SPH:บทที่ 332 ทุกข์ถึงสวรรค์
SPH:บทที่ 332 ทุกข์ถึงสวรรค์ “เจ้ามนุษย์ใจชั่ว กล้ากลั่นแกล้งเทพอย่างข้า! ใบหน้าของเทพสายฟ้าบิดเบี้ยว ปากของเขาเป็นหมือนจงอยปากนก และสีหน้านั้นดำทมึนแปลกตา “กลั่นแกล้งงั้นหรือ ฮ่าๆ” เย่หยูแสร้งหัวเราะเสียงดังลั่น “เหตุใดถึงพูดเช่นนั้น เทพสายฟ้า ท่านเป็นคนแรกที่พูดก่อนว่า ทรัพย์สมบัติทั้งหลายในโลกเป็...