ตอนที่ 6
“ขะ เขาเป็นลูกชายคนเล็กของจรัญทรัพย์ เป็นรองประธานบริษัทจรัญทรัพย์และโรงงานแปรรูปค่ะ” โซลาห์ยิ้มแหยๆหลับตาอีกข้าง
“แค่เนี้ย โอ้มายก๊อด” กานดาชะงักเปลี่ยนมาหยิบอายไลเนอร์เขียนขอบตาบนให้โซลาห์
“เขาให้จำไว้แค่นี้ เวลามีคนถามจะได้ตอบถูก
“แสดงว่าเธอไม่มักใหญ่ใฝ่สูง ปกตินะพวกสาวๆจะต้องค้นหาหนุ่มหล่อชื่อดังตระกูลดี ไฮโซ กระเป๋าหนัก แต่สำหรับเธอไม่คิดจะสนใจเขาเลย ฉันว่าไอซ์เลือกถูก”
“แล้วเขาจะจ้างฉันทำไม หาเองดีกว่าเยอะ” โซลาห์ลืมตามองกานดาวางเครื่องสำอางหยิบมาสคาร่ามาเขย่าพลางขมวดคิ้วจับหน้าเธอเอียงซ้ายเอียงขวา
“ก็หาแล้วนี่ไง อันที่จริงเขาไม่อยากโดนคลุมถุงชนก็เลยหาแฟนตัวปลอมมาหลอกคุณย่าแต่ข่าวลือบอกว่าคู่หมั้นหมอนี่อะ ดูดีนะ ลูกสาวรัฐมนตรีมีกิจการเป็นของตนเองไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่ก็พอรู้ว่าทำไม เอาเป็นว่าอย่าสนใจเรื่องเจ้านายเลยควรรู้เรื่องของเขาให้มากที่สุดจะดีกว่า เธอต้องต่อกรกับคุณย่าเขาอีกนาน” กานดาปัดขนตาให้โซลาห์ก่อนปัดแก้มอ่อนๆและสุดท้ายริมฝีปากสีส้มอ่อน โซลาห์มองกานดาอย่างเฉยชาพลางนึกคิดการเป็นแฟนไฮโซนี่ต้องแต่งสวยตลอดเลยหรือเปล่า
“ฉันชื่อกานดา เรียกกานเฉยๆก็ได้ ไม่ถือหรอกเดี๋ยวหนัก” กานดายิงมุกทำเอาโซลาห์เลิกคิ้วยิ้มแหยๆไม่รู้จะต่อมุกอะไรส่งกลับ “ฉันเป็นเพื่อนซี้ตั้งแต่เด็กของเขา ปัจจุบันเป็นเลขาส่วนตัวของเขาอีกนั่นแหละ”
“ค่ะ” โซลาห์เกาหัวงง กานดาเปิดกระจกยื่นให้โซลาห์มองตนเองที่แปลงโฉมเป็นไฮโซ เธอฉีกยิ้มจับแก้มตัวเองอย่างหลงใหลก่อนโดนจับไปแต่งตัวเปลี่ยนชุดและทำผมใหม่
ไอซ์นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารข้างๆโอ๊คตรงข้ามหญิงชราที่มองสบตาเกรี้ยวกราดเขม็งจนไอซ์ต้องกระดกน้ำไปหลายอึก อาหารจัดเรียงอย่างสวยงามในจานสามถึงสี่อย่างวางเสิร์ฟลงที่โต๊ะโดยแม่บ้าน หญิงชรามองอาหารก่อนเหลือบมองไอซ์ภายใต้แว่นตาของคนสูงวัย
“ตกลงแกจะประกาศศึกกับย่าตัวเองใช่ไหม” หญิงชราเลิกแว่นมองเขม็งไอซ์ที่สะดุ้งเฮือก
“เปล่าครับคุณย่า ก็เห็นๆอยู่ผมมีแฟนอยู่แล้ว เราคบกันมานานแล้วนะครับจะให้เลิกกัน คงไม่ได้” ไอซ์ตีหน้าซื่อเล่าความเท็จ
“หนูระวิไม่ดีตรงไหน เป็นถึงลูกสาวคนเดียวของรัฐมนตรี เหมาะกับแกมากกว่าเด็กกะโปโลนั่นอีก”
“คุณย่า… คุณย่าไม่คิดบ้างหรือครับว่าคุณวิอาจจะอยากมีอิสระบ้าง” ไอซ์หลีกเลี่ยงสุดชีวิต
“เขาเป็นคู่หมั้นแก ยังไงก็ต้องแต่งงานกัน”
“คุณย่าดื้ออะ” ไอซ์ขมวดคิ้วจ้อง
“ก็พอกันแหละ คิดว่า” โอ๊คขัดมองหญิงชราทีไอซ์ทีด้วยรอยยิ้มก่อนจะหันไปสะดุดตากับหญิงสาวที่กานดาพาลงมา ไอซ์เงยหน้ามองโซลาห์ในชุดเกาะอกทับด้วยเสื้อคลุม กระโปรงบานสั้นเหนือเข่าเล็กน้อย เธอยืนเก้ๆกังๆมองตาปริบๆ
