ตอนที่ 11 : ไป๋ชิงเย่ว, สามีของเจ้า (ผู้อ่านขอ 18+นะคะ)
สำหรับตอนนี้นั้น
# ห้ามอายุต่ำกว่าสิบแปดปีนะคะ
# แปลโดยพยายามใช้คำพูดที่ไม่โฉ่งฉ่างมากแต่ไม่บิดเบือนไปจากงานเขียนของเจ้าของเรื่องค่ะ
# ในตอนถัดไปถ้ามีฉากวาบหวิวอีก ผู้แปลจะขึ้น NC ที่ท้ายตอนไว้นะคะ ผู้ที่ไม่ชอบแนวนี้จะได้เลือกอ่านได้
:D ด้วยรักจาก Shawdow
.............................................................................................................................................................
ตอนที่ 11 : ไป๋ชิงเย่ว, สามีของเจ้า
ผู้ชายที่มีผมสีของหิมะดูเหมือนจะทำตัวเองให้ยุ่งยากอย่างยิ่ง
เขายังคงมองกลับไปที่หลีเหม่ยหลงเช่นเดียวกับการพิจารณาใคร่ครวญ
สายตาของเขาลุ่มลึกและยากหยั่งรู้
ความกระหายในตัวของหลีเหม่ยหลงนั้นแทบทนไม่ได้ ร้อนแรงมาก
เธอไม่ได้กินหรือดื่มสิ่งใดเมื่อเร็วๆนี้ และเมื่อเธอจ้องไปที่ควันไฟในห้อง เธอถึงได้ข้อสรุป
มันต้องเป็นเทียนที่น่ารังเกียจนี้แน่! ไม่มีแม้แต่หน้าต่างสำหรับระบายอากาศ
ความคิดที่มีเหตุผลของเธอไม่ได้มีอิทธิพลต่อเธอในตอนนี้เลย
ดวงตาของเธอถูกล็อคไว้ด้วยเขา
ตาดำของเขาดุจบ่อน้ำที่หลอมละลายของลาวา ยิ่งดวงตาคู่นั้นของเขาจ้องมอง อารมณ์เธอยิ่งดำมืดลง
สัตว์กินพืชเป็นอาหาร จนตรอกโดยแมวตัวใหญ่ นั่นเป็นความรู้สึกของเธอ แต่แมวตัวนี้สวยงามน่าหลงใหลมาก เหมือนผีเสื้อกลางคืนกับเปลวไฟ เธอเข้ามาใกล้และใกล้ชิดกับคนที่ไม่อาจต้านทานได้
เธออดไม่ได้ที่จะศึกษาเขาและในที่สุดดวงตาของเธอก็ตกลงบนริมฝีปากของเขา เขาหอบเล็กน้อยท่าทางของเขาดูตกใจและจ้องมองเธอด้วยความสงสัย
เธองงกับเรื่องนั้น แต่สิ่งที่เธอสามารถทำได้ในตอนนี้ก็คือความเจ็บปวดรวดร้าวทางกายของเธอ
และริมฝีปากของเขาจะต้องได้รับการบำบัดอย่างแน่นอน
ความกลัวของเธอหายไป จิตใจของเธอก็ไม่หลงทางอีกต่อไป สิ่งที่เธอคิดได้ก็คือกำจัดความกระหายและความร้อน
เขารู้สึกถึงลมหายใจที่ร้อนแรงของเธอที่ตอนนี้รินรดอยู่บนคางของเขา
ไป๋ชิงเย่วยืนตัวแข็งทื่ออยู่กับที่
มันเป็นไปไม่ได้
เว้นแต่......
