GE472 ล่วงเกินผู้ไม่สมควร [ฟรี]

เมื่อมีผู้ประชันราคา สีหน้าหมิงเชว่แปรเปลี่ยนใหญ่หลวง

หนิงฝานแผ่สัมผัสเทพตรวจสอบพบว่าคนผู้นั้นคือผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นสูงสุด และกลิ่นอายที่แผ่ออกมา มีพลังจันทราอยู่ด้วย ดังนั้นคนผู้นี้สมควรฝึกวิชาที่เกี่ยวข้องกับพลังจันทรา

การที่คนผู้นั้นยอมทุ่มราคาสูงขนาดนั้น น่าจะทราบถึงความไม่ธรรมดาของสมุนไพรเช่นกัน

หากหนิงฝานเดาไม่ผิด ผู้ที่กล่าวประชันราคาสมควรเป็น จ้าวปีศาจจันทราแดง และหญ้าฟ้าต้นนั้น น่าจะเป็นประโยชน์กับมันมาก

หนิงฝานสัมผัสได้ว่า หากผู้ที่ฝึกฝนพลังจันทรา หรือครอบครองเส้นลมปราณจันทราได้กินหญ้าฟ้าต้นนั้นเข้าไป น่าจะทำให้พลังยกระดับไปอย่างก้าวกระโดด

หากจ้าวปีศาจจันทราแดงได้หญ้าฟ้าต้นนั้นไปและเก็บตัวฝึกฝนสัก 100 ปี น่าจะช่วยให้ทะลวงขอบเขตไร้ดัดแปลงได้

ในเมื่อมีคนกล้าให้ราคาสูง เหล่าผู้คนที่เข้าร่วมประมูลจึงรู้ความไม่ธรรมดาของหญ้าต้นนั้น แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่มีผู้ใดกล้าประชันราคา และยอมถอยด้วยความเกรงใจ

พลังในขอบเขตกึ่งไร้ดัดแปลงเช่นนั้น ย่อมเทียบได้กับผู้ยิ่งใหญ่ในทะเลส่วนใน ตัวตนระดับนั้นย่อมไม่มีผู้ใดกล้ายั่วยุ

แต่ในขณะนั้นเอง มันกลับหันมองหมิงเชว่ด้วยสายตาเย็นชา เปล่งแรงกดดันทำให้ทำให้ดวงจิตของนางบาดเจ็บ จนใบหน้านางซีดขาว เพื่อข่มขู่ไม่ให้นางประชันราคาหญ้าฟ้ากับมัน

แม้ว่าซูหยานจะมีกฏห้ามต่อสู้และสังหาร แต่ไม่ได้ห้ามให้ข่มขู่ ดังนั้น มันจึงไม่ผิด

เมื่อเห็นว่าจ้าวปีศาจจันทราแดงจงใจทำร้ายหมิงเชว่ ชายชราฉู่ผู้ติดตามหมิงเชว่ก็โกรธขึ้นทันที

“คุณหนู ตาเฒ่าอย่างข้ารู้ว่าท่านชื่นชอบสมุนไพรล้ำค่า แม้ว่าหญ้าฟ้าต้นนั้นจะล้ำค่าเพียงใด ก็ไม่คุ้มที่เราจะไปยั่วยุคนอย่างมัน มันเป็นคนชั่ว หากไปเกี่ยวข้องก็รังแต่จะนำปัญหาไม่สิ้นสุดตามมาในอนาคต”

“ท่านปู่วางใจ ข้าเข้าใจ” หมิงเชว่ขบปาก นางรู้ว่าชายชราเป็นห่วง แต่นางก็คาดไม่ถึงว่าในทะเลส่วนในจะมีคนชั่วเช่นนี้อยู่

