมันรู้ว่าหนิงฝานอยู่เพียงขอบเขตกึ่งไร้ดัดแปลง

แม้ว่าจะสังหารฉือคุณและโม่ฉุยจะทำให้มีชื่อเสียงโด่งดัง แต่นั่นเทียบได้แค่ชื่อเสียงของผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงขั้นต้นที่โด่ดเด่น ยังไม่อาจเทียบชั้นขอบเขตไร้ดัดแปลงกลาง

เหตุที่โม่ฉุยถูกสังหารเป็นเพราะมันบาดเจ็บ ระดับพลังจึงลดลง ถือว่าการต่อสู้ระหว่างหนิงฝานและโม่ฉุยไม่ยุติธรรม จึงไม่มีผู้ใดเชื่อว่าหนิงฝานแข็งแกร่งพอที่จะสังหารขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลางได้

ฉือคุณเองก็เช่นกัน แม้ว่ามันจะแข็งแกร่งจนหาผู้ใดในระดับเดียวกันเป็นคู่มือได้ยาก แต่มันก็เป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงขั้นต้น ย่อมไม่อาจรับมือกับขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลางได้

ดังนั้นผู้คนทั่วไปจึงมองว่า ต่อให้หนิงฝานแข็งแกร่งพอจะรับมือกับขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลางได้ แต่โอกาสชนะก็มีไม่มาก ไม่มีใครคิดว่าหนิงฝานจะบรรลุขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลางได้ในเวลาสั้นๆ จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเอาชนะซีโม๋

คนของเผ่าเขาคู่ไม่แม้แต่จะถามว่าเหตุใดหนิงฝานถึงกล่าวเช่นนั้น พวกมันด่าทอทันที คิดเข้าข้างคนของตนทันที และเฝ้ารอให้ผู้นำของพวกมันออกมาสั่งสอนหนิงฝาน

แม้จะด่าทอหนิงฝานไปมากมาย แต่ผู้ที่พวกมันสนใจคือซูหยาน ก่อนหน้านี้มีข่าวว่านางได้ตายไปในโลกของเผ่า แต่เหตุใดนางถึงยังมีชีวิตรอดและปรากฏตัวที่นี่

ที่สำคัญ นางยังปรากฏตัวพร้อมหนิงฝาน นั่นยิ่งทำให้คนสงสัย นางเป็นผู้นำเผ่ารุ่นก่อน ไม่สมควรไปยืนข้างเดียวกับศัตรู นางควรจะเป็นฝ่ายปรามเขามากกว่า

หรือว่านางได้ยินว่าซีโม๋ขึ้นเป็นผู้นำเผ่า จึงไม่พอใจและหันมาทำร้านเผ่าขอบตนแทน?

ถ้าหากเป็นเช่นนั้น นางก็คือผู้สมรู้ร่วมคิดกับคนนอกเพื่อทำลายเผ่า! ความผิดโทษฐานที่นางทรยศ มีโทษถึงตาย!

“กบฏซู ที่เจ้ามากับซัวหมิงเพราะจะช่วยมันทำลายเผ่าใช่มั้ย?”

ผู้อาวุโสทั้ง 6 ของเผ่าปรากฏตัวออกมาจากฝูงชน พวกมันเรียกนางว่ากบฏ ไม่ให้เกียรตินางแม้แต่น้อย

“ถ้าใช่แล้วจะทำไม? พวกเจ้าช่วยที่ช่วยให้ซีโม๋ขึ้นเป็นผู้นำ คิดจะสั่งสอนข้าเหรอ?”

“สั่งสอน? พวกข้าสั่งสอนเจ้าไม่ได้หรอก เพราะคนทรยศอย่างเจ้าต้องถูกสังหารตามกฏของเผ่า!”

