ตอนที่ 81 ปลดล็อกขั้นสอง และหน้ากาก
ตอนที่ 81 ปลดล็อกขั้นสอง และหน้ากาก
ฉึกฉึกฉึก！
หลังจากที่ทำการปลดล๊อกขั้นที่สองแล้ว ไม่เพียงแต่จะระเบิดคลื่นความบ้าคลั่ง ออกมาจากร่างกายของตั้วลั่วแล้วเท่านั้น อีกทั้งกำลังของร่างกายและกล้ามเนื้อก็ยังขยายเพิ่มขึ้นอีกด้วย แม้กระทั้งดวงตาทั้งสองข้างของเขาก็เริ่มปรากฏเส้นเลือดสีแดงฉานขึ้นมา ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่ภายในร่างกายที่เหมือนกับน้ำร้อนที่เดือดพล่าน ส่งผลให้ภายนอกร่างกายเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีแดง ไอร้อนได้กระจายตัวออกมาจากร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง ทำให้เขาแลดูเหมือนกับปีศาจร้ายที่เพิ่งผุดขึ้นมาจากลาวาจากนรกอย่างไรอย่างนั้น！
“เจ้าหมอนี่......”
ในขณะที่มองไปทางสิ่งที่ดูเหมือนกับปีศาจร้าย ที่ไม่มีเค้าโครงของตั้วลั่วคนเดิมหลงเหลืออยู่เลยนั้น ม่านตาของฮวางซางก็หดลงอย่างรวดเร็ว
ในตอนนี้ เขาสัมผัสได้ถึงแรงบีบรัดอันรุนแรงอย่างถึงขีดสุด ที่ออกมาจากตัวของตั้วลั่ว ซึ่งความรู้สึกบีบรัดนี้ก็ยังเหนือกว่าเจ้าไทแรนท์ที่เขาฆ่าตัวนั้นอีกด้วย！
ไม่ต้องสงสัยเลย พลังความแข็งแกร่งของตั้วลั่ว ภายใต้สภาวะเช่นนี้ได้น่ากลัวเกินขีดจำกัดไปแล้ว！
“เข้ามา！”
ถึงแม้ว่าการปลดล๊อกขั้นสองจะทำให้ตั้วลั่ว ได้มาซึ่งพลังที่แข็งแกร่งมากก็ตาม แต่กลับดูเหมือนจะมีผลข้างเคียงอันร้ายแรงบางอย่างเกิดขึ้นมาด้วยเช่นกัน ในตอนนี้ดวงตาที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงฉานทั้งสองข้างของตั้วลั่ว ก็ได้ฉายแววความบ้าคลั่งและความโหดร้ายเกินขีดจำกัด ราวกับจะฉีกขาดออกมาต่อหน้าต่อหน้าอย่างไรอย่างนั้น
วินาทีต่อจากนั้น ตั้วลั่วก็ส่งเสียงคำรามออกมา ก่อนกระทืบขาขวาไปบนพื้นดิน แล้วกระโดดพุ่งพรวดไปทางฮวางซางอย่างรวดเร็ว！
บึม！
พละกำลังในตอนนนี้ของตั้วลั่วนั้นน่ากลัวเป็นอย่างมาก เพียงแค่เขากระแทกขาไปบนพื้น พื้นเซรามิคใต้รองเท้าทหารของเขาก็ระเบิดออกในพริบตาเดียว กลายเป็นเศษชิ้นเล็กชิ้นน้อยนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายไปทั่วทิศทาง ละอองฝุ่นจำนวนมากก็ฟุ้งไปทั่วสารทิศเช่นเดียวกัน
ภายใต้ฝุ่นละอองจำนวนมากนี้ ตั้วลั่วที่ดูเหมือนสัตว์ป่าดุร้ายในสมัยบรรพกาล ได้พุ่งเข้ามาตรงหน้าของฮวางซางในชั่วพริบตาเดียว พร้อมกับกวัดแกว่งหมัดสีแดงฉานขนาดใหญ่ทุบลงไปที่ตัวของฮวางซางอย่างรวดเร็วและรุนแรงทันที！
