GE456 กษัตริย์โอสถ [ฟรี]

หนิงฝานทักทายผู้เชี่ยวชาญในชั้น 5 เล็กน้อย ก่อนจะเดิมชมสิ่งที่อยู่ภายใน

เมื่อบุรุษผู้นั้นคารวะหนิงฝานเสร็จ มันก็แยกตัวไปทำหน้าที่ต่อ ด้วยสีหน้าเคร่งขรึมเช่นเดิม

แม้ว่าคนผู้นั้นจะเย่อหยิ่งต่อหน้าผู้อื่น แต่ก็ยอมก้มหัวให้หนิงฝาน

ในวันนั้น วันที่หนิงฝานปรากฏตัว เข้าปกป้องเผ่าปีศาจยักษ์ สังหารฉือคุณ ทำให้คนในเผ่าปีศาจยักษ์เทิดทูนหนิงฝานเป็นอย่างมาก

หนิงฝานเดินชมชั้น 5 ช้าๆพลางขบคิด เขานับถือเหล่าองครักษ์ องครักษ์เหล่านั้นดูทรงพลัง และน่าเกรงขาม

เหล่าบรรพบุรุษของเผ่าปีศาจยักษ์ที่ซ่อนตัวอยู่นั้น ฝึกวิชาที่เกี่ยวข้องกับเต๋าทั้ง 6 ซึ่งคล้ายกับเผ่าหกปีก ชี้ให้เห็นว่าเผ่าปีศาจยักษ์มีความเกี่ยวพันธ์กับเผ่าหกปีก

หลังจากเดินชมได้ไม่นาน หนิงฝานซื้อหาสมุนไพรไปไม่น้อย แต่น่าเสียดายที่เขายังไม่พบสมุนไพรอีก 1 ชนิดที่ขาดไป

แม้จะได้สมุนไพรหลายพันปีมา แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาพอใจนัก เขาต้องการสมุนไพรของโอสถผันปีศาจที่ขาดไป เพื่อจะได้เอาไปปรุงโอสถ หากโชคดีได้โอสถมาย่อมใช้ยกระดับร่างกายได้ไม่น้อย

แต่เขาก็ทำได้เพียงแค่ส่ายหน้า เพราะยังไม่มีโอกาสได้ครอบครองมัน

แต่ในขณะที่เขากำลังจะลงจากชั้น 5 จู่ๆดวงตาเขากลับเบิกกว้าง

เขาสัมผัสได้ว่าสายตาที่น่าสะพรึงกลัวคู่หนึ่งกำลังจับจ้อง จนทำให้เขาสั่นสะท้าน

เป็นสายตาที่อันตรายมาก! ใครกันที่เขากำลังมองเขาอยู่?

แววตาคู่นั้นดูราวกับแววตาของผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก แต่น่าสะพรึงกลัวกว่าหยุนจิงหง และฉู่ฉางเอ๋อร์มาก

หรือจะมีผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกกำลังจับตาเขาอยู่?

หนิงฝานหันหลังหลับไปมองร้านขายสมุนไพรแห่งหนึ่ง ร้านแห่งนั้นมีชายชราที่แต่งตัวราวกับขอทาน นั่งโบกพัดในมือยู่

เพียงแต่ชายชราคนนั้นกำลังหลับตา ไม่ได้สนใจหนิงฝาน

หนิงฝานขมวดคิ้วพลางแผ่สัมผัสเทพไปหาชายชราผู้นั้น เขาสัมผัสได้ว่าชายชราอยู่เพียงขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูง แต่กลับให้ความรู้สึกที่น่าประหลาด

ที่เอวห้อยป้ายนักปรุงโอสถผันแปรที่ 3 เป็นป้ายใหม่ที่ดูราวกับเพิ่งได้มา

ป้ายนักปรุงโอสถของวิหารพิรุณไม่ใช่สิ่งที่จะลอกเลียนได้ และไม่สามารถช่วงชิงได้ ดังนั้นชายชราผู้นั้นสมควรเป็นนักปรุงโอสถผันแปรที่ 3 จริงๆ

