บทที่ 108 อารมณ์ร้อนแรง!
บทที่ 108 อารมณ์ร้อนแรง!
ผู้แปล
ในเช้าวันเสาร์ดงซูบินได้ไปรายงานตัวที่ โรงเรียนฝึกอบรมสาขาตะวันตก
หลักสูตรการฝึกอบรมจะเริ่มในวันถัดไปและหลังจากลงทะเบียนดงซูบินก็กลับบ้านก่อน 10.00 น.โมงเช้า
เมื่อดงซูบินกลับมาที่อพาทเม้นท์เขาได้พบกับเพื่อนบ้านในชุดเสื้อกันหนาว พวกเขาทักทายกันและจากนั้น ดงซูบินก็ขึ้นบันได แต่ก่อนที่เขาจะเข้าจะเดินขึ้นไปที่ฉันหนึ่งก็มีชายในวัย 30 ปีดินไปพร้อมกับช่อกุหลาบ เขาเห็นดงซูบินและถามว่า:“ขอโทษนะ ครับฉูหยวนอยู่ห้อง 302 หรือเปล่า”
ดงซูบินถึงกับขมวดคิ้วทันทีและถามว่า:“คุณเป็นใครกัน”
ชายคนนั้นตอบว่า“ผมเป็นเพื่อนกับเธอ เธอไม่ได้อยู่ที่บ้าน คุณรู้ไหมว่าเธออยู่ไหนตอนนี้?”
ดงซูบินส่ายหัว เขาจะไม่ยอมบอกคนๆนี้อย่างแน่นอนว่าฉูหยวนไปอยู่กับแม่ของเธอ“ผมไม่ทราบเหมือนกันครับ”
ชายคนนั้นทำท่าทางเข้าใจและเดินจากไป
เมื่อดงซูบินขึ้นมาถึงชั้น 3 และกำลังจะเปิดประตูเขาเห็นข้อความแปะติดอยู่ที่หน้าห้องของฉูหยวน มันเป็นใบแจ้งหนี้และดงซูบินจำได้ว่ามีใครบางคนมาหาเธอในวันนี้เพื่อตรวจสอบมาตรวัดค่าน้ำของพวกเขา เขาจำได้ว่าไม่มีการนัดอยู่ด้านนอกประตูของเธอเมื่อเช้านี้ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็กดออดของห้องฉูญหวน เขารอครู่หนึ่งและไม่มีใครมาเปิดประตู จากนั้นเขาก็เคาะประตูแล้วตะโกน:“ฉูหยวนนี้ฉันเอง!”
อีกไม่กี่วินาทีต่อมาประตูก็เปิดออกและ ฉูหยวนก็ปรากฏตัวขึ้นมา:“ซูบินหรอ? เข้ามา”
ดงซูบินจึงรีบถามว่า“ฉันคิดว่าเธอยังไม่กลับมาส่ะอีก”
ฉูหยวนหัวเราะออกมา “ฉันเพิ่งกลับบ้าน ฉันต้องนำเอกสารไปที่สำนักพิมพ์ เดียวฉันจะกลับไปหาแม่ของฉันตอนจันทร์หน้าตอนนี้เธอยังอาการไม่ดีเท่าไร” ตอนนี้ฉูหยวนอยู่ในชุดลำลอง ด้านบนของเธอเป็นเสื้อกันหนาวขนสัตว์สีขาวและเธอไม่ได้สวมกางเกง เธอสวมกระโปรงสีชมพูยาวคู่หนึ่งเหนือขาเซ็กซี่ของเธอและรองเท้าแตะผ้าขนสัตว์ นี่คือเสื้อผ้าที่เธอสวมเมื่อเธออยู่ทตอนอยู่ที่ห้อง ดงซูบินรู้สึกได้ว่าตัวของเขาเริ่มอุ่นๆ เมื่อเขามองดูขาที่โค้งขึ้นมาที่ต้นขาของเธอ
ฉูหยวนดเมื่อเห็นเช่นนั้นและเขาก็จ้องมองดงซูบินแล้วพูดว่า:“มีอะไรผิดปกติ?”
