ระบบใช้จ่ายตอนที่ 30

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:การเกิดใหม่กับระบบใช้จ่าย (facebook.com)

บทที่ 30: มู่หยูซี

หลังจากที่ได้ยินหงต้าหลี่พูดว่าจะซื้อเนินเขานี้ ถังมู่ซินก็พูดเบา ๆ ว่า " ทำไมนายถึงต้องการซื้อเนินเขานี้ล่ะ? มันเป็นเนินเขาที่สวยก็จริงนะ เพราะงั้นนายเลยต้องการสร้างอะไรสักอย่างที่เนินเขานี้เหรอ? "

อยู่ ๆ ก็มีสุนัขพันธุ์ทิเบตันตัวหนึ่งเหมือนจะฟังถังมู่ซินรู้เรื่อง เมื่อเธอพูดจบมันก็เห่าสองครั้ง โฮ่ง โฮ่ง! ต่อมา สุนัขพันธุ์ทิเบตันตัวนั้นก็ลากผู้ติดตามไปพร้อมกับมัน มันวิ่งไปทั่วก่อนจะนั่งลงที่ใต้ต้นไม้ และทิ้งร่องรอยไว้ ...

หงต้าหลี่ดีใจมากที่ได้เห็นมันทำแบบนั้น และเริ่มร้องเพลง " ปี 2014 วันนั้นในฤดูใบไม้ผลิ ~ มีสุนัขทิเบตัน ~ บนภูเขาเทียนจิงในสวรรค์ มันฉี่เป็นวงกลม ~ มม ~~~ นี้ละคือโชคชะตา มันคือโชคชะตา! ภูเขานี้จะต้องเป็นของฉัน ฉันจะเป็นราชา! "

ถังมู่ซินพูดไม่ออก

ผู้ติดตาม: " ท่านนายน้อยครับ เพลงนี้มีจังหวะที่ยอดเยี่ยมมาก  เป็นเพลงที่ไพเราะและมีพลังยิ่งนัก! "

ผู้คนโดยรอบต่างก็กำลังเดินจูงสุนัขอย่างมีความสุข แต่แล้วก็มีเสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นกึกก้องอย่างกะทันหัน รถสปอร์ตหรูสีแดงหยุดต่อหน้าฝูงชน รถมีรูปร่างที่เรียวบาง แม้ว่ารถมันจะดูสั้น แทนที่จะเรียกมันว่ารถสปอร์ต แต่รถมีเอกลักษณ์ที่เหมือนงานศิลปะมากกว่า โดยเฉพาะประตูรถมีตัวอักษรตัว "G" ปรากฎอยู่ เห็นได้ชัดเจนว่านี่เป็นรถสปอร์ตที่ดีที่สุดในโลก มันคือรถสปอร์ตยี่ห้อ ' Gentley ' เจนท์เล่

ในตอนนี้ รถก็ได้มาหยุดตรงข้างถนน และใคร ๆ ก็รู้ว่าคนขับรถคันนั้นต้องมาหาหงต้าหลี่แน่ ๆ ไม่สามารถบอกได้ว่าเขาเป็นมิตรหรือศัตรู ผู้ติตตามทั้งเก้าคนยืนอยู่หน้าหงต้าหลี่พร้อมกับสุนัข เพื่อเฝ้าระวังหงต้าหลี่อย่างแน่นหนา

ประตูรถเปิดออกและมีคู่รักคู่หนึ่งเดินออกมาจากรถ ใบหน้าของชายหนุ่ม เขาน่าจะมีอายุประมาน 18 หรือ 19 ปี เขาหล่อ แต่ดูเย็นชา เขาแสยะยิ้มที่มุมปากของเขาแสดงความดูถูกเหยียดหยาม แน่นอนเขาดูไม่เป็นมิตร

และผู้หญิงที่อยู่ข้างเขา พอมองไปที่เธอแล้วดูเหมือนว่าเธอจะมีอายุประมาณ 23 หรือ 24 ปี เธอมีใบหน้าที่สวยงาม แต่ไร้อารมณ์ ถึงแม้ว่าเธอจะดูมีเสน่ห์เล็กน้อย แต่เธอก็ดูเย็นชาและเสน่ห์ เธอสวยงามมาก สายตาของเธอนั้นจับจ้องไปที่ด้านนอกที่แสนห่างไกล เธอตัวสูงพอสมควร เธอน่าจะสูงราวๆ 1.7 เมตร ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้หญิงแบบเธอจะสูง สิ่งที่ยิ่งกว่านั้นก็คือสัดส่วนที่ดีของเธอ ขาเรียวยาวและรูปร่างของเธอ เธอทำให้เธอดูสวยขึ้นไปอีก พอรวมเข้ากับลูกไม้สีดำและรองเท้าส้นสูงสีดำแล้ว เธอยิ่งดูเซ็กซี่แบบร้าย ๆ