หมิงเชว่ดูออกว่าหญ้าฟ้าต้นนั้นเป็นของล้ำค่า แม้จะไม่ได้ส่งผลกับการฝึกฝนของนาง แต่อย่างน้อยมันก็ช่วยให้นางยกระดับพลังได้มาก แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น การที่จะเป็นศัตรูกับจ้าวปีศาจจันทราแดงเพียงเพราะหญ้าฟ้า นับว่าไม่คุ้มค่า

แม้นางจะหงุดหงิดที่มีคนประชันราคาหญ้าฟ้าด้วย...นั่นไม่นับเป็นอันใด แต่การที่มีคนมาทำร้ายโดยที่นางไม่อาจตอบโต้ นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้นางแค้นใจมาก

หากท่านปู่ต้นไม้อยู่ข้างกายนาง หรือพี่ชายขนมคนนั้นอยู่ข้างกายนาง นางคงไม่ถูกข่มเหงแบบนี้

“ข้าคงช่วยให้ท่านปู่ต้นไม้ออกมาจากสุสานไม่ได้… แต่พี่ชายขนม...ตอนนี้ท่านอยู่ไหน...”

นางถอนหายใจอย่างไร้หนทาง นางทำได้เพียงประครองอาการบาดเจ็บ แม้จะแค้นใจก็ตาม

ไว้วันใดที่นางที่นางได้กินสมุนไพรมากพอให้ยกระดับพลัง นางจะฆ่ามันให้ตาย และบดขยี้ดวงจิตของมันทิ้งคามือ!

“ข้าไม่ต้องการหญ้าฟ้านั่นแล้ว!” หมิงเชว่นั่งลง ชายชราฉู่ก็ผ่อนคลาย

จ้าวปีศาจจันทราแดงยิ้มอย่างพึงพอใจ นางเป็นเพียงผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณขั้นต้น แค่มันขู่เข้าหน่อยก็หวาดกลัวแล้ว

เหตุที่มันข่มขู่นาง ไม่ใช่เพราะมันกลัวว่านางจะประชันราคาจริงๆ แต่มันรู้ว่านางตระหนักดีว่าหญ้าฟ้านั่นไม่ธรรมดา หากนางพูดมากกระทั่งผู้เชี่ยวชาญขอบเขตไร้ดัดแปลงรู้เข้า มันคงประชันราคาสู้ขอบเขตไร้ดัดแปลงไม่ได้

“หญ้าฟ้าเป็นของข้า!”

มันกล่าวพลางเดินขึ้นไปบนเวทีประมูลเพื่อจะจ่ายหยกสวรรค์ แต่ในขณะนั้นกลับมีเสียงดังขึ้น

“210 ล้าน!”

ด้วยความที่ทั่วทั้งงานประมูลเงียบสนิท เสียงของผู้ที่กล่าวขึ้นจึงได้ยินอย่างชัดเจน

มันชงักฝีเท้า แววตาแปรเปลี่ยนเย็นชา ระเบิดเสียงหัวเราะที่แฝงด้วยโทสะ มันอยากรู้ว่าใครกล้าประชันราคากับมัน!

แต่ในขณะที่มันกำลังจะหันหน้าไปหาต้นเสียง เพื่อสั่งสอนว่าอย่าได้กล้าประชันราคา… เข่าของมันกลับแทบทรุด จนแทบทรงตัวไม่อยู่

เพราะผู้ที่ประชันราคา คือผู้เยาว์ในอาภรณ์ขาวที่อยู่บนชั้น 4!

เมื่อยามที่มันก้าวเข้ามาในทะเลไร้สิ้นสุด มันได้ยินผู้คนกล่าวขานถึงกิตติศัพท์ของผู้เยาว์คนนั้น

“ทะ...ท่านหมิง!”

