บทที่ 155.2
บทที่ 155.2
ผู้แปล loop
“เสี่ยวหลาน!” เหว่ยหนานวิ่งไปข้างหน้าเพื่อช่วยเธอ
โอ้โห หัวหน้ารัฐบาลกลางล้มเพราะฉันใช่ไหม ฉันจะมีปัญหาแน่ๆ ดงซูบินอยู่ถัดจากเสี่ยวหลานและโค้งงอไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเพื่อพาเธอไปแม้จะเจ็บปวดที่เท้าของเขาก็ตาม เมื่อเสี่ยวหลาน มีแขนของเธอชนไปที่พื้น ดงซูบินพยายามเอาแขนข้างหนึ่งไว้รองคอของเธอและอีกข้างหนึ่งรอบ ๆ ก้นของเธอเพื่ออุ้มเธอ แต่แรงที่ล้มลงของเสี่ยวหลานมันมากเกินไปและหัวเข่าของ ดงซูบิน ก็กระแทกพื้น เขากัด ฟันของเขาและถาม “พี่เสี่ยวคุณโอเคไหม? มันเป็นความผิดของผมที่ทำให้คุณล้มลง”
เสี่ยวหลานอยู่ในอ้อมแขนของดงซูบินและเธอยิ้ม "ดู? หยุดเปิดประตูให้ฉันในครั้งหน้านะ ฮ่า ๆ .”
ดงซูบินรู้สึกทึ่งกับความสงบของเธอ เขาจำได้ว่าแขนข้างหนึ่งของเธอยังคงอยู่บริเวณก้นของเธอและเคลื่อนย้ายไปยังขาของเธออย่างรวดเร็วก่อนที่จะช่วยเธอกลับไปยืน แต่เมื่อเสี่ยวหลาน และ ดงซูบิน ลุกขึ้นยืน เหว่ยหนานจึงรีบวิ่งมาข้างหน้าและเตะขาของดงซูบิน “ออกไปให้พ้นจากน้องเสี่ยวนะ!”
ดงซูบินไม่ได้คาดหวังว่าเหว่ยหนานจะตีเขาทันทีและยังไม่พร้อม เขาตะโกนด้วยความเจ็บปวดและล้มลงกับพื้น!
เสี่ยวหลานตกตะลึงเป็นวินาทีและดุ “เหว่ยหนาน! คุณกำลังทำอะไร?”
ดงซูบินเหงื่อออกอย่างหนักจากความเจ็บปวด ดูเหมือนว่าขาของเขาจะหักจากการเตะของเหว่ยหนาน
เสี่ยวหลานหมอบลงและตรวจดูที่หัวของดงซูบิน ด้วยแขนข้างหนึ่ง “ซูบิน! คุณโอเคไหม?” เมื่อเห็นดงซูบินที่เจ็บปวดด้วยความเจ็บปวดเธอก็หันมาจ้องที่เหว่ยหนาน “คุณทำอะไรลงไป?”
เหว่ยหนานที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังต่อดงซูบิน และวันนี้ของเขากับเสี่ยวหลาน ถูกขัดจังหวะโดยองดงซูบิน และเขาก็จูบเธอก่อน ตอนนี้ ดงซูฐิน ได้วางมือบนก้นของเสี่ยวหลสย เขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป คู่หมั้นของเขานอนอยู่ในอ้อมแขนของชายอีกคนหนึ่งและเธอก็ยังล้อเล่นกับชายคนนั้น ผู้ชายคนไหนที่สามารถทนสิ่งนี้ได้? เหว่ยหนานเกือบจะหมดกำลังใจเมื่อเสี่ยวหลาน ดุว่าเขาจะดงซูบิน ตอนนี้!
ดงซูฐินไม่เคยประสบกับความเจ็บปวดมาตลอดชีวิตของเขา เขาขยับขาของเขาไม่ได้และมันน่าจะหัก! เวร แก! ฉันยังไม่ได้ตัดสินคะแนนในการประมูลบ้านกับแก! ตอนนี้คุณกล้าที่จะเตะฉัน! คุณกล้าที่จะเตะฉันต่อหน้าพี่เสี่ยวอีกหรอ? ดงซูบินโกรธจัด เขาถูกเตะโดยไม่มีเหตุผลและเขาจะไม่ยอมให้ Wei Nan ออกไป!