แววตาซูเหยาแปรเปลี่ยนเย็นชา “กฏของเผ่า? พวกเจ้ายังมีหน้ามาอ้างกฏของเผ่า… ผู้นำหายไปตัวไปแค่ 3 เดือน แต่กลับเห็นดีเห็นแต่งตั้งผู้นำเผ่าคนใหม่!”

คำกล่าวของนางทำให้พวกมันพูดไม่ออก พวกมันรู้อยู่แก่ใจถึงสิ่งที่ทำเป็นอย่างดี

ตามกฏของเผ่าแล้ว หากมีหลักฐานว่าผู้นำเผ่าตายจริง ถึงจะมีสิทธิ์แต่งตั้งผู้นำคนใหม่ หากไม่แล้ว ตำแหน่งผู้นำก็ไม่อาจโอนย้าย แต่ก็มีข้อยกเว้นอยู่หนึ่งอย่าง นั่นคือผู้นำเผ่าทำผิดและถูกขับไล่ออกจากเผ่า จึงแต่งตั้งผู้นำเผ่าคนใหม่ได้

นอกจากนี้ยังมีกฏอีกข้อ คือหากผู้นำเผ่าหายตัวไป 10 ปีโดยไม่อาจหาตัวได้พบ ก็สามารถแต่งตั้งผู้นำคนใหม่ได้เช่นกัน

แต่กฏที่ว่ามา พวกมันไม่ได้ปฏิบัติตามสักข้อ ราวกับจงใจขับนางออกจากตำแหน่งผู้นำ เพื่อให้ซีโม๋ขึ้นมาแทน

สีหน้าซูหยานเย็นชา นางยิ้มให้ความชั่วร้ายของคนในเผ่า นางติดอยู่ในโลกของเผ่าแค่ 3 เดือน พวกมันถึงกับเร่งแต่งตั้งผู้นำคนใหม่

หากเก็บตัวฝึกฝนมากกว่า 10 แล้วเปลี่ยนผู้นำ เรื่องนั้นยังพอรับได้ แต่นางยังไม่ตาย ป้ายแห่งชีวิตก็ยังไม่แตก นั่นหมายความว่านางยังไม่ตาย

การขึ้นเป็นผู้นำครั้งนี้ ซีโม๋ไม่อาจทำสำเร็จได้โดยลำพัง มีเพียงคนในเผ่าร่วมมือด้วยเท่านั้น ถึงจะทำการใหญ่สำเร็จ… คนในเผ่าทั้งหมดทรยศนาง พวกมันหักหลังนาง!

“ซูหยาน เจ้าไม่ต้องพูดอะไรแล้ว เจ้าควรจะยอมรับว่าตอนนี้ซีโม๋คือผู้นำคนใหม่ แม้จะไม่ถูกต้องตามกฏของเผ่าทั้งหมด แต่คนในเผ่าก็เห็นชอบ ส่วนเจ้าที่ได้ขึ้นเป็นผู้นำเผ่า ไม่มีผู้ใดในเผ่าเห็นด้วยสักคน… เลิกล้มความคิดโง่เขลาที่จะชิงตำแหน่งผู้นำจากท่านซีโม๋ได้แล้ว!”

ผู้อาวุโสของเผ่ากล่าวโดยไม่ไว้หน้านาง

ซูหยานนิ่งเงียบ นางไม่รู้มาก่อนว่าการขึ้นเป็นผู้นำของนาง จะไม่มีผู้ใดในเผ่ายอมรับสักคน

นางติดอยู่ในโลกของเผ่า ต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอด แต่กลับไม่มีใครในเผ่าเหลียวแล ซ้ำยังเห็นดีเห็นงามให้ซีโม๋ขึ้นเป็นผู้นำ

นางทำเพื่อเผ่ามาทั้งชีวิตโดยไม่ร้องขอสิ่งใด นางเพียงต้องการให้เผ่าอยู่รอด ให้เผ่ามั่นคงและปลอดภัย

