บทที่ 163

บทที่ 163

ผู้แปล loop

โรงอาหารทั้งหมดเงียบสงบลงไป

เลขาธิการพรรคของเมืองเรียกว่าดงซูบินเป็นการส่วนตัวเพื่อนั่งข้างเขาและ ดงซูบินเองก็ไม่มีทางเลือกอื่น ความจริงแล้วดงซูบิน ไม่ต้องการนั่งถัดจากเขาเนื่องจากตำแหน่งของเขาสูงเกินไปและดงซูบิน รู้สึกประหม่าดงซูบินรู้ผิดชอบผิดชอบชั่วดี เขาคิดว่าเสี่ยวเกาปัง ไม่รู้เกี่ยวกับเขาออกเดทเสี่ยวหลาน แต่ เสี่ยวเกาปังเรียกเขาด้วยชื่อเต็มของเขา นั่นหมายความว่าเขารู้เรื่องความสัมพันธ์ของดงซูบิน กับ เสี่ยวหลาน เขา……จะกลับไปที่ดงซูบิน หรือไม่

ดงซูบินรู้สึกได้ถึงเหงื่อของเขาไหลลงมาขณะที่เขาเดินไปนั่งข้างๆเลขาธิการพรรคเสี่ยว

เสี่ยวเกาปังไม่ได้มองที่ดงซูบินและกับดูคนที่เหลือ “กินเถอะ”

ดงซูบินหยิบตะเกียบขึ้นมาอย่างระมัดระวัง

ใช่มั้ย? ดงซูบินสังเกตเห็นการแสดงออกของผู้นำคนอื่น ๆ ทั้งหมดที่อยู่บนโต๊ะและทันใดนั้นเองก็เริ่มทาน ไม่! นี้ไม่ถูกต้อง. เวรล่ะ! ในที่สุดดงซูบิน ก็รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น เลขานุการเสี่ยวไม่ได้เรียกเขาออกไปตัดสินใดๆ เขากำลังช่วยดงซูบิน! ไม่เพียงเพราะ เซงอังเกาไม่ปล่อยให้เขานั่งที่โต๊ะ เลขานุการเสี่ยวเตือนให้เซงอังเกาในเรื่องระงับการโอนย้ายของ ดงซูบิน! ถูกตัอง! ดงซูบิน ได้เจอกับ เลขานุการเสี่ยว มันต้องมีบางสิ่งบางอย่างแน่ เสี่ยวหลานต้องพูดอะไรบางอย่างกับพ่อของเธอและขอความช่วยเหลือจากเขา ถ้าไม่เลขานุการเสี่ยว จะไม่ขอให้ดงซูบิน นั่งข้างเขา

แม้แต่ดงซูบินก็สามารถเข้าใจเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการกระทำของเลขานุการเสี่ยว ให้ผู้นำคนอื่น ๆ ของสาขาเพียงลำพัง

ในขณะนั้นสายตาของทุกคนเปลี่ยนไปเมื่อพวกเขามองที่ดงซูบิน!

ทุกคนรู้ว่าหัวหน้าซูบินนั้นเก่งแค่ไหน เขาสามารถแก้ปัญหาได้ แต่ไม่มีใครรู้ว่าหัวหน้าซูบินมีพื้นฐานอะไรบ้าง แม้แต่เลขาธิการพรรคของเมืองก็เสนอที่นั่งให้เขา หัวหน้าซูบินอาจขอให้เขาเดินไปที่สาขาเขตตะวันตกเพื่อกดดันหัวหน้าเซง ความสัมพันธ์นี้เป็นเรื่องปกติได้อย่างไร! ไม่ได้อย่างแน่นอน!