ย้อนกลับ!
……
ฉากฉายประกาย!
ดงซูบินไม่สามารถรู้สึกความเจ็บปวดที่ขาของเขา เขารู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดที่หัวเข่าของเขาเท่านั้นและเขายังคุกเข่าอยู่บนเข่าข้างหนึ่งบนพื้นพร้อมกับ เสี่ยวหลานที่แขน เธอยิ้มให้เขาและพูดว่า:“เห็นไหม? หยุดเปิดประตูให้ฉันในอนาคต ฮ่า ๆ .”
ดงซูบิน สูดหายใจเข้าลึก ๆ และช่วยเสี่ยวหลาน ให้ยืนขึ้น แต่ความสนใจทั้งหมดของเขาอยู่ที่หลังของเขา
ต้า ……ต้า …… ต้า ……เป็นเสียงฝีเท้าที่วิ่งมาทางดงซูบินจากด้านหลังของเขา
ดงซูบินคำนวณเวลาที่เขาเตะก่อนหน้านี้และก้าวไปข้างหนึ่งในทันใด!
“หนีไปเสี่ยวหลาน!” ซูฟ! การเตะของเหว่ยหนาน แทบจะไม่ได้โดนเลย!
เหว่ยหนาน รู้สึกตกใจที่เห็น ดงซูบินหลบการเตะของเขาโดยหันหลังให้เขา
ใบหน้าของ เสี่ยวหลานเปลี่ยนไปแล้วตะโกนว่า“เหว่ยเหนาน! คุณกำลังทำอะไร?”
หลังจากหลบการจู่โจมของ เหว่ยหนาน แล้ว ดงซูบิน จะไม่ยอมปล่อยเขาไปแน่ๆ เหว่ยหน่านสูญเสียการทรงตัวของเขาหลังจากการเตะและดงซูบินกำกำปั้นของเขาและให้หมัดเขาทางด้านขวาของใบหน้าของเขา “เวรเอ๋ย! ขอสวนกลับบ้าง! ไปตายส่ะ!”
ปัง!!!
ดงซูบินไม่ได้รั้งยั้งการชกครั้งนี้! เขาใช้กำลังทั้งหมดของเขา
เหว่ยหลานตกหลุมกับประตูของ Audi จากการกระแทก!
เสี่ยวหลานจับแขนของดงซูบิน เพื่อหยุดเขา “.ซูบิน!”
ดงซูบินยังคงต้องการให้เหว่ยหน่านเต้น แต่เขาต้องฟังคำสั่งจากเสี่ยวหลานเท่านั้น เขายืนอยู่ที่นั้นดงซูบิน "ตกนรก!"
เสี่ยวหลา ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วของดงซูบิน “เหว่ยหาน คุณพยายามจะทำอะไร?! หยุด!”
เหว่ยหนานสูญเสียความคิดของเขาเมื่อเขาเห็นคู่หมั้นของเขาช่วยคนอื่น “เขาใช้ประโยชน์จากคุณและคุณยังคงเข้าข้างเขาอยู่เหรอ? เขาตีฉันและคุณกำลังปกป้องเขา? อา? คู่หมั้นของคุณคือใคร!”
ดงซูบิน ตะโกน:“เวนเอ๋ย คุณ! คุณคือคนที่พยายามจะเตะฉันก่อน! คุณคิดว่าคุณถูกใช่มั้ย”
เสี่ยวหลาน ตอบอย่างเย็นชา “ซูบินช่วยหยุดเรื่องนี้สักที คุณจะพยายามเอาชนะเขาได้อย่างไร อา? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? ใครให้อำนาจแก่คุณในการตีผู้อื่น ซูบินเป็นผู้ช่วยชีวิตของฉัน! เขาเป็นแขกของฉัน! คุณไม่มีเหตุผลมากเมายปและฉันก็ผิดหวังกับคุณมาก คู่หมั้น? ฮึ่ม! อย่า เรียกหาฉันอีกเลย! ฉันจะบอกคุณตอนนี้ ฉันจะไม่เป็นคู่หมั้นของคุณ!”
