บทที่ 161.2

บทที่ 161.2

ผู้แปล loop

ใครทำสิ่งเหล่านี้! แย่ล่ะ! ฉันไม่ต้องการมีปัญหาในตนนี้! ฉันน่าจะได้รับการถ่ายโอนใน 1 หรือ 2 วัน! แม่งเอ๋ย! มีปัญหาไม่รู้จบที่นี่!

เจ้าหน้าที่ของสำนักงานที่หกที่รับสายตอบกลับ “หัวหน้าซูบินเราส่งคนไปแล้ว”

ดงซูบิน พูดว่า:“ดีมาก อย่าปล่อยให้เขาหนีไป!”

แต่เมื่อชายคนนั้นเห็นเจ้าหน้าที่ในเครื่องแบบสองคนวิ่งเข้าหาเขาจากอาคารเขาก็หันมาวิ่ง เจ้าหน้าที่ทั้งสองไล่ตามเขา แต่พวกเขากลับมาหลังจาก 5 นาที พวกเขาล้มเหลวในการจับกุมชายคนนั้น!

ดงซูบิน โกรธจัด ชายคนนั้นหนีไปและดงซูบินไม่รู้จะอธิบายยังไง

ดงซูบิน บอกเจ้าหน้าที่ทั้งสองทันที “ขอโทษที่ทำให้คุณสองคนเดือดร้อน คุณสามารถรอที่ป้อมยามสักพักได้หรือไม่? หากชายคนนั้นกลับมาคุณต้องจับเขา!”

เจ้าหน้าที่จากสำนักที่หกรู้ว่าหัวหน้าซูบินใกล้ชิดกับผู้นำของพวกเขา “ไม่ต้องกังวล!”

ทุกคนสามารถบอกได้ว่าหัวหน้าซูบินต้องการจับชายคนนั้นเพื่อสอบปากคำและชายคนนั้นก็หนีออกไป นี่มันแปลกเกินไป ความน่าจะเป็นของคนที่พยายามใส่ร้ายหัวหน้าดงซูบินนั้น สูงกว่า ช่วงเวลานี้สำคัญสำหรับหัวหน้าซูบินเนื่องจากเขากำลังรอคำสั่งโอน บางคนควรพยายามหยุดหัวหน้าซูบินจากการโอนนี้

ต้าหลินเหม่ย พูดด้วยความโกรธ:“หัวหน้าซูบิน มีคนพยายามใส่ร้ายคุณ!”

เกาแพนเหว่ย โกรธเช่นกัน “นี่มันน่ารังเกียจเกินไป! แต่ผมคิดว่าไม่มีใครเชื่อเรื่องนี้!”

เหตุการณ์เช่นนี้เคยเกิดขึ้นที่สาขาเขตตะวันตกในอดีต ผู้นำจากแผนกการเงินมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว สามีของผู้หญิงคนนั้นรู้เรื่องของพวกเขาและมาที่สาขาเพื่อสร้างปัญหา ในท้ายที่สุดสำนักที่หกได้จับกุมชายคนนั้นและเหตุการณ์ก็จบลง แต่ผู้นำคนนั้นถูกย้ายไปยังแผนกอื่นที่ได้รับตำแหน่งใดๆที่ไม่มีอำนาจ เขายังคงอยู่ในตำแหน่งนั้นจนถึงเขาจะเกษียณ

ดงซูบินบังคับให้เขาสงบลง เรื่องนี้จะส่งผลกระทบต่อเขา? มันน่าสงสัยเกินไป การกล่าวหาที่ไม่มีมูลสามารถหยุดอาชีพของเขาได้หรือ แต่ใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ เหตุการณ์นี้เป็นเล็กเกินไปและไม่น่ามีใครวางแผนจากรัฐบาล! ถูกตัอง.เหว่ยหนานเป็นคนที่น่าสงสัยที่สุด! เวรเอ๋ย! ไอ้บ้านั้น! ถ้าฉันได้รับหลักฐานว่านายเป็นผู้อยู่เบื้องหลังสิ่งนี้ฉันเอานายตายแน่!