หงต้าหลี่ไม่แน่ใจว่าสองคนนี้เป็นใคร อย่างไรก็ตามคนขับรถดูเหมือนจะเคยเห็นพวกเขามาก่อนและรีบโค้งคำนับพวกเขา " ผมวังหมิงหยูครับ สวัสดีครับท่านนายน้อยหงอันเฉิงและท่านหญิงมู่หยูซี่ " คนขับรถอาจจะทักทายพวกเขาด้วยความเคารพ แต่จิตใต้สำนึกของเขานั้นอยู่ฝั่งหงต้าหลี่อยู่แล้ว หลังจากที่เขาทำงานในตระกูลหงมานานกว่า 20 ปี เขารู้ดีว่าใครเป็นคนเก็บงำความลับต่าง ๆ และคอยทำร้ายหงต้าหลี่

ทั้งคู่ไม่สนใจคำทักทายของคนขับรถเลย หงอันเฉิงยิ้ม เมื่อเขาเดินไปหาหงต้าหลี่และมองตั้งแต่หัวจรดเท้า " ระหว่างทางมาที่นี่ ฉันก็สงสัยว่าใครกันที่สร้างสถานการณ์ให้ผู้คนพาสุนัขออกมาเดินเล่นแบบนี้ ดูเหมือนว่าฉันจะคิดถูกจริง ๆ มันเป็นเพราะอาเสี่ยอย่างหงต้าหลี่นี้เอง ฮ่าฮ่า  "

หงต้าหลี่รู้ทันทีว่าชายคนนี้ต้องเป็นอีกคนหนึ่งในตระกูลหงที่อิจฉาเขา และเจ้าของร่างเดิมก็คงไม่ได้ปฏิบัติกับหงอันเฉิงดี ๆ แน่ หงต้าหลี่ยื่นนิ้วก้อยออกมาแล้วแคะจมูก " แล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายล่ะที่ฉันเป็นอาเสี่ย? นายจำเป็นที่จะต้องหยุดรถของนายเพื่อมาดูอย่างนั้นเหรอ? ทำไมห๊ะ หรือว่านายตั้งหน้าตั้งตารอฉันแจกสุนัขให้? นายอยากได้ก็เอาไปได้เลยนะ ฉันให้ฟรีถ้านายต้องการ ฉันไม่รังเกียจหรอก หากไม่พอฉันยังมีสุนัขอีก 400 ตัวที่นี้ นายสามารถเลือกได้เลย "

เมื่อได้ยินหงต้าหลี่พูดว่าเขามีสุนัขมากกว่า 400 ตัว หงอันเฉิงก็หัวเราะเสียงดังและตบต้นขาของเขา " สุนัขกว่า 400 ตัวหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า น้องชายต้าหลี่ นายนี้มีเมตตาจังเลยนะ ใช้เงินฟุ่มเฟือยแถมแจกสุนัขอีก ถ้าเป็นฉัน ฉันคงทำไม่ได้หรอก "

แม้ว่าถังมู่ซินจะเคยดูถูกหงต้าหลี่และทนไม่ได้ที่จะอยู่ใกล้เขา แต่ในเวลานี้เธอก็ไม่ลังเลที่จะเข้าข้างหงต้าหลี่และเธอก็โกรธมากที่ได้ยินแบบนั้น " ต้าหลี่สามารถทำอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ นายเป็นใคร คิดว่าสนุกอยู่หรือไง? "

" อัยยา เธอเป็นใครกัน แล้วทำไมห๊ะ? ทำไมเธอถึงมาเดินจูงสุนัขข้างกับน้องชายต้าหลี่ของฉัน? " หงอันเฉิงจ้องไปที่ถังมู่ซิน เขาจ้องมองตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนที่เขาจะเข้าใจ " อ้า ฉันรู้แล้ว! เธอมาจากตระกูลถัง คนที่หมั้นกับหงต้าหลี่ใช่ไหม? อัยยา เธอสวยมาก มันน่าเสียดายที่เธอต้องมามีชีวิตที่แสนจะยากลำบาก น่าเสียดายจริง ๆ "

" ฉันจะทำอะไรก็ได้ในสิ่งที่ฉันต้องการ ไม่เห็นต้องแคร์ใครสักหน่อย " ถังมู่ซินพูดด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะของเธอ แม้ว่าเธอจะเลิกคิ้วด้วยความโกรธ แต่พอเธอยังมีสุนัขเชาเชาตัวสีขาวตัวเล็ก ๆ ที่ดูเหมือนหมีแพนด้าอยู่ในอ้อมแขนของเธอ มันจึงทำให้ดูตลกหน่อย ๆ