มันเงยหน้าขึ้นไปมอง เห็นหนิงฝานกำลังจ้องมองมันด้วยสายตาเย็นชา และแฝงด้วยเจตนาสังหารที่น่าสะพรึงกลัว

เพียงแค่สายตาก็ทำให้จิตใจของมันปั่นป่วน มันเห็นภาพทะเลโลหิตที่เต็มไปด้วยซากศพมากมาย ทั้งของขอบเขตตัดวิญญาณ และขอบเขตไร้ดัดแปลง

ปราณสังหารที่น่าสะพรึงกลัวนั่น ราวกับกระบี่ทิ่มแทงดวงจิตของมัน จนมันรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่าง ราวกับดวงจิตกำลังจะถูกฉีกเป็นชิ้น

*อ็อก!*

มันกระอักโลหิตพลางถอยไปหลายเก้า มันไม่อยากจะเชื่อว่าระดับที่เทียบเท่ากับผู้ยิ่งใหญ่ในทะเลส่วนใน จะต้านทานแม้กระทั่งสายตาของหนิงฝานไม่ได้

แววตานั้นบ่งบอกมันชัดเจนว่า ว่าหนิงฝานสามารถฉีกกระชากดวงจิตของมันได้อย่างง่ายดาย

“ข้าต้องการหญ้าฟ้า… เจ้าจะประชันราคากับข้าหรือเปล่า?”

หนิงฝานเหยียบย่างนภาจากชั้น 4 ลงมาเบื้องหน้าจ้าวปีศาจจันทราแดง

มันเร่งป้องมือกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ “หากท่านหมิงต้องการ เหตุใดข้าจะกล้าประชันราคา...”

“อืม” หนิงฝานเปล่งแรงกดดันที่ทรงพลัง ปกคลุมรัศมีนับแสนลี้ เพียงแต่จุดศูนย์กลางของแรงกดดันอยู่ที่จ้าวปีศาจจันทราแดง ทำให้มันรู้สึกราวกับถูกภูเขายักษ์กดทับ จนต้องทรุดเข่าไม่อาจหยัดยืน กระดูกขาหักลั่น กระอักโลหิตคำโต ระดับพลังลดลงอย่างรวดเร็ว

ผู้ร่วมงานประมูลทุกตกตะลึง แค่แรงกดดันที่หนิงฝานเปล่งออกมา ก็แทบจะทำให้จ้าวปีศาจจันทราแดงต้องพิการ

จ้าวปีศาจจันทราแดงคลานพลางกระอักโลหิต มันไม่รู้ว่าเหตุใดหนิงฝานถึงได้จู่โจมมัน มันไปยั่วยุหนิงฝานเมื่อไหร่

แต่เมื่อมันเงยหน้ามอง เห็นหนิงฝานเดินไปหาหมิงเชว่และช่วยรักษานาง มันจึงเข้าใจ

หนิงฝานกุมมือน้อยๆของนางไว้ แล้วโคจรวิชาดาราทมิฬรักษา ทำให้สีหน้าของนางดีขึ้น

นางเองก็ตกตะลึง จึงแหงนมองหน้าหนิงฝานชัดๆแล้วขยี้ตา นางไม่อยากเชื่อสายตาว่าจะได้พบกับพี่ชายขนมของนางที่นี่ และพี่ชายคนนั้นก็แข็งแกร่งมาก แต่เหตุใดคนอื่นๆถึงเรียกพี่ขนมของนางว่าท่านหมิง

จ้าวปีศาจจันทราแดงหวาดกลัว ต่อให้เป็นคนโง่ก็ดูออกว่าหมิงเชว่เกี่ยวพันกับหนิงฝาน บางทีนางอาจเป็นหนึ่งในสตรีของเขา

“ข้าโชคร้ายจริงๆที่ไปล่วงเกินนาง นางต้องเป็นสตรีของท่านหมิงแน่!”

มันแทบอยากจะร้องไห้ในความโชคร้ายของตน เหตุใดมันถึงได้โชคร้ายขนาดนี้ ดูท่ามันคงไม่รอดแน่

“พี่ชายขนม ทำไมท่าน...”