แต่เท่าที่หนิงฝานสัมผัสได้ ชายชราผู้นั้นไม่ธรรมดา เพราะเขาสัมผัสได้ถึงอันตรายร้ายแรงจากชายชราผู้นั้น ทั้งเพลิงที่อยู่ในตันเถียนของเขายังสั่นไหว

เพลิงที่อยู่ภายในร่างกายของชายชราผู้นั้นคืออะไร เหตุใดถึงทำให้เพลิงของเขาหวาดหวั่น

ในร่างของเขามีเพลิงชีพจรพิภพและปราณเยือกแข็งสวรรค์รวมกันอยู่ 16 ชนิด อานุภาพของมันจึงไม่ด้อยไปกว่าเพลิงระดับ 7

หากเพลิงของชายชราทำให้เพลิงของเขาหวาดกลัวได้ แสดงว่าอย่างน้อย เพลิงของชายชราก็ต้องสูงกว่าระดับ 7

เป็นไปไม่ได้ที่ขอบเขตดวงจิตแรกเริ่มขั้นสูงจะมีเพลิงที่ทรงพลังขนาดนั้น

ฉะนั้น หนิงฝานจึงเรื่องว่าชายชราคนนั้นคือผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก

หากเป็นคนทั่วไปพบผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก บางทีพวกมันอาจจะอยากเข้าไปพูดคุย

แต่หนิงฝานไม่สนใจและเร่งจากไปโดยไม่แสดงออกว่าตนเองรู้ว่าชายชราคนนั้นคือผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก

เขาไม่อยากจะเกี่ยวข้องกับชายชราผู้นั้น

เหตุใดชายชราผู้นั้นจึงจ้องมองเขา! เหตุใดชายชราผู้นั้นถึงได้สนใจเขา!

ในขณะที่หนิงฝานกำลังจะจากไป ชายชราที่หลับตาอยู่ก็ลืมตาขึ้น

“คาดไม่ถึงว่าเด็กนั่นจะรู้ว่าข้ามีเพลิงระดับเจ็ด และรู้ด้วยว่าข้าเป็นผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก… ที่เขาจากไปแบบนั้นก็เพราะไม่อยากเกี่ยวข้องกับข้า สมแล้วที่มีชื่อเสียงที่ไม่ธรรมดา และสมแล้วที่ครอบครองเพลิงปีศาจทมิฬ” ชายชราส่ายหน้าพลางยิ้มอย่างพึงพอใจ

เหตุที่ชายชราเดินทางมาถึงที่นี่ก็เพราะชายชราเก็บตัวนานเกินไป จึงอยากออกมาเปิดหูเปิดตาบ้าง

แต่ก็คาดไม่ถึงว่าการที่ได้เดินทางมาถึงที่นี่ จะทำให้ชายชราได้เติมเต็มคำสัญญาที่ได้ให้ไว้กับคนผู้หนึ่ง

“ช้าก่อนสหายน้อย” ชายชรากล่าวรั้งหนิงฝานไว้

เมื่อได้ยินคนเรียกหนิงฝานว่าสหายน้อย ทำให้ผู้คนจำนวนมากหันมอง

หนิงฝานเป็นผู้ใด? เหตุใดชายชราผู้นั้นถึงเรียกหนิงฝานว่าสหายน้อย?

