ตอนที่ 20 เสียงดัง ตอนเที่ยงคืน!
ตอนที่ 20 เสียงดัง ตอนเที่ยงคืน!
ถึงแม้ว่าฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนจะกำลังก่อเกิดภัยพิบัติที่น่ากลัวขึ้นใเมือง C ก็ตาม แต่นอกจากฮวางซางคนเดียวที่สามารถล่วงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าได้ถึงอันตรายเหล่านี้แล้ว คนอื่น ๆ กลับไม่ได้สังเกตเห็นอันตรายที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้แต่อย่างใด แม้กระทั้งมีคนไม่น้อยเลยต่างแสดงความปิติยินดีออกมาเพราะคิดว่าสถานการณ์จะค่อยๆดีขึ้นหลังจากที่ม่านหมอกได้สลายหายไป
แต่เรื่องมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
“ฮ่องเต้ พี่เป็นอะไรเหรอ?”
เมื่อเห็นท่างขมวดปมคิ้วแน่นของฮวางซาง หลิวซินที่กำลังปิติยินดีกับเรื่องม่านหมอกได้มลายหายไปนั้นก็อึ้งงันขึ้นมาทันที ก่อนส่ายหน้าแล้วพูดปลอบใจขึ้นว่า
“ฉันรู้ว่าพี่กังวลเรื่องคำทำนายที่กลายเป็นความจริงของโพสต์นั้น แต่ตอนนี้เรื่องก็ยังไม่ได้เกิดขึ้นนี่นา พี่กังวลไปก็ไร้ประโยชน์ สิ่งที่พี่ควรทำในเวลานนี้คือไปพักผ่อนสักหน่อย ไม่งั้นขืนยังฝืนทำต่อไป ร่ายกายของพี่คงได้ทรุดลงไปแน่”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ หลิวซินที่อยากจะคลี่คลายความกดดันของฮวางซางให้เบาบางลง จึงได้ทำการเปลี่ยนหัวข้อสนทนาทันที “จริงสิ ข้อมูลที่พี่รวบรวมเหล่านั้น จริงๆแล้วฉันนึกขึ้นได้ว่าเราไม่จำเป็นต้องรวบรวมข้อมูลมากมายขนาดนี้ก็ได้ น่าเสียดาย ถ้าคิดได้ก่อนหน้านั้น พวกเราคงจะประหยัดเวลาได้ไม่น้อยเลย”
“ทำไมละ?” เพราะข้อมูลเหล่านี้สำคัญมากสำหรับฮวางซาง ดังนั้นเมื่อได้ยินหลิวซินพูดแบบนี้สีหน้าของเขาจึงได้แสดงออกถึงความสงสัยขึ้น
“เพราะว่าจริงๆในข้อมูลที่พี่รวบรวมได้นั้น มีหลายอย่างที่ไม่สามารถปรากฏออกมาได้ หรือพูดได้ว่าถึงแม้ว่ามันจะปรากฏตัวออกมาก็ไม่อาจสร้างภัยคุกคามต่อมนุษย์ได้นะสิ” หลิวซินยักไหล่ หลังจากนั้นก็ชี้ไปที่ข้อมมูลที่เกี่ยวกับผีหญิงสาวผมยาวคนนั้นที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอให้ฮวางซางดู ก่อนพูดว่า
“ดูนี่ นี่เป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด”
