EP 130.2 เดินไปด้วยกัน

EP 130.2 เดินไปด้วยกัน

ผู้แปล loop

เวลาผ่านไป.

ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีเข้มและผ้าม่านปิดกั้นแสงจันทร์เกือบทั้งหมด ห้องมืดมาก

ทั้งสองหายใจช้าลง หลังจากนั้นไม่นานฉูหยวนพูดในความมืด เธอฟังดูเหนื่อย “นายมีสิ่งที่นายต้องการในตอนนี้ นายจะไม่ได้รับอนุญาตให้ขอทำในคืนนี้ ตอนนี้ฉันปวดหัวมาก”

“อืม……มาคุยกันทีหลังตอนกลางคืน”

ตบ! ฉูหยวนตบแขนของเขา “ฉันยังไม่ได้ตกลงที่จะเป็นแฟนของนาย นี่คืออะไร?” ดงซูบิน รู้สึกว่า ฉูหยวนกอดเขาไว้รอบเอวของเขา “ถ้าแม่ของฉันรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรา มันจะมีแต่ความโกลาหล”

ดงซูบินจับมือเธอไว้ซึ่งกอดเขาไว้ “หยุดคิดลบได้แล้ว ความโกลาหลอะไร แม่ของฉันจะดีใจมากที่มีลูกสะใภ้อย่างเธอ แม่ของเธอก็ชอบฉันมาก ฉันคิดว่าพวกเขาจะไม่รังเกียจเรา”

“แม่ของฉันคือ……” ฉูหยวนหยุดพูดกลางคัน

ดงซูบินรู้ว่าเธอต้องการพูดอะไร เขารู้ดีว่าการกระทำของแม่ฉูหยวนนั้นไม่สัมพันธ์กับคำพูดเท่าไร “หยุดคิดถึงสิ่งเหล่านี้ ฉูหยวนฉันต้องการถามอะไรเธอ”

“เรียกฉันว่าพี่ฉูหยวน!”

“ฉูหยวนฉันอยากถามอะไรเธอ”

"อะไร?"

“เธอต้องการเริ่มต้นธุรกิจของเธอเองจริงๆหรือ”

"ไม่อีกแล้ว."

"จริงๆ?"

“……ใช่……”

ดงซูบินหัวเราะ “ฉันคิดว่าฉันมีเรื่องแปลกใจมาให้ แต่ก็ไม่เป็นไรแล้ว. ดูเหมือนว่าของขวัญของฉันตอนนี้ไร้ประโยชน์แล้ว”

“เซอร์ไพร์ส? แปลกใจอะไรเหรอ?”

"ไม่เป็นไร. แค่แกล้งทำเป็นว่าฉันไม่เคยพูดอะไรเลย”

ดงซูบินรู้สึกเหน็บแนมท้องของเขา “นายทำอย่างงี้ไม่ได้นะ บอกฉันมาเกี่ยวกับเรื่องนั้น”

“เรียกฉันว่า 'โอ้ที่รัก' และฉันจะบอกเธอ”

“เธอ……นายคิดว่ามันเป็นเรื่องตลกหรอ ฉันจะไม่เรียกนายยังงั้น”

“ลืมมันไปซะ”

หนึ่งนาทีต่อมา “……เธอเรียกฉันว่าโอ้ที่รักได้ไหม”

“ไม่”

“นาย……ไม่เป็นไรแม้ว่านายไม่ต้องการบอกฉัน ฉันเดาว่านายน่าจะต้องซื้อเครื่องสำอางให้ฉันใช่ไหม?” หลังจากนั้นไม่นานฉูหยวนถาม “มันเป็นเครื่องสำอางใช่ไหมซูบิน? หรือ……. น้ำหอม? ต้องเป็นน้ำหอม ยี่ห้ออะไร?” ฉูหยวน ค่อนข้างคลั่งเมื่อเธอเห็นดงซูบินไม่สนใจเธอ เธอตีเขาสองครั้งบนหลังของเขาและลังเลเป็นเวลานาน ในที่สุดเธอก็ขยับเข้ามาใกล้กับหูของดงซูบินแล้วค่อย ๆพูดเบา ๆ เธอพูดอย่างนุ่มนวลในหูของเขา:“โอ้ที่รัก, ซูบินที่รัก พี่ซูบิน……นายพอใจรึยังตอนนี้?”

