บทที่ 18 : ฉัน...อยากจูบเธอจริงๆ
การมองอย่างเย็นชาของเขา ทำให้หัวใจของหลินว่านว่านเต้นผิดจังหวะ คนบ้านี่! “เริ่มได้” หลินว่านว่านเดินไปยืนตรงจุดที่ไบเหยาแสดงก่อนหน้านี้ สูดหายใจเข้าลึกๆ อารมณ์ของเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงในพริบตา “ท่านแม่ทัพ....” เธอเงยหน้าขึ้นอย่างชดช้อยและส่งรอยยิ้มสวยงาม ดวงตาพร่ามัว เสียงของเธอที่เปล่งออกมาครวญ...