นางคือผู้ที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในเผ่า หากไม่ใช่เพราะนางชี้แนะ ซีโม๋และกุ๋ยเจี่ยวก็ไม่มีทางบรรลุขอบเขตไร้ดัดแปลงได้

นางทุ่มทุกสิ่งเพื่อคนในเผ่า แต่พวกมันกลับไม่ยอมรับ… ขนาดผู้ที่นางไว้วางใจที่สุดอย่างซีโม๋และกุ๋ยเจี่ยว ก็ทรยศและคิดสังหารนาง

“ข้าไม่สนใจเรื่องตำแหน่งผู้นำเผ่า ข้าแค่อยากจะรู้ว่าทำไมพวกเจ้าถึงทรยศข้า” นางหลับตาลงเพื่อซ่อนความโศกเศร้า

“ทรยศ? เจ้าไร้เดียงสาเกินไปแล้ว พวกข้าไม่เคยทรยศผู้นำเผ่า ที่พวกข้าเลือกซีโม๋ก็เพราะอยากเห็นเผ่าดำเนินไปในทางที่ดีขึ้น เรื่องที่เจ้าติดอยู่ในโลกของเผ่าล้วนเป็นเพราะชะตาสวรรค์ ที่มอบโอกาสให้พวกข้าเปลี่ยนผู้นำคนใหม่… เจ้ามีพันธะสัญญากับจิตวิญญาณปีศาจไร้ดัดแปลง 15 ตนในโลกของเผ่า แต่เจ้าไม่เคยคิดจะใช้พวกมันทำให้เผ่าของเรายิ่งใหญ่ และทรงอำนาจเหนือเผ่าเนตรปีศาจและหกปีก!... แต่ผู้นำซีโม๋ไม่เหมือนเจ้า ท่านซีโม๋จะใช้จิตวิญญาณปีศาจเหล่านั้น ทำสงครามกับเผ่าเนตรปีศาจ เพื่อทำให้ชื่อเสียงของเผ่าเราเกริกไกร เขาคือผู้ที่เหมาะเป็นผู้นำเผ่าที่สุด!”

คำกล่าวของพวกมันทำให้คนในเมืองไท่ฉีตกตะลึง พวกมันไม่เคยรู้มาก่อนว่าในเผ่ามีผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงอยู่ 15 ตน ในยามที่นางเป็นผู้นำ นางไม่เคยใช้พวกมันเพื่อทำให้เผ่าทรงพลังและน่าเกรงขาม นางอยู่อย่างสงบจนทำให้ขุมกำลังอื่นคิดว่าเผ่าอ่อนแอและข่มเหงได้ง่าย

หากโลกภายนอกรู้ว่าเผ่าเขาคู่มีผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงอีก 15 ตน พวกมันย่อมหวาดกลัว

“ในเมื่อเป็นเช่นนั้นก็ดี… ข้าไม่สนใจตำแหน่งผู้นำอีกแล้ว ข้าไม่คิดอยากจะช่วงชิงอีกแล้ว ตอนนี้ข้ารู้เหตุผลหมดแล้ว... ข้าจะคิดว่าพวกเจ้าทุกคนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับแผนชั่ว ฉะนั้นข้าจะไม่ฆ่าพวกเจ้า ผู้ที่ต้องตายมีเพียงคนเดียว...คือซีโม๋เท่านั้น!”

“ชั่วช้า! ซูหยาน เจ้าเป็นคนของเผ่ากลับคิดกล้าสังหารผู้นำ เจ้าคิดจะทรยศเผ่าจริงๆใช่มั้ย?”

เมื่อได้ยินว่านางไม่คิดชิงตำแหน่งผู้นำเผ่า คนในเผ่าก็สบายใจ เพราะแม้นางจะไม่ได้เป็นผู้นำเผ่า นางก็เป็นถึงผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงขั้นกลาง เป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่า พวกมันย่อมต้องการกำลังของนาง แต่นางกลับยืนกรานว่าจะสังหารซีโม๋

“ชั่วช้า? ซีโม๋วางแผนสังหารข้า สั่งให้จิตวิญญาณปีศาจ 10 ล้านตนรุมสังหารข้า... มันคิดชั่ววางแผนฆ่าผู้นำ ใครกันแน่ที่ชั่วช้า?!”

