ตอนที่ 35 แกนพลังงาน！
ตอนที่ 35 แกนพลังงาน！
ลิกเกอร์เป็นซอมบี้กลายพันธุ์ขนาดใหญ่ มีความอาฆาตพยาบาทมาก และก็เป็นซอมบี้ ที่มีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวถึงขีดสุด ในเวลาเดียวด้วย จริง ๆแล้ว มันสัมผัสได้ถึงตำแหน่งของเซรุ่มไวรัสได้ แต่เพราะว่ามันสัมผัสได้ถึง กลิ่นอายของโกว๋หวางหลุนด้วย ดังนั้นมันถึงไม่กล้าเข้ามาช่วงชิง เซรุ่มไวรัสตั้งแต่แรก อีกทั้งมันกำลังเสาะหา กลิ่นอายของลิ้นขาดอันนั้น จนไปเจอกับเจ้าจมูกงอนและพรรคพวก จึงได้ทำการชำระแค้นส่วนตัว แล้วก็รอโอกาส
ตอนนี้โกว๋หวางหลุนก็ตายไปแล้ว เจ้าลิกเกอร์จึงลงมือได้ในที่สุด
ถึงอย่างไร หากไม่ลงมือในตอนนี้ ไม่นาน ไทแรนท์ก็จะต้อง ตามมาทันอย่างแน่นอน！
“บัดซบเอ๊ย นี่มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆแล้วนะ?”
ในเวลาเดียวกัน ขณะที่มองไปทางเจ้าลิกเกอร์ ที่ร่วงหล่นลงมาจากฟ้า ใบหน้าของวัยรุ่นผมดำ ที่ถูกเรียกว่าตั้วลั่วก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปทันที
เขาเองก็คิดไม่ถึงเหมือนกันว่า วันนี้ตัวเองจะโชคร้ายขนาดนี้ ตอนแรกเป็นเพราะเต้าหู้เหม็น จึงทำให้ภารกิจของเขาล้มเหลว แล้วตอนนี้ เขาก็เพิ่งจะได้รับหน้าที่ใหม่ ด้วยความยากลำบาก ผลสุดท้ายก็ต้องมาเจอกับ สิ่งที่น่ากลัวมากขนาดนี้อีกครั้ง
เจ้าพวกนี้ น่าจะรู้ถึงการคงอยู่ ของเจ้าลิกเกิอร์ก่อนล่วงหน้าแล้วแน่ๆ แต่ไม่ยอมบอกรายละเอียดให้ตนรู้ บัดซบเอ๊ย......
อย่างไรก็ตามถึงแม้ในใจของตั้วลั่วนั้น จะรู้สึกหดหู่ จิตตกก็ตามที ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ภารกิจใหญ่เช่นนี้ เขาจะยอมแพ้ไม่ได้อย่างเด็ดขาด ในเมื่อเรื่องมันเป็นเช่นนี้.....
นาทีต่อจากนั้น อารมณ์ความรู้สึกมากมาย ในแววตาของตั้วลั่วก็มลายหายไปทันที แล้วมีแววตาที่แสนเย็นชาและไม่สนใจเข้ามาแทนที่ จากนั้นก็ชักปืนออกมาเล็งไปที่เจ้าลิกเกอร์ โดยไม่พูดไม่จา ก่อนจะเหนี่ยวไกปืนออกไป อย่างไม่ลังเลสักนิดเดียว ！
ปัง ปัง ปัง！
ต่อมาเสียงปืนที่รุนแรงสามครั้งก็ดังขึ้น กระสุนปืนสามนัดได้ฝ่าความมืดออกไปราวกับสายฟ้า พุ่งตรงไปที่หัวและดวงตาทั้งสองข้างของเจ้าลิกเกอร์โดยตรง
เห็นได้ชัดว่า ตั้วลั่วต้องการฉวยโอกาส จู่โจมในยามที่ฝ่ายตรงข้าม ไม่ทันระวังตัว เพื่อจัดการเจ้าตัวน่ากลัวตัวนี้ซะ
