ตอนที่ 101 : บุกโจมตีเกาะแมลง
หลิวไช่หวังว่าเสี่ยวเทียนนั้นจะวางกองกำลังเอาไว้จำนวนมากที่พื้นที่ส่วนในของเกาะ
เพียงไม่นาน ก็มีออร์คเกราะนับไม่ถ้วนตั้งแถวอยู่ด้านในและมุ่งหน้ามาที่ท่าเรือ
“สหายทั้งหลายแห่งสมาพันธ์พ่อค้าเดโมลิชั่น ช่วยรอข้าอยู่ที่นี่ ข้าจะกลับมาหลังจากที่จับตัวที่ดึงเชือกได้แล้ว!” เสี่ยวเทียนควักเอาลูกปัดสีน้ำเงินออกมาจากเกราะของเขาพร้อมกับพูดบางอย่างก่อนที่จะโยนมันลงไปในมหาสมุทร
ลูกปัดสีน้ำเงินนั้นเริ่มละลายเมื่อมันสัมผัสกับน้ำ ฟองน้ำปรากฏขึ้นพร้อมกับระลอกคลื่นที่ผิวน้ำของมหาสมุทร
เวลาผ่านไปครู่หนึ่งก็มีเงามืดขนาดใหญ่จำนวนมากโผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำ สิ่งมีชีวิตใต้ทะเลขนาดมหึมากระโดดขึ้นมาจากมหาสมุทรทีละตัว จำนวนของพวกมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ชั่วพริบตา สัตว์ทะเลขนาดใหญ่นับพันตัวก็มารวมตัวกันที่ท่าเรือ ฉากนี้มันช่างน่าตื่นเต้น
“เคลื่อนทัพ! อย่าปล่อยให้ไอ้พวกหัวขโมยหนีไปได้!” เสี่ยวเทียนกระโดดขึ้นบนฟ้าและลอยลงมาบนหลังสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลขนาดใหญ่ มันคือปลาวาฬ!
ได้เห็นเช่นนั้น ออร์คทุกตัวก็ปีนขึ้นไปบนหลังของสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นั่น
เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว เสี่ยวเทียนก็โบกมือของเขา กองทัพของสิ่งมีชีวิตใต้ทะเลมุ่งหน้าไปที่เกาะฟอลเล่นฟิช
เมื่อมั่นใจแล้วว่ากองทัพของเสี่ยวเทียนพ้นไปจากระยะการมองเห็น หลิวไช่ก็ประกาศในแชทกิลด์ทันที
“กู่หยู เฝ้าระวังไว้! เสี่ยวเทียนกำลังไป ซื้อเวลาเอาไว้ อีกสามกิลด์เตรียมตัวขึ้นฝั่ง!”
เมื่อได้รับข่าว หวู่กัวอี้และคนอื่นๆก็ก้มลงต่ำไปตามขอบชายฝั่งรอบๆเกาะ และซัมม่อนเรือรบของพวกเขาก่อนที่จะมุ่งหน้าไปที่เกาะเมลง
หลังจากส่งข้อความไปให้ทุกกิลด์แล้ว หลิวไช่ก็หันกลับไปมองออร์คที่คอยเฝ้าท่าเรือเอาไว้
เขาพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม “พี่น้อง ให้ฉันเข้าไปพื้นที่ส่วนในของเกาะได้ไหม?”
ออร์คสตั้นกับคำขอของเขาก่อนที่จะส่ายหัวอย่างรวดเร็ว “ถ้าไม่มีคำสั่งจากผู้ปกครองเกาะ ใครก็ห้ามเข้าไปที่พื้นที่ส่วนใน!”
“นายแน่ใจนะ?”
“ใช่สิ นี่เป็นกฎที่ผู้ปกครองตั้งขึ้นมา พวกข้าจะเปลี่ยนแปลงได้ยังไง?”
“งั้นก็ไม่มีประโยชน์!”