“ว่าไงนะ!”

คำกล่าวของนางทำให้คนในเผ่าต้องตกตะลึงอีกครั้ง ข่าวที่ออกมาคือซูหยานติดอยู่ในโลกของเผ่าเพราะอุบัติเหตุบางอย่าง และโลกใบนั้นก็พังทะลาย ทำให้นางออกมาไม่ได้

แต่ไม่มีผู้ใดรู้ว่าอุบัติเหตุที่ได้ยินมา เป็นแผนการของซีโม๋

แม้จะมีบางคนที่เชื่อนาง แต่ก็มีบางคนที่ไม่เชื่อนาง

“ซูหยาน! อย่าได้พูดจาไร้สาระ! แม้ว่าซีโม๋จะไม่ถูกกับเจ้า แต่เขาเป็นคนใจกว้าง ไม่มีทางลอบสังหารผู้นำเผ่าแน่นอน!”

“ซูหยานเจ้าโกหก! มีเจ้าเพียงคนเดียวที่เข้าไปในโลกใบนั้นได้ ซีโม๋ไม่มีทางเข้าไปที่นั่นได้ เขาจะวางแผนฆ่าเจ้าได้ยังไง? หากเขาทำจริงแล้วให้จิตปีศาจนับ 10 ล้านสังหารเจ้า แล้วเจ้ารอดออกมาได้ยังไง? เจ้าโกหก เจ้ามันทรยศเผ่า!”

“ซูหยาน คาดไม่ถึงว่าเจ้าจะเป็นคนที่น่ารังเกียจขนาดนี้! ที่เจ้าติดอยู่ในโลกของเผ่าล้วนเป็นเพราะสวรรค์ลิขิต เจ้ามันไร้ความสามารถไม่สมควรเป็นผู้นำ ต่อให้เจ้าอิจฉาซีโม๋มากเท่าไหร่ เจ้าก็ไม่มีทางเทียบเคียงเขาได้!”

คำตำหนิ ดูหมิ่น เหยียดหยาม และแครงใจดังมาจากทั่วทุหนแห่ง ทำให้นางโศกเศร้าเป็นอย่างมาก

นางพูดความจริง แต่ไม่มีผู้ใดเชื่อนาง พวกมันเชื่อเพียงซีโม๋เท่านั้น

น่าขัน… ช่างเป็นเรื่องที่น่าขัน… นางเฝ้าปกป้องพวกมันทุกคนราวกับสมบัติล้ำค่า แต่พวกมันกลับตอบแทนนางเช่นนี้

“ถือว่าโชคดีที่เจ้าไม่ตาย… หากเจ้ายอมสยบและเป็นทาสของข้า ข้าจะยกโทษให้เจ้า!”

ในที่สุดซีโม๋ก็ปรากฏตัว ด้านหลังมันมีกุ๋ยเจี่ยว และผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงอีกคน

คนผู้นั้นมีนามว่าหยินกง เป็นผู้นำเผ่าคนก่อนที่ถูกขับไล่ออกจากเผ่าเพราะทำความผิดใหญ่หลวง มันแข็งแกร่งและอยู่ในขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลาง

ซีโม๋ได้ไปเทียบเชิญมันและยื่นเสนอ ว่าหากยอมติดตาม มันจะให้รางวัลและยกเลิกโทษทัณฑ์ทั้งหมดให้

“ซีโม๋!” แววตาซูหยานแปรเปลี่ยนเย็นชา ทุกสิ่งที่มันทำไม่ดีกับนาง นางยกโทษให้ได้ แต่เรื่องที่มันหวังสังหารนางในโลกของเผ่า นางไม่มีวันยกโทษให้ แม้ว่านางจะอยู่อย่างสันติ แต่หากได้ลงมือฆ่า นางจะไม่ปราณี