ใบหน้าของ เหวย่หยย เปลี่ยนหน้าซีด บิน! คุณกำลังพูดแบบนี้เพราะผมเป็รคนนอกเหรอ?”
เสี่ยวหลานมองเขา “คนนอก? ซูบินเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยชีวิตฉัน เมื่อทุกคนคิดว่าฉันcrj เขาเป็นคนเดียวที่ไม่ยอมแพ้และทำ CPR ต่อไปกับฉัน! ฉันยังมีชีวิตอยู่เพราะเขา! คุณ? คุณมีภูมิหลังของครอบครัวที่ดีและอยู่ใกล้กับคุณปู่ของฉันคุณคิดว่าคุณสามารถปฏิบัติต่อผู้ช่วยชีวิตฉันด้วยวิธีนี้ได้หรือไม่? คนนอก? ให้ฉันบอกคุณตอนนี้! ฉันสนิทกับเสี่ยวตงมากกว่าที่ฉันอยู่กับคุณ! คุณเป็นคนนอกในสายตาของฉัน!”
“คุณสองคนสนิทกันมากขึ้นและฉันกลายเป็นคนนอก” เหว่ยหนาน หัวเราะอย่างไม่อยากจะเชื่อ "มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ!" เขาหันหลังกลับและเดินออกไป
ดงซูบินไม่ได้คาดหวังว่าเหว่ยหนาน จะพูดสิ่งเหล่านั้น เขารู้สึกดีใจ บุคคลเช่นนี้จะเป็นสามีของเสี่ยวหลาน ได้อย่างไร แม้ว่าครอบครัวของพี่เสี่ยวจะบังคับให้เธอแต่งงานกับเขาเธอจะต้องไม่ยอมแพ้! ถ้าไม่ชีวิตของเธอจะถูกทำลาย แต่ประโยคนั้น“ฉันสนิทกับซูบิน” มีความหมายมากมาย จากการแสดงออกของเหว่ยหนาน ดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจผิดประโยคนั้น ไม่เป็นไร. ใครสน!
โรงรถนั้นเงียบ
ดงซูบิน ล้างคอของเขา “ผมขอโทษด้วยพี่เสี่ยว ผมไม่น่ารีบร้อนและไม่น่าไปหาเรื่องเขาเลย”
เสี่ยวหลาน โบกมือของเธอ “มันคือเหว่ยหนานที่พยายามจะเตะคุณจากด้านหลัง มันไม่ใช่ความผิดของคุณ เหว่ยหนานคนนี้ทำมากเกินไป!”
ดงซูบินมองที่สีหน้าของ เสี่ยวหลานและบอกได้เลยว่าเธอไม่ได้ตำหนิเขา “พี่เสี่ยวเหว่ยหนานไม่ดีพอสำหรับคุณ เขาหยิ่งเกินไป เมื่อผมพบเขาเป็นครั้งแรกในการประมูลเขาและเพื่อนของเขามาสายและพยายามไล่ผมออกจากที่นั่ง ใครจะทำสิ่งนั้น?”
เสี่ยวหลานหัวเราะ “นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันไม่ชอบเขา เอาล่ะ หยุดพูดเกี่ยวกับเขา ไปกันเถอะ.”
ดงซูบิน พยักหน้าแล้วออกหยิบเก็บผลไม้ออกจากรถ หลังจากนั้นเขาก็เดินออกจากโรงรถพร้อมกับเสี่ยวหลาน
แหวน, แหวน, แหวน……โทรศัพท์ของ เสี่ยวหลาน ดังขึ้นและเธอก็ตอบ “เสี่ยวห่าว ฉันอยู่ที่บ้านของปู่ที่นี่ นายอยู่ที่ไหน? นายเห็นเหว่ยหนาน หรือป่าว นายมาถึงแล้วหรือ” เสี่ยวหลาน ยิ้มและดูซูบิน "ใช่. มีเรื่องนิดหน่อยตอนนี้ซูบินมีบาดเจ็บที่หน้า……. ใช่…. มีบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่ก่อนหน้านี้……ใช้ได้ หยุดถามคำถามมากมาย รอรับพวกเราด้วย. เรามาถึงวิลล่าแล้ว!”