ใบหน้าของหยานเหล่ยเปลี่ยนเป็นสีเขียว หากเขารู้จักเลขานุการเสี่ยว แสดงว่าเขาต้องการให้ดงซูบิน มาร่วมรับประทานอาหารกลางวันเขาจะไม่เคยนั่งลงที่ที่นั่งที่เหลือเพียงแห่งเดียว เลขานุการเสี่ยว จะโกรธเขาไหม? หยานเหล่ย ไม่กล้าแม้แต่หยิบตะเกียบของเขา เขานั่งอยู่ตรงนั้นด้วยความงุนงง! เขาเสียใจกับการกระทำของเขา! เป็นไปได้อย่างไรที่เลขาธิการพรรคของเมืองรู้ดงซูบินหนึ่งในนั้นคือรองหัวหน้ากลุ่มย่อยและอีกคนก็เป็นเพียงรองหัวหน้าแผนก! ช่องว่างระหว่างตำแหน่งมันมากเกินไป

เสี่ยวหยานหัวเราะกับตัวเอง ซูบินคนนี้รู้วิธีการซ่อนตัว

ผู้ช่วยของเสี่ยวมองดูดงซูบินเขาไม่เคยได้ยินชื่อ ดงซูบินมาก่อนและไม่รู้ว่าเลขานุการเสี่ยว รู้จักเขาได้อย่างไร ทำไมเลขาธิการ เสี่ยวจึงเสนอที่นั่งให้เด็กที่นั่งตำแหน่งตำกว่า? แต่เลขานุการเฉิน รู้ว่าทุกคำหรือการกระทำของเลขาธิการพรรคมีความหมายสำคัญ เลขานุการเฉิน จดจำชื่อของดงซูบิน ไว้ในใจ

ที่โต๊ะเซงอังเกาป็นคนที่กังวลมากที่สุด เขารู้ว่าเลขานุการเสี่ยว ไม่ได้ตั้งใจมาที่สาขาเพื่อเตือนเขา เลขานุการเสี่ยว เพียงแวะมาทางของเขา แต่นั่นก็เพียงพอแล้ว เพื่อให้เจ้าหน้าที่อาวุโสของรัฐบาลกลางพูดสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดนั่นหมายความว่าเขาไม่พอใจการกระทำของเซงอังเกา เซงอังเกาเช็ดเหงื่อที่หน้าผากเขา หากเป็นสำนักความมั่นคงของรัฐที่ต้องการโอนย้ายซูบินเขาก็ยังสามารถหยุดมันได้ ท้ายที่สุดแล้วผู้ที่ตำแหน่งสูงกว่าจะต้องทำตามความคิดเห็นของผู้บังคับบัญชาทันที แต่สำหรับหัวหน้ารัฐบาลกลางอย่างเลชาธิการเสี่ยวนั้นมันแตกต่างกัน หากการโอนย้ายของดงซูบินถูกหยุดด้วยเซงอังเกาอีกมันคงเกิดปัญหากับเซงอังเกาแน่ๆ

เสี่ยวเกาปังไม่ได้พูดอะไรสักคำในระหว่างอาหารกลางวันและหลังจากนั้น เขาไม่ได้ดูที่ดงซูบิน เขาทำให้มันดูเหมือนที่เขาพูดสิ่งเหล่านั้นที่โต๊ะอย่างไม่เป็นทางการ แต่ทุกคนรู้ว่าเขาทำมันอย่างตั้งใจ

หลังจากผู้นำของเมืองออกไปดงซูบินรีบเดินไปที่มุมเงียบ ๆ และโทรหาเสี่ยวหลาน

“สวัสดีพี่เสี่ยว? พ่อของคุณมาที่สาขาของผมเพื่อตรวจบางอย่างก่อนหน้านี้”

เสี่ยวหลาน หัวเราะ "ฮ่าฮ่าฉันรู้."

