ตอนที่ 83 ไดโนเสาร์ดุร้ายกับมนุษย์ที่ดุร้าย
ตอนที่ 83 ไดโนเสาร์ดุร้ายกับมนุษย์ที่ดุร้าย
“หยุดนะ！”
ใขณะที่เจ้าทีเร็กซ์กำลังเข้ามาใกล้ฮวางซางเรื่อยๆอยู่นั้น เสียงตะโกนด้วยความโกรธเคืองเสียงหนึ่งกลับดังขึ้นมา หลังจากนั้นถุงใส่น้ำและอาหารก็ร่วงหล่นลงมาจากฟ้า ก่อนตกลงมาตรงกลางระหว่างฮวางซางและเจ้าทีเร็กซ์ จนทำให้เจ้าทีเร็กซ์ตื่นตกใจทันใด！
“ในที่สุดเจ้าเด็กดื้อคนนี้ก็มาจนได้........”
เมื่อเห็นจูเก๋อโหย๋วหลงที่อยู่ไม่ไกล ฮวางซางก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกทันที
แต่ถึงแม้ว่าฮวางซางจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งออกแล้วก็ตาม แต่สีหน้าของจูเก๋อโหย๋วหลงกลับแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมขึ้นอย่างหาทีเปรียบไม่ได้
พลังเหนือมนุษย์ของเขานั้น ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงศักยภาพและอารมณ์ความรู้สึก ของสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์เหล่านั้น แต่ในตอนนี้เขาไม่เพียงแต่จะสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่ง ของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้เท่านั้น แต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงความโหดร้าย ความโลภ กลิ่นอายสังหารรวมถึง.....สติปัญญาด้วย！
ไม่ผิด เจ้าทีเร็กซ์คือไดโนเสาร์ที่ฉลาดที่สุดชนิดหนึ่ง แต่เจ้าทีเร็กซ์ที่ถือกำเนิดมาท่ามกลางหายนะวันสิ้นโลกตัวนี้ กลับยิ่งฉลาดเป็นกรดยิ่งกว่า ซึ่งสิ่งนี้เห็นได้จากสายตาแห่งความโลภ และประกายหยอกล้อ ที่วิวัฒนาการมาจากนิสัยของมนุษย์ก่อนหน้านั้นของมัน
แต่ถึงแม้ว่าพลังเหนือมนุษย์ของจูเก๋อโหย๋วหลง จะสามารถสร้างผลกระทบให้กับอารมณ์ความรู้สึก ของสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์มากก็ตาม แต่มันก็ยังมีขีดจำกัด เมื่อเผชิญหน้ากับพลังที่แข็งแกร่งมากกว่าเขาอย่างเจ้าตัวนี้ อีกทั้งยังเป็นสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ที่มีสติปัญญามากอีกด้วย เขาจึงไม่สามารถรับประกันได้ว่า จะสามารถสร้างผลกระทบ ให้กับเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้มากน้อยเพียงใด
แต่ในเมื่อเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาก็คงทำได้เพียงแค่ฝืนใจลองทำเท่านั้น！
“ผ่อนคลาย ผ่อนคลาย......”
หลังจากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ จูเก๋อโหย๋วหลง ก็เริ่มแผ่พลังเหนือมนุษย์ของตัวเอง ออกมาเงียบๆ จากนั้นก็เดินเข้าไปหาเจ้าทีเร็กซ์ตัวนั้นทีละก้าวๆ
“เราไม่เคยมีเจตนาร้ายต่อนาย หวังว่านายก็คงจะไม่อยากทำร้ายเรา........”
“ศัตรูของเราน่าจะเป็นซอมบี้ ที่เหม็นเน่าเหล่านั้น แต่ไม่ใช่แบบนี้.......”
“ฉันหวังว่าเราจะกลายเป็นเพื่อนกับนายได้ ไม่ใช่ศัตรู.........”
