ตอนที่ 5 คุณมองหาใครอยู่หรือเปล่าคะ
ชายหนุ่มลากกระเป๋าออกมาจากสนามบิน รูปร่างหน้าตาจะเรียกว่าหลุดออกมาจากนิตยสารเลยก็ว่าได้ ไม่เพียงแต่สาวๆเท่านั้นที่อดไม่ได้ต้องเหลือบ มองชายหนุ่มด้วยกันเองก็ยังไม่วายต้องอิจฉา รูปร่างสูงโปร่ง ทะมัดทะแมงแต่งตัวทันสมัย ผิวพรรณเปล่งปลั่ง ใบหน้าคม จมูกโด่งได้รูป คิ้วโก่งหนาสวยงาม เขาเลิกแขนเสื้อขึ้นมองนาฬิกา
“โอ้มายกอด...6.17 ไม่เท่าไหร่หรอก ทำฉันหมดไปอีกวันนึงละ” เขานึกขำในใจ เกลียดนักการนั่งเครื่องบิน แต่ไม่วายก็บินหลบกลับมาจนได้ เขาส่ายหัวเบาๆแล้วก็กดโทรศัพท์โทรหาปลายสายเมื่อวานนี้
“ว่าไง...โคลเอ สุดสวยของพี่ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ” เขารับรู้ได้ถึงความตื่นเต้นของปลายสายตื่นเต้นหลังจากที่เค้าวางสายชัทดาวน์ไปหายไปหลังจากกลับมาถึง
“นี่พี่มาถึงจริงๆใช่ไหมเนี่ย....?” น้องสาวชักไม่แน่ใจว่าพี่ชายสุดแสบของเธออาจจะอำเธอเล่นๆก็เป็นได้ ทำให้เลโออดขำไม่ไหวที่ทำไมน้องสาวเขาช่างหวาดระแวงพี่ชายจัง จะแกล้งขำๆบ้างก็ไม่ได้
“ก็ใช่หนะสิ ไม่งั้นจะใช้เบอร์นี้โทรหาเธอไหม เจ้าบ๊อง อพาร์ทเมนท์ในเมืองที่พี่ฝากดูแลเป็นไงบ้าง?” หลังจากจบบทสนทนาไร้สาระ เขาเริ่มจี้คำถามน้องสาวด้วยน้ำเสียงจริงจังหวังว่าน้องสาวของเขาจะไม่ทำให้ผิดหวัง
เขาได้ย้ายออกจากบ้านเมื่อ 3 ปีที่แล้ว เพราะเขาต้องการความเป็นส่วนตัวอย่างน้อย 3 วันก่อนที่จะกลับไปหาคนที่บ้านและความวุ่นวายทางธุรกิจได้อีกครั้ง ขณะที่เขารอคำตอบจากน้องสาว เธอก็ได้รีบวางหูไปเรียบร้อยแล้ว เขารู้สึกประหลาดใจที่เธอตัดสายไปดื้อๆ แต่ไม่ทันจะได้โทรกลับไป รถสปอร์ตสุดหรูก็ขับมาจอดตรงหน้าเขา เลโอคิดเอาไว้ว่าต้องใช่แน่ๆ นั่นจะเป็นใครไปไม่ได้แน่นอน พอกระจกเลื่อนลงมาก็เป็นเพื่อนสนิทของเขาจริงๆ เพื่อนเขารีบลงจากรถวิ่งไปกอดเลโอ แล้วเลโอก็ผลักเพื่อนของเขาออกไป “แหม่..ทำอะไรแบบนี้ช่างไม่เหมาะกับนายเสียจริง”
“เราคิดถึงนายเพื่อน” เพื่อนตอบเลโอกลับไป
"เรา?.....นี่นายไม่ได้บอกใครใช่ไหมว่าฉันแอบกลับมา?” เลโอได้ห้ามริชาร์ดเอาไว้ไม่ให้บอกใครว่าเขากลับมารอบนี้ เขาถามด้วยความสงสัย และอีกใจก็กลัวที่บ้านจะรู้ ที่นอกเหนือจากน้องสาวเขา
“อืม....คืองี้....” เพื่อนเขายิ้มกรุ้มกริ่ม เกาหัวเบาๆ
“เอาเป็นว่า ส่งกระเป๋านายมา แล้วไปนั่งชิวๆในรถเถอะเพื่อน เดี๋ยวฉันเทคแคร์นายเอง”
เขาพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของเลโอ แต่เลโอก็รู้จักริชาร์ดดี เขารู้แน่นอนว่าริชาร์ดต้องแอบบอกก๊วนเพื่อนๆไว้แล้วชัวร์ๆ พวกเขาต้องจัดปาร์ตี้เมาแอ๋ที่ไหนสักที่แน่ๆคืนนี้....