แต่ทว่า เขาดันประเมินความสามารถ ของเจ้าลิกเกอร์ตัวนี้ต่ำเกินไป
ถ้าตรงหน้าของพวกเขา ในตอนนี้คือเจ้าลิกเกอร์ ที่เพิ่งจะกลายพันธุ์อย่างเสร็จสมบูรณ์ในตอนแรก กระสุนสามนัดนี้ของตั้วลั่วก็คงจะปลิดชีพได้สำเร็จ แต่สิ่งที่น่าเสียดายก็คือ ความสามารถในการสังหาร และการกลืนกิน รวมไปถึงน้ำฝนที่เทกระหน่ำ เสริมสร้างความแข็งแกร่ง ในหลายวันมานี้ เจ้าลิกเกอร์ตัวมหึมา ที่อยู่ด้านหน้าของพวกเขาในตอนนี้ ไม่ใช่ตัวอ่อนแอเหมือนตอนแรกอีกแล้ว！
ซือ！
พริบตาเดียว ที่กระสุนสามนัดนี้ พุ่งเข้าใส่เจ้าลิกเกอร์ ดวงตาที่เล็กละเอียด ของเจ้าลิกเกอร์ ก็ได้ฉายแววกระหายเลือด ขึ้นมาแวบหนึ่ง จากนั้นมันก็อ้าปาก ที่กว้างราวกับสิงโตนั้น ก่อนที่ลิ้นยาวๆ ที่ฟื้นคืนกลับมาสภาพเดิมอย่างสามบูรณ์ อีกทั้งยังแข็งแกร่งกว่าตอนแรก ได้พุ่งออกมาจากปากราวกับฟ้าแลบสีเลือด ตรงเข้าปะทะกับกระสุนสามนัดนั้น！
จากนั้น ภาพที่ไม่จะอยากเชื่อก็เกิดขึ้น！
ตึงตึงตึง！
พริบตาเดียว เสียงปะทะของโลหะ อย่างรุนแรงก็ดังขึ้น เมื่อเปลวไฟที่เปล่งประกาย อยู่ในค่ำคืนที่ฝนตกกระหน่ำ ทั้งสามสายนั้นพุ่งออกไป กระสุนที่เดิมที่ ต้องการจะยิงพุ่งใส่เจ้าลิกเกอร์ตัวนั้น ก็ถูกลิ้นยาวๆของมัน ปัดออกจนลอยไปตกบนพื้นที่อยู่ไกลออกไปในทันที
“อ่ะ? ！”
เมื่อเห็นภาพนั้น รูม่านตาของตั้วลั่วก็หดลงทันที เห็นได้ชัดว่า เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า การตอบสนองของเจ้าลิกเกอร์จะเร็วถึงขนาดนี้ เร็วจนกระทั่งขัดขวางกระสุนไว้ได้！
แต่เนื่องจากความพิเศษบางส่วน หลังจากที่ตั้วลั่ว ได้เข้าร่วมในสงครามนี้แล้ว อารมณ์ความรู้สึกมากมายเหล่านั้นก็ได้ถูกกดทับเอาไว้ ดังนั้นต่อให้ต้องเผชิญกับศัตรูที่แข็งแกร่งเช่นนี้ สีหน้าของเขาก็ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด แต่ยังคงยิงโจมตีเจ้าลิกเกอร์อย่างต่อเนื่อง
หวือ！
แต่ทว่า ความน่ากลัวที่สุด ของเจ้าลิกเกอร์ก็คือ ความเร็วและการตอบสนองที่พอๆกัน ของมัน ดังนั้นแทบจะพริบตาเดียวกับเสียงปืนที่ดังขึ้นมาอีกครั้ง รูปร่างใหญ่โตของเจ้าลิกเกอร์ตัวนั้น ก็กระโดดไปข้างหน้า พร้อมทั้งหลบหลีกกระสุนเหล่านั้น อย่างรวดเร็ว ก่อนพุ่งตรงเข้าไปหาตั้วลั่วทันที！