ดงซูบินกลับไปที่สำนักงานของเขาหลังจากขอให้พนักงานของเขากลับไปทำงาน

หัวหน้าเฉินกลับมาจากการประชุมตอนเที่ยง ฉันควรจะไปอธิบายกับเขาด้วยตัวเองเหรอ? ฉันยังต้องอธิบายให้กับเสี่ยวหยาน ด้วย แต่ดงซูบินรู้สึกว่าเขาจะถูกมองว่าพยายามหลบหนีความรับผิดชอบ ใช่. รอจนกว่าชายคนนั้นจะถูกจับกุม หลังจากที่เขาถูกจับกุมดงซูบินสามารถอธิบายตัวเองได้

ดงซูบิน รอและรอ แต่ผู้ชายคนนั้นกลับไม่ได้กลับมา

ดงซูบินได้รับสายที่ไม่คาดคิดจากเสี่ยวหลาน ระหว่างรอ

“สวัสดีซูบิน คุณทำให้หัวหน้าหน่วยของคุณมีปัญหากับหัวหน้าหน่ยวย?”

ดงซูบิน งงงวย “ไม่นะ เกิดอะไรขึ้น”

“ไม่? ถ้าอย่างนั้นทำไมสาขาที่ 1 และสาขา 2 ของคุณปฏิเสธที่จะให้คุณโอน”

ดงซูบินโกรธจัด “พี่เสี่ยวคุณรู้หรือไม่ว่าฉันได้ช่วยสาขาแก้ปัญหามากมาย ผมไม่ได้ทำให้ขุ่นเคืองผู้นำของผม ผู้นำอาจทำสิ่งนี้เพราะพวกเขาไม่ต้องการเห็นผมจากไป โอ้ชายคนหนึ่งมาที่ทางเข้าหลักของสาขาของผมและสร้างความรำคาญ เขาอ้างว่าผมเป็นหนี้เขาหนี้การพนัน แต่ผมไม่เคยเล่นการพนันกับเขามาก่อนและผมก็ไม่รู้จักเขา ผมสงสัยว่าชายคนนั้นถูกส่งมาโดยเหว่ยหนาน ให้มาใส่ร้ายผม!”

“นี่เพิ่งเกิดขึ้นเหรอ”

"ใช่. ประมาณ 20 นาทีก่อน”

เสี่ยวหลาน ตอบกลับ “เสี่ยวตงฉันช่วยให้คุณเคลียร์เส้นทาง คำสั่งซื้อย้ายออกทุกที่ทุกเวลา แต่ถ้าชายหมายเลข 1 ในหน่วยของคุณปฏิเสธที่จะปล่อยตัวคุณฉันก็ไม่สามารถทำอะไรได้ คุณควรรู้ว่าการถ่ายโอนนี้ไม่ใช่คำสั่งที่คุณปู่ของฉันสั่งโดยตรง พ่อของฉันยังเป็น……. สิ่งที่ฉันทำได้มี จำกัด ฉันสามารถช่วยให้คุณได้รับใยสั่งโอนเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่น ๆ ……”

ดงซูบินตื่นตระหนก “ถ้าหัวหน้าเซงไม่ปล่อยผม ผมจะไม่สามารถจากไปได้”

"ใช่. หากหน่วยที่ 1 ของคุณไม่เห็นด้วยจะไม่มีใครสามารถโอนคุณได้ คุณยังคงเป็นพนักงานของสาขาตะวันตก หลังจากเรื่องทั้งหมดนี้ ซูบินคุณควรพูดกับคนที่สูงขึ้น เมื่อหัวหน้าสำนักงานสาขาของคุณให้แสงสีเขียวคำสั่งโอนจะออกภายในสองวันถัดไป โอ้อย่าลากมันนานเกินไป …เข้าใจใชไหม”

หลังจากวางสายโทรศัพท์ดงซูบินก็กระแทกโต๊ะทำงานด้วยความโกรธ เวร! ทำไมฉันต้องเผชิญกับปัญหาเหล่านี้ทั้งหมด

หัวหน้าเซง ปฏิเสธที่จะปล่อยฉัน ฉันบริจาคเงินจำนวนมากให้กับสาขา! ฉันทำงานหนักมาก! เวร! ฉันจะเลื่อนขั้นด้วยการโอนนี้และจะมีอนาคตที่ดี! แต่นายไม่ต้องการให้ฉันไปเหรอ นายต้องการให้ฉันอยู่ที่นี่เพื่อช่วยนายแก้ปัญหา? นายจะทำสิ่งนี้กับฉันได้อย่างไร!