“ทำไมละ?” เมื่อได้ยินคำพูดของหลิวซิน ฮวางซางก็ยิ่งไม่เข้าใจมากขึ้นไปอีก
“นี่คือปีศาจสาวซาดาโกะในหมู่บ้านบนภูเขาก็มีชื่อเสียงไม่ใช่เหรอ? ยังมีหนังเรื่อง Ring ของเธออีกด้วยนะ หนังเรื่องนี้เป็นหนังแนวสยองขวัญคลาสสิคมากเรื่องหนึ่ง แม้กระทั้งต่างประเทศยังมีการนำไปถ่ายทำรีเมคใหม่หลายเรื่องอีกด้วย”
(山村贞子的女鬼 ผีสาวซาดาโกะในหมูบ้านบนภูเขา 贞子 แปลว่าความบริสุทธิ์ ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า ซาดาโกะ)
“ซาดาโกะและหนังเรื่อง Ring มีชื่อเสียงมาก แต่ปัญหาคือเธอไม่สามารถปรากฏตัวออกมาได้” หลิวซินยักไหล่ ก่อนพูดต่อว่า
“ถ้าพี่ได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วพี่จะเข้าใจ การที่ซาดาโกะจะปรากฏตัวอย่างแรกเลยคือพี่ต้องได้ดูเทปวีดีโอการสาปแช่งของเขา แต่ตอนยุคสมัยนี้เทปวีดีโอนั้นก็ไม่มีแล้ว ถึงแม้ว่าจะทำเทปวีดีโอการสาปแช่งขึ้นมาใหม่ แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครดูมันอยู่ดี”
“เป็นอย่างนี้นี้เอง .....” เมื่อได้ยินคำอธิบายของหลิวซิน ในที่สุดฮวางซางก็เข้าใจ
หนังเรื่อง Ring เป็นเรื่องเล่าในยุคสมัยเก่า ซึ่งหนังเรื่องนี้จริงๆก็ผ่านมาเป็นเวลานานแล้ว ดังนั้นภายใต้สถานการณ์นี้เทปวีดีโอในปัจจุบันคงจะหายสาบสูญไปหมดแล้ว ถึงแม้ว่าเทปวีดีโอแห่งการสาปแช่งของซาดาโกะจะมีอยู่จริงก็ตาม แต่มันคงใช้การไม่ได้แล้วในตอนนี้
ติ่งต่อง！
แต่ทว่าในขณะที่หลิวซินและฮวางซางกำลังถกเถียงกันเรื่องหนัง Ring อยู่นั้น โทรศัพท์ของหลิวซินก็ดังขึ้นมาทันใด
“เอ๊ะ ดึกขนาดนี้แล้วยังมีใครส่งวิดีโอมาให้ฉันอีก?”
เมื่อเห็นว่าเป็นข้อความของโทรศัพท์ ใบหน้าของหลิวซินก็ปรากฏสีหน้าแห่งความอยากรู้ขึ้นมา หลังจากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดดูวิดีโออันนั้น แต่ทว่าในชั่วพริบบตา ดูเหมือนว่าหลิวซินได้เห็นสิ่งที่น่ากลัวอะไรบางอย่าง สีหน้าของเขาซีดลง แม้กระทั่งร่างกายของเขาก็เริ่มสั่นเทาขึ้น
“ทำไมเหรอ เจอผีเหรอ?” เมื่อเห็นใบหน้าที่ซีดเผือดของหลิวซิน มือทั้งสองข้างสั่นเทา แทบจะถือโทรศัพท์นั้นไว้ไม่อยู่ ก่อนที่ฮวางซางจะยืดหน้าออกมาดูด้วยความอยากรู้