แม้ร่างกายจะดูแก่ชรา แต่ระดับพลังอยู่เพียงขอบเขตดวงจิตแรกเริ่ม เป็นนักปรุงโอสถผันแปรที่ 3 เหตุใดกล้าเรียกหนิงฝานว่าสหายน้อย

หนิงฝานขมวดคิ้ว ราวกับว่าปัญหาได้เดินมาหาตนแล้ว

แม้จะไม่รู้ว่าเหตุใดชายชราถึงได้รั้งเขาไว้ แต่หากจะเดินจากไปโดยไม่สนใจ ก็ดูจะไม่เหมาะสม

ดังนั้น หนิงฝานจึงยิ้มและเดินไปหาชายชราโดยไม่สนใจผู้คน

เขาไม่ได้อยากจะหาเรื่องใส่ตัว แต่หากชายชราจะหาเรื่อง เขาก็ไม่ได้หวาดกลัวเช่นเดียวกัน

เขามีร่างต้านเพลิงเป็นสัญลักษณ์ของความปลอดภัย ชายชราไม่กล้าทำอะไรเขาแน่นอน

“ผู้อาวุโสมีสิ่งใดชี้แนะ” หนิงฝานหยุดยืนอยู่ด้านหน้าร้านของชายชรา พลางป้องมือกล่าว

หนิงฝานเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงในสายตาของหลายคน แต่เขากลับเรียกขานชายชราว่าเป็นผู้อาวุโส ผู้คนจึงสงสัยในตัวตนของชายชรา

แต่เมื่อผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นมองหน้าของชายชราชัดๆ จึงรู้ว่าเหตุใดหนิงฝานถึงเรียกขานชายชราเช่นนั้น

“นั่น...” นักปรุงโอคนหนึ่งกล่าวด้วยความตื่นเต้น

“สหายเต๋าระวังคำพูดด้วย! ท่านผู้นั้นไม่ชอบเปิดเผยตัวตน ท่านมาที่นี่เงียบๆเพราะไม่อยากให้ใครรู้ เรารีบไปเถอะ” นักปรุงโอสถอีกคนกล่าวเตือน

นักปรุงโอสถคนอื่นๆก็เช่นกัน พวกมันเร่งคารวะชายชราด้วยความนับถือ ก่อนจะเร่งจากไป

ส่วนผู้เชี่ยวชาญของทะเลส่วนในที่ไม่เคยเห็นชายชรามาก่อนนั้น รู้ว่าการที่หนิงฝานคารวะ แสดงว่าชายชราผู้นั้นไม่ธรรมดา ทั้งหมดจึงเร่งป้องมือแล้วจากไป

ไม่นาน ชั้น 5 ของศาลาก็เหลือเพียงหนิงฝานและชายชราเท่านั้น

“จิตใจของสหายน้อยนับว่าไม่ธรรมดา” ชายชรากล่าวชม

“ขอบคุณผู้อาวุโสลี่ที่ชม… มิทราบว่า ที่ท่านรั้งข้าไว้มีเรื่องอันใด” เมื่อเห็นว่าผู้คนจากไป หนิงฝานก็ยิ่งมั่นใจในตัวตนของชายชรา

ในโลกพิรุณใบนี้มีผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกอยู่เพียงไม่กี่คน และผู้ที่มุ่งไปทางเต๋าแห่งโอสถนั้น มีเพียงผู้เดียว

ฉะนั้นหากหนิงฝานเข้าใจไม่ผิด ชายชราเบื้องหน้าคือกษัตริย์โอสถ!

มีข่าวลือว่ากษัตริย์โอสถเก็บตัวอยู่นานเพื่อทะลวงนักปรุงโอสถผันแปรที่ 7 คาดไม่ถึงว่าหนิงฝานจะมีโอกาสได้พบชายชราด้วยตัวเอง

ที่สำคัญ ยังมีข่าวลือว่า ชายชราไม่ชอบเผยตัวอย่างที่สุด

แม้ชายชราจะอยู่ขอบเขตไร้แบ่งแยกที่ 3 แต่ชายชราไม่เคยเข้าร่วมการต่อสู้สักครั้ง จึงกล่าวได้ว่า ชายชราไม่เคยลงมือสังหารผู้บริสุทธิ์มาก่อน