พลังเหนือมนุษย์ของจูเก๋อโหย๋วหลงนั้น พิเศษมาก ภายใต้การใช้พลังเหนือมนุษย์ของเขา ทุกคำพูดที่เขาพูดมาออกมา เจ้าทีเร็กซ์นั้นเข้าใจหมดสิ้น จนกระทั่งเหมือนกับการสะกดจิต อะไรแบบนั้น เพื่อทำให้เจ้าทีเร็กซ์เชื่อในคำพูดของเขา
ในขณะที่จูเก๋อโหย๋วหลง “พูดโน้มน้าว” อย่างต่อเนื่องอยู่นั้น แววตาอันดุร้ายของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนั้น ก็ค่อยๆจางหายไป พร้อมกับเอียงหัวเล็กน้อย มองดูจูเก๋อโหย๋วหลงด้วยความสนใจ คล้ายกับกำลังคิดหาทางสื่อสารกับเขา อย่างไรอย่างนั้น.......
“เฮ้อ......”
เมื่อเห็นว่าแววตาอันดุร้าย ของเจ้าทีเร็กซ์สงบลงแล้ว จูเก๋อโหย๋วหลงก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ หลังจากนั้นก็เดินเข้าไปหาเจ้าทีเร็กซ์นั้น อย่างต่อเนื่อง
แต่เมื่อเดินไปได้แค่เพียง 2 ก้าว จูเก๋อโหย๋วหลงกลับหยุดลง อย่างฉับพลัน พร้อมกับจ้องเขม็งไปทางเจ้าทีเร็กซ์ ด้วยสายตาเคร่งขรึม แล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า
“นายคิดจะโกหกให้ฉันเข้าไป แล้วก็ฆ่าฉันใช่ไหม?”
พลังเหนือมนุษย์ของเขา ทำให้เขาสัมผัสรับรู้ได้ ถึงอารมณ์ความรู้สึก ของสิ่งมีชีวิตกลายพันธ์เหล่านั้นโดยตรง และเพราะเป็นเช่นนี้ เขาจึงสัมผัสรับรู้ได้อย่างชัดเจนว่า ถึงแม้ว่าสายตาอันดุร้ายของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ จะสลายหายไปแล้วก็ตาม แต่จิตใจที่โหดร้าย และความกระหายในการฆ่าในใจของมัน กลับยังเพิ่มขึ้นไม่มีทีท่าว่าจะลดลงแต่อย่างใด！
เห็นได้ชัดว่า สายตาอันดุร้ายที่มลายหายไป ของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ เป็นเพียงการอำพรางอย่างหนึ่งเท่านั้น เจ้านี่เพียงแค่กดความดุร้ายและโหดร้าย เพื่อหลอกให้เขาเข้าไป จากนั้นก็จัดการกับเขา！
ฮือ！
เมื่อเห็นว่าจูเก๋อโหย๋วหลงจับการอำพรางของตัวเองได้ สายตาอันดุร้ายของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ ก็ได้กลับมาอีกครั้ง จากนั้นก็ส่งเสียงคำรามออกมา แล้วกระโดดพุ่งพรวดไปด้านหน้า ก่อนพุ่งตรงไปหาจูเก๋อโหย๋วหลงทันที！
สำหรับเขาแล้ว ในอาหารรสเลิศทั้งสามอย่าง ก็คงจะมีจูเก๋อโหย๋วหลงเท่านั้น ที่ยังมีความสามารถต้านทานมันได้ เพียงแค่ต้องจัดการจูเก๋อโหย๋วหลงก่อน หลังจากนั้น มันก็จะสามารถกินอาหารเหล่านี้ ได้อย่างอิ่มหนำสำราญแล้ว
“แม่งเอ๊ย！”