ดงซูบินรู้ว่าสิ่งนี้ถูกจัดการโดยเสี่ยวหลาน “ในช่วงอาหารกลางวันเลขานุการเสี่ยว ได้เสนอที่นั่งข้างๆให้กับผม พี่สาวเสี่ยว คุณพูดอะไรกับเขาหรือเปล่า”

“เอ่อ…พูดสิ”

ดงซูบินเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น “พี่สาวเสี่ยวขอบคุณมาก ๆ ผม……”

“คุณคือคนที่ช่วยฉัน ฉันสัญญาว่าจะให้คุณโอนย้ายให้ได้ ถ้าฉันไม่สามารถทำสิ่งง่าย ๆ เช่นนั้นได้ฉันก็คงจะอับอาย ไม่ต้องขอบคุณฉันอีกแล้วเข้าใจไหม”

ดงซูบินลังเลสักครู่แล้วถามว่า“คุณ……พ่อของคุณ……ผมควรขอบคุณเขาเป็นการส่วนตัวไหม” เขารู้ว่าตำแหน่งของเขานั้นต่ำเกินไปที่จะพูดคุยกับเลขานุการเสี่ยว แต่เลขานุการเสี่ยว ทำให้เขาเป็นที่โปรดปรานและมันจะหยาบคายถ้าเขาเงียบไปเฉยๆ

“ตอนนี้คุณไม่ต้องทำอะไรเลย ทุกคนในครอบครัวของฉันต่อต้านเราคบกัน เอ่อ……รอจนกว่าคุณจะได้ผลลัพธ์ในระดับรชนบทก่อน พ่อของฉันชอบลูกน้องที่มีความสามารถ”

"ฮะ? คุณหมายถึงหัวหน้าเซง จะอนุมัติการโอนของผมตอนนี้หรือไม่”

“ฮ่าฮ่าถ้าเขายังไม่ปล่อยคุณ คำสั่งโอนของเขาจะถูกออกแทน”

หลังจากวางหูโทรศัพท์ดงเซวปิงกำกำปั้นของเขาแล้วถอนหายใจ ในที่สุด ปัญหานี้ได้รับการแก้ไข! ช่างเป็นโกนที่ดีจริงๆ! การถ่ายโอนนี้เกือบจะถูกเรียกว่าปิด!

กลับมาที่อาคารหลักทุกคนดูที่ดงซูบินด้วยความเคารพ

ดงซูบินเห็นหยานเหล่ย ในกลุ่มคนที่กำลังเดินเข้าไปในอาคาร เขาเดินอย่างรวดเร็วและเคาะไหล่ของหยานเหล่ย ด้วยรอยยิ้ม “เลขานุการหยานยุ่งอยู่เหรอ?”

หยานเหล่ยมองดูเขาและพยักหน้าก่อนที่จะรีบออกไป

ดงซูบินต้องการพูดจาประชดประชันเพื่อกลับไปที่หยานเหล่ย เพื่อแย่งเก้าอี้ก่อนหน้านี้ แต่เมื่อเขาเห็นหยานเหล่ย หลีกเลี่ยงเขาเขาก็พูดไม่ออก อิทธิพลของเลขาธิการพรรคในเมืองสำคัญเกินไป แม้แต่ หยานเหล่ยที่มักจะพบปัญหากับเขาก็กลัว

กลับมาที่สำนักงานบริหารทั่วไปต้าหลินเหม่ย ขึ้นไปที่ดงซูบิน “หัวหน้าซูบิน หัวหน้าเซง กำลังตามหาคุณ” ต้าหลินเหม่ย ไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นที่โรงอาหาร แต่เธอได้ยินมา เธอก็ตกใจเช่นกัน เธอต้องการถามดงซูบิน ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อเธอคิดว่า ดงซูบิน ได้รับการสนับสนุนจากเลขาธิการพรรคของเมืองเธอไม่กล้าพูดกับเขาเหมือนเมื่อก่อน

ดงซูบิน พยักหน้าและตอบว่า:“ตกลง” ทำไมเขามองหาฉัน

ดงซูบินขึ้นไปข้างบนและเคาะที่ห้องทำงานของหัวหน้าเซง

"เข้ามา." เซงอังเกามองไปที่ซูบิน และยิ้ม "นั้งก่อน."