ความคิดของเขาไม่ได้หลงทางไปไกลก่อนที่เขาจะรู้สึกถึงริมฝีปากที่อบอุ่นและนุ่มนวลคู่หนึ่งตกลงมาหาเขาขณะที่หลีเหม่ยหลงเขย่งเท้าเข้าไปถึงจุดหมายปลายทางของเธอ
มันเป็นห้องที่มืด แสงเพียงอย่างเดียวคือแสงสลัวๆ ที่ส่งจากห้องโถงด้านนอกผ่านรอยแตกแยกของประตูไม้และช่องว่างระหว่างประตูกับพื้นห้อง ความมืดมิดและการเรืองแสงที่อ่อนโยนทำให้บรรยากาศน่าหลงใหลยิ่งขึ้น
ไม่มีใครนึกถึงศพที่ถูกทิ้งที่พื้นห้องข้างเตียงซึ่งถูกลืมไปนานแล้ว ทั้งคู่ต่างมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าในการสำรวจร่างกายของกันและกัน
จากช่วงเวลาหนึ่งไปยังอีกช่วงเวลาหนึ่ง หญิงสาวผมสีดำขลับติดแนบแน่นอยู่กับเขา ลิ้นที่เปียกชื้นและว่องไวของเธอลามเลียอ้อยอิ่งตามริมฝีปากของเขา
“อืม....มันร้อนยิ่งนัก......”
ไป๋ชิงเย่วรู้สึกราวถูกไฟฟ้าช๊อต ความร้อนเหลือทนนั้นทำให้เขากระหายสิ่งที่เขาไม่เคยคิดว่าเขาต้องการหรือปรารถนาที่จะได้
หลีเหม่ยหลงเกิดความรู้สึกท้อแท้ เธอยังคงถูกความเผาไหม้โหมกระหน่ำ! มันไม่เพียงพอ!
เธอร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด
การตอบสนองของเธอทำให้เกิดเสียงฮึดฮัดของภาวะล่อแหลมจากชายที่เธอกำลัง ‘โจมตี’
น่าประหลาดใจที่เขาอดคิดไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นยาขนานใดสำหรับเขา?!
มียาโป๊ง่ายๆ เพียงอย่างเดียวที่สามารถส่งผลกระทบต่อตัวตนของเขาในสวรรค์ ปฏิกิริยาทั้งหมดของเขาเป็นเพราะเธอ
เพลาความปวกเปียกตามปกติของเขาก็เริ่มพองโตขึ้นและแข็ง ไป๋ชิงเย่วเป็นเทพเจ้าที่รู้จักกันดีว่าขาดความสนใจในเรื่องทางโลก ตอนนี้สิ่งที่เขาคิดได้คือการห้ำหั่นผู้หญิงที่น่าเวทนาผู้นี้ และเติมเธอให้เต็มไปด้วยตัวตนของเขาอย่างตะกละตะกลาม!
เขาคว้าเอวของเธออย่างรุนแรงและแยกริมฝีปากเธอออกจากกันมันเกือบเจ็บปวดมากจนทำให้เธอร้องคราง ไม่มีช่องว่างระหว่างพวกเขาอีกต่อไป
เธอได้ยินเสียงเขาพึมพำด้วยความประหลาดใจ เกือบจะมีคำขอบคุณ “ในที่สุดข้าก็พบเจ้า” เสียงของเขาต่ำลึกและเซ็กซี่อย่างไม่น่าเชื่อ
ลมหายใจที่อบอุ่นโลมลูบลำคอเธอขณะที่เขาสูดดมกลิ่นของเธอ
เธอรู้สึกว่าท่อนร้อนกระตุ้นกระเพาะอาหารของเธออย่างไม่หยุดหย่อน ตระหนักถึงสิ่งที่ทำให้เลือดของเธอพุ่งไปที่หัวของเธอ เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอไร้ยางอายขนาดนี้ได้อย่างไร แต่เขาให้ความรู้สึกดีมาก! หลีเหม่ยหลงไม่ต้องการหยุด แม้จะรู้ตัวว่าชายคนนี้อันตรายแค่ไหน
ความรู้สึกนี้เป็นสิ่งใหม่สำหรับเธอและยั่วเย้าอย่างยิ่งยวด
พยายามจดจ่อกับคำพูดของเขา หลีเหม่ยหลงสงสัยว่าเขากำลังพูดถึงอะไร?