“เร็วมาก！”
ในขณะที่มองไปทางตั้วลั่วที่กระโดดเข้ามาในระยะทางกว่า10เมตร พร้อมกับยกหมัดขึ้นมาทุบนั้น สีหน้าของฮวางซางก็แปรเปลี่ยนไปในทันที หลังจากนั้นก็กวัดแกว่งหมัดขึ้นมาแล้วพุ่งไปข้างหน้าเช่นเดียวกัน
ผลัวะ！
แต่ทว่า สิ่งที่ฮวางซางคาดคิดไว้ไม่ถึงก็คือ หลังจากที่ตั้วลั่วได้ทำการปลดล็อกขั้นสองแล้ว พละกำลังของเขาก็เพิ่มมากขึ้นอย่างมหาศาลจนเกินจะคาดเดาได้ ในพริบตาเดียวที่หมัดของทั้งสองคนปะทะกัน พละกำลังมหาศาลที่ไม่มีสิ่งใดเทียบได้แผ่ขยายตัวจนทำให้เขาเสียสมดุลแทบจะในพริบตาเดียว ราวกับถูกท่อนซุงกระทุ้งใส่จนลอยออกไป จากนั้นก็ไปกระแทกเข้ากับคานและเสาที่อยู่ห่างออกไป4-5เมตรอย่างรุนแรงทันที
บึม！
พริบตาเดียว เสียงระเบิดอันรุนแรงก็ดังขึ้น คานและเสาที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางกว่าครึ่งเมตร ก็ถูกฮวางซางกระแทกจนหักถล่มลงมา ก่อนที่ฮวางซางจะล้มลงไปกองกับพื้นอย่างรุนแรง
“บัดซบ！”
ถึงแม้ว่าจะมีพลังเกราะกาสาวพัสตร์สีดำขาวปกป้องตัวเองไว้อยู่ จนไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆก็ตาม แต่พลังเหนือธรรมชาติของเขากลับลดน้อยลงไปราว ๆ 1 ใน 10 ส่วนในพริบตาเดียว และก็พูดได้ว่าหากเขายังใช้หมัดชกไปทางตั้วลั่วอีก 10 หมัด พลังเหนือธรรมชาติของเขาก็จะถูกใช้จนหมด ถึงตอนนั้นเขาก็คงจะแพ้อย่างแน่นอน！
เมื่อคิดได้ถึงตรงนี้ ฮวางซางก็อดสบถด่าทอออกมาไม่ได้ หลังจากนั้นก็หยิบซากหินของคานและเสาที่หนักเกือบร้อยกิโลกรัมบนพื้นขึ้นมา แล้วขว้างออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนพุ่งตรงไปกระแทกใส่ตัวของตั้วลั่วที่พุ่งเข้ามาหาเขาอีกครั้งโดยตรง
“อ่า！”
แต่ทว่าเมื่อเผชิญหน้ากับหินขนาดใหญ่อันน่ากลัวที่ถูกฮวางซางใช้พลังทั้งหมดขว้างออกมา ตั้วลั่วกับไม่หลบหลีกแต่อย่างใด เขาตะโกนออกมา แล้วเหวี่ยงหมัดทุบไปบนก้อนหินขนาดใหญ่ก้อนนั้นทันที
บึม！
วินาทีต่อจากนั้น ก้อนหินขนาดใหญ่ก้อนนั้น ก็ถูกหมัดของตั้วลั่วทุบจนแตกกระจาย กลายเป็นเศษหินนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายไปทั่วทั้งสี่ทิศ
จากนั้นตั้วลั่วก็ได้พุ่งเข้ามาด้านหน้าอีกครั้ง ท่ามกลางเศษหินที่กระจัดจายออกไปทั้งสี่ทิศนี้ แล้วเหวี่ยงหมัดกระแทกไปบนร่างของฮวางซางอย่างรวดเร็ว！
“หึ คิดว่าฉันกลัวนายเหรอ?”
