ผู้กล้าไร้อาชีพ บทที่ 11 กิลด์นี้จบสิ้นแล้ว
ผู้กล้าไร้อาชีพ บทที่ 11 กิลด์นี้จบสิ้นแล้ว
ผมออกจากดาบดำและไปยังอีกกิลด์ นอกจากนั้นผมต้องไม่เข้าร่วมกับกิลด์ที่แม่ของผมเคยอยู่ เพื่อจะพัฒนาฝีมือดาบของตัวเอง ผมคิดว่ากิลด์ระดับสูงควรจะมีสภาพแวดล้อมที่ดีกว่า แต่นั่นมันช่วยไม่ได้...
“หา ไร้อาชีพรึ ไม่มีวัน ข้าไม่ต้องการคนประเภทนี้”
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าหนู เจ้าคิดจริงรึว่าเจ้าจะสามารถเข้ากิลด์นักดาบได้แบบไร้อาชีพ”
“ทำงานบ้าน เจ้าทำมันได้ไหม”
…..แต่ไม่ว่ากิลด์ไหนที่ไป พวกเขาก็จะเตะพวกไร้อาชีพออกจากประตู
“หุหุ อ่อน”
ผมพยักหน้าโดยไม่ได้ตั้งใจ
ถ้าเราพูดว่าเราเป็นพวกไร้อาชีพ จะไม่มีใครฟังถ้าเราพูด
ผมหวังว่าอย่างน้อยสามารถแสดงทักษะดาบของตนเอง แต่พวกเขาไม่แม้แต่จะให้โอกาสสักครั้ง
จะเป็นอย่างไรถ้าลงทะเบียนโดยทำเหมือนว่าเป็นอาชีพอื่นจากนั้นค่อยแสดงให้เห็นว่าเราเป็นไร้อาชีพ หลังจากที่ได้แสดงฝีมือและเป็นที่รู้จักแล้ว
“ไม่ ผมต้องมีปัญหาแน่ถ้ามีนักตรวจสอบอยู่ที่นั่น”
ผมต้องถูกจับได้ในทันที
“ทำไม”
“”ทำไม“อะไรเหรอ…”
“หือ”
มีเสียงแทรก
เมื่อผมหันไป หญิงผมบลอนด์คราวนั้นอยู่ที่นั่น
“อาา.. เธอนี่เอง พบกันอีกครั้งนี่ต้องเป็นโชคชะตาแน่”
“แต่ผมขอปฏิเสธ”
“ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ”
หญิงคนนั้น ซุคโคมิ จำสิ่งที่ผมพูดก่อนหน้านี้ได้
“เพิ่งพูดไม่นานนี่เอง แต่ถึงแม้ว่าเธอจะจำไม่ได้ เธอก็จะถูกปฏิเสธการเข้าร่วมดาบดำแน่”
“อาา..”
“ฉันเข้าใจดี นั่นเป็นเพราว่าที่นั่นมีเงื่อนไขที่เข้มงวดมาก อย่างน้อยต้องเป็น อาชีพระดับกลาง”
ดูมีความสุขจริงนะ
“แต่นั่นมีข่าวดีสำหรับเธอนะ กิลนักดาบของฉัน”เขี้ยวมังกร“ไม่มีเงื่อนไขนั้น ยินดีต้อนรับทุกคน ไม่มีค่าลงทะเบียน และที่พิเศษสุดมีพี่สาวสุดสวยด้วย”
ปกติแล้วผู้คนจะไม่อวดว่าตนเองนั้นสวย
ใช่แล้ว เขี้ยวมังกร… ดูเหมือนว่าผมเคยได้ยินมันนะ
“เพียงแค่ไปเที่ยวชมสักหน่อยเป็นอย่างไร มันอยู่นั่นไง”
ถ้าจะพูดไป สิ่งที่หญิงคนนั้นได้แสดงให้เห็นก็คืออาคารที่ดูดีทีเดียว
ที่นี่ใหญ่กว่าฐานของดาบดำเสียอีก
ไม่ บางทีไม่ใช่อาคารนี้
บางทีอาจจะเป็นอาคารเล็กๆและใกล้พังถัดไปนั่น
“ไม่ ไม่ ไม่ต้องสงสัย นี่คือฐานของเขี้ยวมังกร”
“ไม่ใช่กิลด์อ่อนแอเหรอ”
“อย่าพูดอย่างนั้น นี่เป็นกิลด์ที่มีชื่อเสียงที่ทุกคนรู้จัก”
เธอยืนกรานเมื่อพูดถึงเรื่องนั้น
ว่าไปแล้วนี่ก็มีระดับที่เทียบได้กับกิลด์ระดับสูง
“กรุณารอชั่วขณะ
"?"
เมื่อผมพยายามเข้าไปในฐาน แขนผมก็ถูกจับหยุดเอาไว้
“เธอต้องการเข้ามาในนี้เพื่อเริ่มสำรวจ ไม่ ง่ายดายยิ่ง เพียงแค่เซ็นต์ตรงนี้”
ขณะที่กำลังพูด หญิงคนนั้นก็นำกระดาษมาให้ผมหนึ่งแผ่น
มีอักษรบางอย่างบนนั้น แต่บางตัวนั้นถูกบดบังด้วยมือของเธอจนไม่สามารถเห็นได้
“นี่ไง ตรงนี้ ตรงนี้ และก็เซ็นต์ตรงนี้”
“...”