เมื่อเห็นแววตาที่เปี่ยมไปด้วยเจตนาสังหารของนาง ทุกคนในเผ่าตั้งท่าพร้อมสู้เพื่อปกป้องซีโม๋

หากนางลงมือ พวกมันจะทุ่มสุดกำลังเพื่อจำจัดนาง

ฉากที่เห็นทำให้นางโกรธแค้น กำหมัดเล็บจิกเนื้อจนโลหิตไหลริน

“พวกเจ้าจะต่อต้านข้าใช่มั้ย?”

“ซูหยาน เจ้ามันชั่วช้า ถ้าเจ้ากล้าลงมือกับผู้นำเผ่า พวกข้าจะให้เจ้าได้ชดใช้อย่างสาสม!”

“ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่าพวกเจ้าจะทำได้หรือเปล่า!”

ในเมื่อคนของเผ่าคิดร้ายกับนาง นางก็จะไม่ปล่อยพวกมันไว้เช่นเดียวกัน

นางแผ่แรงกดดันในขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลางที่ทรงพลังปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง แม้เป็นผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงด้วยกัน จิตใจยังปั่นป่วนสับสน

พวกมันสัมผัสได้ถึงเจตนาสังหารที่รุนแรงของนางได้อย่างชัดเจน นางในยามนี้แตกต่างจากในอดีตราวกับเป็นคนละคน

เหตุใดนางถึงเป็นแบบนี้ หากเพราะไม่พอใจเรื่องตำแหน่งผู้นำ ต้องถึงขนาดที่พร้อมจะทำสงครามกับทั้งเผ่าเลยงั้นหรือ? หรือว่าซีโม๋จะวางแผนสังหารนางจริงๆ?

ผู้คนคิดไปต่างๆนาๆและหวาดกลัวในตัวนาง

หนิงฝานเฝ้ามองเหตุการณ์อยู่เงียบๆ เขารู้ว่านางโศกเศร้ามาก ความเย็นชาและน่าสะพรึงกลัวของนาง ถือกำเนิดขึ้นมาจากความเกลียดชัง... สตรีผู้ทำเพื่อเผ่าอย่างสุดความสามารถ แต่กลับถูกคนทั้งเผ่าทรยศ จึงทำให้นางกลายเป็นแบบนี้ ดังนั้น เขาจะสังหารทุกคนที่ขวางทางนาง!

“เจ้าไม่ต้องหรอก ข้าจัดการเอง” หนิงฝานกุมมือนางเบาๆ พลางก้าวเดินไปเบื้องหน้า จ้องมองซีโม๋ด้วยแววตาเย็นชา จนทำให้มันรู้สึกราวกับมีบางสิ่ง เสียดแทงเข้าไปในดวงตาจนไม่กล้ามองหนิงฝานตรงๆ

เมื่อ 3 เดือนก่อนมันเคยสู้กับหนิงฝาน แม้หนิงฝานจะทรงพลัง แต่แรงกดดันไม่ได้แข็งแกร่งขนาดที่แค่มอง ก็ทำให้มันแทบจะทนแรงกดดันไม่ได้

มันรู้เป็นอย่างดีว่าหนิงฝานในยามนี้ ไม่ใช่ผู้ที่มันจะเอาชนะได้

“ไม่ต้องถึงมือท่านหรอก แค่ข้าก็พอ!” นางจ้องมองหนิงฝานด้วยสายตาอ้อนวอน และพยายามจะสลัดมือหนิงฝานออก

หากนางเป็นผู้ลงมือเอง นางจะสังหารคนในเผ่าให้น้อยที่สุดเท่าที่ทำได้ แต่หากเป็นหนิงฝาน ทั้งเมืองไท่ฉีคงพินาศ เพราะนางได้เห็นหนิงฝานสังหารเหล่าจิตวิญญาณปีศาจกับตา หนิงฝานไม่ปล่อยให้พวกมันหนีไปได้สักตัว