ดงซูบินรู้สึกได้ว่าร่างกายของเขาจะละลาย “ใช่……ใช่……… พี่ซูบิน ฟังดูดี เธอจะใช้คำนี้เรียกฉันในอนาคต”

“นายนี้มัน!” ฉูหยวนรู้สึกอายที่จะเรียกคนที่อายุน้อยกว่าว่าพี่ชาย ใบหน้าของเธอแดงเหมือนมะเขือเทศแล้ว “เร็วเข้ามาแล้วบอกฉันมา นายมีอะไรที่ทำให้ฉันประหลาดใจ นายจ่ายเงินซื้อของแพงอีกแล้วใช่ไหม? ถ้านายทำอย่างนั้นฉันจะตีนายด้วยแปรงขนนก”

ดงซูบินช่วยล้างคอและลุกขึ้นจากเตียง เขาสวมรองเท้าแตะแล้วเปิดไฟ ฉูหยวนปกปิดผ้าห่มของตัวเองทันที ดงซูบิน หัวเราะและเดินเปลือยกายบนเสื้อผ้าของเขาไปบนเก้าอี้ เขาหยิบสมุดธนาคารออกมาจากกระเป๋าของเขา มันเป็นสมุดบัญชีของ ICBC บัญชีออมทรัพย์นี้เชื่อมโยงกับบัตร ATM ในกระเป๋าเงินของเขา ไม่กี่ปีที่ผ่านมาธนาคารไอซีบีซีได้ออกบัตรเอทีเอ็มซึ่งเชื่อมโยงโดยตรงกับบัญชีออมทรัพย์ แต่นี่ก็หยุดเพราะปัญหาด้านความปลอดภัย ตอนนี้ผู้คนจำนวนมากไม่ได้เป็นเจ้าของบัตร ATM ที่สามารถเข้าถึงบัญชีออมทรัพย์ของพวกเขาได้อีกแล้ว

"สมุดบัญชีธนาคาร?" ตาของฉูหยวนเปิดกว้าง เธออายุมากกว่าดงซูบินและเธอดูมีความภาคภูมิใจมากขึ้น “ฉันไม่ได้บอกว่าฉันยังมีเงินไม่พอนะ? ฉันไม่ต้องการใช้เงินของนาย”

ดงซูบินส่งสมุดบัญชีเงินฝากให้เธอ:“เอ๊ะฉันไม่ได้บอกว่าฉันให้เงินกับเธอ ลองดูที่ก่อน”

ฉูหยวนคว้าสมุดบัญชีธนาคารแล้วโยนมันลงบนเตียง “ฉันจะไม่ดูและฉันไม่ต้องการเงินของนาย”

“เพียงแค่ดูมันครั้งเดียว” ดงซูบินเปิดสมุดบัญชีเงินฝากและแสดงต่อฉูหยวน“ที่นี่ ดูนี่.”

ฉูหยวนจ้องมองเขาจากนั้นดูที่สมุดบัญชีธนาคาร "ตกลง. ฉันจะดูมัน. นายต้องการอะไร?" ฉูหยวนพูดเสร็จแล้วก็ชะงักไปทันที เธอมองดูสมุดบัญชีธนาคารอีกครั้ง “1 … 2 … 3 … 4 … 5 … 6 … 7 … 7 ศูนย์? 1.32 ล้าน?”

ดงซูบินพยักหน้าและรอให้ ฉูหยวนชื่นชมเขา กี่คนที่จะมีเงิน 1 ล้านใน 3 เดือน? ดงซูบินรู้สึกภูมิใจในความสำเร็จนี้

แต่ฉูหยวนไม่ยกย่องเขา แต่ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีดำด้วยความโกรธและชี้ไปที่ใบหน้าของเขา จากนั้นเธอก็หยิบหมอนและเริ่มกดปุ่มเขา “นายมันเป็นเด็กเหลือขอ! ฉันบอกอะไรนายก่อนที่คุณจะเข้ารับราชการ นายจะต้องไม่รับเงินจากผู้อื่น ทำไมนายไม่ฟังฉัน 1 ล้าน นายบ้าหรือเปล่า?”