แต่ Spade A ที่รองจาก “ไพ่คิง” และ “เสี่ยวหวาง” ใน “บริษัท” แล้ว ศักยภาพของตั้วลั่ว ย่อมไม่มีเพียงแค่นี้ อย่างแน่นอน เมื่อเห็นเจ้าลิกเกอร์ที่กระโดดพุ่งเข้ามา และสามารถหลบหลีกกระสุน ที่พุ่งออกไปของตั้วลั่วได้ในพริบตา รูม่านตาของตั้วลั่วก็หดลงเช่นกัน หลังจากนั้นเท้าขวาของเขาก็เตะออกไป เพื่อเบี่ยงเบนจากจุดศูนย์กลาง จากนั้นก็ม้วนตัวหลบด้วยพลังทั้งหมด หลบหลีกออกไปทางด้านซ้ายด้วยความเร็ว
ขณะที่ตั้วลั่ว กำลังม้วนตัวหลบอยู่นั้น ก็ได้ยิงปืนใส่เจ้าลิกเกอร์ หนึ่งนัดไปพร้อมกัน
ครั้งนี้ กระสุนไม่ได้ร่วงลงแต่อย่างใด มันได้ยิงใส่บนตัวของเจ้าลิกเกอร์ ที่ลอยเคว้งอยู่กลางอากาศอย่างโหดเหี้ยม จนสามารถ สกัดกั้นการเคลื่อนไหวของมันไว้ได้
แต่การป้องกันของเจ้าลิกเอร์นั้น เพิ่มระดับขึ้นอย่างน่าตกใจ ดังนั้นถึงแม้ว่าในมือของตั้วลั่ว จะมีปืนพกรุ่น P226 ที่ได้รับการแก้ไขดัดแปลงแล้ว กระสุนของมันยังสามารถ เจาะเข้าเสื้อเกราะกันกระสุนจนทะลุได้ก็ตาม แต่สำหรับร่างกายในตอนนี้ ของเจ้าลิกเกอร์ กลับไม่ก่อเกิดประสิทธิภาพที่ดีนัก เพียงแค่สร้างรอยแผลเล็กน้อย และฝังอยู่ในเนื้อที่แข็งราวกับโลหะของเจ้าลิกเกอร์เท่านั้น
แรงปะทะทั้งหมดของกระสุนเหล่านั้น ก็ยังไม่สามารถขัดขวางเจ้าลิกเกอร์ตัวนี้ได้！
ครืน！
จากนั้น เสียงที่น่าตกใจก็ดังขึ้นมา ลิกเกอร์ได้ร่วงลงมา ห่างจากตั้วลั่วไม่ถึง 5 เมตร ลิ้นยาวๆของมันได้ยิงพุ่งออกมาราวสายฟ้า และพุ่งตรงไปที่หัวของตั้วลั่วอย่างรวดเร็ว！
เห็นได้ชัดว่า ภายใต้สถานการณ์ ที่เจ้าไทแรนท์ใกล้จะมาถึงนี้ มันไม่มีกระจิตกระใจ จะเสียเวลากับ “อาหาร” เหล่านี้เลย！
แต่ทว่า ตั้วลั่วที่ประเมินศักยภาพ ของเจ้าลิกเกอร์นั้นต่ำไป เหมือนๆกับที่เจ้าลิกเกอร์ ได้ประเมินศักยภาพของตั้วลั่วต่ำไปเช่นกัน
“ปลอดล็อก！”
ในขณะที่ลิ้นยาวๆ ของเจ้าลิกเกอร์พุ่งตรงไปหาตั้วลั่ว อย่างรวดเร็วจนน่าตกใจนั้น เพียงแค่พริบตาเดียว ที่ลิ้นคมกริบสีแดงเลือดไกล้จะชนกับดวงตาของตั้วลั่วนั้น
ในเวลานั้น ร่างกายของเขา ก็เหมือนได้ปลดปล่อยพลังงาน บางอย่างออกมา กล้ามเนื้อทั้งตัวของเขา ได้ปูดขึ้นมาอย่างรวดเร็วและรุนแรง ระดับความเร็วที่เพิ่มขึ้นอย่างฉับพลัน มือซ้ายก็ได้ชักมีดสีดำ ที่เหน็บไว้ที่เอวออกมาราวกับสายฟ้า แล้วตัดไปที่ลิ้นยาวๆ ที่พุ่งออกมานั้นอย่างรวดเร็ว
เกร้ง！