ในขณะที่หลิวใช่พูด ทหารสองคนที่กำลังยืนอยู่ด้านหลังเขาก็ก้าวเข้าไป พวกเขายกขวานขึ้นและฟันเข้าไปที่หน้าของออร์คอย่างเลือดเย็น
การโจมตีฉับพลันทำให้ออร์คไม่ได้ตั้งตัวและบาดเจ็บสาหัส โชคดีที่พวกมันใส่หมวกเกราะ การโจมตีจึงไม่ถึงตาย แต่พวกมันก็รู้สึกเหมือนหัวขาดไปแล้วหลังจากที่ถูดฟันเข้าไปที่หน้า
ขณะที่มันกำลังจะร้องขอความช่วยเหลือ หลิวใช่ก็ก้าวเข้าไป แสงสว่างสีแดงปรากฏขึ้น พลังของเขาถูกชาร์จเต็มเปี่ยมก่อนที่จะโจมตีใส่เข้าไปที่ออร์คตัวนั้นอย่างรุนแรง
หมัดนั้นมันทรงพลังมาก หน้าของออร์คยุบเข้าไปก่อนที่มันตาย
หลังจากที่ออร์คตาย หลิวใช่กวักมือเรียกสมาชิกทีมของเขาที่อยู่บนเรือ ส่งสัญญาณให้ขึ้นฝั่ง
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าสมาชิกกิลด์ทั้งหมดจะรวมตัวกันได้แล้ว หลิวไช่ก็ไม่ได้บุกโจมตีในทันที เขารอเวลา
แม้ว่ากองกำลังป้องกันส่วนมากของพื้นที่ส่วนในจะถูกถอนออกไปแล้ว แต่ออร์คที่เหลือที่ยังป้องกันเกาะนั้นก็แข็งแกร่งมาก กิลด์ของเขาไม่สามารถสู้กับพวกออร์คได้
ต้องรอให้กองกำลังทั้งสี่กิลด์มารวมกันเท่านั้น พวกเขาถึงจะมีโอกาสชนะ!
ไม่นาน เรือรบของทั้งสามกิลด์ก็ปรากฏขึ้นในระยะมองเห็น พวกเขาล่องเรือมาที่ท่าด้วยความเร็ว
หลังจากที่เทียบท่าเรือเรียบร้อยแล้ว หวู่กัวอี้และลูกเรือก็ขึ้นฝั่งและรีบไปรวมกลุ่มกับหลิวไช่
“เร็วเข้า มารวมกัน! พวกเรามีเวลาไม่มาก มันขึ้นอยู่กับกู่หยูเท่านั้น ว่าเขาจะซื้อเวลาให้เราได้นานแค่ไหน!”
เมื่อเห็นเพื่อนร่วมทัพมาถึง หลิวไช่ก็เปลี่ยนจากชุดเกราะสีขาวไปเป็นสีม่วง
พวกเขาเลือกเกาะฟอลเล่นฟิชก็เพราะว่าในหมู่เกาะทั้งหลายที่ผู้เล่นได้ค้นพบ เกาะนั้นมันไกลจากเกาะแมลงมากที่สุด อีกทั้งยังไม่มีกองกำลังใดๆอยู่บนเกาะนั้นเลย ทำให้กู่หยูและคนอื่นๆได้เตรียมตัวโดยที่ไม่ต้องกังวลว่าจะถูกโจมตีจากเผ่าอื่นๆ
แม้ว่าเมื่อเทียบกันกับเกาะหลิวลี่ที่อยู่ไกลกับเกาะแมลงมากกว่านั้น พวกเขาก็เลือกที่จะไม่นำเอาหายนะไปให้ผู้เล่นคนอื่นๆ ดังนั้นเกาะฟอลเล่นฟิชจึงเป็นตัวเลือกเดียวของพวกเขา แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ต้องการเวลาอย่างน้อยสองชั่วโมงที่จะเดินทางไปกลับระหว่างสองเกาะนี้ เวลาของพวกเขาจึงมีจำกัด
“ในเมื่อเจ้าคุ้นเคยกับพื้นที่ส่วนในของเกาะดี เจ้าก็นำทางไปแล้วกัน” หวู่กัวอี้พูดขณะที่มองหลิวไช่
แม้ว่าทั้งสี่กิลด์นี้จะสู้กันบ่อยครั้ง แต่พวกเขาก็รู้จักกันดี หลิวไช่เป็นคนอารมณ์ร้อน แต่ก็เป็นหัวหน้ากิลด์ที่น่านับถือ นอกจากนี้ความสามารถของเขาก็เป็นที่รู้จักกันดีอยู่แล้วสำหรับสมาชิกคนอื่นๆ
หลิวไช่พยักหน้าก่อนที่จะยกกำปั้นของเขาขึ้น “ตามข้ามาพรรคพวก สมบัติอยู่ตรงหน้าของพวกเราแล้ว พวกเราไปเอามันมาพร้อมๆกันเถอะ!”
“โจมตี!”
