บทที่ 21-22 : นี่เป็นครั้งที่สองที่นายฉกคนจากฉัน,ลู่ซานเป่ย.... ฉันรู้สึกแย่มาก
ดูเหมือนว่าเขาคิดถูก คนสติไม่ดีที่ไหน จะสามารถมีกำลังใจที่เข้มแข็งเช่นนี้ หลินว่านว่านต้องการเพียงออกจากที่นี่ตอนนี้ ขณะที่เธอเดินออกไปในสภาพตื่นตระหนก เธอกระแทกเข้ากับอ้อมกอดอันเย็นชา “ขอโท....” เธอต้องการที่จะกล่าวขอโทษและเงยหน้าขึ้นดู สิ่งเห็นคือใบหน้าที่ไร้ที่ติที่คุ้นเคย คิ้วของเขายกสูงขึ้นเล็ก...
