ตอนที่ 8
ตอนที่ 8
ติ้ง
[ภารกิจ(4) : สอนคุณแม่ทำขนม
รางวัล : ทักษะต่อสู่ด้วยมือเปล่าระดับต่ำ + หมุนวงล้อ 1 ครั้ง]
ระหว่างเดินทางกลับบ้านผมก็ได้รับภารกิจทันที รู้ดีอีกละว่าจะกลับไปสอนทำขนมก็ให้ภารกิจทำขนมกลับมาแต่รอบนี้ได้ทักษะต่อสู้งั้นหรอ ไม่อยากต่อสู้เลยย ผมไม่ชอบความรุนแรง.. เพราะเมื่อก่อนผมเจอมาเยอะเกินไป.. แม้พิการ แต่ก็ยังต้องเจอเรื่องแบบนั้น ไม่อยากเจอแบบนั้นอีกแล้ว...
ผมให้แท๊กซี่จอดที่ห้าง ผมจะซื้อวัตถุดิบกับอุปกรณ์ทำขนมสักหน่อย อืมมมม ซื้อไปไม่ต้องเยอะก็ได้มั้ง หรือว่าเยอะดี? แม่จะทำพลาดหรือเปล่า
“คราวด์ นายคิดว่าผมควรซื้อวัตถุดิบไปเยอะไหม?” ผมต้องหาตัวช่วย คราวด์น่าจะตอบโจทย์ที่สุดสำหรับคำถามของผม
‘จากการคำนวณของผม นายหญิงมี % การทำพลาด 37% ส่วนคุณหนู 78% ครับ’
“เดี๋ยวนะคราวด์ ผมไม่ได้บอกว่าจะให้น้ำทำสักหน่อย”
‘ผมก็พูดเผื่อไว้ นายท่าน’
เหอๆ นึกจะทำก็ทำตลอดเหมือนเดิม
ผมก็อยู่กับคราวด์มานานบางทีคราวด์ก็มีมุมที่อยากจะทำอะไรก็ทำก็มีครับ มีวันนึงผมนั่งเขียนโปรแกรมของลูกค้าอยู่ อยู่ดีๆคราวด์ไปแฮ๊กข้อมูลของบริษัทนึงเข้า เล่นเอาบริษัทนั้นแทบล้มละลายผมก็ถามว่าคราวด์ทำไปทำไม รู้ไหมครับว่าตอบมาว่ายังไง คราวด์ตอบมาว่า 'ผมไม่มีอะไรให้คราวด์ทำมันว่างเกินไปก็เลยแกล้งบริษัทนั้นเล่นๆ !!' คิดดูเป็น AI ที่นึกจะทำอะไรก็ทำจริงๆ
แต่คราวด์ก็ถือว่าเป็นเพื่อนที่ผมไว้ใจที่สุด เขาเป็นเพื่อนที่จะไม่คิดทรยศผมเด็ดขาด
ผมเลือกวัตถุดิบสักพักก็เสร็จแล้วโบกแท็กซี่ที่แสนยากแสนเย็นกลับบ้าน ผมว่าผมต้องซื้อรถสักคันแล้วจริงๆนะ ไปไหนมาไหนลำบากจริงๆ สักพักผมก็ถึงบ้าน
“แม่ครับผมกลับมาแล้ว” ผมเปิดประตูเข้าบ้านแล้วเรียกแม่ที่ตอนนี้อยู่ไหนไม่รู้ มือของผมหอบหิ้วของจำนวนมากจนปวดมือไปหมด ไม่น่าซื้อมาเยอะเลยจริงๆ
“ขนอะไรมาเยอะนะลูก” อ่าว เป็นพ่อของผมที่ทักขึ้นมา แม่ไปไหนนะ?
“ของทำขนมครับพ่อ แม่ไปไหนครับ?” ผมถาม
“แม่ไปเที่ยวกับเพื่อนน่ะลูก วันนี้สอบเป็นยังไงบ้าง” ผมวางของไว้บนโต๊ะแล้วเดินมานั่งโซฟาเป็นเพื่อนพ่อ
“ก็ดีครับ ติดแน่นอนพ่อไม่ต้องห่วง” ผมตอบอย่างยิ้มๆ
“ดีแล้วว แล้วลูกจะทำขนมหรือ ทุกทีไม่เห็นจะสนใจทำอะไรแบบนี้นิ”
“สนใจสิครับแต่ไม่ได้บอกใครสักหน่อย เนี่ย ผมว่าจะสอนแม่ทำขนมสักหน่อยผมมีสูตรเยอะแยะเลยเผื่อเอาไปขายที่คาเฟ่” ตอนนี้ในหัวของผมมีสูตรขนมเยอะแยะไปหมด คิดอยู่ว่าจะเอาขนมอันไหนไปลงดีนะ หรือว่าคิดสูตรใหม่ดี?