วิดีโอประหลาดๆอันหนึ่งกำลังฉายภาพบนหน้าจอของโทรศัพท์ที่อยู่ในมือของหลิวซิน ในวีดีโอนั้น มีผู้หญิงสวมชุดกิโมโน โฉมหน้างดงามคนหนึ่งกำลังหวีผมแต่งหน้าอยู่หน้ากระจกบานหนึ่ง แต่ต่อมาภายในกระจกบานนั้นกลับปรากฏผีสาวผมยาวตนหนึ่ง แต่ทว่ายังไม่ทันที่ฮวางซางจะได้เห็นลักษณะใบหน้าของผีสาวตนนั้นชัดๆ ผู้หญิงที่กำลังหวีผมแต่งหน้าอยู่หน้ากระจกนั้นกลับยิ้มประหลาดออกมาจากในวิดิโอนั้น และเป็นเวลาเดียวกันกับที่ภาพในวิดีโอนั้นได้ถูกตัดไป
ภาพที่ปรากฏอยู่ในวิดิโอต่อไปคือภาพของข่าวเหตุการณ์ไฟไหม้บนภูเขาแห่งหนึ่ง หลังจากนั้นภาพข่าวนี้กลับตัดไปอย่างฉับพลัน ก่อนเปลี่ยนไปเป็นภาพระยะใกล้ของดวงตาข้างหนึ่ง แต่ลึกเข้าไปในรูม่านตาของดวงตานั้น มีตัวอักษรคำว่า “บริสุทธิ์” ที่บิดเบี้ยวไปมาอย่างชัดเจน
ในที่สุด ภาพนั้นก็ได้กระพริบอีกครั้ง ก่อนไปหยุดที่บนบ่อน้ำที่แห้งขอดมืดสนิทอันหนึ่ง หลังจากนั้น วิดิโอนั้นก็จบลง หน้าจอโทรศัพท์ของหลิวซินไม่รู้ว่ามืดสนิทไปได้ยังไง
แต่ในเวลานี้ หน้าจอโทรศัพท์ที่ดำสนิทของหลิวซินก็ได้สะท้อนแสงออกมา ฮวางซางกลับเห็นมันได้อย่างเลือนราง ดูเหมือนว่าจะมีเงามืดปรากฏขึ้นอยู่ด้านหลังของพวกเขา เป็นผู้หญิงประหลาดที่สวมเสื้อสีขาว ใบหน้าถูกปกคลุมไปด้วยผมยาวกำลังจ้องเขม็งมาที่พวกเขาอยู่！
พริบตาเดียว ความรู้สึกที่ตกอยู่ในสถานการณ์คับขันที่เกิดขึ้นตอนประสบพบเจอกับลิกเกอร์ที่รุนแรงหลายร้อยเท่าได้ปรากฏขึ้นมาในใจของฮวางซางอีกครั้ง! ความรู้สึกตกอยู่ในสถานการณ์คับขันมันรุนแรงขึ้นจนกระทั่งเกิดความรู้สึกที่บีบรัดเขาอย่างถึงขีดสุด ราวกับว่าร่างทั้งร่างสัมผัสได้ถึงความหนาวแข็งทือ
กริ๊ง กริ๊ง！
ทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ของหลิวซินก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่เสียงกริ๊งได้ดังขึ้น ดูเหมือนว่าผีสาวที่อยู่บนหน้าจอนั้นได้มลายหายไปทันที ในเวลาเดียวกันความรู้สึกบีบรัดจนแทบจะทำให้ฮวางซางหยุดหายใจนั้นก็ได้มลายหายไปเช่นกัน ในที่สุดเขาก็ได้หายใจเอือกใหญ่ได้อย่างเต็มปอดอีกครั้ง
สิ่งที่ฮวางซางเพิ่งจะค้นพบ ภายในไม่กี่วินาทีก่อนหน้านั้น ทำให้เสื้อผ้าด้านหลังของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็นไปทั่วทั้งหลัง！ ในเวลาเดียวกัน โทรศัพท์ของหลิวซินก็ยังดังขึ้นอย่างไม่ขาดสาย
“ฮัลโหล.....”