ดงซูบินโกรธมาก แต่เขาจำสิ่งที่เสี่ยวหลาน พูดและระงับความโกรธของเขาได้ เขาต้องการพูดคุยกับหัวหน้าเซง ก่อน

สำนักงานหัวหน้าสำนักงานสาขา

เคาะเคาะเคาะเซงอังเกา กล่าวว่า:“เข้ามา”

ดงซูบินเข้าไปสำนักงานของหัวหน้าเซง “หัวหน้าเซง”

เซงอังเกาดึงหน้ายาวเมื่อเขาเห็นดงซูบิน “ดงซูบินคุณควรรู้กฎระเบียบสำนักความมั่นคงของรัฐ คุณยังกล้าเล่นพนัน?”

ดงซูบินยิ้มให้เห็นฟันของเขาและตอบอย่างสงบ “ผมสาบานว่าจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นั้นที่ทางเข้า หัวหน้าเซง คุณควรรู้จักผมดี ในฐานะข้าราชการผมจะไม่เล่นการพนัน ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้ชายคนนั้น มีคนพยายามใส่ร้ายผม!”

เซงอังเกาตอบว่า:“ฉันไม่สนหรอกว่านี่จะจริงหรือเท็จ มีคนมาที่หน่วยของเราเพื่อตามหาคุณและนั่นคือความผิดของคุณ!”

“แต่ฉันไม่……”

“ไม่จำเป็นต้องอธิบาย!”

เลือดของดงซูบินเดือดด้วยความโกรธ “หัวหน้าเซงการโอนย้ายของผมเป็นเพราะเหตุการณ์นี้หรอ……”

เซงอังเกา มองดูเขา “ซูบินคุณยังเด็กและต้องการประสบการณ์มากขึ้น สิ่งที่คุณควรทำตอนนี้คือทำทีละขั้นตอน ยังเร็วเกินไปที่คุณจะไปที่ระดับชนบท ฉันกำลังทำสิ่งนี้เพื่อตัวคุณเอง ดูเหตุการณ์วันนี้ มีคนกำลังตะโกนนอกสาขาความมั่นคงแห่งรัฐ ส่วนที่เหลือของเพื่อนร่วมงานของคุณจะคิดอย่างไร? อา? พลเรือนจะคิดอย่างไร คุณยังคงอยู่ในสาขา ฉันจะเลื่อนขั้นคุณเมื่อฉันคิดว่าคุณพร้อม ซูบินไม่ต้องกังวลมากเกินไป”

ดงซูบินสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า “ผมคิดว่าผมได้รับประสบการณ์มากขึ้นในระดับชนบท”

เซงอังเกาตอบว่า:“ถ้าขึ้นอยู่กับระดับวุฒิภาวะปัจจุบันของคุณคุณจะมีปัญหาในระดับชนบท ฉันมาจากที่นั่นและฉันรู้สถานการณ์ในระดับชนบทดีกว่าคุณ ซูบินฉันกำลังทำสิ่งนี้เพื่อตัวคุณเอง!”

ดงซูบินโกรธจัด ทำเพื่อประโยชน์ของตัวเอง? หากคุณกำลังคิดฉันทำไมคุณยังหยุดฉันจากการโอนย้าย? คุณรู้หรือไม่ว่ามีความพยายามมากเพียงใดและมีคนที่ฉันไม่พอใจที่ได้รับการโอนนี้เป็นจำนวนเท่าใด อา? คุณจะรู้ได้อย่างไรว่าฉันไม่สามารถรับมือได้เมื่อฉันไม่อยู่ในระดับชนบท? คุณแค่คิดถึงตัวเอง!

“ซูบิน อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกต่อไป ฉันได้พูดคุยกับผู้ตัดสินทางการเมืองและเธอยืนหยัดด้วยการตัดสินใจของฉัน”

สาขาที่ 1 และ 2 ของสาขาปฏิเสธที่จะปล่อยดงซูบิน แม้แต่หัวหน้าเจียงจากสำนักเมืองก็ไม่สามารถทำอะไรได้! หากการถ่ายโอนนี้เป็นคนอื่นหัวหน้าเซงจะไม่หยุดมัน เขาจะไม่ต้องการทำให้คนอื่นขุ่นเคืองโดยหยุดการโอนย้ายของใครบางคน แต่ซูบินแตกต่างกัน เขามีความสำคัญต่อสาขาเขตตะวันตก