“เอ่อ……ไม่มีอะไร”
ดงซูบินละสายตาจากขาของเธอ และเข้าไปในบ้านของเธอ เขาถอดเสื้อโค้ทของเขา:“ โอ้ฉันพึงเจอผู้ชายคนหนึ่งที่ชั้นล่างและเขามาถามหาเธอ เธอไม่อยู่บ้านหรอ?
ฉูหยวนหยิบเสื้อโค้ตของดงซูบินมาแล้วแขวนไว้ด้านหลังประตู เธอยิ้ม:“ฉันรู้แล้ว เขากดออดนะ แต่ฉันไม่ได้เปิดประตู โอ้ฉันเคยเล่าให้นายฟังแล้วนิเกี่ยวกับน้องชายของรองหัวหน้าบรรณาธิการของฉัน รองหัวหน้าบรรณาธิการพยายามที่จะให้ฉันคบกับน้องชายของเขา แต่ฉันรู้สึกว่าเราไม่ค่อยเหมาะกันเท่าไร ฉันบอกเรื่องนี้กับพวกเขาแล้ว แต่……น้องชายของเขาก็ยังคงรอฉันทุกวันหลังเลิกงานอยู่ เขาไม่ยอมแพ้เลย ดูสิเขาตามฉันมาถึงบ้านเลย มันจะต้องเป็นรองหัวหน้ากงที่บอกที่อยู่ของฉันให้กับน้องชายของเขาแน่ๆเลย”
ดงซูบินเคยได้ยินเรื่องนี้จากฉูหยวนมาก่อน “ทำไมผู้ชายคนนั้นถึงน่ารำคาญขนาดนั้น เดียวฉันจะพูดกับชายคนนั้นถ้าเจอเขาในครั้งหน้า”
ฉูหยวนก็หันมาหาเขาและบีบจมูกเขาอย่างสนุกสนาน:“ฉันจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง นายได้กินข้าวมารึยัง?”ฉันยังไม่ได้กินอะไรมาเลย”
“งั้นนายไปหาอะไรเล่นรอก่อนไป เดียวฉันจะไปเตรียมข้าวมาให้”
ดงซูบินคิดถึงฉูหยวนมากๆ เพราะพวกเขาไม่ได้เจอกันหลายวัน เขาจึงไม่กล้าจับมือเธอเหมือนเมื่อก่อน เพราะเขากลัวว่าจะทำให้ความสัมพันธ์ของเขาทั้งสองดูอึดอัดมากจนเกินไปถ้าเขาทำอะไรรีบร้อนมากไป อีกทั้งในตอนนี้ในหัวของดงซูบินมีแต่เรื่องที่ไม่ค่อยจะดีเท่าไร
ดงซูบินมองไปที่ก้นของฉูหยวนขณะที่เธอเดินไปที่ห้องครัว จากนั้นเขาก็เข้าไปในห้องนอนของเธอและเข้าไปเปิดฮีดเตอร์ที่อยู่ในห้อง เขาสังเกตเห็นว่าคอมพิวเตอร์ของฉูหยวนนั้นกำลังเปิดอยู่และมีเพียงจอมอนิเตอร์เท่านั้นที่ปิด เขาขยับไปมาแล้วเปิดจอภาพ เดสก์ท็อปของฉูหยวนภายในหน้าเดสก์ท็อปที่แสดงขึ้นมานั้นมันสะอาดและเป็นระเบียบมาก นอกเหนือจาก
ไอคอนคอมพิวเตอร์ และ ไอคอนถังขยะ ก็ไม่มีไอคอนอื่นเลย
เขาควรทำอะไรตอนนี้ ดูหนังอย่างงั้นหรอ?