หนิงฝานเป็นเหมือนปีศาจกระหายเลือด ต่อให้สังหารศัตรูนับ 10 ล้านก็ไม่ทำให้เขาหวั่นไหว

นางจะให้หนิงฝานลงมือไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเผ่าของนางคงสูญสิ้น

“วางใจเถอะ ข้าไม่สังหารพวกแก่นทองคำและดวงจิตแรกเริ่มหรอก” หนิงฝานรับประกันว่าจะไม่สังหารผู้ที่อยู่ในขอบเขตแก่นทองคำและดวงจิตแรกเริ่ม เพื่อให้นางสบายใจ

โดยปกติหนิงฝานจะสังหารศัตรูแบบตัดรากถอนโคน แต่ที่คนเหล่านั้นเข้าข้างซีโม๋ก็เพราะพวกมันโดนหลอก หากสังหารซีโม๋และเปิดเผยความจริง ผู้คนก็จะเปลี่ยนฝั่ง

ที่สำคัญ เขาสัมผัสได้ถึงความเศร้าและทุกข์ระทมของซูหยานได้อย่างชัดเจน

เมื่อยามที่เขาพานางไปยังหอคอยทองคำ… หรือต่อให้อ่านความทรงจำของนาง… หรือปล่อยให้นางถูกจิตวิญญาณปีศาจสังหาร นางก็ไม่เคยเสียใจมากเท่าตอนนี้

นางเป็นสตรีผู้มีจิตใจเข้มแข็ง เป็นผู้ที่ไม่ยอมเอ่ยขอให้ผู้ใดช่วย แต่แววตาที่นางแสดงออกมาในยามนี้ ทำให้หนิงฝานสงสารนางอย่างที่สุด

“ท่านพูดจริงนะ?” นางตกตะลึง นางไม่อยากเชื่อว่าผู้ที่สังหารคนเป็นผักปลาเหมือนหนิงฝาน จะมีความเมตตาเช่นกัน

“ข้าไม่เคยโกหกสนมปีศาจของข้า!”

หนิงฝานเก้าเท้าไปเบื้องหน้า ปลดปล่อยแก่นพลังที่ทรงพลังจนทำให้คนในเผ่าทุกคนตกตะลึง หนิงฝานในยามนี้ทรงพลังกว่าที่พวกมันคาดเอาไว้มาก

เจตนาสังหารมุ่งเป้าไปยังซีโม๋ กลิ่นอายของโลหิตระดับสูงแสดงอำนาจ จนทำให้ซีโม๋ที่ครอบครองโลหิตปีศาจไม่สมบูรณ์ต้องหวาดหวั่น ลมปราณและโลหิตในร่างปั่นป่วนอย่างรุนแรง

“พวกเราร่วมมือกันสังหารซัวหมิงให้ได้!” ซีโม๋กล่าวกับผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลง 3 คนที่ซ่อนตัวอยู่ด้วยสัมผัสเทพ

“ได้! รางวัลของข้าต้องยิ่งใหญ่ แม้ว่าเด็กนั่นจะมีศักดิ์ฐานะสูงส่ง แต่มันก็ไม่อาจประมาทกับชีวิตได้! พวกเราจอมโจรสามพี่น้องเคยแต่สังหารผู้คน ไม่เคยถูกผู้ใดสังหาร! พวกข้าจะเป็นคนเด็ดชีวิตเด็กนั่นเอง!”

