เล่มที่ 7 บทที่ 25
เล่มที่ 7 บทที่ 25 “โอ้โห...” ดวงตาของหยางอี้เบิกกว้างเป็นประกายขณะเดินอยู่บนเส้นทางที่ปูด้วยหยกสีเขียวทอดยาวไปยังสิ่งปลูกสร้างด้านหน้า สายตาของชายหนุ่มกวาดมองไปรอบๆ ด้วยความตกตะลึง ความงดงามของสถานที่แห่งนี้เรียกได้ว่ามากกว่าสวรรค์ที่เคยเห็นในภาพวาดเสียอีก! ถนนถูกปูด้วยหยกสีเขียวตัดกับแสงจากอักขระค...