ระบบใช้จ่ายตอนที่ 18
บทที่ 18:ไม่เคยได้ยินปาฏิหาริย์ของต้าหลี่หรือไง?
ตามที่กล่าวไป แม้ว่าทุกคนบอกว่าโลกนี้ทุกคนเท่าเทียมกัน แต่ในวิทยาลัยเทียนจิงที่หงต้าหลี่เข้าเรียน ก็ยังคงสามารถเห็นความแตกต่างระหว่างแต่ละชั้นได้อย่างชัดเจน ต้องบอกว่าหงต้าหลี่เป็นชนชั้นสูงสุด ซึ่งเปรียบเทียบได้ว่าเขาอยู่ด้านบนสุดของยอดพีระมิด
เมื่อหงต้าหลี่เดินไปที่บริเวณโรงเรียน ทุกคนก็เริ่มทักทายเขาจากไกล ๆ แทบจะในทันที
" อรุณสวัสดิ์ ท่านนายน้อยต้าหลี่ "
" ท่านนายน้อยต้าหลี่ วันนี้ท่านมาเร็วนะ "
" ท่านนายน้อยต้าหลี่ ท่านมีเวลาช่วงบ่ายนี้ไหม? พวกเรามาทานอาหารกลางวันด้วยกันไหม? "
เมื่อเผชิญกับสถานการณ์ดังกล่าว หงต้าหลี่ก็ตัวตามปกติ เขายิ้มและพยักหน้าโดยไม่พูดอะไรมาก
ในขณะที่เขาเดินต่อไป หญิงสาวหน้าตาบอบบางก็วิ่งจากระยะไกลผ่านมาด้านหน้าของหงต้าหลี่ " ท่านนายน้อยต้าหลี่ เร็วเข้า มาห้องเรียนของฉันเร็ว ท่านหลิวหมิงเฉิงกำลังตามตัวท่านอยู่ ระวังตัวด้วยนะ! "
ท่านหลิงหมิงเฉิง? ใคร? และเขามีธุระอะไรกับฉัน?
เขานั้นไม่สนใจ หงต้าหลี่ได้แต่มองไปที่ผู้หญิงคนนั้น ไม่ใช่ว่าเขาสนใจเธอ แต่ถ้ามีใครสักคนพาเขาไปที่ชั้นเรียนของเขาได้ เขาก็จะสามารถไปที่นั่นได้โดยไม่กลัวว่าจะถูกเปิดเผยความลับ มันจะเป็นอะไรที่ดีมากหากเธอพาเขาไปห้องเรียน
ดังนั้นหงต้าหลี่จึงเร่งฝีเท้าของเขา แล้วเดินตามหญิงสาวมาที่ห้อง
ตามคำพูดของนักปราชญ์:จากสิบอย่าง แปดหรือเก้าอย่างตรงหน้าเพียงไม่กี่เมตร ถ้ามันไม่ดี ก็คงจะมีแต่สิ่งเลวร้ายเท่านั้นแลที่เหลืออยู่
จากนั้นหงต้าหลี่ก็ได้ยินเสียงหัวเราะ " ว้าย ว้าย ว้าย มองดูนายสิ หงต้าหลี่ ทำไมหน้านายดูเหมือนทำสุนัขหายอย่างนั้นล่ะ? นายจะรีบไปไหนหรอ? “เขาหันไปหาหญิงสาวแล้วพูดต่ออีกว่า” จิจือยั่ว ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะบอกเขาแบบนั้น กล้าดียังไง ออกไปให้ห่างจากฉันนะ นับหนึ่งถึงสาม อย่ามาว่าฉันเหมือนฉันเป็นคนน่ารังเกียจแบบนั้น ยัยบ้านี้! "
เด็กชายหลิวหมิงเฉิงที่มีความสูง 1.8 เมตร ตัวผอม ๆ นี้อะนะคนที่จิจือยั่วพูดถึง?