ในชั่วพริบตานั้น 3 ผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงปรากฏกาย แรงกดดันของพวกมันทำให้คนของเผ่าเขาคู่ตกตะลึง ผู้คนล้วนจดจำพวกมันได้ว่าเป็นโจรร้ายที่ทรงพลังในโลกพิรุณ

พวกมันทรยศและสังหารอาจารย์ของตน ใช้ชีวิตเรื่อยมาในฐานะโจร จากที่เป็นเพียงโจรธรรมดาทั่วไป ไต่เต้า พัฒนาจนแข็งแกร่งและมีชื่อเสียงในโลกพิรุณ ตราบใดที่มีของรางวัลที่เย้ายวลใจมากพอ พวกมันก็ทำงานให้ได้ทั้งหมด

พวกมันแต่ละคนอยู่ขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นต้น แต่ละคนแข็งแกร่งเทียบเคียงได้กับฉือคุณ ที่สำคัญ พวกมันยังเคยร่วมมือกันสังหารผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงขั้นกลางมาแล้ว

ซีโม๋ได้เชิญพวกมันมาเพื่อสังหารหนิงฝาน ผู้คนในเผ่าคิดว่าหนิงฝานไม่มีทางสู้พวกมันได้ แม้จะเคยเอาชนะโม่ฉุยมาแล้วก็ตาม

ในขณะที่ทุกคนคิดว่าหนิงฝานไม่มีทางรอด ซูหยานกลับจ้องมองเหตุการณ์เบื้องหน้าอย่างสงบ เพราะนางรู้ว่าหนิงฝานน่ากลัวขนาดไหน

มิงเชว่เองก็เฝ้าดูว่าหนิงฝานจะสังหารพวกมันยังไง นางรู้ว่าพี่ขนมของนางแข็งแกร่งที่สุด นางเชื่อใจและไม่เคยดูถูกพี่ขนมของนางแม้แต่ครั้งเดียว

“ซัวหมิง วันนี้เจ้าไม่รอดมือพวกข้าแน่ ต่อให้เจ้าเป็นหลานกษัตริย์พิรุณ ก็อย่าคิดว่าพวกข้าไม่กล้าสังหารเจ้า! ฮ่าฮ่า ผู้เยาว์ที่ทรงพลังจนขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นต้นไม่กล้าเป็นศัตรู ดูซิว่าเจ้าจะทนได้สักกี่น้ำ!”

พวกมันหัวเราะอย่างหลงตัวเอง แต่ก็สมแล้วที่พวกมันเคยสังหารผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงขั้นกลางมาก่อน

แต่โชคร้ายที่พวกมันหลงตัวเองผิดที่!

พวกมันนำอาวุธในระดับไร้ดัดแปลงขั้นต้นของตนออกมา แล้วทะยานเข้าหาหนิงฝานหมายปลิดชีพ

T

อาวุธของพวกมันทั้งสาม หนึ่งใช้พันธะนาการ ต่อให้เป็นผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงขั้นต้นก็ไม่อาจดิ้นหลุด

สองคือเข็มกระดูก 72 เล่ม เสริมความสามารถพิเศษทำให้ผู้ที่โดนเข็มเข้าไปง่วงนอน ต่อให้เป็นขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นต้นก็ต้านไม่อยู่

และสามคือกระบี่ที่แหลมคมพันเล่ม สามารถสังหารขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นต้นและกลางได้

พวกมันจู่โจมร่วมกัน คอยปิดช่องว่างของกันและกันได้เป็นอย่างดี จนทำให้ผู้ที่เห็นตกตะลึง

แต่เมื่อพวกมันเข้าประชิดหนิงฝาน จู่ๆร่างของเขากลับสลายเป็นหมอกควัน จางหายไปอย่างไร้ร่องรอย

“วิชาเคลื่อนย้ายพริบตา! เป็นไปไม่ได้! วิชาระดับนั้นมีเพียงขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลางเท่านั้นที่ใช้ได้ มันใช้ได้ยังไง?”