“เห้...รถนายนี่รุ่นใหม่ล่าสุดเลยนี่นา ฉันเพิ่งไปงานมอเตอร์โชว์มา รุ่นนี้เจ๋งที่สุดในปีนี้เลยหนิ นายนี่ไม่เคยพลาดจะต้องสอยรุ่นใหม่มาเก็บไว้ก่อนตลอด” เลโอตื่นตาตื่นใจกับลูกรักคันใหม่ของเพื่อนสนิทเขา
ทำให้ริชาร์ดยิ้มอย่างพอใจที่เขาได้ครอบครองรถคันนี้เป็นคนแรกของประเทศ พร้อมกับการเปิดตัวที่อเมริกา
“แน่นอนเพื่อน ระดับฉันเหมาะกับการขับรุ่นใหม่ล่าสุดเท่านั้น ไม่มีพลาดหรอก” ริชาร์ดหัวเราะและเหยียบคันเร่งพุ่งออกไปอย่างไว
********************
สิ่งที่เลโอต้องการทั้งหมดในตอนนี้ก็คงจะเป็นแค่เตียงของเขาและการนอนที่เต็มอิ่ม เขาพยายามคิดหาทางหลบเลี่ยงปาร์ตี้ยามค่ำคืนที่แสนทรหดหลังจากการเดินทางอันแสนยาวไกลจากอเมริกากลับมายังเกาหลีแต่เขาก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันเป็นไปไม่ได้แน่ๆ เพื่อนของเขาต้องไม่ยอมปล่อยเขาไปนอนง่ายๆตามประสาหนุ่มๆชาวแก๊งปาร์ตี้
เพื่อนๆของเลโอมีกันอยู่ 4 คน ทุกคนล้วนเป็นเศรษฐีหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง วันนี้มารวมตัวกันครบองเปิดห้องรับรองหรูในบาร์ชื่อดังเพื่อต้อนรับเลโอ เลโอเดินเข้าไปในห้องเห็นเพื่อนๆทั้ง 3 คนมีสาวสวยนั่งประกบนัวเนียข้างกาย สาวๆเริ่มร้องเพลง เต้นยั่วหนุ่มๆ พร้อมทั้งชงเหล้าเสริฟไปด้วย สร้างความเฮฮาครึกครื้น ให้ความบันเทิงใจกับกลุ่มชายหนุ่ม พวกเขาดื่มจนเริ่มได้ที่และเสียงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ เลโอไม่ได้สนุกกับงานเลี้ยงวันนี้เลย มีเพียงแค่เสียงหัวเราะจากเพื่อนๆของเขาเท่านั้น "นี่มันงานเลี้ยงต้อนรับเขาจริงๆใช่ไหม" เลโอตั้งคำถามในใจ เลโอไม่เคยชอบงานสังสรรค์ในลักษณะนี้อยู่แล้วถึงแม้ว่าลุคเพลย์บอยของเขาจะดูเหมาะมากกับงานปาร์ตี้แบบนี้ เขาไม่ชอบที่จะต้องดื่มจนเมามาย อดหลับอดนอน เลโอมองว่ามันช่างเสียเวลาชีวิตเขาซะเหลือเกิน แต่จะให้เลิกคบเพื่อนของเขา ที่พวกเขาโตมาด้วยกัน ที่บ้านทำธุรกิจร่วมกันก็ไม่ใช่เรื่อง ตลอดทั้งคืนนั้นมีเพียงเลโอเท่านั้นที่ไม่ดื่ม เขานั่งดูเพื่อนๆเฮฮาปาร์ตี้จนถึงเช้าเวลา 7.56 ของอีกวัน เขาได้ยินเสียงเตือนจะโทรศัพท์ดังขึ้น เขาเหลือบดูแล้วรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอ่านข้อความ
“ฉันได้ยินว่าเธอกลับมา เจอกันนะคะ....รัก เชอร์รี่”
หลังจากที่เขาอ่านข้อความ ความโมโหก็ได้เข้ามาแทนที่ทุกสิ่ง เขาโกรธริชาร์ดมาก เลโอได้ย้ำบอกกับเขาแล้วว่าทริปนี้ขอให้เป็นความลับ เขาแค่อยากจะกลับมาพักผ่อนเพียงชั่วคราวเท่านั้น สีหน้าของเลโอบึ้งตึงแดงก่ำ สาวน้อยเอนเตอร์เทรนเนอร์เดินเข้ามาเต้นยั่วเลโอพยายามพูดและดึงความสนใจเลโอเผื่อเขาจะใจเย็นลง
“คุณมองหาใครอยู่รึเปล่าคะ ให้ฉันช่วยอะไรคุณไหมคะสุดหล่อ”
เลโอเชิดหน้าขึ้นแล้วมองเธอด้วยความไม่พอใจ ที่จู่ๆเธอก็เดินเข้ามาลูบเนื้อลูบตัวเขา เขาไม่ชอบผู้หญิงประเภทนี้ เขารู้สึกสมเพชผู้หญิงเหล่านี้ที่ยังเด็กยังสาวและสามารถมีทางเลือกอื่นๆในชีวิตแต่กลับตัดสินใจมาเลือกงานแบบนี้