ทั้งหมดทั้งมวลพวกเขาเพิ่งจะพบกัน และเขาไม่ได้บอกว่าเขาจะไม่แตะต้องเธอหรือ?? แต่ความคิดของเธอก็ดับโดยพลัน
สิ่งที่เหลืออยู่นั้นเป็นความปรารถนาแรกและตัณหาเมื่อเธอรู้สึกว่าลิ้นร้อนๆ ของเขาหมุนวนเป็นวงกลมบนคอของเธอทำให้ประสาทรับรู้ของเธอแตกกระจาย
ความรู้สึกนั้นทำให้น้ำตาเธอไหลออกมา เธอเงยหน้าขึ้นแล้วเม้มริมฝีปากแน่นกับความสิ้นหวังที่เกิดขึ้นอย่างเฉียบพลัน
“อา!” หลีเหม่ยหลงรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่งขณะที่เธอรู้สึกว่าฟันของเขาตอดเบาๆ บนริมฝีปากล่างของเธอ คนแปลกหน้าใช้โอกาสนี้เปิดแงะริมฝีปากของเธอ อย่างเรียกร้อง ต้องการ เขาผลักลิ้นร้อนระอุ ลื่นเข้ามาในปากของเธอ
จูบของเขารู้สึกหยาบและใกล้รุนแรง มันช่างเข้มข้นเหลือเกินจนหลีเหม่ยหลงต้องดิ้นรนหายใจ
เขากำลังกินเธอ!
เธอทุบหน้าอกอย่างเร่งด่วนและชายผมสีเงินดึงลิ้นของเขากลับมาหลังจากนั้นไม่นาน
หลีเหม่ยหลงสูดหายใจเข้าออกด้วยความโล่งอก
แม้กระนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นในเวลาต่อมาคือความพร่ามัวของความปิติยินดี ขณะที่ชายคนนั้นทำการปลดเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วและมือทั้งสองของเขาลงมาหากันขณะที่อุ้มเธอไปที่เตียง
ไป๋ชิงเย่วดูอย่างมั่นใจว่าได้เอาผ้าปูเตียงที่เต็มไปด้วยเลือดออกไปแล้ว ขณะที่เขาวางร่างที่อ่อนนุ่มที่ดึงดูดใจลงบนที่นอน
เธอนอนอยู่ที่นั่นพร้อมกับเกียรติยศทั้งหมดของหล่อน งานฉลองที่ดีเพียงสำหรับเขา
เนินเขาสีอ่อนซีดของเธอและยอดเขาที่โตเต็มวัย สัมผัสกับดวงตาที่หิวโหยของเขา เขาอดไม่ได้ที่จะคว้าปลายยอดเขาอันแสนอร่อยเข้าปากของเขา
ประสาทของหลีเหม่ยหลงมีความเข้มแรงมากขึ้นจนเธอผลักหน้าอกของเขา
“มันมากเกินไป ข้าทำไม่ได้!” เธอร้องไห้ให้เขาหยุด
มันร้อนเกินไป เต็มไปด้วยความรุนแรง ลิ้นของเขาหมุนวนรอบยอดเขาของเธอทำให้เธอมีความสุข เขาไม่ได้หยุดปากโรมรันยอดเขาลูกนี้แม้จะมีข้อเรียกร้องของเธอและหลังจากทรมานยอดหนึ่งเขาก็รีบพุ่งไปที่ยอดเขาอีกลูก ยอดเขาทั้งสองมีตาดอกกุหลาบสีสวย
หลีเหม่ยหลงค่อยๆ คุ้นเคยกับการหดเกร็งของความพึงพอใจที่เพิ่งค้นพบใหม่ และเธอแสวงหาเพื่อพบความสุขนั้นเพิ่มมากขึ้นๆ
เธอใช้มือเธอลูบสัมผัสเขาอย่างรักใคร่ ในขณะที่เขาดูดหน้าอกของเธออย่างแรง
ไป๋ชิงเย่วสั่นอย่างดีใจขณะที่เขารู้สึกว่ามือของนางลูบไล้ผิวของเขาและตามรอยนิ้วมือที่อ่อนนุ่มของนางตามกล้ามเนื้อหน้าท้องของเขา แต่ความคิดของเขากลับรุนแรงขึ้นเมื่อท่อนทวนช่วงล่างของเขาเต้นตุบๆด้วยความเจ็บปวด
มากเท่าที่เขาต้องการเขาไม่มีนางไม่ได้ แต่นางจะต้องเสียใจอย่างแน่นอนหลังจากผลกระทบของยาหายไป
หญิงสาวมองมาที่เขาชั่วขณะหนึ่ง แววตาของนางดูแวววาวเมื่อนางส่งเสียงหงุดหงิด แสวงหาความสนใจของเขา
ไป๋ชิงเย่วลูบแก้มของนางเบา ๆ มันช้ำเล็กน้อยและมีรอยแดงเข้มบนใบหน้านวลนั้น รู้สึกเจ็บปวดจากการมองเห็นเนื้อหนังที่ถูกทำลายเขาสาบานอย่างเคร่งขรึม
ใครก็ตามที่ทำสิ่งนี้กับนาง จะได้รับสิ่งนั้นกลับกว่าพันเท่า!