จากสิ่งที่หลิวหมิงเฉิงได้พูดมานั้น หงต้าหลี่ก็สามารถคิดได้ห้าข้อ ข้อที่หนึ่ง ดูเหมือนว่าเราสองคนดูไม่ลงลอยกัน ข้อที่สอง ชายคนนี้ทำตัววุ่นวายน่ารำคาญ มันคงจะลำบากถ้าอยู่กับเขาตลอดเวลา ข้อที่สาม ในฐานะที่เขาเป็นถึงนายน้อยของตระกูลหง การที่หลิวหมิงเฉิงเขากล้าที่จะพูดจาเหยียดหยามแบบนี้ เขาต้องมาจากตระกูลที่มีฐานะคล้ายๆกันแน่ ๆ ข้อที่สี่ หลิวหมิงเฉิงรีบมาตรงนี้ เพราะว่าจิจือยั่วได้ไล่ให้เขาออกไป ข้อที่ห้า ตระกูลของจิจือยั่วน่าจะแตกต่างจากตระกูลของหงต้าหลี่หรือตระกูลของหลิวหมิงเฉิง มิฉะนั้นหลิวหมิงเฉิงคงไม่สามารถไล่เธอออกไปง่าย ๆ แบบนี้แน่
เมื่อรวบรวมข้อมูลคร่าว ๆ ได้แล้วหงต้าหลี่ก็ได้คิดกลยุทธ์บางอย่างขึ้นมา อย่างน้อยเขาก็จะสามารถพาจิจือยั่วไปกับเขาได้ เพราะไม่งั้นใครจะพาเขาเข้าห้องเรียนล่ะ? ดังนั้นหงต้าหลี่ก้าวไปข้างหน้าจิจือยั่วและยิ้ม " หลิวหมิงเฉิง ฉันรู้ว่าเรามีเรื่องที่ต้องพูดกัน แต่ไม่จำเป็นต้องลากคนอื่นเข้ามาด้วย พูดกับฉันตรง ๆ สิ หากนายมีปัญหา ฉันจะต้องรีบไปเรียน "
" อืม ดูเหมือนว่านายจะเปลี่ยนไปนะ นายกล้าพูดกับฉันขนาดนี้เลยหรอ? " หลิวหมิงเฉิงลังเลและคิดต่าง ๆ นา ๆ วันนี้อาเสี่ยผู้นี้ดูจะผิดปกติไปไหม? โดยปกติแล้วเขาจะต้องวิ่งหนีสิถ้าเขาเห็นฉัน แต่วันนี้เขากลับทำตัวแปลกมาก
แม้ว่านี่จะเป็นสิ่งที่หลิวหมิงเฉิงคิด แต่เขาก็เป็นที่รู้จักในวิทยาลัยเทียนจิงในเรื่องการรังแกหงต้าหลี่ ทั้งสองครอบครัวมีความขัดแย้งกัน พวกเขาไม่สามารถเข้ากันได้เลย ครอบครัวของหงต้าหลี่ควบคุมเครื่องมือค้นหา Sangle ที่ใหญ่ที่สุด ในขณะที่ครอบครัวของหลิวหมิงเฉิงรับผิดชอบในแพลตฟอร์มแชทตุรกี ทั้งสองมีฐานะเท่าเทียมกัน ครอบครัวของหลิวหมิงเฉิงมีความสนใจที่จะขยายธุรกิจของพวกเขาไปยังเครื่องมือการค้นหา ในขณะที่ครอบครัวของหงต้าหลี่กำลังหาวิธีการสร้างแพลตฟอร์มการแชท ด้วยเหตุผลเหล่านี้จึงไม่น่าแปลกใจเลยสักนิดที่พวกเขาจะขัดแย้งกัน
หลิวหมิงเฉิง กล่าวอีกว่า " หงต้าหลี่ ฉันได้ยินมาว่านายทำเรื่องน่าประทับใจมากเมื่อคืนที่ผ่านมาในการถล่มที่ไนท์คลับกับถังมู่ซิน ฉันไม่ได้เตือนนายก่อนหน้านี้เหรอว่าไม่ควรเข้าใกล้ถังมู่ซิน? นายกล้าดียังไง ได้ยินที่ฉันพูดไหม? "
นี่คือสิ่งที่เรียกว่าความหึงหวงสินะ หงต้าหลี่จับที่จมูกของเขาอย่างเมินเฉยและพูดว่า " การถลุงเงินเป็นงานอดิเรกของฉัน มันสนุกกว่าด้วยถ้าไปถลุงเงินกับคนอื่น และมันก็สนุกมากกว่าทำคนเดียวอยู่แล้ว นายควรจะหาเหตุผลที่ดีกว่านี้นะ สรุปนายต้องการจับผิดหรือจะสู้กัน? แค่เพราะนายหึงแบบเด็ก ๆ ฉันก็รู้สึกอายแทนนายซะเหลือเกิน "
เมื่อหงต้าหลี่พูดจบแล้ว จิจือยั่วก็ดึงแขนเสื้อ " ต้าหลี่ ไปกันเถอะ นายจะแพ้นะ ถ้านายไม่ออกไปตอนนี้ "
แพ้ จะแพ้? ตั้งแต่หงต้าหลี่ยังเด็กเขานั้นเชื่อเสมอมา พรที่พระเจ้าให้มาจะมลายหายไปถ้าเขายอมแพ้ แล้วพอเมื่อหันหน้าไปทางหลิวหมิงเฉิงที่กำลังจับผิดเขาโดยไร้เหตุผล หงต้าหลี่ก็ไม่มีทางยอมได้หรอก