สมาชิกทั้งสี่กิลด์ชูอาวุธขึ้นและโห่คำรามออกมาพร้อมกัน
สมาชิกกิลด์ที่ได้เข้าร่วมการโจมตีในครั้งนี้รู้ดีอยู่แล้วว่ามีอะไรอยู่บนเกาะแห่งนี้และพวกเขาจะแชร์ทรัพยากรเหล่านั้นอย่างเท่าเทียมกัน พวกเขาจึงมีกำลังใจในการต่อสู้ในครั้งนี้มาก
ภายใต้การนำทัพของหลิวไช่ กิลด์พันธมิตรได้เดินข้าวสะพานยาวและมุ่งหน้าตรงไปที่พื้นที่ส่วนในของเกาะ
พวกเขาคาดหวังไว้ว่าจะสิ่งเข้าใส่กองกำลังรักษาการณ์ที่อยู่รอบๆสะพานที่เชื่อมต่อกันอยู่ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าแผนการของพวกเขานั้นจะดึงดูดความสนใจของกองกำลังส่วนมากไปแล้ว นั่นทำให้หลิวไช่มันใจในชัยชนะของการบุกโจมตีในครั้งนี้
ไม่มีอุปสรรคใดระหว่างทาง ภายใต้การนำทัพของหลิวไช่ ผู้เล่นทุกคนพุ่งตรงไปที่ทุ่งวิญญาณทันทีเมื่อพวกเขามาถึง
อย่างไรก็ตาม พวกเขาวิ่งเข้าไปที่หน่วยราดตระเวนที่มีออร์คอยู่ถึงสามร้อยตัว
ออร์คช็อคเมื่อพวกมันเห็นเหล่าผู้เล่น เนื่องจากว่าเกาะแห่งนี้ไม่มีผู้บุกรุกมานานหลายปี พวกมันจึงตกตะลึงจากการบุกรุกของเหล่าผู้เล่น
“โจมตี!” หลิวใช่ตะโกนสุดเสียง ผู้เล่นนับพันคนวิ่งตามเขาเข้าไปและโห่ร้องออกมาอย่างดุเดือดก่อนที่จะพุ่งใส่หน่วยราดตระเวนของพวกออร์ค
เมื่อหัวหน้าหน่วยราดตระเวนดึงสติกลับมาได้ มันก็รีบจับออร์คตัวข้างๆ “ลั่นระฆัง เร็ว!”
ด้วยคำสั่งของหัวหน้า ออร์คตัวนั้นก็พุ่งไปที่ระฆัง จากนั้นหัวหน้าหน่วยราดตระเวนก็หันหน้ามาทางผู้เล่นก่อนที่มันจะชูขวานขึ้นและพูดว่า “พวกเจ้ากล้าดียังไงมาบุกรุกกองทัพเรือของราชาแห่งท้องทะเล! โจมตี!”
ทั้งสองฝ่ายเข้าปะทะกัน
ด้วยเวลาที่จำกัดของสงครามครั้งนี้ พวกเขารู้ว่ากู่หยูไม่สามารถต้านทานเอาไว้ได้นาน หลิวใช่แหละคนอื่นๆจึงกังวลเป็นอย่างมาก
เบอร์เซิร์กเกอร์และรูนมาสเตอร์ที่อยู่แนวหน้านั้นบุกไปข้างหน้าและต่อสู้ระยะประชิดกับพวกออร์ค
แนวหน้าของทั้งสองฝ่ายสวมชุดเกราะหนักและอาวุธระดับสูง ระหว่างการต่อสู้ กล้ามเนื้อทุกมัดของเหล่านักรบนั้นแสดงให้เห็นถึงการหดตัวในขณะที่ฟาดฟันใส่กัน ประกายไฟแลบขึ้นมาทั่วพื้นที่เนื่องจากอาวุธที่พุ่งเข้ามาปะทะกัน แสดงให้เห็นถึงการต่อสู้ที่เข้มข้น
ปราการน้ำค่อยๆก่อตัวขึ้นที่ด้านหลังของกองทัพ กระสุนน้ำจำนวนมากพุ่งไปที่หน่วยราดตระเวนของออร์ค
“นักฆ่าทั้งหมด แบ่งออกเป็นสองทีมแล้วเปิดใช้งานชาโด้วสเตป(ก้าวแห่งเงา) มองหาโอกาสในการลอบฆ่าพวกมัน!”
ตามคำสั่งของหลิวไช่ เหล่านักฆ่าที่กำลังยืนอยู่ตรงกลางของกองทัพก็แบ่งออกเป็นสองกลุ่มก่อนที่จะกลายร่างเป็นเงาและลอบสังหารเหล่าออร์คจากทั้งสองด้าน
บรรยากาศเต็มไปด้วยแสงสว่างวาบไปมา หลังจากที่แสงสว่างขึ้น ผู้เล่นที่เป็นนักฆ่าก็ใช้โอกาสนี้ในการปลิดชีวิตพวกออร์คที่ได้รับบาดเจ็บอยู่ก่อนแล้ว
มีเพียงผู้เล่นระดับสูงเท่านั้นที่อยู่ได้ในการต่อสู้ครั้งนี้ ตอนนี้ผู้เล่นทุกคนกำลังปลดปล่อยทักษะที่ทรงพลังที่สุดของพวกเขาออกมา พวกออร์คถูกต้อนจนมุม จำนวนของพวกมันลดลงอย่างเร็วเร็ว
“ทุม ทู้มมม!
ทันใดนั้น เสียงดนตรีของทรัมเป็ดก็ดังสะท้อนไปทั่วเกาะ!
ติดตามข้อมูลตอนใหม่ล่าสุดเพิ่มเติมได้ที่เพจ : https://www.facebook.com/novelth/
________________________________________________________