เมื่อเผชิญหน้ากับเจ้าทีเร็กซ์ ที่พุ่งเข้ามาด้วยความเร็ว สีหน้าของจูเก๋อโหย๋วหลงก็เปลี่ยนไปในทันที หลังจากนั้นในชั่วพริบตาเดียว ที่เจ้าทีเร็กซ์พุ่งเข้ามาหาตัวเองนั้น เขาก็ได้กลิ้งหลบฟันอันแหลมคมที่พุ่งเข้ามาของเจ้าทีเร็กซ์ได้
และในเวลาเดียวกัน ก็ชักมีดโค้งเนปาลที่อยู่บนเอวออกมา จากนั้นก็ฟันไปบนตัวของเจ้าทีเร็กซ์นั้นอย่างโหดเหี้ยมทันที
ฉึก！
แต่สิ่งที่ทำให้น่าหวาดกลัวยิ่งกว่าก็คือ ภายใต้การฟันด้วยพลังทั้งหมดของจูเก๋อโหย๋วหลงนั้น มีดโค้งอันแหลมคมด้ามนี้ก็ทิ้งไว้แค่เพียงรอยแผลบางๆ บนตัวของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้เท่านั้น ซึ่งไม่ได้สร้างอาการบาดเจ็บ ให้กับเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้มากมายแต่อย่างใด！
เมื่อเห็นภาพนี้ จูเก๋อโหย๋วหลงและฮวางซาง ก็ตื่นตกใจขึ้นมาทันใด
เพราะรู้ว่าจูเก๋อโหย๋วหลง ก็เป็นผู้มีพลังเหนือมนุษย์คนหนึ่ง ถึงแม้ว่าพละกำลังจะไม่เท่ากับฮวางซางและตั้วลั่วก็ตาม แต่มันก็มากกว่าคนทั่วไปถึงสามเท่า มีดด้ามนี้ ถึงแม้ว่าจะฟันเหล็กด้วยกัน ก็สามารถฟันเหล็กจนขาดสะบั้นได้ แต่มันกลับทิ้งไว้แค่เพียงรอยบาดแผลเล็กๆเท่านั้น ......การป้องกันของเจ้านี้แข็งแกร่งแค่ไหนกัน！
ผลัวะ！
แต่ในขณะที่จูเก๋อโหย๋วหลง กำลังหวาดกลัวกับการป้องกันของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้นั้น หางของเจ้าทีเร็กซ์ก็ฟาดเข้ามาทันใด！
ถึงแม้ว่าปฏิกิริยาตอบสนอง ของจูเก๋อโหย๋วหลงจะไม่ได้ชักช้ามาก และได้ยกมีดโค้งด้ามนั้นขึ้นมาปกป้องตัวเองแล้วก็ตาม วินาทีต่อจากนั้น เขาก็ถูกหางของเจ้าทีเร็กซ์ ฟาดใส่จนลอยออกไป และเกิดเสียงอันน่าตกใจขึ้น จากนั้นเขาก็ล้มลงไปกองกับพื้นอย่างแรง ซึ่งห่างจากฮวางซางไม่ไกลมากนัก ส่วนมีดโค้งนั้นก็หลุดมือลอยละลิ่วออกไปไกล
เมื่อเป็นเช่นนี้ จูเก๋อโหย๋วหลงที่ไร้อาวุธ ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าทีเร็กซ์อีกต่อไป！
“รับ！”
แต่ในตอนนั้นเอง ฮวางซางก็โยนกริชมาให้กับจูเก๋อโหย๋วหลงทันใด หลังจากนั้นก็กัดฟันกรอดแล้วพูดขึ้นว่า
“กริชนี้เคลือบยาพิษอัมพาตไว้อยู่ น่าจะช่วยให้นายต่อกรกับเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ได้ รอให้ฉันดึงดูดความสนใจของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ก่อน นายก็ค่อยคิดหาทางปีนขึ้นไปบนตัวของมัน แล้วโจมตีที่จุดอับของมัน เพียงแค่นายไม่ถูกมันโยนออกมา มันก็จะไม่สามารถทำร้ายนายได้...........”