ในขณะนั้นเอง เพื่อนร่วมห้องที่อยู่รอบ ๆ ก็กำลังพูดคุยพร้อมกับจ้องมองพวกเขา
" รีบดูนั้นสิ หงต้าหลี่กลับมาต่อสู้กับหลิวหมิงเฉิงอีกครั้งแล้ว " ผู้คนโดยรอบพูดพร้อมกับคิดไปต่าง ๆ นา ๆ
" อัยยา หลิวหมิงเฉิงดูจะได้เปรียบกว่านะ เพราะเขาเป็นคนตัวสูงและยังแข็งแรง เขารังแกหงต้าหลี่ตลอดเวลา ฉันทนดูไม่ได้แล้ว "
" คิดอะไรของแกน่ะ? ดูที่หงต้าหลี่สิ จมูกของเขาดูหล่อเท่ห์มาก! สงสัยว่าคงเป็นเรื่องผู้หญิงล่ะมั้ง "
" ท่านหลิว ต่อยมัน! " เสียงที่อยู่ด้านของหลิงหมิงเฉิงดังขึ้นมา
หลิวหมิงเฉิงเองก็ได้คล้อยตาม เมื่อได้ยินเสียงจากคนอื่น
เหตุผลที่เขารังแกหงต้าหลี่ในวันนี้ ก็คือเขาได้ยินคนอื่นพูดถึงหงต้าหลี่ว่าได้พาถังมู่ซินไปไนท์คลับเย่ไหลเซียงเมื่อคืนก่อน เขานั้นเฝ้ามองสาวงามถังมู่ซินมาโดยตลอด ถังมู่ซินเป็นเหมือนเทพธิดาในใจของเขา ในตอนนั้นที่ถังมู่ซินออกไปกับหงต้าหลี่ เขาจึงรู้สึกกังวลอย่างมาก
เขาได้รู้ถึงความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนระหว่างถังมู่ซินและตระกูลหง นอกจากนั้น ถังมู่ซินก็ไม่เคยรักหงต้าหลี่มาก่อน ดังนั้นหลิวหมิงเฉิงจึงไม่เคยวางมือกับถังมู่ซินเลย เขาหวงเธอมาก อย่างไรก็ตาม ตอนนี้สถานการณ์แตกต่างกันไปพอสมควร ถังมู่ซินได้ออกไปกับหงต้าหลี่แล้วในตอนนั้น หลิวหมิงเฉิงจึงไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
สำหรับคนที่คอยแต่แอบรักแบบเขาแล้ว ผู้หญิงคนที่เขาสนใจ ก็ไม่ควรที่จะมีใครแตะต้องง่าย ๆ แม้แต่ปลายนิ้วของเธอ เช้านี้พอเมื่อได้ยินคนอื่นพูดถึงต้าหลี่และมู่ซิน หลิวหมิงเฉิงก็โกรธแค้น เขารวบรวมผู้ติดตามของเขาและค้นหาตัวหงต้าหลี่ทั่วโรงเรียน เมื่อหงต้าหลี่ก้าวเข้ามาในโรงเรียน ก็ได้มีคนแจ้งหลิวหมิงเฉิง ซึ่งนำมาสู่เหตุการณ์ในตอนนี้
เมื่อหลิวหมิงเฉิงเผชิญหน้ากับเพื่อนร่วมชั้นรอบ ๆ ตัว ด้วยความโกรธแค้นเขาเดินขึ้นไปหาหงต้าหลี่และพูดอย่างดุดันว่า " หงต้าหลี่ ถึงแม้ว่าชื่อของนายจะเป็น ‘ต้าหลี่อันดับหนึ่ง’ แต่นั่นก็เป็นเพียงเพราะนายอ่อนแอตั้งแต่เกิดมา ดังนั้นพ่อแม่ของนายจึงให้ชื่อว่าต้าหลี่ นายคิดเหรอว่านายมีพลังที่จะสู้กับฉัน? "
" 'ต้าหลี่สร้างปาฏิหาริย์' นายไม่เคยได้ยินคำนี้มาก่อนหรอ? " หงต้าหลี่แคะขี้มูกเหนียว ๆ จากจมูกของเขา แล้วแปะขี้มูกไว้ที่หน้าอกของหลิวหมิงเฉิง
" พูดสิ ถ้านายมีอะไรจะพูด เวลาของฉันมีค่า "
หงต้าหลี่ทำให้เพื่อนร่วมชั้นที่อยู่รอบ ๆ ตกใจกับการกระทำของเขา แม้แต่หลิวหมิงเฉิงก็ยังต้องตกตะลึง
เขากลั่นแกล้งหงต้าหลี่มานานมาก แต่เขาไม่เคยเห็นหงต้าหลี่กล้าหาญแบบนี้มาก่อนเลย
“แก!” หลิวหมิงเฉิงฟูมฟายด้วยความโกรธ
" แกคิดว่าฉันจะไม่กล้าชกอย่างงั้นหรอ?! ... "
ก่อนที่เขาจะพูดจบประโยคของเขา หงต้าหลี่ก็ล้มลงกับพื้นทันที!