ที่ทางเข้าวิลล่า
ตำรวจยามหยุด ดงซูบินและทำการค้นหาตัวเขาโดยไม่มีอารมณ์
ขั้นตอนนี้ทำให้ดงซูบินรู้สึกประสาท
“พี่สาว! พี่ซูบิน!” เสี่ยวห่าววิ่งออกไปอย่างตื่นเต้น เขาถามเบา ๆ "เกิดอะไรขึ้น? บอกผมว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้”
ดงซูบิน ไม่ตอบกลับเขา
เสี่ยวหลานมองที่เสี่ยวห่าว และบอกเขาสั้น ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้
หลังจากฟังเหตุการณ์ทั้งหมดเสี่ยวห่าวหัวเราะเสียงดัง “พี่ซูบิน! ยอดเยี่ยม! เขาสมควรที่โดนพี่ซัดสักหน่อย!”
“หยุดแสดงพฤติกรรมอย่างงั้นออกมาได้แล้ว!” เสี่ยวหลาน ดุดุด้วยรอยยิ้ม
เสี่ยวห่าวลดเสียงลงอย่างรวดเร็ว แต่เขาแอบยกนิ้วให้ ดงซูบินและกระพริบตา หากไม่ใช่เพื่อพี่สาวของเขาเขาคงจะพ่ายแพ้เหว่ยหลานไปหลายครั้ง หลังจากได้ยินเหตุการณ์ทั้งหมดเขารู้สึกว่า เหว่ยหน่านสมควรได้รับมัน ไอ้! พวกลอบกัด?ทำไมพี่ซูบินถึงจะพยุงเธอไม่ได้? เวรเถอะ! เหว่ยหนานสมควรได้รับมากกว่าการชก! ความชื่นชมของเสี่ยวห่าว ต่อดงซูบิน เพิ่มขึ้นหลังจากเหตุการณ์นี้ ไม่เพียง แต่เขาจะช่วยชีวิตน้องสาวของเขาและรู้ว่ามีเล่ห์กลเขายังต่อสู้ได้ดี เขารู้ว่า เหว่นหน่านถูกเตะโดยทั้งทีดงซูบินยังไม่ได้หันกลับมาด้วยซ้ำ!
เสี่ยวหลานเป็นผู้นำทาง พวกเขาไม่ได้เข้าไปในวิลล่าและเดินตรงไปที่สวนด้านหลัง
ต้า, ตา, ต้า ……มันเป็นเสียงชิ้นหมากรุกบนกระดานหมากรุก ยังมีเสียงหัวเราะของชายชราคนหนึ่ง
อา……. ในที่สุดดงซูบินก็ได้พบกับปู่ของพี่เสี่ยว!
ดงซูบินเตือนตัวเองจะทำให้ดีที่สุดเพื่อสร้างความประทับใจที่ดีกับเขา เขายังต้องการความช่วยเหลือจากปู่ของพี่เสี่ยวสำหรับการโอนย้ายของเขา!
ดงซูบินหายใจเขาลึก เพื่อเตรียมตัวเองขณะที่เขาเดินไปตามเส้นทางที่ปูด้วยหินในสวน หัวใจของเขาเกือบจะหยุดเต้นเมื่อเขาเห็นปู่ของ เสี่ยวหลาน เขาตัวแข็งทันที่ที่มองไปที่ชายชราผู้เล่นหมากรุก
ดงซูบินได้เตรียมใจว่าปู่ของเสี่ยวหลาน เคยเป็นข้าราชการระดับสูงหรือรองนายกรัฐมนตรี แต่เมื่อดงซูบินเห็นชายชราที่ดูอ่อนกว่าวัย เขารู้ว่าเขาสิ่งที่เขาคิดมาตอนแรกนั้นผิดถนัด!
ตายแน่!
ข้าราชการระดับสูง!
รองนายกรัฐมนตรี ?!
ปู่ของ เสี่ยวหลาน ……เป็นอดีตเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีน !!!
หมายเหตุนักแปล: ว้าว……ปู่ของเขาเป็นอดีตหัวหน้าพรรคคอมมิวนิสต์ !!!
เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์จีน
