ระบบใช้จ่ายตอนที่ 37
ติดตามผลงานของผู้แปลและนิยายทุกตอนได้ที่แฟนเพจ:แปลNiyay
บทที่ 37: “ ไล่ตามฝันหาอัสนีบาต” โดย ลี่เนียนเหว่ย
ในขณะที่เพื่อนร่วมชั้นกำลังสนุกกับการเลือกสุนัขของพวกเขา ผู้คนมากมายก็เข้ามาหาหงต้าหลี่
เมื่อได้ยินว่าหงต้าหลี่จะจ่ายเงิน 1,000 หยวนต่อเดือน รวมถึงที่พักสำหรับคนที่จะช่วยดูแลสุนัข ตอนนี้เวทีก็แทบจะยุบลงเพราะทุกคนอยู่รวมกันบนเวที หลายคนต่างยกมือขึ้นและตะโกนออกมาว่า
" เลือกฉัน เลือกฉัน! "
" ผมทำได้ ผมรักสุนัขที่สุด! "
" เลือกฉัน! ฉันขอแค่ 800 หยวน! "
" ฉัน… 750! "
ทุกคนอยากทำงานกันอย่างบ้าคลั่ง ไม่มีใครเบาเสียงลงเลย
เซียวอี้เป็นคนที่ฉลาดมาก เธอสั่งการให้ลูกน้องยืนอยู่ตรงมุมและถือกระดาษไว้: "ผู้สมัครงาน มารับคิวที่นี่ ใครลัดคิวจะถูกตัดสิทธิ์! "
พอทุกคเนห็นคำว่า " ผู้สมัครงานมารับคิวที่นี่ " ก็รีบวิ่งตรงมาทันที แต่เมื่อได้เห็นคำว่าคนที่ลัดคิวจะถูกตัดสิทธิ์ ทุกคนจึงตั้งใจที่จะเข้าคิวรอตามคิวของพวกเขาเอง
ไม่ใช่เงินเดือน 1,000 หยวนที่ผู้คนสนใจ แต่ที่ผู้คนสนใจคือที่พักฟรี นี่คือเมืองหลวงและการเช่าที่พักแค่หนึ่งคืนจะมีราคาอย่างน้อย 200 หยวน นั่นเท่ากับ 1,200 หยวนต่อเดือน นอกจากนี้ใครบ้างจะต้านทานไหว? แค่ทำงานดูแลสุนัขง่าย ๆ ให้กับอาเสี่ยอย่างหงต้าหลี่ก็ได้เงินเดือนเท่ากับพนักงานบริษัททั่วไปแถมได้ที่พักฟรี หากพวกเขาทำได้ดีมาก ๆ หงต้าหลี่ก็ไม่ลังเลที่จะจ่ายเงินเพิ่ม
ในไม่ช้า ทุกคนก็พยายามโปรโมทตัวเองเพื่อให้ได้งานดูแลสุนัข
หงต้าหลี่ไม่ได้คิดเลยว่าการเปิดไนท์คลับฟรีจะทำให้ทุกอย่างดีมากขนาดนี้ ในเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมาหงต้าหลี่ไม่เคยเรียกเก็บเงินจากลูกค้า และภายในหนึ่งคืน ปริมาณของผู้คนที่มาเยี่ยมชมบริเวณรอบๆ ไนท์คลับเพิ่มขึ้นมาถึงสามเท่า ไนต์คลับเต็มไปด้วยขอบกั้น พ่อค้าเร่และพ่อค้าทั่วไปเต็มท้องถนนด้านนอกไนท์คลับ ธุรกิจของพวกเขากำไรเพิ่มขึ้นอย่างน้อยห้าเท่า แม้แต่โรงอาบน้ำ ร้านอาหารและโรงแรมก็ได้รับประโยชน์จากการกระทำของหงต้าหลี่
ซึ่งพวกเขาในตอนนี้ไม่ได้มายุ่งอะไรกับหงต้าหลี่เลย เพราะพวกเขากำลังนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวที่เต็มไปด้วยสาวๆ กัน
ตอนนั้นเอง หงต้าหลี่ก็ได้เหลือบมองไปที่ผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอสวยและมีเสน่ห์มาก หงต้าหลี่ตัวชาและก็เข้าใจเลยว่าทำไมเจ้าของบริษัทหัวเหว่ยจึงต้องซ่อนเธอไว้ ชื่อของผู้หญิงคนนี้คือ ลี่เนียนเหว่ย และเธอมีความสวยเกือบจะอยู่ในระดับเดียวกับถังมู่ซิน ไม่มีคำพูดใดๆ ที่จะบรรยายถึงความสวยงามได้เลย เธอสวยมากจนไม่สามารถพูดออกมาได้ ถังมู่ซินเป็นหนึ่งในนั้น ลี่เนียนเหว่ยเองก็เช่นกัน
หงต้าหลี่ไม่สามารถพูดอธิบายอะไรเกี่ยวกับใบหน้าของเธอได้ หากเขาต้องหาคำพูดเพื่อจะอธิบายเธอ คือ ...