ดงซูบินคิดกับตัวเอง ชั่วโมงที่ผ่านมาคุณดุฉันต่อหน้าทุกคน ตอนนี้คุณยิ้มให้ฉันเหรอ? เขาไม่มีความสุขกับเซงอังเกา แต่เขาไม่ได้แสดงให้เห็นบนใบหน้าของเขา “หัวหน้าเซงอ คุณกำลังมองหาผมอยู่เหรอ?”

เซงอังเกาพยักหน้าและส่งเอกสารชุดหนึ่งให้เขา “ดูที่สิ่งเหล่านี้”

ดงซูบินหยิบเอกสารขึ้นมาและอ่านมัน "นี่คือ?"

เซงอังเกา ตอบ “นี่คือหลักสูตรการฝึกอบรมโรงเรียนปาร์ตี้ นี่ไม่ใช่การฝึกอบรมโรงเรียนในเขตเมืองของเรา มันเป็นหลักสูตรการฝึกอบรมสำนักความมั่นคงของรัฐเกี่ยวกับการฝึกอาวุธปืนจิตวิทยาการสืบสวน ฯลฯ โดยปกติมีเพียงคนจากสำนักที่หกเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมในการฝึกอบรมนี้ หลักสูตรนี้จะเริ่มในอีกไม่กี่วัน ซูบินฉันอยากส่งการฝึกอบรมนี้ให้คุณ คุณยังไม่ได้เข้าร่วมการฝึกอบรมสำนักความมั่นคงของรัฐตั้งแต่เข้าร่วมใช่มั้ย”

ดงซูบิน เริ่มสงสัยว่า เซงอังเกาคิดอะไรอยู่ เขาต้องการใช้ประโยชน์จากการฝึกอบรมนี้เพื่อหยุดการโอนของเขา? เวรเอ๋ย! เขาจะเลิกทำอย่างงี้ตอนไหนกัน?

เซงอังเกาเห็นใบหน้าของดงซูบินเปลี่ยนไปและรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ เขาโกรธ แต่เขายังอธิบายอย่างอดทน “คุณมีส่วนร่วมในงานบริหารเท่านั้นตั้งแต่คุณเข้าสู่ความมั่นคงแห่งรัฐ คุณจะเข้าสู่ระดับชนบทและเข้าร่วมกับสำนักความมั่นคงสาธารณะในไม่ช้า การฝึกอบรมนี้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับคุณ ถ้าไม่คุณจะรับมือกับสภาพแวดล้อมนั้นได้อย่างไร จะเป็นการดีกว่าถ้าคุณเข้าร่วมการฝึกอบรมของโรงเรียนปาร์ตี้มากกว่าการฝึกอบรมที่จัดโดยหน่วยงานท้องถิ่น หลักสูตรนี้จัดโดยสำนักความมั่นคงของรัฐและสิ่งที่พวกเขาสอนดีกว่าหน่วยงานอื่น ๆ”

เวรเอ๋ย! คุณควรทำให้ชัดเจนตั้งแต่เริ่มต้น! คุณทำให้ฉันกลัว!