ดงซูบินยกมือขึ้นอย่างรวดเร็วเพื่อป้องกันตัวเอง “ฉูหยวนรอก่อน ฟังฉันก่อน”

"นายต้องการจะพูดอะไร? รีบและคืนเงินให้ นายอยากจะติดคุกไหม”

"ฮะ? นี่คือเงินที่หาได้ยากของฉันและไม่ได้มาจากการให้สินบน“ดงซูบินพูดไม่ออก เขาคว้าฉูหยวนและอธิบายว่า:” ลองคิดดูสิ ฉันเป็นเพียงรองผู้อำนวยการสำนักงานกิจการทั่วไป ฉันมีสิทธิอำนาจอะไร ใครยินดีจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อติดสินบนฉัน? พวกเขาคงเป็นคนงี่เง่า?“ฉูหยวนหยุดและดงซูบินก็เริ่มพูดต่อ” ฉันได้รับเงินนี้มาอย่างถูกกฎหมาย ฉันแลกเล่นหุ้น ขายเหรียญโบราณ การพนันหินและไข่มุก ที่นี่ฉันยังมีสัญญากับฉัน เช้านี้ฉันขายสร้อยไข่มุกสีทองที่ประมูลไห่ไห่และได้ 1.32 ล้านหยวน”

ฉูหยวน ถามว่า:“จริงเหรอ?”

"แน่นอน. ฉันจะไม่โกหกเธอหรอก”

ฉูหยวนเปิดสมุดบัญชีธนาคารและดูธุรกรรมทั้งหมด “แล้วธุรกรรมเหล่านี้ล่ะ? อธิบายการทำธุรกรรมทั้งหมดเหล่านี้ให้ฉัน”

ดงซูบินอธิบายสั้น ๆ กับเธอและเขาอ้างว่ามันเป็นเพราะโชคของเขา

หลังจากได้ยินคำอธิบายของดงซูบินแล้วฉูหยวนก็หายใจลึก ๆ “ว้าว……นายมี 1.3 ล้านแบบนี้เหรอ?” ฉูหยวนมีความสุขกับดงซูบินและบีบจมูกของเขาเล่น “นายนี้มีความสามารถจริงๆ ตอนนี้นายไม่จำเป็นต้องเช่าอพาร์ทเมนต์ที่นี่ รีบซื้อคอนโดสองห้องนอน นายไม่ควรเช่าอพาร์ตเมนต์ตลอดไป ฮึม …… 1.3 ล้านน่าจะได้อคอนโด 2 ห้องนอนขนาดเล็กด้านแทบสายนอก นายจะไปดูบ้านเมื่อไหร่ ฉันสามารถช่วยให้คำแนะนำแก่นายได้”

ดงซูบินหัวเราะและวางสมุดบัญชีไว้ในมือของฉูหยวน

ฉูหยวนถึงกับตกตะลึง “นายจะทำอะไร”

"ฉันกำลังทำอะไร?" ดงซูบินหัวเราะและพูดว่า:“นี่สำหรับเธอในการจัดตั้งธุรกิจของนายเอง”

ฉูหยวนหัวเราะแล้วจ้องมองเขา:“หยุดล้อเล่นมิฉะนั้นฉันจะเอาสมุดบัญชีนี้ออกไป”

ดงซูบินตอบกลับ "ฉันจริงจังนะ. เงินนี้ถ้าสำหรับเธอ นี้แหละคือสิ่งที่ฉันจะทำให้เธอประหลาดใจ ที่นี่ นี่เป็นเรื่องน่าประหลาดใจ”

"สำหรับฉัน?" ฉูหยวนหยุดครู่หนึ่งก่อนจะโยนสมุดบัญชีธนาคารกลับมาที่เขา “ฉันไม่สามารถรับเงินของนายได้”

ดงซูบินผลักสมุดเงินฝากกลับมาหาเธอ "ทำไมจะไม่ล่ะ? เธอไม่ต้องการที่จะเริ่มต้นธุรกิจของคุณเอง? 1.3 ล้านน่าจะเพียงพอ”

ตาของฉูหยวนจู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาและพูดว่า:“ฉันจะใช้เงินของนายได้อย่างไร? ไม่ได้”

“เอ๊ะยังมีความจำเป็นที่จะต้องแยกแยะสิ่งที่เป็นของฉันกับของเธอด้วยหรอ? ฉันเคยคิดเรื่องนี้มาก่อน ซื้อบ้านสามารถรอ เมื่อ บริษัท สามารถทำเงินได้เราจะสามารถซื้อบ้านใหม่ได้อย่างง่ายดาย มาแบ่งเงินเท่านี้กัน บริษัท จะจดทะเบียนภายใต้ชื่อของคุณและเธอจะจัดการมัน ฉันจะได้รับหุ้น 50% ของ บริษัท และรอส่วนแบ่งกำไรของฉัน ตกลง?”