ในขณะที่เสียงกริ๊งนั้นดังขึ้นอย่างเร่งด่วนนั้น หลิวซินที่ตกอยู่ในอาการราวกับถูกผีเข้านั้น ได้ลังเลอยู่นาน ก่อนจะกดรับทั้งๆที่ยังสั่นเทาไปทั้งตัว
แต่ทว่า หลังจากกดรับสาย เสียงต่ำอันแหบแห้งเสียงหนึ่งได้ดังขึ้นมาจากปลายสาย มันเป็นเสียงพึมพำแปลกๆราวกับเสียงของปีศาจ！
“อ่า！！！！！”
เมื่อได้ยินเสียงที่ดังแผ่ขยายออกมาจากปลายสาย ในที่สุดหลิวซินก็ทรุดลงไป ก่อนที่เขาจะตะโกนออกมาพร้อมกับเขวี้ยงโทรศัพท์จนไปกระแทกกับกับกำแพงอย่างรุนแรง จากนั้นก็คุกเข่าลง ก่อนที่ร่างกายของเขาจะสั่นขึ้นอย่างรุนแรงไปทั่วทั้งตัว
“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ วิดีโอเมื่อกี้มันคืออะไร ทำไมนายถึงกลัวขนาดนี้?” ในขณะที่มองไปทางหลิวซินที่มีท่าทางหวาดกลัวจนเกือบจะล้มพับลงไปนั้น ฮวางซางก็ร้อนใจขึ้นมาทันใด ก่อนจะตะโกนใส่หลิวซิน
“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้.....” แต่ทว่าหลิวซินในเวลานี้กลับดูเหมือนกลายเป็นคนสับสนมึนงงไปแล้ว ไม่ว่าฮวางซางจะพูดอะไร เขาก็ทำได้เพียงตัวสั่นราวกับคนโง่งมเท่านั้น เขาเอาแต่พึมพำกับตัวเองอย่างต่อเนื่องพร้อมกับหยดน้ำตาที่เริ่มไหลออกมาจากดวงตาทั้งสองข้าง
เพี้ยะ！
ในขณะที่มองหลิวซินที่ดูเหมือนวิญญาณหลุดลอยออกไป ฮวางซางก็ลังเลเล็กน้อย หลังจากนั้นก็กัดฟันกรอด ก่อนพลิกมือแล้วตบไปที่ใบหน้าของหลิวซินอย่างแรง
“ฮ่อง....ฮ่องเต้ ... เราต้องตายแน่ๆ！”
แรงฝ่ามือของฮวางซางนั้นไม่ได้เบาเลยแม้แต่น้อย ไม่เพียงแต่จะฝากรอยฝ่ามืออันบวมนูนที่ฟาดไปอย่างรวดเร็วบนใบหน้าของหลิวซินแล้ว อีกทั้งยังเรียกสติของหลิวซินกลับมาได้อีกด้วย
หลังจากที่ได้สติกลับมา หลิวซินกลับอดที่จะเข้ากอดฮวางซางไม่ได้ ก่อนจะร้องไห้โฮออกมา
“ทำไม ทำไมเทปวีดีโอสาปแช่งของซาดาโกะถึงได้มาอยู่ในโทรศัพท์ของฉันอ่า！”
“วีดีโอสาปแช่งของซาดาโกะ? นายจะบอกว่า วีดีโอที่เราดูกันเมื่อครู่ เป็นวีดีโอที่อยู่ในเทปวีดีโอแห่งการสาปแช่งอันนั้น?”
เมื่อได้ฟังคำพูดของหลิวซิน ฮวางซางก็มีปฏิกิริยาตอบกลับทันที หลังจากนั้นก็รีบหาข้อมูลอย่างละเอียดเกี่ยวกับหนังเรื่อง Ring และซาดาโกะในหมู่บ้านบนภูเขาทันที
ผลที่ได้คือ วีดีโอที่พวกเขาได้ดูเมื่อสักครู่กับเนื้อหาของวีดีโอในเทปวีดีโอแห่งการสาปแช่งนั้นเหมือนกัน！
แต่ตามคำอธิบายในหนังเรื่อง Ring ได้เขียนไว้ว่า เมื่อใดที่เห็นเทปวีดีโอแห่งการสาปแช่ง หลังจากนั้น 7 วันวิญญาณของซาดาโกะจะกลับมาแย่งชีวิตของพวกเขาไป！
นี่คือคำสาปมรณะ 7 วันในตำนาน！
แต่ทำไม วีดีโอคำสาปแช่งนี้ถึงได้มาปรากฏในโทรศัพท์ละ?