ดงซูบินเข้าใจในสิ่งที่เซงอังเกา บอกเขา เขาไม่ได้จบการศึกษาจากโรงเรียนฝึกอบรมตำรวจและไม่สามารถเปรียบเทียบกับเจ้าหน้าที่จากที่นั่น แม้แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจผู้น้อยจะยังดีกว่าดงซูบิน เขาอาจไม่ได้ทำงานสืบสวนในตำแหน่งรองหัวหน้าสำนักหลังจากการโอนย้าย แต่อย่างน้อยเขาควรรู้วิธีใช้ปืนและเทคนิคการตรวจสอบเบื้องต้น ถ้าไม่เขาจะหัวเราะที่นั่น การฝึกอบรมในมณฑลจะไม่เหมาะสมเท่ากับรัฐบาลกลาง การฝึกอบรมของโรงเรียนสำนักความมั่นคงของรัฐเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด “……ขอบพระคุณหัวหน้าเซง ฉันจะหวงแหนโอกาสนี้” แต่ดงซูบินนั้นไม่ได้ขอบคุณหัวหน้าเซงเลย ถ้าเลขาธิการพรรคเสี่ยว ไม่ได้มาในวันนี้คุณจะไม่มีวันปล่อยฉันไป หากมีใครที่ฉันต้องขอบคุณมันควรจะเป็นเลขานุการเสี่ยว และ เสี่ยวหลาน!

สิ่งที่ เซงอังเกาทำตอนนี้ก็เหมือนเป็นการตบหน้าตัวเอง แต่เขาไม่มีทางเลือก เลขาธิการพรรคของเมืองได้ให้คำแนะนำที่ชัดเจนและไม่มีทางที่เซงอังเกา จะหยุดการโอนย้ายนี้อีกต่อไป เขาไม่กล้าที่จะหน่วงเวลาการโอนเป็นวันๆแล้ว นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมหลังจากเซงองัเกา กลับไปที่สำนักงานของเขาหลังอาหารกลางวันเขาโทรไปหาคนสูงกว่าทันทีและอนุมัติการโอนย้ายของดงซูบิน เขายังช่วยให้ดงซูบินเข้ารับการอบรมสำนักความมั่นคงของรัฐ การฝึกอบรมนี้จะถูกบันทึกในไฟล์ส่วนตัวของดงซูบิน

ในไม่ช้าทั้งสาขาได้ยินว่าเกิดอะไรขึ้นและรู้สึกประหลาดใจกับหัวหน้าซูบินอีกครั้ง

ไม่เพียง แต่หัวหน้าซูบินเท่านั้นที่มีความสามารถและสามารถแก้ปัญหาได้ วิธีที่เขาจัดการกับการต่อสู้ทางการเมืองก็เพียงพอที่จะทำให้ทุกคนประหลาดใจ ในช่วงไม่กี่เดือนที่หัวหน้าซูบินอยู่ในสาขาเขาได้ต่อต้านเบอร์ 1 ของสาขาสี่ครั้งโจวเกา ปฏิเสธที่จะให้ฝึกอบรมของพรรคสำหรับหัวหน้าซูบินเป็นครั้งแรก โจวเกาถอดถอนหัวหน้าซูบินเป็นครั้งที่สอง เซงอังเกาออกจากหัวหน้า ซูบินถูกถอดออกไปสำหรับโครงการแลกเปลี่ยนเป็นครั้งที่สามและครั้งที่สี่หยุดการถ่ายโอนของหัวหน้าซูบิน

4 ครั้ง!

การปะทะดังกล่าวเกิดขึ้น 4 ครั้ง!

แต่หัวหน้าซูบินชนะทุกครั้ง! มันไม่น่าเชื่อเลย!

ในเวลากลางคืนโทรศัพท์ของดงซูบิน ดังขึ้นไม่หยุด หลายคนเรียกเขาเพื่อแสดงความยินดีและเสนอว่าจะเลี้ยงเขาเพื่อทานอาหารเย็น การโทรยังคงดำเนินต่อไปจนถึง 21.00 น. ดงซูบินนอนหลับทันทีหลังจากที่เขาเคลียทั้งหมด

เช้าวันรุ่งขึ้นคำสั่งโอนของดงซูบินออกมา

ดงซูบินอายุ 23 ปีจะถูกโอนไปยังเมืองเฟนโจวของมณฑลเหอเป่ยในเขตหยานไถในฐานะรองหัวหน้าสำนักความมั่นคงสาธารณะ ตำแหน่งของเขาคือรองหัวหน้าแผนก!