มืออ่อนนุ่มของนางกำลังไต่เลื้อยลงไปที่ด้ามหอกที่เต้นตุบๆอยู่ในขณะนี้ แต่เขาหยุดยั้งฝ่ามือน้อยๆของนางไว้ก่อนที่จะสัมผัสกับจุดอ่อนของเขา เขาค่อยๆคลายปากเรียกร้องของเขาจากการดูดเต้างามของนาง
หากนางแตะเขาที่นั่น เขาจะหยุดไม่ได้อีกเลย
ตอนนี้พวกเขาอาจจะยังทำไม่เสร็จสมบูรณ์ แต่เขาจะต้องทำให้สำเร็จ ท้ายที่สุดในตอนนี้มันคงเป็นหน้าที่ของเขาที่ต้องรับผิดชอบ
หลีเหม่ยหลงสามารถมุ่งความสนใจไปที่ชายแปลกหน้าที่อยู่บนเธอ เขาดูเหมือนนางฟ้าที่ร่วงหล่นลงมาในขณะที่ผมของเขาครอบเธอเหมือนม่านสีเงิน
เขาจ้องมองด้วยความรีบเร่งและ....มันเป็นความฝักใฝ่ในสายตาของเขาที่เธอเห็นนั้นคืออะไร?
มันเป็นสิ่งที่แปลกมากที่ได้เห็นคนที่เธอไม่เคยพบมาก่อน แม้แต่แฟนคนก่อนของเธอก็ไม่เคยมองเธอแบบนั้นหลังจากมีความสัมพันธ์หลายเดือนแล้ว ดวงตาของเขาดูเย็นชาตลอดเวลาขณะที่ภูเขาน้ำแข็งกำลังลุกเป็นไฟบนใบหน้าของเขา
เธอจ้องมองด้วยความปรารถนาจากชายที่อยู่ด้านบน และนั่นเอง เขาน่าจะก้าวออกมาจากนิตยสาร ร่างที่เพรียวของเขา กล้ามเนื้อแน่นทำให้เธอหลงรัก แก้มของเธอร้อนขึ้นเมื่อเธอมองไปที่ใบหน้าของเขา อย่างอายๆ เขาจับจ้องเธออยู่เช่นกัน
แน่นอนว่าการสังเกตรูปลักษณ์ที่เธอประเมินและแก้มที่ขึ้นเฉดสีระเรื่อของเธอทำให้ไป๋ชิงเย่วรู้สึกพึงพอใจ
ผู้หญิงของข้าน่ารักจริงๆ
เขาไม่แน่ใจว่าสถานการณ์แปลก ๆ นี้นำเขาไปสู่โชคชะตาของเขาได้อย่างไร แต่เขาก็เจอ สูดดมกลิ่นหอมหวานของนางและชิมรสชาติแปลกใหม่ของนาย
ตอนนี้พวกเขายังไม่ได้มีเพศสัมพันธ์ แต่อย่างน้อยเขาก็ต้องทำให้แน่ใจว่านางจะพอใจ
ไป๋ชิงเย่วปล่อยมือของนาง เขาก้มลงอย่างระมัดระวังกระทั่งเขากางขาขาวซีดของนางออกและลมหายใจของเขาหายใจอยู่เหนือแกนกลางกายของนางที่ตั้งอยู่ระหว่างต้นขาทั้งสอง
หลีเหม่ยหลงสั่นและหวาดกลัว เธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน แต่เธอไม่ต้องการให้เขาหยุด เธอต้องการให้เขาสัมผัสเธอ เธอหุบขาเข้าอย่างประหม่า แต่ไป๋ชิงเย่วจับต้นขาของเธอแต่ละข้างไว้อย่างแน่นหนา
ลิ้นของเขาลากไล้ตรงจุดที่บอบบางที่สุดของเธอ และนั่นเกือบทำให้เธอระเบิดพร่าพราย เขาเลียดูดซัดเนื้อของเธอเหมือนชายคนหนึ่งที่ได้ดื่มน้ำหลังจากติดอยู่ในทะเลทรายมาหลายวัน
