เล่มที่ 4 บทที่ 8 ออกจากสำนัก

เล่มที่ 4 บทที่ 8 ออกจากสำนัก

เล่มที่ 4 บทที่ 8 ออกจากสำนัก สายลมพัดผ่านพาเส้นผมยาวดำของชายหนุ่มโบกสะบัดไปตามลม ด้วยความสงบอย่างน่าประหลาด หยางอี้ปล่อยวางจิตใจเข้าสู่สภาวะสงบนิ่งจนถึงขีดสุด หวนคืนสู่ความว่างเปล่า ดั่งคำที่เสียงลึกลับได้กล่าวเอาไว้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาจิตใจของเขาล้วนมุ่งเน้นให้ทะลวงผ่านเข้าถึงความรู้แจ้งในเจตจำนงแห่...