หงต้าหลี่ยกนิ้วโป้งให้ถังมู่ซิน " ฮิฮิ เก่งมากซินซิน ฉันไม่ได้สนใจเขาหรอก " เขาไอและพูดว่า " นายมีอะไรจะพูดอีกไหม? เวลาของฉันมีค่ามากนะ ทุกนาทีของฉันน่ะมีค่าใช้จ่ายหลายแสนเชียว "

หงอันเฉิงหัวเราะอีกครั้ง " นายหมายความว่าไง นายใช้จ่ายเงินสองสามแสนหยวนทุก ๆ นาทีอย่างนั้นหรือไง? "

มู่หยูซีคนสวย เธอไม่สามารถทนฟังการสนทนาระหว่างหงอันเฉิงกับคนอื่น ๆ ได้อีกต่อไป เธอขมวดคิ้วและหยุดหงอันเฉิงทันที " พอได้แล้ว เราไม่ได้ลงจากรถเพื่อให้นายพูดหมา ๆ แบบนี้นะ ปีนี้นายก็ได้รับเงินแค่ 3 ล้านหยวนเอง นายคิดว่านายดีกว่าหงต้าหลี่มากนักรึไง? " น้ำเสียงและท่าทางของเธอนั้นดูเย็นชา หงอันเฉิงหยุดยิ้มและถอยออกไปอย่างเชื่อฟัง

มู่หยูซีมองดูหงต้าหลี่ท่ามกลางฝูงชนและถอนหายใจอย่างเงียบ ๆ

ตั้งแต่หงต้าหลี่เกิดมา เขาก็ได้สร้างความปั่นป่วนให้กับตระกูลหง หงเหว่ยกูเป็นคนอัจฉริยะคนแรกในตระกูลหงในรอบหลายร้อยปีที่ผ่านมา เมื่อเขาหาเงินได้มากที่สุด เขาก็ได้รับเงินมากที่สุดจากตระกูลเช่นกัน ภรรยาของเขาหลานรุยชีก็เป็นดั่งเทพธิดาที่ตกลงมาจากสวรรค์ ภายในห้าปีพวกเขาสร้างความแตกต่างระหว่างครอบครัวในตระกูลคนอื่น ๆ และทำเงินได้มากที่สุดในตระกูลหง แต่สวรรค์ก็ได้เล่นตลกกับพวกเขา เมื่อพวกเขามีปัญหากับการตั้งครรภ์ หลังจากแต่งงานมา 5 หรือ 6 ปีที่ผ่านมา พวกเขาก็ไม่มีข่าวจากหลานรุยชี นั่นทำให้ทุกคนในตระกูลหงหงุดหงิดมาก

ในปีที่ 7 หลังจากพวกเขาแต่งงานกันแล้ว ในที่สุดหลานรุยชีก็มีลูก ทั้งตระกูลหงต่างมีความสุขและเฉลิมฉลองกันเป็นเวลาหนึ่งเดือน ในวันที่หงต้าหลี่เกิด ครอบครัวตระกูลผู้มีอิทธิพลเกือบทั้งหมดต่างแสดงความยินดี ทุกคนในตระกูลหงมองว่าหงต้าหลี่เป็นเด็กที่โชคดี บางคนต่างมายินดีกับพวกเขาและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้สิ่งดี ๆ แก่เขา

แต่ช่วงเวลาที่ดีนั้นไม่ได้คงอยู่ตลอดไป หงต้าหลี่เกิดมาอ่อนแอและขี้โรค เขาขาดการศึกษา เมื่อเขาโตขึ้น เขาก็ไม่เก่งเรื่องธุรกิจเลย ความสนใจเพียงอย่างเดียวของเขาคือการถลุงเงิน เขาซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า

ครั้งหนึ่งมู่หยูซี ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในตระกูลหง ก็เคยอิจฉาตำแหน่งของหงต้าหลี่

แต่ตอนนี้หงต้าหลี่อยู่ระดับที่แตกต่างจากเธอ ก็ดูจากการใช้เงินของเขาสิ หงต้าหลี่ไม่มีรายได้เลย เขาไม่ได้ทำงาน ในแต่ละวันหงต้าหลี่ใช้จ่ายเงินเป็นจำนวนมาก เขาจึงไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับมู่หยูซี แล้วตอนนี้หงต้าหลี่อยู่ระดับล่าง ๆ ของตระกูลซะด้วยซ้ำ แน่นอนว่าพ่อแม่ของเขาจะดูแลเขาและคงปล่อยให้เขาใช้เงินแบบนี้ต่อไป มู่หยูซีเลยมั่นใจได้ว่าอีกไม่นาน 10 ปี หรือ 20 ปี หงต้าหลี่ก็คงไร้ที่พึ่งพา เพราะเขานั้นใช้จ่ายฟุ่มเฟือยแบบนี้ตลอด

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:การเกิดใหม่กับระบบใช้จ่าย (facebook.com)