เมื่อเผชิญหน้ากับตั้วลั่วที่ใกล้เข้ามา ในใจของฮวางซางก็ปรากฏเปลวไฟแห่งการต่อสู้ขึ้นมา จากนั้นก็ฉายแววตาเย็นชา แล้วเหวี่ยงหมัดไปทางตั้วลั่วอีกครั้ง
ในขณะที่เหวี่ยงหมัดออกไปนั้น พลังเหนือธรรมชาติภายในร่างกายของฮวางซาง ก็เริ่มค่อยๆทะลักออกมาจากหมัดขวาของเขา ซึ่งเป็นเวลาเดียวกันกับที่ลำแสงสีดำขาวบนหมัดขวาของเขา ก็ส่องแสงจรัสเจิดจ้าออกมาด้วยเช่นเดียวกัน
หลังจากนั้น หมัดของทั้งสองคนก็กระแทกเข้าหากันอย่างโหดเหี้ยม จนเกิดเสียงกึกก้องขึ้น！
แต่ครั้งนี้แตกต่างจากครั้งแรกตรงที่ว่า ครั้งนี้ฮวางซางไม่ได้ถูกตั้วลั่วโจมตีจนถอยร่นไปแต่อย่างใด อีกทั้งยังคงยืนอยู่ที่เดิมอย่างหนักแน่น พื้นดินใต้เท้าของเขาก็ได้ระเบิดออกมาเนื่องจากทนแบกรับพลังการโจมตีอันมหาศาลนี้ไว้ไม่อยู่ จนกลายเป็นเศษชิ้นเล็กชิ้นน้อยกระจัดกระจายทั่วทิศทาง
พลังที่เพิ่มขึ้นนี้คือหนึ่งในวิธีการขั้นพื้นฐาน ของพลังเหนือธรรมชาติในบันทึกความเป็นความตายหยินหยาง ภายใต้การบ่มเพาะของพลังเหนือธรรมชาตินี้ ทำให้ฮวางซางสามารถต้านทานหมัดนี้ของตั้วลั้วไว้ได้！
เพียงเพื่อการต้านทานหมัดนี้ พลังเหนือธรรมชาติของฮวางซาง จึงถูกใช้จนลดลงไปอีกส่วน เหลือพลังเหนือธรรมชาติเพียง แค่ 2 ใน 3 ของทั้งหมดเท่านั้น！
ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปเขาก็คงจะต้านทานไว้ไม่ได้นานแน่ๆ ！
แต่ถึงแม้ว่าพลังเหนือธรรมชาติของฮวางซาง จะถูกใช้ออกไปเป็นจำนวนมากก็ตาม แต่ตั้วลั่วก็ดูเหมือนไม่ได้เปรียบแต่อย่างใด
ถึงแม้ว่าการปลดล๊อคพลังขั้นสอง จะนำมาซึ่งพละกำลังและระดับความเร็ว ที่แข็งแกร่งจนผิดมนุษย์มนาให้แก่ตั้วลั่วแล้วก็ตาม แต่ร่างกายของเขากลับดูเหมือนไม่สามารถแบกรับพลัง ที่มีอย่างเกินขีดจำกัดแบบนี้ได้ ดังนั้นหลังจากที่ฮวางซางต้านทานหมัดนี้ของเขาได้แล้ว แรงสั่นสะเทือนอันรุนแรงก็ทำให้แขนของตั้วลั่ว บิดเบี้ยวโค้งงออย่างเห็นได้ชัด ซึ่งก็เห็นได้ชัดว่ากระดูกท่อนแขนของเขาได้หักท่อนลงมา！
“เฮ้อ......”
เมื่อเห็นภาพนั้น ฮวางซางก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก
เมื่อเห็นแบบนี้ ถึงแม้ว่าพลังเหนือมนุษย์ของตั้วลั่วจะแข็งแกร่งมากก็ตาม แต่ก็ยังไม่ถึงขนาดอยู่ในสถานะไร้คู่ต่อสู้แต่อย่างใด ไม่อย่างนั้นการประลองฝีมือสนามนี้ ก็อาจไม่สามารถคาดเดาได้ว่าใครแพ้ใครชนะก็เป็นได้......