หมิงเชว่มีเรื่องมากมายจะกล่าวถาม แต่หนิงฝานกลับป้องปากนางเอาไว้เบาๆ

“ข้าใช้นามแฝงว่าซัวหมิง อย่าให้ผู้ใดรู้ตัวตนข้า” หนิงฝานกล่าวกับนางด้วยสัมผัสเทพ แต่การที่นางเรียกหนิงฝานว่าพี่ชายขนม ก็ทำให้ผู้ร่วมงานประมูลสงสัย

ยามนี้ทุกสายตาจับจ้องจ้าวปีศาจจันทราแดงด้วยสายตาเย้ยหยัน ใครบอกให้มันหาเรื่องคนอื่นก่อน ดีแล้วที่มันไม่ถูกสังหาร

ยามนี้ผู้คนกำลังสงสัยว่าหนิงฝานจะสังหารจ้าวปีศาจจันทราแดงหรือเปล่า เพราะหากทำเช่นนั้น จะเป็นการขัดกับกฏของเผ่าเขาคู่

ซูหยานขมวดคิ้ว นางคาดไม่ถึงว่าหนิงฝานจะลงมือในการประมูลครั้งสุดท้าย แม้ว่านางจะรู้ว่าจ้าวปีศาจจันทราแดงเป็นฝ่ายผิด แต่หากหนิงฝานสังหารมันขึ้นมา ตัวนางในฐานะที่เป็นผู้นำเผ่า คงอยู่เฉยไม่ได้

นางไม่ได้สนใจชีวิตของจ้าวปีศาจจันทราแดง นางสนเพียงว่ามีผู้ที่กำลังจะฝ่าฝืนกฏของนาง ซึ่งหากหนิงฝานทำจริง จะทำให้เผ่าของนางเสียหน้าเป็นอย่างมาก

“สหายเต๋าซัว ท่านรับปากข้าแล้วว่าจะไม่สังหาร...” นางกล่าวเตือนด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล หากหนิงฝานไม่สังหาร ก็ไม่ถือว่าเขาผิดคำพูด

“แม่นางซูโปรดวางใจ ข้าไม่สังหารผู้ใดในเผ่าของท่านอย่างแน่นอน”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นนางก็วางใจ และมองหนิงฝานในมุมที่ดีขึ้น

“จ้าวปีศาจจันทราแดง ข้าจะโอกาสเจ้า นับจากนี้ไปหากเจ้ายอมเป็นบริวารของนางไปตลอดชีวิต ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”

หนิงฝานชี้ไปยังหมิงเชว่ เขากล่าวโดยไม่เปิดโอกาสให้ปฏิเสธ

หนิงฝานไม่ได้คิดจะสังหาร แต่กลับให้มันกลายเป็นทาสของหมิงเชว่ เพราะนางชอบที่จะมีบริวารมากๆ ดังนั้น เขาจึงให้จ้าวปีศาจจันทราแดงเป็นทาสของนางแทน

มันเป็นผู้มีความทะเยอทะยาน เป็นไปไม่ได้ที่มันจะยอมเป็นทาสนาง แต่จากคำกล่าวของหนิงฝาน มันรู้ว่ามันจะปฏิเสธไม่ได้

หากมันเกิดปฏิเสธขึ้นมา มันรู้ว่ามันจะต้องประสบกับชะตากรรมเช่นใด

มันทำได้เพียงยิ้มอย่างขมขื่น ดูเหมือนชีวิตนี้ของมันคงจบลงที่การเป็นทาส

“ข้าย่อมไม่ปฏิเสธคำกล่าวของท่าน...” มันยอมรับชะตากรรมที่หนิงฝานมอบให้ เพราอย่างน้อยๆก็ดีกว่าตาย

ไม่ว่ามันจะแข็งแกร่งขนาดไหน แต่นางมีสายเลือดของนกกระจอกทมิฬโบราณ ตราประทับของนางย่อมไม่ใช่สิ่งที่มันจะขัดขืนได้