เล่นพิเรนทร์เหรอ?ความคิดที่เพิ่งผุดขึ้นมานี้ ได้ถูกฮวางซางกำจัดไป
ถึงแม้ว่าเนื้อหาในวีดีโอจะเป็นเรื่องโกหกก็ตาม แต่หนังผีที่เขาเพิ่งได้ดูเมื่อสักครู่ รวมถึงความรู้สึกที่ตกอยู่ในสถานการณ์คับขันและความรู้สึกบีบรัดจนแทบจะหยุดหายใจนั้นไม่ได้เป็นเรื่องโกหกแต่อย่างใด！
วีดีโอแห่งการสาปแช่งนี้เป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน！
แต่ในเวลาเดียวกัน ความสงสัยมากมายก็ได้ปรากฏขึ้นมาในใจของฮวางซาง
ซาดาโกะที่อยู่ในหนังเรื่อง Ring ตามที่หลิวซินเล่านั้น เห็นได้ชัดว่าเธอใช้เทปวีดีโอแห่งการสาปแช่งในการฆ่าคน แต่ทำไมตอนนี้มันกลับกลายเป็นวีดีโอในโทรศัพท์ไปได้ละ?
เป็นไปได้ไหมว่าผีร้ายจะทันยุคสมัย ก้าวหน้าไปตามเทคโนโลยีกัน?
“ใช่แล้ว！”
เมื่อคิดได้ถึงตรงนี้ ในหัวของฮวางซางก็เปล่งประกายแสงออกมาทันใด ในที่สุดเขาก็หาคำตอบของเรื่องทั้งหมดเจอจนได้
“ฉันรู้แล้วว่าทำไมเป็นแบบนี้！”
“ทำไมเหรอ?” เมื่อได้ยินคำพูดของฮวางซาง หลิวซินดูเหมือนจะจับฟางช่วยชีวิตเส้นหนึ่งได้ ก็ถามขึ้นด้วยความเคร่งเครียด
“เพราะว่าสิ่งที่พวกเราต้องเผชิญอยู่ ในตอนนี้ไม่ใช่สิ่งหลอกลวง หรือเรื่องเล่าที่มีอยู่ในหนังอีกแล้ว ” ฮวางซางสูดลมหายเข้าปอดลึกๆ ก่อนพูดขึ้นด้วยใบหน้าจริงจัง
“ถ้าหากคำทำนายในโพสต์นั้นเป็นความจริงขึ้นมา จะมีสัตว์ประหลาดตัวใหม่ปรากฏขึ้น อีกอย่างถ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้ก็คือ ซาดาโกะ ในหมู่บ้านบนภูเขาจริงๆ งั้นซาดาโกะตนนี้ก็จะกลายเป็นผีร้ายที่มีอยู่จริงๆ และถ้าหากซาดาโกะมีตัวตนจริงๆแล้ว เงื่อนไขการปรากฏตัวที่เราต้องได้ดูเทปวิดีโอแห่งการสาปแช่งนั้นก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ฮวางซางก็อดที่จะกำหมัดของตัวเองไว้แน่นไม่ได้
“ถึงอย่างไรเทปวีดีโอแห่งการสาปแช่งนั้น ก็เป็นเครื่องมือฆ่าคนเพียงอย่างเดียวของซาดาโกะ และถึงแม้ว่าเทปวีดีโอนี้จะล้าสมัยไปแล้ว”
"ถ้าหากซาดาโกะใช้วีดีโอในโทรศัพท์ฆ่าคนจริงๆ มันก็น่ากลัวเกินไปแล้ว..."