“จะยืนค้ำหัวฉันอีกนานไหม ไม่มีมารยาท” หญิงชราเอ่ยขึ้นมองค้อนใส่โซลาห์ กานดารีบจูงมือโซลาห์มานั่งข้างไอซ์ ก่อนที่ตัวเองจะมานั่งลงข้างหญิงชรา โซลาห์มองหน้าไอซ์ที่ทำตัวปกติไม่รู้ร้อนรู้หนาวเช่นเดียวกับโอ๊คที่หันไปหยิบหนังสือพิมพ์มาเปิดอ่านระหว่างรอข้าวตักใส่จานโดยแม่บ้าน
“เอ๊ะ! คุ้นๆนะ” โอ๊คยื่นหนังสือพิมพ์ให้ไอซ์ที่มองข่าวหน้าหนึ่ง รูปเขากับโซลาห์เดินควงกันเมื่อคืนทำให้กานดาชำเลืองมองตามแล้วฉีกยิ้มให้ไอซ์ที่ปิดหนังสือพิมพ์มองหญิงชราช้าๆแล้วลงมือตักอาหารกินอย่างสบายใจผิดกับโซลาห์ที่ดูเกร็งๆก้มหน้าจับช้อนตักอาหารพยายามไม่สบตากับหญิงชรา
“เธอไม่รู้หรือไงว่าตาไอซ์มีคู่หมั้นแล้ว” หญิงชรากล่าวเปิดงานอย่างสวยหรู
“เอ่อ...คือ” โซลาห์อ้ำอึ้งไปไม่เป็นหาตัวช่วยที่ไม่มีใครสนใจเธอเลย เธอยกมือปาดเหงื่อก่อนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
“ก็ทราบค่ะ แต่ก็ต้องโทษหลานคุณย่านะคะ เขาบังคับทั้งลูบ” โซลาห์บอกพร้อมทำท่าลูบแขน
“ทั้งจับ” มือสองข้างจับแขนด้วยความทะเล้นหยอกล้อจนกานดาเกือบสำลักหลุดหัวเราะ
“ทั้งแตะ” โซลาห์จับแก้มตนเองเหล่มองหญิงชราที่ตาลุกวาว “แล้วก็ทั้ง…”
“หยุดเลยพอ โอ๊ยยย ใจจะวายตาย เธอนี่มันเด็กแก่แดดจริงๆ” หญิงชรากุมขมับกัดฟันตวัดหางตามองค้อนใส่
“หูย แดดแก่มันแรงนะคะ เอาอ่อนๆพอแล้วค่ะแค่นี้ก็จะไหม้แล้ว” โซลาห์ต่อล้อต่อเถียงจนโอ๊คทำส้อมหลุดมือมองหญิงชราสลับกับหญิงสาว ไอซ์ถึงกับอ้าปากค้างเหวอเมื่อหญิงชราเริ่มเดือดขมวดคิ้วเขม็งไม่สบอารมณ์
“ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม เถียงผู้ใหญ่ไร้มารยาทไม่มีสมบัติผู้ดี ออกไป!”
“หนูไม่ได้เถียง แค่พูดเปรยๆก็คุณย่าแก่แล้วหัดฟังเด็กบ้างสิคะ” โอ๊คสำลักน้ำทันควันเมื่อได้ยินโซลาห์ตอบกลับ
“นี่เธอ!” หญิงชราลุกขึ้นยืนชี้หน้า
“ดูท่าไม่ดี ลาละค่ะ บ๋าย บาย” โซลาห์ฉีกยิ้มลุกพรวดโบกมือลาวิ่งออกไปก่อนที่ไฟโกรธจะเผาบ้านให้มอดไหม้ ไอซ์กระดกน้ำดื่มรีบลุกพรวดวิ่งออกไปทันทีตามด้วยกานดา หญิงชรามองโอ๊คอย่างหงุดหงิดที่รีบเช็ดปากค่อยๆลุกขึ้นอย่างเนียนๆแยกตัวออกไปเช่นกัน
ไอซ์เดินเข้าไปหาโซลาห์ที่เท้าเอวมองน้ำพุกับรถสามคันที่จอดเรียงกันก่อนมองกานดารีบเปิดประตูเข้าไปนั่งรถมินิคูเปอร์สีแดงที่อยู่ท้ายสุดโบกมือเซย์ไฮขับรถออกไป ไอซ์จับแขนโซลาห์กดลงไปนั่งในรถเก๋งสีบรอนซ์แล้วขับรถตามออกไปตบท้ายด้วยโอ๊คคันสีขาวเปิดประทุน
ไอซ์เหล่มองโซลาห์ที่จับผมให้เข้าทางก่อนเหลือบมองเขาเช่นกันที่ทำทีหันกลับขับรถต่อ
“ฉันขอโทษที่กวนประสาทคุณย่าคุณ ก็คุณไอซ์นั่นแหละไม่ช่วยฉันเอง ดูท่าคุณย่าจะเกลียดฉันเข้ากระดูกดำแน่เลย คุณไปแต่งงานกับคู่หมั้นคุณเถอะ ฉันรู้สึกมีบาปติดตัวยังไงไม่รู้”