“แต่ว่าพี่.........”
ในขณะที่มองไปยังท่าทางที่อ่อนแอของฮวางซาง จูเก๋อโหย๋วหลงก็ตึงเครียดขึ้นมาทันใด
ถ้าหากฮวางซางมีร่างกายที่แข็งแรงสมบูรณ์ละก็ การต่อกรกับเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ ย่อมไม่เป็นปัญหาอย่างแน่นอน แต่ในเวลานี้ ฮวางซางที่แทบจะยืนไม่คงที่แบบนี้ การดึงดูดความสนใจเจ้าทีเร็กซ์ในสถานการณ์เช่นนี้ เท่ากับเอาชีวิตของตัวเองไปเสี่ยงชัดๆ！
“ไม่มีอะไรที่ไม่ได้แล้ว เจ้านั่นมาแล้ว！”
ฮวางซางตัดบทสนทนาของจูเก๋อโหย๋วหลงทันที หลังจากนั้นก็พยุงร่างกายให้ยืนขึ้น แล้วส่งเสียงตะโกนไปทางเจ้าทีเร็กซ์ตัวนั้น
“เฮ้ เจ้าสัตว์ประหลาดน่าเกลียด มากินฉันเซ่ มาเซ่！”
และในเวลาเดียวกัน เมื่อเห็นฮวางซางเริ่มดึงดูดความสนใจของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ จูเก๋อโหย๋วหลงก็กัดฟันกรอด จากนั้นก็จับกริชด้ามนั้นไว้แน่น แล้วเคลื่อนไหวไปด้านข้างอย่างเงียบๆ เพื่อหาโอกาส！
ฮือ！
ดูเหมือนว่าเจ้าทีเร็กซ์จะเข้าใจคำพูดของฮวางซาง วินาทีต่อจากนั้น สายตาสังหารในดวงตาของมัน ก็แปรเปลี่ยนเป็นดุร้ายมากยิ่งขึ้น จากนั้นมันก็เปลี่ยนทิศทาง แล้วพุ่งเข้าไปหาฮวางซางทันที！
เมื่อเห็นภาพนั้น จูเก๋อโหย๋วหลงก็เกิดความตึงเครียดขึ้นมา สีหน้าของเขาแปรเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม จริงจังมากขึ้น
แต่ในขณะที่เจ้าทีเร็กซ์พุ่งเข้าไปด้านหน้าของฮวางซาง ส่วนจูเก๋อโหย๋วหลง ก็เตรียมพร้อมพุ่งเข้าไปอยู่นั้น เจ้าทีเร็กซ์ตัวนั้นกลับหยุดลง หลังจากนั้นก็เหวี่ยงหางออกไป ฟาดใส่จูเก๋อโหย่วหลงอย่างรวดเร็วทันที！
“อะไรกัน?”
จูเก๋อโหย๋วหลงคิดไม่ถึงว่า จะเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น บวกกับเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ ก็อยู่ใกล้กับจูเก๋อโหย๋วหลงมากด้วย ดังนั้นภายใต้สถานการณ์ที่ฉุกละหุกเช่นนี้ เขาจึงทำได้เพียงแต่ใช้สองมือปกป้องการโจมตีนี้เท่านั้น
ผลัวะ！
หลังจากที่เกิดเสียงอันน่าหดหู่ใจแล้ว เนื้อหนังทั้งบนแขนทั้งสองข้างของจูเก๋อโหย๋วหลง ก็ถูกหางของเจ้าทีเร็กซ์ฟาดใส่จนเนื้อหนังฉีกขาด เลือดพุ่งสาดกระเด็นออกมา ส่วนตัวของเขาก็ถูกฟาดจนลอยละลิ่วออกไปไกล
และในเวลาเดียวกัน เจ้าทีเร็กซ์ตัวนั้นก็หมุนตัวเปลี่ยนทิศทาง แล้วพุ่งตรงไปทางจูเก๋อโหย๋วหลง โดยไม่สนใจฮวางซางทันทีทันใด！
สติปัญญาที่ไม่ด้อยกว่ามนุษย์ของมัน จะยอมถูกกระตุ้นด้วยวิธีการง่ายๆของฮวางซาง ให้เปลี่ยนเป้าหมายได้ยังไงกัน?
ตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงตอนนี้ เป้าหมายของมันก็คือจูเก๋อโหย๋วหลง คนเดียวเท่านั้น ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเพียงแค่หลอกล่อก็เท่านั้น！
สติปัญญาที่ฉลาดเฉลียวของเจ้านี้ มันเป็นเรื่องที่ยากเกินกว่าจะเชื่อได้！
แต่ทว่า สัตว์ต่อให้ฉลาดมากแค่ไหนยังไงก็ยังเป็นเพียงแค่สัตว์เท่านั้น！
“ตามนั้น！”
เมื่อเห็นว่าเจ้าทีเร็กซ์ เปลี่ยนทิศทางไล่ตามไปสังหารจูเก๋อโหย๋วหลง อย่างผู้ชนะอยู่นั้น ดวงตาของฮวางซางก็เปล่งประกายความเด็ดเดี่ยวขึ้นมาทันใด จากนั้นก็กัดปลายลิ้นอย่างรุนแรง จนเลือดสดๆพุ่งออกมา ใบหน้าของเขาจึงได้ปรากฏสีเลือดฝาดประหลาดออกมาทันใด
วินาทีต่อจากนั้น ฮวางซางที่ดูเหมือนจะไร้เรี่ยวแรง ในการต่อสู้แล้ว ก็ได้กระโดดไปข้างหน้า ร่างทั้งร่างของฮวางซางในตอนนี้ เหมือนกับเสือชีตาร์อย่างไรอย่างนั้น จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปบนแผ่นหลัง ที่ไร้การป้องกันของเจ้าทีเร็กซ์ แล้วชักกริชเคลือบพิษอีกด้ามที่อยู่บนเอวขึ้นมา จากนั้นก็แทงไปบนต้นคอด้านหลังของเจ้าทีเร็กซ์อย่างโหดเหี้ยม！
กร๊อบ！
ภายใต้การใช้พลังอันแข็งแกร่งของฮวางซาง กริชด้ามนั้นก็ถูกแทงลงไปบนผิวหนัง ที่ทั้งแข็งแกร่งทั้งหนาของมัน จนเข้าไปถึงชั้นเลือดเนื้อของมัน แต่ในเวลาเดียวกันกริชด้ามนั้นก็หักลงมา เนื่องจากไม่สามารถแบกรับพลังมหาศาลนี้ได้ ใบมีดส่วนหนึ่งก็ยังคงค้างอยู่ภายในตัวของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้
หลังจากที่จัดการเรื่องทั้งหมดนี้แล้ว สีหน้าที่มีเลือดฝาดบนใบหน้าของฮวางซาง ก็คลายลงราวกับกระแสน้ำ จากนั้นสีหน้าซีดเผือดราวกับคนป่วยก็เข้ามาแทนที่ ร่างทั้งร่างของเขาก็ไม่อาจประคองไว้ได้อีกต่อไป ภายใต้การดิ้นรนและการกระโดดไปมาของเจ้าทีเร็กซ์ ทำให้เขาถูกเหวี่ยงออกไปทันใด สุดท้ายก็ล้มลงไปกองกับพื้นในระยะที่ไม่ไกลนัก
ครั้งนี้เขายืนขึ้นมาไม่ไหวแล้วจริงๆ
จริงๆแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเขาใช่วิชาลับอย่างหนึ่งของ 《บันทึกความเป็นความตายหยินหยาง》โดยการเสียสละเลือดสดมาเปลี่ยนเป็นพลังแล้วละก็ เขาก็คงจะไม่สามารถจัดการเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ได้สำเร็จหรอก