“งั้นเดี๋ยวรอแม่มา ทำเผื่อพ่อด้วยนะจะลองชิม”
“ได้เลยยยย งั้นผมขึ้นไปบนห้องก่อนนะครับ” ตอนนี้แม่ไม่อยู่เพิ่งจะบ่ายๆ ผมว่าจะขึ้นไปนอนก่อนแล้วเย็นๆ ค่อยลงมาสอนแม่ก็ยังทัน
“พักเถอะ เดี๋ยวพ่อจะนอนดูซีรี่ย์ก่อน ตอนนี้กำลังติด” หืมมมเดี๋ยวนี้มีหัดดูซีรงซีรี่ย์นะเนี่ย พ่อใครเนี่ย
ผมขึ้นมาบนห้องทันที แล้วเหลือบไปเห็นนามบัตรของคนชื่อกราฟที่ให้ไว้เมื่อนานมาแล้ว ช่วงนี้ผมเริ่มจะว่างแล้วการไปทำเพลงอาจจะสนุกไม่น้อย
“คราวด์ติดต่อคุณกราฟให้ผมทีว่าผมว่างแล้วนัดวันเวลาได้เลย” ผมสั่งงานคราวด์ทันที
‘ครับนายท่าน .... เรียบร้อยครับ’ ทำงานรวดเร็วจริงๆ
‘นายท่านครับ คุณกราฟติดต่อกลับมาว่าพรุ่งนี้ 12.00 เจอกันที่บริษัท C ครับ’ คุณกราฟไม่ทำงานทำการเลยหรือไง ทำไมตอบอะไรเร็วขนาดนี้
“อืมม โอเคตอบกลับให้ด้วย”
‘เรียบร้อยครับนายท่าน’
พอผมจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สบายตัวเสร็จก็ล้มตัวนอนทันที แค่เขียนข้อสอบติดต่อกันหลายชั่วโมงมันเหนื่อยจริงๆนะวันนี้
.
.
ผมนอนไป 2 ชั่วโมงก็ลุกขึ้นมาอย่างงัวเงีย นอนเต็มอิ่ม หลับเต็มตื่นอยากกินอะไรให้ชุ่มคออ
ผมเพิ่งนึกได้ว่าอาทิตย์นี้ยังไม่ได้หมุนวงล้อเลยนี่นา.. นึกขึ้นได้ผมก็กดไปหน้าหมุนทันที
วงล้อหมุนไปเรื่อยๆ จนหยุดที่ ..
ที่...
ไม่ได้อะไรเลย
ห้ะ!! อีกแล้ว ผมคิดว่าดวงมันไม่ส่งผลอะไรกับวงล้อจริงๆนั้นละ
‘นายท่านครับ’ ขณะนั้นคราวด์ก็ทักผมขึ้นมา
“ว่าไงคราวด์”
‘นายท่านได้รับจดหมายจากบริษัท M ที่นายท่านเป็นผู้ถือหุ้นครับ’ บริษัท M งั้นหรอ? จดหมายอะไร?
“จดหมายบอกว่าอะไร” ผมถามอย่างสงสัย
‘จดหมายเชิญร่วมงานเลี้ยงแสดงความขอบคุณสำหรับผู้ถือหุ้นที่ทำให้บริษัทประสบผลสำเร็จครับ งานจะมีอาทิตย์หน้าครับ’
งานขอบคุณผู้ถือหุ้น? มีแบบนี้ด้วยหรือก็ดีเหมือนกันผมไม่เคยร่วมงานไรแบบนี้ด้วยสิ น่าสนุกไม่น้อย
“ใกล้วันงานละเตือนผมอีกที”
‘ครับนายท่าน’
แม่คงกลับบ้านแล้วละมั้งง ผมว่าไปเตรียมวัตถุดิบให้พร้อมกับการทำขนมนี้ดีกว่าจะได้ทำง่ายๆ เพราะผมคิดว่าแม่ต้องมีพลาดบ้างละนะ!
........