ตอนที่ 149 ไร้เทียมทาน

“เป็นแบบนี้ได้ยังไง?”ความตกใจบังเกิดขึ้นทั่ว

คนในตระกูลเฟิงนับไม่ถ้วนอ้าปากกว้าง

มันไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่อาจควบคุมอารมณ์ได้ แต่การเปลี่ยนแปลงนั้นกะทันหันเกินไป

เฟิงหลี่ ผู้เลื่องลือว่าวิชากระบี่โหดเหี้ยมและเฉียบคมกลับถูกคว้าโดยมือเปล่าของเฟิงหลินและจากนั้นก็ถูกทำลาย

สำหรับเฟิงจินเผิง ก่อนหน้าเขายังแสร้งทำเป็นวิหคปีกท้องฟ้า แต่ตอนนี้ เขาเหมือนไก่ตายที่ถูกคว้าโดยเฟิงหลิน ไม่มีพลังจะต่อต้าน

สุดยอดอัจฉริยะทั้งสองถูกเฟิงหลินจัดการง่ายๆ

หรือเขาจะมีพลังสะกดข่มทุกคนด้วยมือเดียวจริงๆ?

เมื่อเฟิงหลินผงาด เขาจะทะยานขึ้นฟากฟ้า เขาให้ความรู้สึกแบบเผด็จการและไร้เทียมทาน

เฟิงจินเผิงหน้าดำเหมือนไก่ขาดอากาศ เขาเหมือนเด็กไร้การป้องกัน

ไม่ว่ายังไง เขาก็เป็นหลานโดยตรงของผู้นำตระกูลและทุกคนก็มักชื่นชมเขาและเคารพเขามาตั้งแต่เด็ก พรสวรรค์เขาถือว่าโดดเด่นมาก เขาเคยถูกดูถูกแบบนี้ซะที่ไหน?

ปีกทะยานแห่งร็อก(วิหคยักษ์ในตำนานกรีก)!

เขาหงายมือกว้าง คล้ายกับวิหคยักษ์ที่สยายปีก หลังจากนั้น เขาก็ฟาดพวกมันใส่หน้าอกเฟิงหลิน  สร้างเป็นลมแหลมเหมือนดาบ พวกมันเป็นรูปขนนกและยิงใส่เฟิงหลิน

ปัง ปัง ปัง!

ในชั่วพริบตา ฝ่ามือนับสิบก็ระเบิดใส่หน้าอกเฟิงหลิน แต่พวกมันดูเหมือนจะกระทบกับแผ่นเหล็ก เกิดเสียงดังสนั่นแต่เฟิงหลินกลับไม่ได้รับบาดเจ็บ

เฟิงหลินลดหัวและยิ้ม

วิชาฝ่ามือนี้ไม่เลว แต่มันไร้ประโยชน์

เมื่อเห็นการดิ้นรนของเฟิงจินเผิง มือของเฟิงหลินก็สะบัดวูบ

เฟิงจินเผิงกรีดร้อง ข้อมือเขาบิดผิดรูป มือเขาห้อยลงและไม่อาจขยับได้อีกต่อไป

“พอหรือยัง?”เฟิงหลินหัวเราะเสียงเย็น เขาเดินไปขอบลานประลองและโยนเฟิงจินเผิงลงไป

เฟิงจินเผิงแผดร้องอย่างน่าสมเพช

การโยนเฟิงจินเผิงออกไปง่ายๆทำให้ทุกคนตกตะลึง

เฟิงหลี่และเฟิงจินเผิงคือสุดยอดอัจฉริยะที่แข็งแกร่งสุดของตระกูลเฟิง ทั้งคู่ที่เคยเป็นดั่งความหวังกลับพ่ายแพ้อย่างน่าสมเพช

ในเมื่อทั้งสองไม่อาจชนะ ผู้เข้าร่วมคนอื่นก็ไม่ต้องคิดฝัน

พวกเขาจ้องชายที่คล้ายกับเทพมาร ความกลัวไร้ก้นบึ่งปรากฏในหัวใจ

เฟิงหลินมอบความรู้สึกไร้เทียมทานให้กับพวกเขา!

เราไม่อาจชนะ!

ความคิดนั้นผุดขึ้น

การเคลื่อนไหวมือพวกเขาช้าลงแต่พวกเขายังตัดสินใจโจมตี พลังงานโจมตีทุกประเภทระเบิดใส่หน้าอกเฟิงหลิน

เสื้อของเฟิงหลินฉีกขาด เผยให้เห็นกล้ามเนื้อสวยงาม ร่างเขาเปล่งแสงเหมือนหยกและยังแต่งแต้มด้วยเส้นเลือดราวกับพวกมันทำจากหยกเช่นกัน

เขาระเบิดพลังต่อต้านและเดินไปข้างหน้า

กรงเล็บมังกรวัชระ!