ฉะนั้น เมื่อมั่นใจในตัวตนของชายชราแล้ว เขาจึงโล่งใจที่ชายชราจะไม่ทำร้ายเขา และการที่เขาเรียกชายชราว่าผู้อาวุโสลี่ ก็เพราะช่วยชายชราปกปิดตัวตน และนั่นทำให้ชายชราพอใจเป็นอย่างมาก

ชายชราพอใจที่หนิงฝานรู้ถึงตัวตนของชายชราภายในเวลาไม่กี่ลมหายใจ และเข้าใจเจตนาว่าตนเองอยากปกปิดตัวตนด้วย

นอกจากนี้ ชายชรายังพอใจในความสุขุมของหนิงฝาน ที่ใช่ว่าคนทั่วไปจะมี

แม้จะทราบถึงตัวตนก็ยังไม่ตกใจ แววตายังคงสงบนิ่งราวกับผืนน้ำที่ไม่สั่นไหว

หนิงฝานช่างเหมือนกับคนผู้นั้น และนั่นทำให้ชายชรายิ่งมั่นใจว่าเขาคือคนที่ชายชราตามหา

สมแล้วที่เป็นศิษย์ของคนผู้นั้น ไม่ทำให้ผู้เป็นอาจารย์ขายหน้าแม้แต่น้อย

“สหายน้อยไม่ต้องกังวล ที่ข้าเรียกเจ้ามาไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆ มีสหายเก่าของข้าคนหนึ่งเคยช่วยข้าไว้ ข้าก็เลยอยากจะตอบแทนเขาโดยการชี้แนะเจ้า… ข้าเองก็คาดไม่ถึงว่าจะได้พบเจ้าที่นี่ ไม่รู้ว่าเจ้าอยากจะลองฟังข้าชี้แนะหรือเปล่า?”

ชายชรายิ้มกว้าง แม้ว่าเนื้อตัวจะสกปรก แต่กลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากตัวของชายชรา สูงส่งราวกับเซียนคนนึง

ชายชราเป็นเหมือนดอกบัวที่ผลิบานงดงาม

หนิงฝานคาดไม่ถึงว่ากษัตริย์โอสถผู้ยิ่งใหญ่จะรั้งตัวเขาไว้เพื่อการนั้น!

หนิงฝานไม่เคยได้เรียนรู้เต๋าแห่งการปรุงโอสถจากผู้ใดมาก่อน แม้จะนับหานหยวนจี๋เป็นอาจารย์ แต่วิชาปรุงโอสถของชายชราไม่ได้สูงส่งขนาดนั้น จึงไม่มีผู้ใดชี้แนะเขา

ดังนั้นความรู้สึกของเขาจึงบอกว่าให้ยอมรับคำสั่งสอนของชายชรา เพราะเขาตระหนักดีว่า วิชาปรุงโอสถของเขายังไม่ควรค่าให้กล่าวถึง

ชายชราเป็นถึงนักปรุงโอสถอันดับหนึ่งของโลกพิรุณ เป็นผู้ที่ไม่มีผู้ใดในโลกทั้ง 9 กล้าแตะต้อง

นอกจากนี้ มีผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากที่ต้องการคำชี้แนะจากชายชรา แต่ชายชราก็ไม่ค่อยจะให้คำชี้แนะผู้ใด

การที่ชายชรายอมที่จะชี้แนะให้ ย่อมช่วยให้วิชาปรุงโอสถของหนิงฝานรุดหน้าอย่างก้าวกระโดด

แต่หนิงฝานก็มีคำถาม หากเขายังคงคาใจสงสัย เขาก็คงรับความหวังดีจากชายชราไม่ได้

“ข้าขอถามผู้อาวุโส… ผู้ใดที่ให้ท่านมาชี้แนะข้า?” หนิงฝานอยากรู้มากว่าใครที่หวังดีกับเขา ถึงขนาดที่ขอให้กษัตริย์โอสถมาชี้แนะให้