“ไม่แน่นอน เงินเป็นของคุณทำไมคุณได้แค่ 50% เท่านั้น”

“อย่างงั้นฉันขอ 60%”

ฉูหยวนคิดอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “ซูบิน……ขอบคุณ ขอบคุณมาก. มันเป็นความฝันของฉันที่จะสร้างธุรกิจของตัวเอง แต่ฉันไม่สามารถใช้ประโยชน์จากนายได้มากมาย หากนายสนใจฉันจริงๆและต้องการจัดตั้งธุรกิจฉันสามารถจดทะเบียน บริษัท ภายใต้ชื่อของฉันได้ แต่นายต้องเป็นเจ้าของหุ้นทั้งหมดของ บริษัท ฉันจะช่วยนายจัดการ บริษัท เท่านั้น เพียงแค่ให้เงินเดือนฉันหลังจาก บริษัท ตั้งขึ้น หากธุรกิจล้มเหลว……ก็ลืมมันไปเถอะ ลืมมันซะ ฉันไม่มั่นใจในการทำงานนี้ ฉันกลัวเงินของนายจะสูญเปล่า……”

“เป็นเงินของเรา”

"มันเป็นของนาย."

“มันเป็นของเรา”

“......”

ดงซูบินกล่าวต่อ:“หยุดคิดถึงผลกำไรและขาดทุน สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเธอมีความสุข ทำธุรกิจอะไรก็ได้ที่เธอชอบและอย่ากดดันตัวเองมากเกินไป ไม่เป็นไรแม้ว่าเธอจะเสียเงินก็ตาม” ดงซูบินกอดเธอและจูบที่หน้าอกของเธอ “ฉันมีความสุขเมื่อเธอมีความสุข”

น้ำตาของฉูหยวนหยดลงมา เธอกอดดงซูบินและถามว่า:“ ทำไมนายถึงทำดีกับฉันขนาดนี้

"เพราะฉันชอบเธอไง"

“นี่เป็นมากกว่า 1 ล้านและนายเพียงแค่ทิ้งเงินไว้กับฉัน ฉันไม่สนใจว่าฉันจะทำธุรกิจอะไรและไม่สนใจกำไรและขาดทุน”

“ฮ่าฮ่าฮ่าฉันแค่แคร์เธอ เมื่อเธอต้องการเริ่มต้นธุรกิจของเธอเองเราจะเริ่มต้นธุรกิจของเธอกัน”

ฉูหยวนกระชับกอดเธอ:“ขอบคุณ……ขอบคุณมาก นี่เป็นเรื่องน่าประหลาดใจจริงๆ ผม……”

ดงซูบินขัดจังหวะเธอ:“ตามจริงแล้วเธอเป็นคนที่ทำให้ฉันประหลาดใจมาก ฉันไม่เคยคาดหวังว่าจะได้นอนกับเธอ”

“นายกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร” ฉูหยวนกลอกตา “ฉันประทับใจมากและokpเพิ่งโพล่งคำหยาบคายออกมา นายต้องการให้ฉันตีนายหรอ?”

ดงซูบินอุทาน:“นอนกับเธอมันหยาบคายหรอ?”

"ใช่."

“ถ้าอย่างนั้นเรามาพูดถึงสิ่งที่ไม่หยาบคาย”

ดงซูบิน และ ฉูหยวนจับมือกันแล้วนั่งบนเตียง พวกเขาคุยกันอย่างมีความสุขและในขณะที่ถือหนังสือบัญชีธนาคารอยู่ พวกเขารอคอยอนาคตและรู้สึกเหมือนคู่แต่งงาน ในท้ายที่สุดฉูหยวนตัดสินใจที่จะมองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะตัดสินใจว่าจะทำธุรกิจอะไร เธอกำลังพิจารณาอุตสาหกรรมของธุรกิจของพวกเขาและดูว่าพวกเขาควรจะจัดตั้งธุรกิจในปักกิ่งหรือไม่ สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ตัดสินใจทั้งหมด เธอยังปฏิเสธที่จะเป็นเจ้าของหุ้นของ บริษัท นี้แม้จะชักชวนดงซูบิน  จนดงซูบินยอมแพ้ อย่างไรก็ตามทั้งคู่มีความสัมพันธ์กันแล้วและไม่สำคัญว่าใครจะเป็นเจ้าของหุ้นเพิ่มเติม พวกเขาเพียงต้องการทำงานหนักร่วมกันและทำให้ บริษัท นี้ประสบความสำเร็จ

หมายเหตุนักแปล: Ge Ge (哥哥) = พี่ชาย ในประเทศจีนผู้หญิงบางคนจะเรียกแทนคำ