วินาทีที่เกิดเสียงโลหะ กระทบกันอย่างรุนแรง ก่อนที่จะมีแสงสีเลือดนั้น พุ่งออกมาจากลิ้นยาวๆ ของเจ้าลิกเกอร์ตัวนี้อย่างฉับพลัน เมื่อเจ้าลิกเกอร์ตกลงถึงพื้น มันรีบกระโดดถอยหลัง และหันกลับมายืนอย่างมั่นคง
เขาสามารถขัดขวาง การโจมตีที่คร่าชีวิตไว้ได้ และดูเหมือนการขัดขวางเจ้าลิกเกอร์ครั้งนี้ จะทำให้มันได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย！
เมื่อเห็นภาพนี้ ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์จึงเกิดความหวาดกลัวขึ้นมาไม่น้อย！
พวกเขาเพิ่งจะค้นพบว่า ศักยภาพของตั้วลั่วนั้น น่ากลัวกว่าที่พวกเขาคิดเอาไว้ซะอีก！
แต่ในเวลานี้ ฮวางซางกลับสังเกตเห็นว่า ถึงแม้ว่าตั้วลั่วจะขัดขวางการโจมตี ของเจ้าลิกเกอร์ไว้ได้ และดูเหมือนจะได้เปรียบกว่าก็ตาม แต่ในความเป็นจริงแล้ว มือขวาที่จับมีดสั้นด้ามนั้นไว้ กลับสั่นเทาเบาๆ ยิ่งไปกว่านั้น ง่ามนิ้วของเขาก็เกิดฉีกขาด จากการปะทะกันอย่างรุนแรง จนมีเลือดสดๆไหลทะลักออกมาเล็กน้อย
เห็นได้ชัดว่า เพื่อการขัดขวางการโจมตีนี้ เขาต้องแลกเปลี่ยนกับกำลังไม่น้อยเลย！
ถ้าขืนยังเป็นแบบนี้ต่อไปละก็ กลัวว่าเขาอาจจะไม่สามารถเอาชนะเจ้าลิกเกอร์ก็เป็นได้！
“ระบบ！”
เมื่อคิดได้ ในใจของฮวางซาง ก็ร้อนใจขึ้นมาทันใด พร้อมกับนึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ในทันที ก่อนจะพูดขึ้นในใจว่า
“ทำไมฉันฆ่าโกว๋หวางหลุนไปแล้ว ถึงยังไม่ได้รับการชดเชยพลังอีกละ?”
เขาเพิ่งจะนึกได้ เมื่อยึดจากความเคยชิน ที่ปฏิบัติมาแล้ว ถ้าเขาฆ่าซอมบี้ ที่มีพลังแข็งแกร่งได้หนึ่งตัว เขาก็น่าจะได้รับพลังที่เพิ่มขึ้น แต่ตอนนี้เขากลับไม่ได้พลัง จากโกว๋หวางหลุนแม้แต่นิดเดียวเลย นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่！
“ซอมบี้ขั้นสูงมีแกนพลังงานของตัวเองอยู่แล้ว มีเพียงต้องช่วงชิงแกนพลังงานนั้นมา ถ้าไม่อย่างนั้นก็ไม่สามารถดูดซับพลังงานนั้นได้”
ในเวลานี้ เสียงระบบก็ดังขึ้นอีกว่า
“แต่พลังชีวิตนั้นแข็งแกร่งเกินไป สำหรับโฮสต์ การดูดซับพลังงานนั้น จะนำมาซึ่งผลดีมหาศาลแก่ตัวโฮสต์ก็จริง แต่ในเวลาเดียวกัน มันก็จำเป็นต้องใช้เวลายาวนาน จึงจะสามารถย่อยพลังงานนั้นได้อย่างสมบูรณ์ ดังนั้นระบบจึงช่วยรวบรวมพลังความเป็นความตายหยินหยาง ไว้อย่างสุดกำลัง เพียงแค่โฮสต์ต้องทำการรีสตาร์ท พลังเหนือมนุษย์ขึ้นมาใหม่ แล้วนำพลังเหนือมนุษย์ไปรวมตัวผ่านทางสื่อกลางของ”พู่กันพิพากษา” มาดูดซับแกนพลังงานของสิ่งมีชีวิตนี้