นางจ้องมองหนิงฝานเงียบๆ ตั้งแต่นางได้เข้ามาทะเลไร้สิ้นสุด นางมักจะใฝ่หาสมุนไพรกินเพื่อยกระดับพลัง นางได้ยินข่าวของท่านซัวหมิงผู้ยิ่งใหญ่ แต่คาดไม่ถึงว่าจะเป็นหนิงฝานที่นางรู้จัก

หนิงฝานในความทรงจำของนางคือผู้เยาว์ในขอบเขตประสานวิญญาณ แต่นี่ผ่านมาไม่กี่ปี หนิงฝานกลับแข็งแกร่งขึ้น จนคำกล่าวแค่ไม่กี่คำก็ทำให้ผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณที่ทรงพลังยอมสยบ

นางรู้ว่าที่หนิงฝานทำเช่นนั้นก็เพราะจะแก้แค้นให้นาง ทำให้นางมีความสุขมาก

เขาคือพี่ขนมของนางจริงๆ… พี่ขนมที่หวังดีกับนางเสมอ ไม่เพียงจะช่วยนางล้างแค้น แต่ยังทำให้นางได้บริวารที่ทรงพลัง

นางยิ้มให้จ้าวปีศาจจันทราแดง เพราะนับจากนี้ไปมันจะกลายเป็นบริวารของนาง

“ไปกันเถอะ… งานประมูลคงจะจบแล้ว ข้าไม่สนใจสิ่งใดแล้ว… ระหว่างทางข้าอยากฟังเจ้าเล่าว่าเหตุใดถึงมาที่ทะเลไร้สิ้นสุด”

หนิงฝานหันมองชายชราฉู่เล็กน้อย ชายชราเองก็เร่งป้องมือคารวะด้วยความนับถือ

หนิงฝานสัมผัสถึงกลิ่นอายโลหิตที่อยู่ในร่างของชายชราได้ และการที่หมิงเชว่มาที่นี่ ก็อาจจะเกี่ยวข้องกับชายชราผู้นี้

แต่ก่อนที่หนิงฝานจะไป จู่ๆซูหยานก็กล่าวกับหนิงฝานด้วยสัมผัสเทพ

“ข้ามีข้อสงสัยอยู่เรื่องหนึ่ง และมีเพียงสหายเต๋าซัวเท่านั้นที่จะไขได้ หากสหายเต๋ามีเวลา ยามดึกของอีก 3 วันข้างหน้า ข้าจะรอท่านอยู่ที่ ‘สระคราม’”

“ข้าจะไปพบท่าน” หนิงฝานตอบรับคำเชิญของนาง

เขารู้ว่าที่นางเชิญเขาไป เพราะอยากจะรู้เรื่องความเชื่อมโยงทางดวงจิตระหว่างตัวเขาและนาง

หนิงฝานเองก็กำลังคิดจะใช้วิชาคารมกับนางเหมือนกัน ดูเหมือนอีก 3 วันข้างหน้าเขาจะได้รู้ว่าอนุสรณ์ปีศาจซ่อนอยู่ไหน

เหตุผลที่หนิงฝานไม่ได้ลักพาตัวนางไป เพราะเขามีความเชื่อมโยงกับนางทางดวงจิต และเขาก็ยังไม่มั่นใจว่าเผ่าเขาคู่แข็งแกร่งขนาดไหน บางทีเผ่าเขาคู่อาจมีผู้เชี่ยวชาญซ่อนอยู่เหมือนกับเผ่าปีศาจยักษ์

ดังนั้นการได้พูดคุยและล้วงความลับจากนาง คือหนทางที่ปลอดภัยที่สุด

“หากไม่มีสิ่งใดผิดพลาด อีก 3 วันข้างหน้าข้าจะได้ครอบครองอนุสรณ์ปีศาจชิ้นที่ 4”...