เมื่อเป็นเช่นนี้ ร่างกายของเขาจึงเกินขีดจำกัดมากเกินไป ถึงแม้ว่าเขาจะมีความสามารถฟื้นคืนก็ตาม แต่อย่างน้อยก็จะต้องะพักฟื้นสักหลายชั่วโมง หรือไม่ก็หนึ่งวันเต็มๆเลยทีเดียว ถึงจะมีพลังฟื้นคืนกลับมาได้อย่างสมบูรณ์เหมือนเดิม
แต่ทั้งหมดนี้ก็ยังคือว่าคุ้มค่า เพระเมื่อสักครู่ เขาไม่เพียงแต่จะใช้กริชด้ามนี้ จัดการจุดอ่อนของเจ้าทีเร็กซ์เท่านั้น อีกทั้งพิษอัมพาตที่อยู่บนกริชด้ามนี้ ก็เริ่มออกฤทธิ์อีกด้วย ทำให้การเคลื่อนไหวของจ้าทีเร็กซ์ เริ่มช้าลงอย่างเห็นได้ชัด！
เมื่อเห็นภาพนี้ ถึงแม้ว่าว่าฮวางซาง จะอ่อนแอมากแค่ไหนก็ตาม แต่ก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้
เขาไม่เคยคิดว่า จะสามารถดึงดูดความสนใจของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ได้ ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ถึงอย่างไร ก็เคยเห็นจูเก๋อโหย๋วหลงถูกเจ้านี้หลอกล่อก่อนหน้านั้นมาแล้ว ยังไงมันก็ต้องไม่หลงกล ด้วยวิธีการง่ายๆแบบนี้ของเขา อย่างแน่นอน
สาเหตุที่ฮวางซางทำเช่นนี้ ก็เพียงเพื่อให้เจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ ตกหลุมพรางก็เท่านั้น แล้วกลับไปโจมตีจูเก๋อโหย๋วหลงต่อ เพื่อสร้างโอกาสให้กับตัวเองเท่านั้น
แต่จะว่าไปแล้ว ถึงแม้ว่าเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ จะตกหลุมพรางก็ตาม การพึ่งวิชาลับที่เกินขีดจำกัดแบบนี้ ก็ทำให้เขาสามารถหลบหลีกการโจมตี ที่เกือบจะคร่าชีวิต ของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ไปได้ แล้วก็สร้างโอกาสให้กับจูเก๋อโหย๋วหลง แอบโจมตีมันได้เช่นเดียวกัน
ดังนั้นไม่ว่าเจ้าทีเร็กซ์จะโจมีตีเขาหรือโจมตีจูเก๋อโหย๋วหลงก็ตาม ครั้งนี้มันก็ไม่สามารถหลบหลีกได้พ้นอีกแล้ว！
ฮือ！
แต่ทว่าในขณะที่ฮวางซางกำลังยิ้ม เนื่องจากทำให้เจ้านี้ตกหลุมพรางของตัวเองได้อยู่นั้น ดูเหมือนเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้ ก็ได้บันดาลโทสะออกมา เนื่องจากถูกฮวางซางโจมตีใส่ จากนั้นมันก็ได้ส่งเสียงคำรามออกมาทันใด แล้วหมุนตัวพุ่งเข้าไปหาฮวางซางในทันที
เมื่อเปรียบเทียบกับแรงกระตุ้นง่ายๆก่อนหน้านั้น ฮวางซางนั้นสามารถดึงดูดความโกรธแค้น ของเจ้าทีเร็กซ์ตัวนี้สำเร็จแล้ว
แต่ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือ ตอนนี้เขาไม่มีแม้แต่ แรงหลบหลีกการโจมตี ที่สามารถคร่าชีวิตของเจ้าทีเร็กซ์ ได้อีกแล้ว！