เธอครางและกรีดร้องด้วยความปิติยินดีและยิ่งเธอครางมากยิ่งขึ้นเท่าไหร่ ลิ้นของเขาก็เลียเร็วขึ้นและปากของเขาก็ดูดไข่มุกสีชมพูของเธอแรงขึ้นกระทั่งความเร่าร้อนพุ่งสูงสุดจากความรู้สึกของเธอทั้งหมด
เธอจับผมของเขาแน่นและรู้สึกว่าตัวเองกระตุก ความสุขสาดกระหน่ำใส่เธอราวกับคลื่นทะเล
หลีเหม่ยหลงรู้สึกหมดแรงจากความแข็งแกร่งของเธอในทุกอนู
อย่างช้าๆ เธอรู้สึกถึงความรู้สึกของเธอกลับมาและความเหนื่อยล้าเท่านั้นที่ยังคงเหลืออยู่
เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอทำสิ่งนี้ทั้งหมด! เธอปรารถนาอย่างเหลือล้นต่อมันด้วยเช่นกัน และคนแปลกหน้าที่สมบูรณ์ไม่น้อย!
แก้มของเธอร้อนขึ้นด้วยความอับอาย ใบหน้าของเธอแดงเหมือนมะเขือเทศ
ไป๋ชิงเย่วเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่โง่เขลาคนนี้ และเลียริมฝีปากเหมือนแมวที่เพิ่งเลียครีมเหลวข้นเสร็จ เพลินเพลินไปกับรสชาติที่เอ้อระเหยบนปากของเขา
คำตอบของเขาทำให้เธออายยิ่งขึ้นและเธอหันหน้าไปทางอื่น หลบดวงตาของเธออย่างรวดเร็วและพยายามปิดขาของเธอเข้าด้วยกัน
เธอรู้สึกเหนื่อยมากมันเป็นเรื่องยากที่จะลืมตา
ขณะที่กำลังเคลิ้มหลับ เธอรู้สึกถึงความสูงของปีศาจที่งดงามที่อยู่ด้านบนของเธอ แขนของเขาเอื้อมมือไปที่เอวของเธอและในไม่ช้าเธอก็โอบกอดเขาอย่างปลอดภัย
"จำชื่อข้าไว้ ข้าชื่อไป๋ชิงเย่ว สามีของเจ้า"
ชิงเย่ว? เธอไม่แน่ใจในสิ่งที่เขาพูดถึง มันยากจะโฟกัสและขนตายาวของเธอก็สั่นไหวสองสามครั้งจนกระทั่งในที่สุดเธอก็หลับตาและหลับอย่างเป็นสุข
เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นในวันรุ่งขึ้น แสงที่ส่องผ่านกิ่งก้านของป่าสูง ลำแสงของพวกมันหล่นลงบนเสี้ยวหน้าของหลีเหม่ยหลง ทำให้เธอตื่นขึ้นมา
เธอลืมตาขึ้นและพบว่าตัวเองนอนอยู่ในป่าที่ไม่คุ้นเคย
มันเขียวชอุ่มและหนาทึบ เสียงนกร้องจิ๊บๆ อย่างมีความสุขใกล้ๆ
ครู่หนึ่งเธอสงสัยว่าเธอได้กลับมาสู่โลกเก่าของเธอแล้วหรือยัง....
เมื่อมองลงดู เธอสังเกตเห็นร่างของเธอถูกคลุมด้วยเสื้อผ้าสีขาวที่ไม่คุ้นเคย มันดูอ่อนนุ่มและหรูหรามาก สายรัดชุดของเธอเปล่งประกายภายใต้แสงแดด เธอสงสัยว่ามันทำจากใยแมงมุมหรือไม่
เมื่อมองไปทางซ้ายและขวาเธอก็ตระหนักว่าเธออยู่คนเดียว
ไกลออกมาจากซ่อง
และชายแปลกหน้าผู้มีผมสีซีดก็ไม่มีที่ไหนจะพบได้