แต่ทว่าในช่วงพริบตาที่ฮวางซางถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกอยู่นั้น การะเปลี่ยนแปลงก็บังเกิดขึ้น！
“อ่า！！！”
วินาทีต่อจากนั้น ตั้วลั่วก็ระเบิดเสียงคำรามด้วยความโกรธเคืองออกมาอย่างฉับพลัน จากนั้นแขนขวาที่หักท่อนดูเหมือนกับได้รับการควบคุม ด้วยพลังบางอย่างจนกล้ามเนื้อหดกลับลงไป กระดูกที่หักก็กลับเข้าที่ในทันที สุดท้ายทุกอย่างก็กลับคืนสู่สภาพเดิมจนเกิดเสียงแก๊กแก๊กดังขึ้น！
หลังจากนั้น ตั้วลั่วก็กระโดดพุ่งพรวดไปข้างหน้าอีกครั้ง แล้วเหวี่ยงหมัดชกไปที่ฮวางซางอย่างรวดเร็ว！
“บัดซบ！”
เมื่อเห็นตั้วลั่วมีความสามารถในการฟื้นตัวอย่างน่ากลัว ฮวางซางก็อดที่จะสบถออกมาอีกครั้งไม่ได้ หลังจากนั้นก็กระตุ้นพลังเหนือธรรมชาติออกมาอีกครั้ง แล้วเข้าต่อสู้เข้าปะทะอย่างไม่หลบหลีกกับตั้วลั่วทันที
บึม！
หลังจากเกิดเสียงปะทะขึ้น หมัดนี้ของตั้วลั่วก็ถูกฮวางซางต้านทานได้อีกครั้ง ซึ่งเป็นเวลาเดียวกันที่แขนขวาที่ฟื้นคืนสภาพเดิมแล้วนั้นก็ได้หักลงอีกครั้ง
แล้วก็เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ ร่างกายของเขายังไม่สามารถแบกรับพลังที่น่ากลัวเช่นนี้ไว้ได้！
ตั้วลั่วในเวลานี้แลดูราวกับคนบ้า ดวงตาทั้งสองข้างแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงฉาน ไม่สนใจแม้แต่ความเจ็บปวดที่แผ่ซ่านออกมาจากแขนข้างที่หักนั้นแต่อย่างใด ยังคงเหวี่ยงหมัดซ้ายที่ไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆใส่ตัวฮวางซางอย่างต่อเนื่อง
ฮวางซางที่จนปัญญา จึงทำได้เพียงแค่แผ่พลังเหนือธรรมชาตินั้นออกมาสู้กับตั้วลั่วเท่านั้น！
หลังจากหมัดหนึ่งผ่านไป แขนซ้ายของตั้วลั่วก็หักลงเช่นเดียวกัน！
แต่เพื่อไม่ให้ตั้วลั่วมีโอกาสฟื้นคืนสภาพเดิมอีก ครั้งนี้ฮวางซางจึงลงมือก่อน ระเบิดพลังเหนือธรรมชาติออกมา แล้วทุบไปบนตัวของตั้วลั่วที่กำลังสาดหมัด ที่ฟื้นคืนสภาพเดิมก่อนหน้านั้น เข้ามาอย่างโหดเหี้ยม จนสุดท้ายก็ใช้ขาข้างหนึ่งเตะไปที่ตั้วลั่วจนลอยละลิ่วออกไปในที่สุด
ตูม！
ภายใต้การโจมตีด้วยพลังทั้งหมดของฮวางซาง ตั้วลั่วก็เป็นเหมือนกับกระสุนรูปมนุษย์ลูกหนึ่ง ลอยตกลงไปกระแทกเข้ากับกำแพงของร้านขายของร้านหนึ่งจนแตกกระจาย หลังจากนั้นร่างทั้งร่างก็ถูกฝังอยู่ใต้ซากปรักหักพังนั้น
“แฮ่ก ......แฮ่ก......แฮ่ก......”
หลังจากที่ตั้วลั่วลอยละลิ่วออกไปแล้ว ฮวางซางก็อดที่จะหายใจหอบออกมาไม่ได้ พร้อมกับมองไปทางซากปรักหักพังเหล่านั้นด้วยความหวั่นเกรงอยู่บ้าง
“ครั้งนี้คงจัดการได้แล้วหรือเปล่า?”