ที่มุมขวาบนมีไอคอนของเว็บบาวเซอร์ที่กำลังโหลดอยู่ ดูเหมือนว่าฉูหยวนกำลังดาวน์โหลดอะไรบางอย่างอยู่ ดงซูบินคลิกไปที่ไอคอนนั้นและต้องการดูว่ามีหนังหรือเพลงอะไรบ้าง แต่หลังจากดูรายการหนังที่ดาวน์โหลดมาเขาก็ตกตะลึง นอกเหนือจากภาพยนตร์และเพลงบางเพลงยังมีไฟล์บางส่วนที่ชื่อแบบเอเชีย, ต่างประเทศ, โรงแรม, หลังโรงเรียน, E-508, ฮันเตอร์ และอื่น ๆ ส่วนต่อท้ายที่อยู่หลังชื่อคือ VB
‘รูปแบบวิดีโอ VB คืออะไรกัน’
‘นี่อาจเป็น……วิดีโอสำหรับผู้ใหญ่ได้ไหม’
ครั้งสุดท้ายที่ดงเซวปิงเห็นฉูหยวนในห้องของเธอตอนที่เธออยู่คนเดียวขณะที่เธอช่วยตัวเอง เขาไม่ได้สังเกตสิ่งที่กำลังเล่นอยู่บนคอมพิวเตอร์ ตอนนี้เขาคิดย้อนกลับไปมันเป็นวิดีโอประเภทนี้ที่เขาได้เจอ ‘เอ่อ……ฉูหยวนก็ดูเหมือนกันหรอ……’แม้แต่ดงซูบินก็ไม่ค่อยได้ดูวิดีโอพวกนี้เช่นกัน แต่ฉูหยวนหญิงสาวที่อ่อนโยนและดูจริงจัง ดาวน์โหลดวิดีโอพวกนี้มาอย่างมากมายนี้เป็นเรื่องจริงหรอเนี่ย?
หัวใจของดงซูบินนั้นเต้นแรงมาก เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาอยากเห็นว่าฉูหยวนจะทำอะไรกับวิดีโอพวกนี้กัน
‘แตะแตะแตะ’……มันเป็นเสียงฝีเท้าที่ใกล้เข้ามา “ซูบินฉันจำได้ว่าฉันกำลังดาวน์โหลดบางอย่างบนคอมพิวเตอร์ของฉัน นายไปดูทีวีก่อนดีกว่า” ฉูยหยวนยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนของเธอแล้วเห็นว่าดงซูบิน เปิดเว็บบราวเซอร์ดาวห์โหลดของเธอ เธอตกตะลึงและมีท่าทางเขินอายขึ้นมาทันที เธอเดินไปอย่างรวดเร็ว:“อย่าอย่าแตะต้องมัน อย่าเปิดไฟล์พวกนี้นะ”
ฉูหยวนเอื้อมมือไปอย่างรวดเร็วและคว้าเมาส์เพื่อปิดหน้าต่างของบราวเซอร์นั้น “วิดีโอเหล่านั้นในรายการดาวน์โหลดส่วนใหญ่ไม่ใช่หนัง มัน ...... มันเป็นวิดีโอเกี่ยวกับงานวิจัยที่ฉันต้องใช้มันสำหรับการทำงาน หนังทั้งหมดอยู่ในไดรฟ์ E ถ้านายต้องการดู……เอ่อ ตอนนี้ในห้องครัวยุ่งมากเลย นายมาช่วยฉันเตรียมมื้อเที่ยงหน่อยสิ” ฉูหยวนปิดคอมพิวเตอร์ของเธอทันทีและดึงดงซูบินไปที่ห้องครัว
‘เธอนี้โกหกไม่เนียมเลย’ แม้หลังจากมื้อกลางวันฉูหยวนก็ยังทำตัวไม่ถูก
ตอนนี้ดงซูบินรู้สึกแปลกและพยายามเริ่มพูดกับเธอ “ฉูหยวนมีบางอย่างที่ฉันไม่ได้บอกเธอ พรุ่งนี้ฉันจะไปเข้าร่วมหลักสูตรฝึกอบรมที่โรงเรียนฝึกอบรมตะวันตก เป็นหลักสูตรการฝึกอบรม 2 สัปดาห์สำหรับเจ้าหน้าที่ระดับหัวหน้าส่วน ดงซูฐินกลัวว่าฉูหยวนจะไม่เข้าใจเกี่ยวกับการอบรมนี้” มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับคนที่ทำงานในสำนักความมั่นคงของรัฐที่จะได้ถูกส่งไปฝึกในหลักสูตรอบรมนี้ เพราะฉันมีโอกาสในการได้เลื่อนตำแหน่งเป็นรองหัวหน้าแผนกได้ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมนี่จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับฉัน”
ฉูหยวน เงยหน้าขึ้นและถามว่า:“นี่หมายว่านายจะได้เป็นถึงหัวหน้าสำหนักงานเลยยังงั้นหรอ?”