เซงอังเกามุ่งมั่นที่จะรักษาดงซูบิน ไว้ที่สาขา นอกจากนี้เขายังรู้ว่าชายที่ทางเข้านั้นกำลังพยายามใส่ร้ายดงซูบิน เซงอังเกา ไม่ต้องการให้ ดงซูบินออกไปและเขาใช้ประโยชน์จากชายคนนั้นเป็นข้ออ้างในการหยุดการโอนของดงซูบิน เซงอังเกาเองก็ไม่มีทางเลือก แม้ว่าความขัดแย้งของซูบินกับหยานเล่ยทำให้เขาเสียหน้า แต่ซูบินก็มีความสามารถจริงๆ พรสวรรค์อย่างซูบินจะถูกโอนออกไปได้อย่างไร? เซงอังเกากำลังทำสิ่งนี้กับดงซูบินระดับชนบทไม่เหมือนปักกิ่ง ด้วยความโกรธเคืองของซูบินในฐานะรองหัวหน้าสำนักเขาจึงต้องลำบากใจอย่างยิ่ง

แต่เมื่อเซงอังเกาจำได้ว่าซูบินจะโกรธเขาเขากล่าวว่า“รออีกสักครู่ เมื่อมีตำแหน่งที่เหมาะสมในตำแหน่งของเราฉันจะช่วยคุณให้ได้ คุณสามารถนึกถึงการไปสู่ระดับชนบทหลังจากนั้นไม่กี่ปี” เซงอังเกากำลังทำสิ่งนี้เพื่อตัวเองเช่นกัน เมื่อเขาเพิ่งย้ายไปสาขาตะวันตกเขาประสบปัญหามากมาย มันน่าจะมีเหมือนกันในอนาคต หากหัวหน้าซูบินย้ายออกไปจะไม่มีใครสามารถแก้ไขปัญหาเหล่านั้นได้ทั้งหมด นี่เป็นเหตุผลว่าทำไม เซงอังเกาคนที่ไม่ค่อยทำสัญญาได้สัญญาว่าจะเลื่อนขั้นให้กับดงซูบิน เขารู้สึกว่าเขาได้รับประโยชน์อย่างเพียงพอจาก ดงซูบินคนที่เพิ่งเข้ารับราชการเพียงไม่กี่เดือนจะได้ตำแหน่งรองหัวหน้าแผนกหรือไม่ เซงอังเกาจะต้องเผชิญกับแรงกดดันอย่างมากเช่นกันหากเขาทำเช่นนี้!

แต่สำหรับ ดงซูบินนี่ก็ไม่ดีพอ!

ตำแหน่งรองหัวหน้าส่วน

ตำแหน่งรองหัวหน้าแผนกสำนักความมั่นคงของรัฐสามารถเปรียบเทียบกับตำแหน่งในระดับชนบทได้หรือไม่

ไปที่ระดับรากหญ้าในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า? นั่นหมายความว่าฉันไม่สามารถรับตำแหน่งหัวหน้าส่วนได้! ฉันจะยังคงได้รับตำแหน่งรองหัวหน้าส่วน! ฉันสามารถหามาได้แล้วและคุณต้องการให้ฉันรออีกไม่กี่ปี? คุณต้องการให้ฉันเสียเวลาสองสามปีในสาขานี้อย่างงั้น? ฉันอายุเกือบ 24 ปี ฉันเริ่มช้ากว่าคนอื่น ฉันไม่มีเวลาขนาดนั้น!

ดงซูบินโกรธและทะเลาะกับหัวหน้าเซง

แต่เซงอังเกา มุ่งมั่นที่จะไม่ปล่อยเขา!

ด่า!

นี่มันมากเกินไป!

ฉันทำงานหนักมากสำหรับสาขาและได้รับเครดิตมากมาย นี่คือสิ่งที่ฉันได้รับกลับมา?

เพียงเพราะมีคนแปลกหน้าตะโกนเรียกร้องที่ไม่มีมูลความจริงที่ทางเข้าและฉันไม่สามารถโอนได้? เพียงเพราะฉันได้รับเครดิตจำนวนมากและคุณต้องการให้ฉันช่วยคุณคุณไม่สนใจเป้าหมายของฉันหรือไม่ คุณต้องการให้ฉันอยู่ที่นี่เพื่อช่วยคุณ? F ** k คุณ! ทำไมต้องฉัน ฉันผิดที่ได้รับเครดิตเหล่านี้ทั้งหมดหรือไม่ แกมันเห็นแก่ตัวจริง!