แม้หนิงฝานจะมีสตรีข้างกายมากมาย แต่เขาไม่มีครอบครัวเหมือนคนอื่น นั่นหมายความว่า ไม่มีผู้ใดที่มีความสามารถมากพอที่จะขอให้กษัตริย์โอสถมาชี้แนะให้เขาได้

“ข้าบอกไม่ได้… สถานะของคนผู้นั้นพิเศษ ถึงข้าจะเป็นคนของวิหารพิรุณ แต่ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขามากนัก เพราะไม่อย่างนั้น จะถือเป็นการยั่วยุแดนสวรรค์” ชายชรายิ้มพลางส่ายหน้า

“เช่นนั้นข้าขอเปลี่ยนคำถาม… เหตุใดท่านถึงคิดว่าข้าคือคนที่ท่านจะต้องตอบแทน?”

“เพลิงปีศาจทมิฬ… ข้าสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเขาในเพลิงปีศาจทมิฬของเจ้า” เมื่อได้ฟังเช่นนั้น หนิงฝานรู้สึกอบอุ่นหัวใจ เขาหลับตาพลางยิ้ม

เพลิงปีศาจทมิฬ...เช่นนั้นผู้ที่เป็นห่วงเขาก็คืออาจารย์ของเขาเอง

ชายชรารับหนิงฝานเป็นศิษย์ แม้จะสั่งสอนวิชาให้ไม่มาก แต่กลับเตรียมผู้ที่จะมาชี้แนะเขา

เพราะชายชราคิดว่า แทนที่จะสอนวิชาด้วยตัวเอง สู้ให้หนิงฝานได้ลองเรียนรู้กับพร้อมกับการเติบโตจะดีกว่า

เพราะชายชราเคยสอนสั่งวิชาให้หานเนี่ยเทียนด้วยตัวเอง แต่สุดท้ายก็ทำให้มันเสียคน ทรยศหักหลัง ซึ่งเป็นสิ่งที่ชายชราเสียใจที่สุดในชีวิต

ดังนั้นต่อให้ชายชราได้ใช้เวลาอยู่กับหนิงฝานไม่นาน แต่กลับได้สอนสั่งเส้นทางที่ถูกต้องให้

แต่สิ่งที่ชายชรายังคงเสียดาย คือชายชรายังมีอีกหลายสิ่งที่อยากสอนสั่ง แต่ตนเองกลับต้องไปโลกกระบี่เสียก่อน

ชายชรารู้ว่าทักษะปรุงโอสถของหนิงฝานไม่ธรรมดา จึงได้ยอมทุ่มสิ่งล้ำค่าเพื่อให้กษัตริย์โอสถได้มาชี้แนะด้วยตนเอง

“อาจารย์… ขอบคุณ...” หนิงฝานลืมตา ความรู้สึกอบอุ่นยังคงตรึงอยู่ในหัวใจ

เส้นทางของการฝึกตนนั้นโหดร้ายและโด่ดเดี่ยว แต่ถึงแม้จะต้องก้าวเดินในเส้นทางเช่นนั้น เขาก็จะไม่ละทิ้งความกตัญญูไป

“ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ขอให้ผู้อาวุโสเมตตาชี้แนะข้าด้วย”

“ฮ่าฮ่า ช่างเป็นเด็กที่กตัญญู” ชายชราพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เพราะชายชราสังเกตุเห็นจากแววตาอย่างชัดเจนว่า หนิงฝานสำนึกในบุญคุณของผู้เป็นอาจารย์

ความผูกพันธ์ระหว่างหนิงฝานและหานหยวนจี๋นั้น เปรียบเหมือนกับบิดาและบุตรชาย ซึ่งศิษย์และอาจารย์ที่จะมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นเช่นนี้ นับว่าหาได้ยากยิ่ง เพราะศิษย์และอาจารย์ส่วนใหญ่ว่ากันด้วยผลประโยชน์ และจบลงด้วยการเข่นฆ่าสังหาร