“ไม่… .. แต่มันจะดูดีในประวัติการทำงานของฉัน”
“นายเพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งและพวกเขาก็ส่งนายเข้าไปอบรมหลักสูตรนี้อย่างงั้นหรอ? ดูเหมือนว่าหัวหน้าของนายจะชอบนายมาก” ฉูหยวนเบิกตากว้างขึ้น เธอยิ้มและบีบแก้มของดงซูบิน “ทำไมนายไม่บอกฉันก่อนหน้านี้? เราควรออกไปข้างนอกและเลี้ยงฉลองกันน่าจะดีกว่า”
ดงซูบินผลักมือเธอออกไปและพูดว่า:“ฉันคว้าการอบรมนี้มาได้จากคนอื่นและด้วยเหตุนี้ฉันทำให้ผู้ว่าการทางการเมืองรู้สึกไม่ชอบฉันสักเท่าไร”
ฉูหยวนก็ตกใจกับสิ่งที่ดงซูบินพูดออกมา “เกิดอะไรขึ้น”
“อย่าพูดถึงมันเลย ฉันรู้สึกหงุดหงิดเมื่อคิดถึงเรื่องนั้น มาดูทีวีกันเถอะ”
ฉูหยวนไม่ได้ถามอะไรเขาเพิ่มเติมและหยิบรีโมทมาให้เขา “เปลี่ยนช่องเองนะ”
ดงซูบินกดช่องดูแบบสุ่มและมันก็แสดงช่องละครเกาหลี นักแสดงชายและนักแสดงหญิงกำลังมองหน้ากันอยู่ที่ทะเลพร้อมจับมือกัน
ในห้องนั่งเล่นทั้งคู่ดูทีวีอย่างเงียบ ๆ
ดงซูบินมองไปที่ฉูหยวนที่กำลังนั่งอยู่ข้างเขาบนโซฟา เขาเอื้อมมือไปแตะเบา ๆ และใช้ปลายนิ้วสัมผัส เมื่อเห็นว่าฉูหยวนไม่ปัดมือของเขา เขาก็ขยับมือเข้ามาใกล้และจับมือเธอ
ฉูหยวนอายแล้วตัวแข็งไปสองสามวินาทีก่อนที่เธอจะจับมือเธอแน่น
แม้ว่าพวกเขาจะจับมือกันหลายครั้งดงซูบินก็ยังรู้สึกตื่นเต้น “ฉันคิดถึงเธอ”
ฉูหยวน:“……”
ดงซูบินถามว่า:“เธอคิดถึงฉันหรือเปล่า”
ฉูหยวน:“……”
“ฉูหยวนมาอยู่ด้วยกันไหม”
ฉูหยวนถามออกมาว่า:“……. เสื้อผ้าและถุงเท้าที่สกปรกอยู่ที่ไหนเอาออกมาและฉันจะซักให้นายเอง”
‘พระเจ้า. นี่เป็นอารมณ์ที่โรแมนติกแต่เธอพูดถึงถุงเท้าที่สกปรก?’ ดงซูบินรู้ว่าเธอกำลังหลีกเลี่ยงหัวข้อนี้และดูอารมณ์เสีย เฮ้อ……ฉูหยวนไม่ชอบเขาจริง ๆ หรือแค่เอ็นดูเขา แล้วจะรู้ได้ไงว่าเธอจะไม่มีความสัมพันธ์กับคนอื่น ครั้งนี้ฉันต้องตัดสินใจเดินเกมให้หนักขึ้นและดุดันมากขึ้น ฉันจะจับมือเธอและสิ่งต่อไปที่ฉันจะทำคือจูบริมฝีปากของเธอ? ฮะ? นั่นไม่เร็วไปหน่อยเหรอ? ไม่เป็นไรหรอก. ฉันแตะขาเธอครั้งสุดท้ายโดยไม่ตั้งใจ มันอาจจะง่ายกว่าที่จะรู้สึกถึงขาของเธออีกครั้งเมื่อเทียบกับการจูบเธอที่ริมฝีปากของเธอ แต่ฉูหยวนจะให้ฉันจับเธออีกไหม? หรือเปล่า? ‘
ดงซูบินปล่อยมือของฉูหยวนและรวบรวมความกล้าของเขาและขยับมือเข้ามาใกล้ กางโปรงสีชมพูของเธอ ปลายนิ้วของเขาแตะไปที่ต้นขาของฉูหยวน
ฉูหยวนถึงกับตะลึงและตบมือของดงซูบิน:“นายกำลังทำอะไร?”
ดงซูบินไม่ได้ดึงมือของเขาและวางมือบนต้นขาของเธอ เขาบีบขาเธอสองครั้ง
“หยุดกวนฉันได้แล้ว ไม่งั้นฉันจะโกรธนายแล้วนะ” ฉูหยวนพูดด้วยความโกรธ “ฉันโกรธนายจริงๆแล้วนะ”
ดงซูบินมองเธอและรู้ว่าเธอแสร้งทำเป็นโกรธ เขาเริ่มรู้สึกท้อแท้และเริ่มขยับต้นขาสูงขึ้น เขาขยับมือของเขาขึ้นไปบนขาของเธอจนกระทั่งเขามาถึงก้นของเธอ
“คนบ้า!” ใบหน้าของฉูหยวนกลายเป็นสีแดงด้วยความเขินอาย เธอตีมือของดงซูบินสองสามครั้ง:“นายแกล้งฉันหรือยังไง”
ดงซูบินรู้สึกจั๊กจี้เมื่อเธอกดเขา เขาบีบด้านนอกของต้นขาของเธอเบา ๆ
“เจ้าบ้า! นายตายแน่!” ฉูหยวนจ้องไปที่เขาและคิดอยู่พักหนึ่ง เธอปิดขาของเธอและใช้มือซ้ายดึงเสื้อกันหนาวลง จากนั้นเธอจ้องไปที่ดงซูบินอีกครั้งแล้วค่อย ๆ เอามือซ้ายของเธอคลุม นิ้วทั้งห้าของเธอถูกซุกไว้ระหว่างขาของเธอ เธอขยับสายตาของเธอกลับไปที่ทีวีและไม่ได้พูดอะไรเลย ราวกับว่าเธอกำลังบอกดงซูบินนอกเหนือจากส่วนนี้เขาสามารถสัมผัสส่วนอื่นได้
ดงซูบินเหมือนเลือดกำเดาจะไหลออกมา เขามองไปที่ท่าทางที่ฉูหยวนแสดงออกมา
‘เธอยินดีให้ฉันแตะตัวเธอจริงๆเหรอ?’
ดงซูบินไม่เคยคาดหวังฉูหยวนจะให้เขาแตะขาของเธอ เขาตื่นเต้นมากและเริ่มสัมผัสไปทั่วขาของเธอ
‘มันนุ่มมาก.’