เมื่อได้ยินคำพูดของฮวางซาง หลิวซินก็ขนลุกซู่ขึ้นมาทันใด เพราะรู้ว่าโทรศัพท์แทบจะกลายเป็นของใช้จำเป็นในชีวิตประจําวันของทุกคนเลยก็ว่าได้ อีกทั้งวีดีโอในโทรศัพท์ก็เป็นสิ่งที่ถ่ายทอดเรื่องนี้ออกไปได้อย่างรวดเร็ว ถ้าซาดาโกะใช้วิธีการนี้ฆ่าคนจริงๆละก็ งั้นเกรงว่าเราก็ไม่ต้องรอให้ซอมบี้ระบาดแต่อย่างใด มนุษยชาติก็ได้ตายในน้ำมือของซาดาโกะแล้ว!
ถึงอย่างนั้นคนที่เคยดูหนังมาก่อนก็ต้องรู้ว่า ถ้าอยากกำจัดคำสาปมรณะ 7 วันของซาดาโกะออกไป มีเพียงวิธีเดียวคือต้องก๊อปปี้เทปวิดีโอชุดหนึ่งส่งต่อให้คนอื่น ถึงตอนนั้นตัวเองถึงจะรอดพ้นคำสาป!
นี่บ่งชี้ได้ว่า ในกรณีที่คำสาปของซาดาโกะเริ่มแผ่กระจายออกไป เพื่อรักษาชีวิตตัวเอง ผู้คนที่กวาดกลัวจึงใช้วีดีโอคำสาปเหล่านี้แผ่กระจายออกไป!
เมื่อเป็นอย่างนั้น อีกไม่นาน จำนวนวีดีโอคำสาปแช่งเหล่านี้ จะกลายเป็นสิ่งที่น่ากลัวสำหรับมนุษย์อย่างหนึ่ง จนกระทั่งเพียงพอที่จะทำลายอารยธรรมมนุษย์ทั้งหมด!
มิน่าล่ะระบบนั้นจึงได้พูดว่าซอมบี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของจุดจบโลกเท่านั้น.....
เมื่อคิดขึ้นได้ การเปลี่ยนวิธีสาปแช่งของซาดาโกะจึงเป็นภัยคุกคามสำหรับมนุษย์ เกรงว่าจะไม่น้อยไปกว่าซอมบี้เลย!แต่ เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับอนาคตของมนุษย์ ตอนนี้พวกเขาดูเหมือนน่าจะเป็นกังวลถึงอนาคตของตัวเองแล้ว ถึงอย่างไร ตอนนี้พวกเขาก็คงจะถูกคำสาปแช่งของซาดาโกะลากเข้าไปพัวพันแล้ว
นี่บ่งบอกได้ว่า ถ้าพวกเขาไม่คิดกำจัดคำสาปแช่งของซาดาโกะ หรือส่งคำสาปนี้ไปให้ผู้อื่นละก็ ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ชีวิตของพวกเขาก็จะเหลีอเพียง 7 วันสุดท้ายแล้ว! แต่ในความเป็นจริง หลิวซินและฮวางซางกลับยังไม่ได้มีโอกาสได้หาทางรับมือกับซาดาโกะที่จะมาหาพวกเขาได้!
เพราะทันใดนั้นเอง เสียงสัญญาณเตือน ป้องกันภัยก็ดังขึ้นมาภายในเมือง C อย่างฉับพลัน!ตามมาด้วย เสียงปืนที่ดังระงมขึ้น！ บ้านรั่วแล้วยังเจอฝนตกทั้งคืน ในช่วงเวลาเดียวกันกับที่หลิวซินและฮวางซางได้เข้าไปพัวพันกับคำสาปแช่งนั้น ภัยพิบัติที่เกิดขึ้นในคืนฝนตกกระหน่ำก็ได้ปรากฏออกมาในที่สุดแล้ว！
**บ้านรั่วแล้วยังเจอฝนตกทั้งคืน เป็นสำนวนความหมาย คล้ายๆผีซ้ำด้ำพลอย หรือเคราะห์ซ้ำกรรมซัด**