ไม่มีที่ติ
ลี่เนียนเหว่ยนั้น ภายนอกเธอสวยมาก ผิวพรรณของเธอเรียบเนียนไร้ที่ติและดวงตาของเธอกลมโตแวววาว ระดับความสูงของเธอ 1.68 เมตร ร่างกายของเธอดูสมบูรณ์แบบด้วยอัตราส่วนที่สมส่วน หน้าอกของเธอเต็งตึงคือไม่ใหญ่หรือเล็กเกินไป เป็นขนาดที่พอเหมาะ
หงต้าหลี่ชอบเสียงของเธอเป็นพิเศษ เสียงของเธอช่างน่าฟัง ไพเราะและสบายหู
ผู้หญิงแบบนี้แทบจะทำให้ผู้ชายบ้าคลั่ง
นี่คือความประทับใจแรกของหงต้าหลี่ที่มีต่อลี่เนียนเหว่ย
หงต้าหลี่ยังคงเหยียดขาบนโต๊ะข้างๆ อย่างสบายๆ และดื่มเครื่องดื่มที่เขามีอยู่ในมือ " ไม่น่าจะเป็นปัญหาสำหรับเธอใช่ไหม ที่จะต้องร้องเพลงสองเพลงหลังจากนี้? โอเคใช่ไหม? คิดซะว่าเธออยู่ในสถานที่จัดคอนเสิร์ตล่ะกัน "
“อืม... โอเคค่ะ” ไม่มีทางให้ถอยกลับแล้ว ลี่เนียนเหว่ยมองดูหงต้าหลี่ก่อนที่จะยืนขึ้น " ตอนนี้ฉันควรจะขึ้นไปเลยไหมคะ? หรือค่อยไปทีหลัง? "
" ตอนนี้เลย " หงต้าหลี่ได้ยืนขึ้นกับเธอ " ไปกัน! ให้ฉันได้ยินเสียงของเธอหน่อย ฉันจะให้รางวัลกับเธอด้วยนะ ถ้าเธอร้องเพลงดี ฮิฮิ "
" ท่านนายน้อยต้าหลี่ ท่านจะชมฉันเกินไปแล้วนะคะ ฉันเขินนะ " ลี่เนียนเหว่ยหน้าแดงขณะที่เธอติดตามหงต้าหลี่และผู้จัดการของเธอออกจากห้องไป
บนเวที ดีเจตะโกนใส่ไมโครโฟน: " ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี เรามีแขกรับเชิญพิเศษคืนนี้! ผู้หญิงคนนี้ที่ยืนอยู่ตรงนี้ เธอเป็นนักร้อง! เธอแสนจะน่ารักเหลือเกิน เธอน่ารักจนใครบางคนสามารถก่ออาชญากรรมได้เลย! ตัวตนของเธอเป็นความลับและอีกไม่นานเสียงของเธอจะอยู่ในใจของพวกเรา แล้วเราจะรออะไรอีก? มาต้อนรับเธอด้วยเสียงปรบมือดัง ๆ กันเถิด! "
ผู้ชมต่างมองขึ้นไปบนเวทีอย่างมีความสุข แปะ แปะ แปะ เสียงปรบมือดังสนั่น นี่คือดินแดนของท่านนายน้อยต้าหลี่ของตระกูลหง ใครๆ ก็สามารถยืนบนเวที ณ สถานที่นี้ได้ แต่คนที่ขึ้นไปล้วนแล้วแต่จะต้องมีความสามารถพิเศษ
ในตอนนั้นเอง ก็ได้มีเพลงประกอบที่แสนจะหรูหราดังขึ้นพร้อมกับแสงที่ชวนให้หลงใหล ลี่เนียนเหว่ยค่อยๆ เดินขึ้นไปบนเวทีและรับไมโครโฟนมา
ในพริบตา แสงไฟอ่อนๆ ได้ส่องไปที่ใบหน้าของเธอให้เห็นรูปร่างและใบหน้าของเธอ มันยิ่งช่วยเสริมให้เห็นความงามขึ้นไปอีก พวกเขาไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้เลย
จูเสี่ยวหลิงที่นั่งอยู่ข้างถังมู่ซินก็ตื่นเต้นที่ได้เห็นลี่เนียนเหว่ย และพูดว่า " ว้าว…พี่สาวมู่ซิน น้องสาวคนนี้ช่างน่ารักเหลือเกิน พี่ใหญ่ต้าหลี่ไปหาคนแบบนี้มาจากที่ไหนกันนะ? "