ผมหยิบกระดาษขึ้นอย่างรวดเร็ว
“อา”
นั่นเขียนไว้ว่า “ข้อตกลงการลงทะเบียนศาสนาแอ๊กซิส”
ผมฉีกและขว้างมันทิ้งไป
“โอ อา เดี๋ยวก่อน”
หญิงคนนั้นกรีดร้องก้องไปทั่วฐาน
ห้องรับแขกกว้างใหญ่ที่มีการประดับประดาสวยงามเผยให้เราเห็น
แต่ว่าที่นั่นไม่มีใคร
เงียบเสียจนกระทั่งได้ยินเสียงฝีเท้าของเรา
“ผมเข้าใจแล้ว นี่ --- คือกิลด์ที่มีชื่อเสียงที่ทุกคนรู้จัก”
อีกความหมาย ในอดีต
มีเพียงแต่ฐานของมันที่ยังคงอยู่จากวันนั้น แต่ดูเหมือนว่ากิลด์ระดับสูงนี้ได้ตกต่ำลงแล้วในตอนนี้
“ใน ในอดีต กิลด์นี้ได้สร้างนักดาบระดับสูงจำนวนหนึ่ง”
“อดีตก็เป็นอดีต โอ้อวดถึงความสำเร็จในอดีตย่อมไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงได้”
“อุก”
หญิงสาวนั้นทำเสียงเหมือนกระอักเลือด
อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าเธอได้ฟื้นคืนกลับมาอีกครั้ง
“โอ ใช่แล้ว อย่างไรก็ตามเกียรติยศในอดีตก็เป็นเรื่องราวในอดีต ปัจจุบันเป็นกิลด์ที่อ่อนด้อยที่สุด แต่เราไม่ยอมแพ้ เราจะนำยุคทองในอดีตกลับมาอีกครั้ง”
เธอกล่าวอย่างมั่นคง
“ดังนั้นสมาชิกจึงเป็นที่ต้องการ ดังนั้นฉันจึงชักชวนแม้ไร้ความหวัง แต่ก็ไม่มีผู้มาใหม่คนไหนต้องการเข้าร่วม… ฮืออออ…”
ทันใดนั้นเธอก็ค้อมเอว ขอร้องอย่างลึกซึ้ง
“ถ้าเช่นนั้นทำไมไม่พิสูจน์ด้วยการกระทำ ไม่ใช่คำพูด ผมไม่รู้ว่าเธอแข็งแกร่งขนาดไหน แต่ถ้าเธอประสบความสำเร็จในการแข่งขัน จำนวนคนที่ต้องการเข้าร่วมย่อมต้องเพิ่มขึ้น”
“โอ แน่นอน ฉันรู้เรื่องนั้นดีอยู่แล้ว… แต่ตอนนี้มีสถานการณ์อื่น…”
“สถานการณ์เป็นอย่างไร”
“จริงแล้ว...ถ้าเราไม่มีสมาชิกเพิ่มอีกอย่างน้อยเป็นนักดาบสักหนึ่งคนในไม่กี่วันข้างหน้านี้ ฐานแห่งนี้ก็จะไม่มีอีกต่อไป”
และเมื่อผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างเศร้าโศก
ลุงขี้เมาคนหนึ่งก็เข้ามาจากประตูหน้า
“อึก..”
“พ่อ ท่านดื่มเวลากลางวันอีกแล้ว”
“เงียบ ไลเลีย”
ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นพ่อของหญิงคนนั้น
ดูท่าจะค่อนข้างเมาและเห็นภาพไม่นิ่ง
แต่ลุงคนนี้...เขาไม่มีแขนขวา
ชายแขนเสื้อเขาปลิวไปตามลม
ดวงตาของผมปะทะกับของเขา
“อะไรกัน คนใหม่รึ เออ อย่างที่เจ้าเห็น กิลด์นี้จบแล้ว ทางที่ดีควรไปที่อื่น”
กล่าวเช่นนั้นแล้วก็เดินไปด้านหลังอาคารด้วยฝีเท้าซวนเซ
“...ในอดีตเขาเป็นนักดาบที่แข่งขันเพื่อตำแหน่งไม่ที่หนึ่งก็ที่สองของเมืองนี้…”
“หรือว่าเขาเสียแขนไปหนึ่งข้างและกลายเป็นคนสิ้นหวัง”
ถึงแม้ว่าเราได้รับบาดเจ็บเพราะเครื่องป้องกันศักดิ์สิทธิ์เสียหาย แต่เมื่อเครื่องป้องกันศักดิ์สิทธิ์ได้รับการซ่อมแซม บาดแผลก็จะหาย
แต่เราไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บรุนแรงดังเช่นการสูญเสียแขนขา
“...เอาเฉพาะใจความกล่าวได้ว่าเพราะเขาเป็นราชันย์ดาบคู่ เมื่อสูญเสียแขนข้างหนึ่ง เขาก็สูญเสียทักษะเกือบทั้งหมดของเขา…”
หึหึ
ราชันย์ดาบคู่งั้นรึ
นั่นเป็นอาชีพระดับสูงเหมือนกับราชินีดาบ
….ผมจำได้แล้ว
ชื่อของกิลด์ระดับสูงที่แม่เคยเข้าร่วม
ชื่อนั้นมาจากทักษะไม้ตายที่เลียนแบบมังกรกัดเหยื่อด้วยเขี้ยวอันแหลมคม คมเขี้ยวมังกร จากราชันย์ดาบคู่
นั่นคือเขี้ยวมังกร