“ถึงแม้ว่าทำอย่างนี้แล้วจะไม่สามารถเสริมสร้างร่างกายของโฮสต์ได้มากมายนักก็ตาม แต่พลังเหนือมนุษย์นั้นกลับเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้น และยังสามารถใช้พลังเหนือมนุษย์มารักษาพลัง”ชีวิต“ได้อีกด้วย ดังนั้นวิธีการนี้จึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของโฮสต์ในสถานการ์เช่นนี้！”
แน่นอนว่าระบบ ไม่ต้องการเห็นฮวางซางถูกศัตรูฆ่าตาย ดังนั้นไม่ต้องรอให้ฮวางซางเอ่ยปาก ระบบก็หาวิธิช่วยฮวางซางอยู่แล้ว
ในเวลานี้ เมื่อสิ้นเสียงของระบบ ฮวางซางก็สัมผัสได้ถึงพลังเหนือมนุษย์ภายใน ที่เดิมทีใช้เกินขีดจำกัด กลับได้รับความชุ่มชื่นของพลังงานบางอย่างขึ้นมาอย่างฉับพลัน ความกระฉับกระเฉงได้เกิดขึ้นมาใหม่ แสงสว่างสีขาวดำก็ได้รวมตัวขึ้นมาอีกครั้งในฝ่ามือของเขา กลายเป็นพู่กันสีขาวดำ
หรือพูดได้อย่างมั่นใจว่า นี่คือ “พู่กันพิพากษา” ที่ระบบเคยพูดไว้！
และในเวลาเดียวกัน เสียงของระบบก็ดังขึ้นในหัวของฮวางซางอีกครั้ง
“ใช้พู่กันพิพากษาเสียบเข้าไปในหัวใจของปีศาจตนนั้น ในนั้นมีแกนพลังงานของมันอยู่！”
“เข้าใจแล้ว！”
เมื่อได้ยินคำพูดของระบบ ฮวางซางก็กัดฟันกรอด แล้วพยายามระงับความเจ็บปวด อันน่ากลัวที่แผ่ขยายออกมาจากร่างกายของเขาไว้ ก่อนใช้พลังเฮือกสุดท้าย ปีนป่ายเข้าไปหาซากศพ ของโกว๋หวางหลุนทีละก้าวๆ จากนั้นก็กวัดแกว่งพู่กันพิพากษาในมือขึ้น มันดูเหมือนกับสว่านโละอันหนึ่ง เสียบเข้าไปตรงตำแหน่งหัวใจ ของโกว๋หวางหลุนอย่าโหดเหี้ยมทันที！
กรอบ！
สิ่งที่ฮวางคาดคิดไม่ถึงก็คือ ภายใต้ปลายพู่กันสีดำสนิทของพู่กันพิพากษานั้น ร่างกายที่แข็งแรง ของโกว๋หวางหลุนกลับอ่อนนุ่มลงราวกับขนมเค้กอย่างคาดไม่ถึง ไม่มีแม้แต่แรงที่จะขัดขวาง พู่กันพิพากษาจึงเสียบเข้าไปตรงหน้าอก และทะลุเข้าไปในหัวใจโดยตรง！
ต่อมาหลังจากที่หัวใจของโกว๋หวางหลุน ได้ถูกเสียบด้วยพู่กันพิพากษาแล้ว ฮวางซางเองก็สัมผัสได้ว่า ตัวเองนั้นได้ทำการติดตั้งดินปืน ที่ทำให้เกิดการลุกไหม้นั้นขึ้นมา พลังงานที่ทั้งแข็งแรง และมหาศาลนั้น ได้ระเบิดออกมาจากหัวใจ ของโกว๋หวางหลุน แล้วพุ่งเข้ามาผสานในพู่กันพิพากษานั้น ด้วยความเร็วจนน่าตกใจ ！
จากนั้น แสงสว่างแสบตา ก็เปล่งรัศมีออกมาจากพู่กันพิพากษานั้นทันที！