“ฉันไปหละ Have fun guys” เลโอระงับอารมณ์แล้วรีบขอตัวออกจากกลุ่มเพื่อนๆเขา
ริชาร์ดอดไม่ได้ที่จะแซวเลโอ “ขออภัยด้วยท่านชาย หวังว่าจะไม่โกรธกัน แต่อย่าลืม work hard play hardนะครับผม” เขายิ้มกริ่มพร้อมกับนัวเนียสาวๆข้างกาย
กลุ่มของเลโอเป็นกลุ่มผู้ชายเกาหลีชั้นสูงที่สังคมเรียกว่า “CHAEBOL”ไปไหนจะมีเหล่าบอร์ดี้การ์ดไปคอยอารักขาเสมอ แม้กระทั่งตอนนี้บอร์ดี้การ์ดเหล่านั้นก็ยังคงยืนเฝ้าอยู่ด้านนอกห้องรับรอง เลโอเดินออกไปนอกห้อง พร้อมกับบอกให้คนของริชาร์ดด้านหน้าประตูให้ส่งกระเป๋าเดินทางของเขาตามกลับไปให้ที่บ้านด้วย
เลโอส่ายหัวเซงกับสิ่งที่เขาได้ร้องขอริชาร์ดไปพร้อมกับเดินไปขึ้นแท็กซี่เพื่อกลับไปหาเตียงที่เขาอยากจะล้มตัวลงนอนพักมากที่สุดในตอนนี้ ผู้หญิงคนที่ยั่วเลโอก็ยังคงเกาะแกะเขาไม่เลิก เธอรู้สึกประหลาดใจที่เลโอใช้บริการแท็กซี่ ไม่เหมือนที่เธอคาดหวังไว้ว่ารถหรูมารับเขาเหมือนเพื่อนๆคนอื่นๆในกลุ่ม แม้ว่าเลโอจะไม่ได้สนใจผู้หญิงคนนี้ แต่เขาก็ยังลากเธอขึ้นแท็กซี่กลับบ้านด้วยไปกัน หลังจากที่ขึ้นรถไปนั้นเขาก็ได้ดึงเธอมานั่งตัก เลโอเริ่มจูบเธออย่างรุนแรงเพื่อระบายอารมณ์โกรธและซอกไซร้ซอกคอเธอ มือเขาข้างนึงประคองเธอไว้อีกมือๆสอดเข้าไปใต้เสื้อครอปตัวจิ๋วของเธอที่สะดวกง่ายดายเหลือเกินที่จะสัมผัสเต้านมนั้นพร้อมกับบีบเค้นหน้าอกขาวอวบเธอด้วยความไคร่ เขาจูบบดขยี้ปากเธอพร้อมสอดแทรกลิ้นของเค้าเข้าไปนัวกับลิ้นของเธอ เลโอค่อยๆเลื่อนมือลงไปสัมผัสระหว่างหว่างขาในมินิสเกิร์ตของเธอที่สั้นพอๆกับกางเกงชั้นใน เขาสัมผัสได้ถึงความเปียกชุ่มของกางเกงชั้นในหลังจากที่เขาจูบเธออย่างเร่าร้อนได้สักพักนึงแล้ว เขาจึงค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปเพื่อให้ความสุขกับเธอ เขี่ยไปตรงปุ่มสวรรค์ทำเธอครางเสียงหลง จนคนขับแท็กซี่ต้องรีบเพิ่มสปีดในการขับรถ คนขับรู้สึกอึดอัดมากที่ทั้งเห็นทั้งได้ยิน เพราะเขาเองก็เป็นชายหนุ่ม30ต้นๆ อยากจะรีบไปส่งพวกเขากลับบ้านให้ไวที่สุด ตัวเองก็อดไม่ได้อยากจะรีบกลับไปบรรเลงเพลงรักกับภรรยาที่บ้านเหมือนกัน เธอเลียใบหูของเลโอ ค่อยๆกัดเบาๆพร้อมกับกระซิปบอกเลโอ “อย่าหยุดนะคะ…อ๊าห์….อืมมมม…อ้าาาา” ครางดังขึ้นเรื่อยๆร่างกายเธอกระตุกเป็นจังหวะตามนิ้วที่เขี่ย เลโอเหลือบมองพอจะเห็นท่าทีกระอักกระอ่วนของคนขับแท็กซี่ เขาดึงมือออกจากกางเกงชั้นในและเช็ดมือของเขาที่เลอะเปื้อนกับกระโปรงของเธอ
“ไว้ต่อที่บ้านฉัน” เลโอหน้านิ่งแล้วรีบตัดบท เธอรู้สึกตกใจนิดๆ ที่จู่ๆเขาก็เปลี่ยนใจดึงมือออกดื้อๆ เธอค่อยๆจัดแจงเสื้อผ้าต่างๆให้เข้าที่
เมื่อแท็กซี่จอดหน้าอพาร์ทเมนท์ของเขา เลโอรีบจ่ายเงินแล้วพาเธอเดินเข้าไปที่บ้าน เขากดพาสเวิร์ดประตู *1508* ตี๊ด…แกร๊ก
ประตูบ้านเปิดออกให้เขาเช่นเดิม เขายิ้มอย่างพอใจอีกครั้งสำหรับคำสั่งที่ได้บอกกับน้องสาวไป....