เมื่อสักครู่เขาไม่ได้ออมพลังของหมัดและเท้าข้างนี้แต่อย่างใด พละกำลังมหาศาลเช่นนี้ ต่อให้เป็นเจ้าไทแรนท์ก็คงจะถูกเขาสร้างความเสียหายให้ไม่น้อยเลย ในสถานการณ์นี้ของตั้วลั่วก็น่าจะไม่แตกต่างกัน
แต่ทว่าสภาพความจริง ก็ได้รับการพิสูจน์ว่า ฮวางซางนั้นประเมินความแข็งแกร่งของตั้วลั่วนั้นต่ำไปอีกครั้ง！
บึม！
ในขณะที่ฮวางซางได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก ซากปรักหักพังนั้นก็ถูกระเบิดออกอย่างรุนแรง ร่างที่โชกไปด้วยเลือด หน้าอกที่เกิดรอยยุบลงไป แลดูคล้ายกับตั้วลั่วอับจนหนทางแล้ว ได้ปรากฏขึ้นมาท่ามกลางฝุ่นละอองที่คละคลุ้งไปทั่วพื้นที่ จากนั้นก็เดินเข้ามาหาฮวางซางทีละก้าวๆ
แต่ในตอนนั้นเอง ความสามารถในการฟื้นตัวอันน่ากลัวของตั้วลั่วก็ปรากฏขึ้นมาให้เห็นอีกครั้ง ในขณะที่ตั้วลั่วกำลังเดินเข้ามาหาฮวางซางทีละก้าวๆอยู่นั้น หน้าอกที่เกิดรอบยุบลงไปของเขา ก็ดูเหมือนกับฟื้นคืนสภาพเดิมอย่างรวดเร็ว แม้แต่กล้ามเนื้อและกระดูกบนแขนที่หักทั้งสองข้างก็เริ่มฟื้นคืนขึ้นมาอีกด้วย！
นี่ไม่ใช่การต่อสู้กับคนแล้ว แต่เป็นการต่อสู้กับสัตว์ประหลาดที่ไม่มีวันตายตัวหนึ่งต่างหาก！
“บัดซบ นายยังมีหน้ามาพูดว่าฉันคือแมลงสาบอีกเหรอ?”
เมื่อเห็นความสามารถในการฟื้นตัวของตั้วลั่ว ฮวางซางก็อดด่าทอขึ้นมาไม่ได้ จากนั้นก็กวัดแกว่งมือขึ้นมา แล้วพูดขึ้นว่า
“ไม่สู้แล้วไม่สู้แล้ว ครั้งนี้ถือว่านายชนะ”
ถึงแม้ว่าเขาจะมีไพ่ใบสุดท้ายที่ยังไม่ได้ใช้ซ่อนเอาไว้อยู่ก็ตาม แต่ไพ่ใบสุดท้ายนั้นสามารถใช้ได้แค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น ดังนั้นฮวางซางย่อมไม่นำออกมาใช้กับตั้วลั่วในเวลานี้อย่างแน่นอน
แต่ทว่า......
“ฆ่า！”
ตั้วลั้วในเวลานี้ ดูเหมือนจะไร้สิ้นสติปัญญาอย่างสิ้นเชิงไปแล้ว เขาไม่ได้สนใจคำพูดของฮวางซางด้วยซ้ำ แต่กลับกระโดดพุ่งพรวดเข้ามาหาฮวางซางอีกครั้ง พุ่งตรงเข้ามาเบื้องหน้าของฮวางซาง แล้วเหวี่ยงหมัดชกไปบนตัวของฮวางซางจนลอยละลิ่วออกไป！
“แม่งเอ๊ย นายเป็นบ้าไปแล้วเหรอ? ！”
เมื่อถูกตั้วลั่วชกหมัดใส่ จนลอยออกไปกระแทกกับกระจก ของร้านขายของแห่งหนึ่งจนแตกกระจาย ก่อนล้มลงไปกับพื้น ฮวางซางก็อดด่าทอไปทางตั้วลั่วไม่ได้
ถึงแม้ว่าเขาจะมีพลังเกราะกาสาวพัสตร์ปกป้องร่างกายอยู่ จนไม่สามารถทำให้ได้รับบาดเจ็บก็ตาม แต่ภายใต้หมัดนี้ก็ทำให้เขา สูญสิ้นพลังเหนือธรรมชาติไปจนเกือบหมดเลยทีเดียว จนกระทั่งพลังเกราะกาสาวพัสตร์ที่คลุมร่างกายเริ่มสั่นคลอน ใกล้จะพังทลายลงมาเช่นเดียวกัน！
“ฆ่า！”