ดังนั้นต่อให้เป็นกษัตริย์โอสถ ก็อยากได้คนอย่างหนิงฝานเป็นศิษย์ แต่น่าเสียดายที่หนิงฝานมีอาจารย์ไปแล้ว

“ตาเฒ่าหานได้มอบเพลิงหยางพิสุทธิ์ให้ข้า 1 ใน 4 แลกกับการชี้แนะวิชาปรุงโอสถให้เจ้า ก่อนหน้านี้ข้าเดินทางไปหาเจ้าที่แคว้นเยว่ แต่ก็คาดไม่ถึงว่าจะได้มาพบเจ้าที่นี่ และก็คาดไม่ถึงอีกว่า ซัวหมิงผู้ยิ่งใหญ่ก็คือศิษย์ของตาเฒ่าหาน”

ชายชรากล่าวกับหนิงฝานด้วยสัมผัสเทพ แม้ว่าชายชราจะไม่ได้เป็นสหายกับหานหยวนจี๋ แต่ก็เป็นผู้ที่มีบุญคุณต่อกัน

เพลิงหยางพิสุทธิ์นั้นเป็นเพลิงเซียน แม้จะมอบให้เพียง 1 ใน 4 แต่มันก็ทรงพลังเทียบเท่าเพลิงระดับ 7 ขั้นกลาง

ดังนั้นจึงไม่แปลกที่เพลิงของหนิงฝานจะสั่นไหวเพราะเพลิงของชายชรา

“ใช้เพลิงพิสุทธิ์เพื่อแลกกับการได้ชี้แนะข้า!” แววตาหนิงฝานสั่นไหว เขาเสียใจเป็นอย่างมาก เพลิงนั้นสำคัญกับโลงศพของผู้เป็นที่รัก แม้เพลิงจะหายไปเพียง 1 ใน 4 ส่วน แต่ก็ทำให้อานุภาพของมันลดลงไปมาก

ชายชราเคยกล่าวว่า ชายชราหวังให้หนิงฝานช่วยเหลือภรรยาของตน เหมือนกับที่เขาทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยเหว่ยเหลียง

เขาตั้งมั่นในใจอย่างหนักแน่น ว่าจะสังหารหานเนี่ยเทียนเพื่อแก้แค้นให้ผู้เป็นอาจารย์ให้ได้

หลังจากนิ่งเงียบไปชั่วครู่ หนิงฝานก็คืนสู่ความสงบ พลางกล่าวถามชายชราด้วยความเคารพ

“ข้าขอถาม ผู้อาวุโสจะชี้แนะวิชาปรุงโอสถใดให้ข้า?”

“ฮ่าฮ่า อย่าเพิ่งรีบร้อนไป เจ้าก็เห็นหรือเปล่าว่าข้าขายสมุนไพร บางทีข้าอาจมีสมุนไพรหมื่นปีที่เจ้าต้องการอยู่”

หนิงฝานลองดูสมุนไพรของชายชรา แต่ไม่ว่าหาเท่าไหร่ก็ไม่พบสมุนไพรที่ต้องการ

“ข้าตามหา ‘รกหมื่นปี’ แต่ไม่ว่าจะหาเท่าไหร่ก็ไม่พบ”

“จริงเหรอ?” ชายชราขมวดคิ้ว ก่อนจะกระตุ้นจิตวิญญาณสมุนไพรม่วงของตน กวาดสัมผัสไปทั่วทั้งโต๊ะสมุนไพร

จิตวิญญาณสมุนไพรของชายชราใกล้เคียงกับจิตวิญญาณสมุนไพรระดับ 7 จนทำให้หนิงฝานยังตกตะลึง

ไม่นานนัก เห็ดดอกหนึ่งในวางอยู่บนโต๊ะ ได้เผยตัวตนที่แท้จริงออกมา ว่ามันคือรกหมื่นปี

หนิงฝานขมวดคิ้ว เขาคาดไม่ถึงว่าที่นี่จะมีสมุนไพรล้ำค่าอำพรางกายอยู่...