วิชาเคลื่อนย้ายพริบตาของหนิงฝานรวดเร็วมาก แม้ไม่ใช้ปีกเพลิงแต่ก็ไม่มีผู้ใดมองทัน

พวกมันทั้งสามเริ่มหวาดกลัว ร่นถอยหลังชนกันเพื่อเฝ้าระวังรอบๆ

ในชั่วพริบตานั้น เส้นแสงสายหนึ่งพาดผ่านลำคอพวกมัน ศีรษะพุ่งลอยขึ้นไปบนท้องนภา

หนิงฝานปรากฏตัวพร้อมกับกระบี่แยกสวรรค์ในมือ ที่มีคราบโลหิตของพวกมันติดอยู่

เมื่อครู่หนิงฝานใช้วิชาเร่งความเร็ว 1 ใน 3 วิชาที่แข็งแกร่งของจักรพรรดิเซียนโม่โฉว ปลิดชีพของพวกมันในพริบตา

ดวงจิตที่เหลือรอดของโจรทั้ง 3 หวาดกลัวสุดขีดจนต้องเร่งหนีออกจากร่างอย่างรวดเร็ว แต่พวกมันไม่อาจตามความเร็วของหนิงฝานได้ทัน จึงไม่อาจรอดพ้นกำมือ

ที่ภูเขาผนึกปีศาจแห่งนั้น ไม่รู้ว่าหนิงฝานสังหารปีศาจในขอบเขตปีศาจคลั่งขั้นต้นไปมากมายขนาดไหน ระดับอย่างโจรเหล่านั้นย่อมไม่อยู่ในสายตาของหนิงฝาน

“เจ้า...เจ้าคือผู้เชี่ยวชาญไร้ดัดแปลงขั้นกลาง! เจ้ามันปีศาจร้าย!” ดวงจิตของโจรทั้งสามหวาดกลัวจนฉี่แทบราด กับความเร็วที่น่าหวาดกลัวของหนิงฝาน

แม้พวกมันจะรู้มาว่าหนิงฝานอยู่เพียงขอบเขตกึ่งไร้ดัดแปลง แต่การที่จะทะลวงขอบเขตไร้ดัดแปลงขั้นกลางได้ใน 3 เดือนย่อมเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

คำถามมากมายในใจที่พวกมันจะไม่มีวันได้คำตอบ เพราะหนิงฝานกินดวงจิตของพวกมันเข้าไปทั้งหมดราวกับกินผลไม้ เก็บกระเป๋าของพวกมันเข้ากระเป๋าตน

ความหวาดกลัวปกคลุมไปทั่วทั้งเมืองไท่ฉี ผู้คนจำนวนมากจ้องมองหนิงฝานด้วยแววตาที่สั่นเรือด้วยความหวาดกลัว พวกมันไม่เคยเห็นสิ่งเหลือเชื่อเช่นนี้มาก่อน พวกมันต่างรู้สึกว่าดวงจิตและแก่นทองคำของพวกมันสั่นไหวจากแรงกดดัน จนแทบต้านเอาไว้ไม่ได้

แม้ในเมืองจะกางข่ายอาคมขนาดใหญ่เอาไว้ แต่ข่ายอาคมดูเหมือนจะต้านแรงกดดันของหนิงฝานไม่อยู่

แข้งขาของทุกคนเริ่มอ่อนแรง แม้เป็นผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณที่พยายามทรงตัวอย่างที่สุด ยังต้องทรุดเข่าลงกับพื้น

ซีโม๋หวาดกลัวจนทำอะไรไม่ถูก เป็นครั้งแรกที่มันเคยเผชิญกับแรงกดดันขนาดนี้ มันไร้กำลังอย่างสิ้นเชิงเมื่ออยู่ต่อหน้าหนิงฝาน

มันรู้สึกราวกับว่า หากไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก คงไม่มีผู้ใดสู้หนิงฝานได้!

“ไม่เห็นแค่ 3 เดือน… ทำไมมันถึงแข็งแกร่งขึ้นขนาดนี้! เกิดอะไรขึ้นกับมันกันแน่!”...