แต่ในตอนนี้ตั้วลั่ว ได้กลายเป็นคนเสียสติไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว ดังนั้นคำด่าทอของฮวางซาง จึงทำได้แค่เพียงเพิ่มพลังแห่งการฆ่าให้กับเขามากยิ่งขึ้นเท่านั้น วินาทีต่อจากนั้น เขาก็ได้พุ่งมาถึงด้านหน้าของฮวางซาง แล้วชกหมัดไปบนตัวของฮวางซางอีกครั้งเช่นกัน
บึม！
เมื่อหมัดนี้พุ่งออกมา พลังเกราะกาสาวพัสตร์ที่ใกล้จะพลังทลายลงของฮวางซาง ก็ต้านทานไว้ไม่อยู่อีกต่อไป มันได้ระเบิดออก พร้อมกับที่หมัดของตั้วลั่ว ได้ชกเข้ามาที่หน้าอกของเขาอย่างโหดเหี้ยม
กรอบ！
เสียงแตกหักดังขึ้นอย่างชัดเจน ฮวางซางก็ลอยละลิ่วออกไปอีกครั้ง ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่เสียงกระดูกที่แตกหักได้ดังขึ้น ทำให้เขาต้องกระอักเลือดสดออกมา！
แต่การโจมตีของตั้วลั่วไม่ได้สิ้นสุดลงเพียงแค่นั้น！
ยังไม่ทันรอให้ฮวางซางร่วงหล่นลงพื้น ตั้วลั่วก็พุ่งเข้าไปหาเขาอีกครั้งราวกับสัตว์ป่าที่บ้าคลั่ง จากนั้นก็เหวี่ยงหมัดทุบไปบนหัวของฮวางซางทันที ราวกับต้องการเอาชีวิตของฮวางซางอย่างไรอย่างนั้น！
หวือ！
แต่ในตอนนั้นเอง ลำแสงสีดำขาวแวววับแสงหนึ่ง กลับพุ่งทะลักออกมาจากหน้าอกของฮวางซางอย่างฉับพลัน หลังจากนั้นก็กระจายตัวออก กลายเป็นลำแสงสีดำขาวสองดวง ก่อนจะระเบิดเข้าใส่หมัดของตั้วลั่วทันที
บึม！
หลังจากเกิดเสียงดังขึ้น ตั้วลั่วก็ถูกลำแสงสีดำขาวทั้งสองนั้น โจมตีใส่จนลอยละลิ่วออกไป จากนั้นก็ล้มลงไปกองกับพื้นที่ห่างไกลออกไป ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่กระดูกแขนขวาของตั้วลั่วได้หักลงอีกครั้ง！
หลังจากที่โจมตีจนตั้วลั่วลอยออกไปแล้ว ลำแสงสีดำขาวนั้นก็หยุดลงตรงหน้าของฮวางซาง จากนั้นก็กลายเป็นหน้ากากประหลาดๆสองชิ้นขึ้นมา！
หน้ากากสองชิ้นนั้นมีลักษณะที่แปลกประหลาดอย่างถึงขีดสุด หน้ากากสีขาวหนึ่งในนั้นมีลักษณะหน้าบานหูใหญ่ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่ดวงตาบนหน้าที่ยิ้มจนตาหยีนั้นกลับมีคราบน้ำตาซ่อนอยู่ลึกๆ ส่วนหน้ากากสีดำชิ้นนั้นมีลักษณะผอมแห้งจนมีแต่กระดูก ใบหน้าเต็มไปด้วยความทุกข์ระทม แต่มุมปากกลับปรากฏรอยยิ้มประหลาดๆออกมา！
“คิคิคิ！”
“ฮือฮือฮือ！”
วินาทีต่อจากนั้น หน้ากากประหลาดๆทั้งสองชิ้น ก็ดูเหมือนมีชีวิตขึ้นมาอย่างไรอย่างนั้น ใบหน้ายิ้มแย้มหน้าบานหูใหญ่ก็ร้องไห้เสียงดังออกมา ส่วนหน้ากากสีดำ ที่มีใบหน้าเต็มไปด้วยความทุกข์ระทมนั้น กลับหัวเราะออกมาอย่างแปลกประหลาด ซึ่งในเวลานี้หน้ากากทั้งสองชิ้นนั้นก็พุ่งตัวออกไป ตรงเข้าหาตั้วลั่วในทันที！