ถังมู่ซินยิ้มและพยักหน้า ขณะดูลี่เนียนเหว่ยบนเวที " เธอสวยมากจริง ๆ เธอเป็นนักร้องเหรอ? ต้าหลี่ชอบทำอะไรไร้สาระเหลือเกิน ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาไปพบเธอที่ไหน บางทีคงเป็นคนที่มาจากที่เขาคุยกับพี่สาวเซียวอี้กระมัง? " ถังมู่ซินมองลี่เนียนเหว่ยออีกทีและกระซิบว่า " อะ เธอน้ำตาคลอนิ เธอเป็นอะไรรึเปล่า? หรือว่าเธอเพิ่งจะเจอเรื่องร้ายๆ เหรอ? "
จูเสี่ยวหลิงเองก็จ้องมองดูและพยักหน้า " ดูเหมือนว่าจะใช่นะ เกิดอะไรขึ้นกับเธอกัน? พี่ใหญ่ต้าหลี่รังแกเธอหรือเปล่า? "
" ไม่หรอก ต้าหลี่ไม่มีทางจะทำอะไรแบบนั้น " ก่อนหน้านี้หงต้าหลี่ยังไม่ได้ทำร้ายชายชราที่ชนเข้ากับกระจกรถข้างของเขาเลย เขาคงไม่รังแกผู้หญิงคนนี้แน่นอน ถังมู่ซินคิดเรื่องนี้และพูดต่อว่า " น้องสาวคนนี้เป็นนักร้องเหรอ? บางทีอาจมีความเครียดหรือทะเลาะกับต้นสังกัดไหม? นั่นอาจเป็นสาเหตุที่เธอมาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือจากต้าหลี่ก็เป็นได้ "
จูเสี่ยวหลิงยกย่องถังมู่ซิน " พี่สาวมู่ซินเป็นคนดีจริงๆ เลยนะ คงเป็นอย่างที่พี่สาวว่า พี่ใหญ่ต้าหลี่ไม่แกล้งใครแบบนี้หรอก "
เพลงค่อย ๆ เริ่มขึ้น และลี่เนียนเหว่ยก็สามารถเข้าถึงอารมณ์ของเพลงได้อย่างสมบูรณ์ เธอได้กระจายออร่าออกมาบนเวทีอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ในเสี้ยววินาทีนั้นเธอก็ดูเหมือนกับราชินีที่อยู่บนเวที " สวัสดีค่ะทุกคน ชื่อของฉันคือ ลี่เนียนเหว่ย และฉันเป็นนักร้อง ฉันต้องการร้องเพลงที่ฉันเขียนมา 'ไล่ตามฝันหาอัสนีบาต' ฉันหวังว่าทุกคนจะชอบมันนะค่ะ "
เพลงเริ่มต้นขึ้นและลี่เนียนเหว่ยก็ได้เปลี่ยนไปเมื่อเธออยู่บนเวที เธอเป็นเหมือนสายลม อัสนี เหมือนแสงที่ส่องไปทั่วทุกทิศทาง แสงจ้าเพียงแค่ไหนก็ไม่สามารถปิดบังแสงที่เธอเผยออกมาได้
เธอเป็นเหมือนดวงอาทิตย์สว่างมากจนไม่กล้ามองเธอโดยตรง
ความตื่นเต้นของผู้คนที่มองลี่เนียนเหว่ยเพิ่มสูงขึ้น ทุกคนตบมือตามจังหวะเพลงและตะโกนชื่อ ลี่เนียนเหว่ย
แค่เพียงเพลงเดียวก็ทำให้คนเกือบสองพันคนในห้องโถงกลายเป็นแฟนคลับของเธอได้เลย
หงต้าหลี่ก็รู้สึกพึงพอใจลี่เนียนเหว่ยมาก " อืม ... น่าสนใจ ฮ่าฮ่า ไม่เลวเลย ผู้จัดการ จากนี้ไปฉันจะพาเธอไปกับฉัน หากเธอมีปัญหาอะไรก็ไปหาพี่สาวเซียวอี้ได้เลย "
ผู้จัดการมีความสุขมาก เธอแทบกลั้นหายใจในขณะที่พูด " ขอบคุณมากค่ะท่านนายน้อย! "