“ฆ่า！”
ถึงแม้ว่าตั้วลั่วในเวลานี้ จะสิ้นสติสัมปชัญญะไปก็ตาม แต่ความสามารถในการต่อสู้ของเขากลับไวต่อความรู้สึก เหนือสิ่งใด ดังนั้นเมื่อเขารู้สึกถึงอันตราย และความแปลกประหลาดของหน้ากากทั้งสองชิ้นนี้ เขาจึงเหวี่ยงหมัดทั้งสองข้างออกไปปะทะ อย่างโหดเหี้ยมโดยไม่สนใจฮวางซางแต่อย่างใด
แต่วินาทีต่อจากนั้น ภาพอันแปลกประหลาดก็บังเกิดขึ้น！
เมื่อตั้วลั่วทุบลงไปบนหน้ากากร้องไห้อันนั้น หน้ากากร้องไห้ชิ้นนั้น กลับดูเหมือนกลายเป็นภาพมายาบางอย่างขึ้นมา จากนั้นก็ถูกหมัดของตั้วลั่วชกทะลุผ่านออกไป！
และในเวลาเดียวกัน หน้ากากเปื้อนยิ้มอีกชิ้นหนึ่ง กลับเปล่งแสงสีขาวออกมา จากนั้นก็รวมตัวขึ้นมาเป็นคนร่างท้วมที่สวมใส่เสื้อผ้าเฉลิมฉลองสีแดงตัวหนึ่ง ขึ้นมาอย่างรวดเร็วภายใต้หน้ากากนั้น รูปร่างอ้วนท้วมหน้าบานหูใหญ่ ท้องที่มีลักษณะที่ใหญ่เป็นพิเศษ ก็พุ่งเข้าใส่หมัดของตั้วลั่วทันที
ฉึก！
หลังจากเสียงอันน่าหดหู่ใจดังขึ้น หมัดของตั้วลั่วก็ชกเข้าไปตรงหน้าท้อง ของผู้มีมีรูปร่างอ้วนท้วมหน้าบานหูใหญ่ที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มคนนั้น อย่างจังๆทันที แต่ทว่าหลังจากที่ชกไปแล้ว หมัดของเขาก็จมลึกอยู่ในเนื้อตรงส่วนท้องนั้น ราวกับจมอยู่ในกองสาหร่ายจนยากที่จะดึงกลับมาได้！
“โฮก！”
หมัดซ้ายที่ยากจะดึงกลับ แต่ก็ยังมีหมัดขวาอยู่ จากนั้นตั้วลั่วก็ส่งเสียงคำรามออกมา ก่อนเหวี่ยงหมัดขวา ทุบเข้าไปบนหน้ากากที่เปื้อนรอยยิ้มรูปร่างอ้วนท้วมนั้น อย่างโหดเหี้ยมทันที！
หวือ！
แต่สิ่งที่ทำให้ยากเกินกว่าจะเชื่อได้ก็คือ ในชั่วพริบตาเดียวที่หมัดขวาของเขา ทุบไปบนหน้ากากเปื้อนยิ้มชิ้นนั้น หน้ากากเปื้อนยิ้มชิ้นนั้นและผู้ที่รูปร่างอ้วนท้วมคนนั้น กลับแปรเปลี่ยนเป็นเสมือนกับภูติผี หรือภาพมายาอย่างไรอย่างนั้น ทะลุหมัดของเขาไป โดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่นิดเดียว!
และในเวลาเดียวกัน หน้ากากร้องไห้ที่กลายเป็นภาพมายาก่อนหน้านั้น กลับกลายเป็นตัวขึ้นมา เบื้องหลังของหน้ากากชิ้นนั้น ได้รวมตัวขึ้นเป็นบุรุษผู้มีรูปร่างผอมแห้งชุดดำคนหนึ่ง อย่างรวดเร็ว จากนั้นนิ้วทั้งห้าที่ผอมแห้งเหลือแต่กระดูกนั้น ก็กางออก แล้วเสียบลงไปบนตัวของตั้วลั่ว อย่างโหดเหี้ยมทันที
กรอบ!
วินาทีต่อจากนั้น เสียงแตกหักอันน่าหดหู่ใจก็ดังขึ้น นิ้วทั้งห้าของชายรูปร่างผอมแห้งใบหน้าร้องไห้ ที่ดูคล้ายกับสว่านเหล็กนั้น ก็เสียบเข้าไปในตัวของตั้วลั่วอย่างโหดเหี้ยม ก่อนเลือดสดๆจำนวนมากจะสาดกระเซ็นออกมา!
"โฮก!"
ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้ตั้วลั่วคลุ้มคลั่งยิ่งขึ้น เขาได้ส่งเสียงคำรามออกมา ก่อนเหวี่ยงหมัดทุบไปที่ชายร่างผอมใบหน้าร้องไห้นั้นโดยตรงทันที
และในตอนนั้นเอง ชายร่างผอมใบหน้าร้องไห้คนนั้น ก็กลายเป็นภาพมายาขึ้นอีกครั้ง แล้วหลบหลีกหมัดนั้นของเขา ร่างอ้วนท้วมใบหน้าเปื้อนยิ้มก็รวมตัวเป็นตัวตนขึ้นมา หมัดขนาดใหญ่ของร่างอ้วนท้วมสมบูรณ์ได้ถูกเหวี่ยงออกไป ทุบใส่ตั้วลั่วที่ไม่ได้มีการป้องกันแต่อย่างใดทันที!
เจ้าหนุ่มประหลาดทั้งสองคนนี้ เดี๋ยวหายตัวเดี๋ยวรวมตัว เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวร้องไห้ จนสอดคล้องกันอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่เผยช่องโหว่แต่อย่างใด！
หลังจากที่ตั้วลั่วลอยละลิ่วออกไปแล้ว เจ้าอ้วนหน้าเปื้อนยิ้มและเจ้าผอมหน้าร้องไห้ ก็กลับกลายเป็นหน้ากากตามเดิม แล้วตามตั้วลั่วไปอย่างรวดเร็วจนหน้าตกใจ จากนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นรูปคน โจมตีใส่ตั้วลั่วอย่างต่อเนื่อง!
ถึงแม้ว่าตั้วลั่วจะมีพลังที่น่ากลัวถึงขีดสุด และมีความสามารถในการฟื้นฟูอันสูงส่งก็ตาม แต่ความสามารถอันน่าประหลาดใจทั้งสองนี้ แทบจะไม่มีช่องโหว่แต่อย่างใด อีกทั้งยังสามารถสลับสับเปลี่ยนหน้ากากกันและกันได้อีกด้วย เขาที่ไร้ซึ่งสติสัมปชัญญะราวกับสัตว์ป่า ก็เสมือนกับถูกคนหยอกล้ออย่างไรอย่างนั้น ไม่ว่าเขาจะโจมตีอย่างบ้าคลั่งมากแค่ไหน ก็ไม่สามารถทำให้หน้ากากทั้งสองชิ้นนี้บาดเจ็บได้ ตรงกันข้ามกลับเป็นเขาเองที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสหลายต่อหลายครั้ง ถูกโจมตีจนลอยละลิ่วออกไป ถูกเสียบ จนได้รับบาดเจ็บอย่างร้ายแรง!
หลังจากที่ตั้วลั่วได้รับบาดเจ็บแสนสาหัสอย่างต่อเนื่อง ระดับการฟื้นฟูของเขาก็ยิ่งช้าลง สุดท้ายก็ล้มลงไปในซากปรักหักพังในที่สุด ก่อนจะสลบไป ร่างกายของเขาค่อยกลับกลายคืนสภาพเดิม แขนขาทั้งสี่ที่หักกลับไม่ได้ฟื้นคืนแต่อย่างใด ยังคงสภาพบิดเบี้ยวไว้เหมือนเดิม...
"ฮือ ฮือ ฮือ!"
"คิก คิก คิก!"
หลังจากตั้วลั่วพ่ายแพ้ไป ใบหน้าเปื้อนยิ้มและร่างผอมหน้าร้องไห้ก็ยิ้มและหัวเราะอีกหลายครั้ง หลังจากนั้นก็กลายร่างเป็นหน้ากากสีดำขาวอีกครั้ง สุดท้ายก็ระเบิดกระจาย แปรเปลี่ยนเป็นลำแสงอ่อนๆ ผสานเข้ามาในร่างกายของฮวางซาง
หลังจากนั้น ใบหน้าของฮวางซางก็เปลี่ยนสีไป ก่อนจะกระอักเลือดออกมาอย่างรวดเร็ว ร่างทั้งร่างก็ร่วงล้มลงไปกองกับพื้น
ใครก็นึกไม่ถึงว่า ฮวางซางและตั้วลั่วจะประลองฝีมือ จนถึงขั้นบาดเจ็บอย่างแสนสาหัสทั้งสองฝ่าย!