นิ้วของเฟิงหลินเหมือนตะขอ ตวัดออกไปและสร้างกระแสลมที่ทรงพลังจนสามารถบดขยี้หินและแผ่นเหล็ก

คนเหล่านี้ไม่อาจหลบได้ทันและเสื้อผ้าก็ถูกฉีก ทิ้งรอยเลือดไว้บนตัว

หมัดวัชระสยบอสูรคือวิชายุทธ์ยีนระดับต่ำขั้นกลาง แต่พลังมันสูงกว่าปกติมากเมื่อเฟิงหลินใช้มัน

เหนือสิ่งอื่นใด ยีนวัชระแค่ยีนแรกเริ่มขั้นสูง ดังนั้น ผลการเสริมพลังของยีนวัชระจึงเทียบไม่ได้กับยีนลิงหิน

พลังกรงเล็บฉีกผ่านอากาศ เติมเต็มท้องฟ้าด้วยเงากรงเล็บ อยากฉีกโลกทั้งใบ

เฟิงหลินเหมือนพยัคฆ์ร้ายที่ออกจากภูเขา เขาไม่สนใจป้องกัน ความแข็งของร่างเขาสูงจนทำให้การโจมตีของศัตรูเปล่าประโยชน์

เทียบกันแล้ว ร่างของศัตรูเขาอ่อนแอมาก พวกเขาไม่อาจต้านทานได้สักการโจมตีเดียวจากเฟิงหลิน ร่างพวกเขาเต็มไปด้วยเลือดจากบาดแผล

เฟิงหลินไม่ใช่กระบวนท่าใด เขาสะกดทั้งหมดด้วยพลังล้วนๆ

“เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้!”ผู้เข้าร่วมที่เหลืออีกหกสบตากัน

หากพวกเขาร่วมมือกันและยังแพ้คนๆเดียว มันก็จะน่าอับอายเกินไป

ต่อให้พวกเขาได้รับตำแหน่งที่สูง มันก็ยังไร้ความหมาย

ทุกคนจะนึกถึงแค่เฟิงหลิน

พวกเขากลายเป็นผู้บ่มเพาะดวงดาวตั้งแต่ยังเด็กและล้วนเป็นอัจฉริยะตระกูลเฟิง ซึ่งหนึ่ในนั้นจะเต็มใจกลายเป็นหินให้คนอื่นเหยียบย่ำ?!

แม้ทั้งหกจะไม่ได้คุยกัน พวกเขาก็ได้ข้อสรุปเดียวกันว่า มาร่วมมือกัน!

พลังงานยีนพวยพุ่งออกมาโดยไม่มีการสงวน

น้ำ ไฟ ดิน เหล็ก ลม สายฟ้า พลังงานทุกประเภทเติมเต็มอากาศ

ใบหน้าพวกเขาแดงก่ำจากการปลดปล่อยพลังงาน ผสานพวกมันเข้าด้วยกัน สุดท้ายก็มีเพียงบอลมืดที่สามารถเห็นได้

เปรี้ย

สายฟ้าสีดำยิงออกมา ดูน่าขนลุก

บรรยากาศรอบๆเปลี่ยนไป อุณหภูมิพลันสูงขึ้น

สีหน้าเฟิงหลินยังดำมืด ด้วยเหตุผลบางอย่าง เขารู้สึกถึงภัยคุกคามจากมัน

เหนือสิ่งอื่นใด ผู้เข้าร่วมต่างไม่ใช่พวกอ่อนแอ เมื่อพวกเขาร่วมมือกันด้วยวิธีพิเศษ พวกเขาย่อมพอจะคุกคามเฟิงหลินได้

แต่นี่ไม่เป็นไร มีเพียงการเอาชนะซึ่งๆหน้าถึงได้รับการยอมรับ

เฟิงหลินยังปล่อยการโจมตีที่รุนแรงสุด มือเขาตั้งท่าและนิ้วเขาก็กลายเป็นดาบขณะแทงออกไป ส่งคลื่นดาบแหลมสูง พลังไร้รูปร่างในอากาศดูเหมือนจะอยากแยกบอลมืดเป็นสองส่วน

รอยประทับดาบสังหารเทพ!

นี่ดูเหมือนการฟันทั่วไปโดยการขยับของนิ้ว มันเหมือนปลาเซียนจากสวรรค์ที่ปราถนาจะสังหารเทพ

ครื่น!

บอลพลังงานความมืดระเบิด

บูม!

ทั่วร่างของเฟิงหลินดูเหมือนจะเปลี่ยนเป็นดาบ เขายืนขึ้นตรงขณะที่นิ้วดาบเขาปลดปล่อยปราณดาบน่าสะพรึงออกไป  เขาคล้ายกับเซียนดาบโบราณ ควบคุมดาบเพื่อบุกฝ่าศัตรู

“วิชานี้คืออะไร?”ชายหนุ่มรูปหล่อยืนขึ้น จ้องมองอย่างตื่นตะลึง ความขี้เกียจบนหน้าเขาหายไป เปลี่ยนเป็นความหนักหน่วง

บนลาน รอยประทับดาบและบอลพลังงานมืดปะทะกัน และระเบิดทันที คลื่นแรงระเบิดไปสี่ทิศ ทำให้สถานการณ์บนลานประลองวุ่นวายมาก

ผู้เข้าร่วมถูกระเบิดกลืนเข้าไป ฝูงชนไม่อาจเห็นพวกเขาชัด

ผู้ชมทั้งหมดเขย่งตัวไม่กล้ากระพริบตา

ผลแพ้ชนะจะตัดสินด้วยการโจมตีนี้

ใครจะชนะ ใครจะแพ้!

ชี่!

เสียงดาบแหลมแหวกอากาศดังขึ้น

ทันใดนั้น รอยแตกเล็กๆก็ปรากฏในบอลมืดและมันก็ถูกแบ่งครึ่ง

จากภายใน เงาร่างมนุษย์พุ่งออกมา เสื้อเขาดำไหม้จนหมด แต่ผิวเขากลับยังเปล่งประกายดุจหยก เขาไม่บาดเจ็บเลย

หากนี่ไม่ใช่เฟิงหลิน แล้วจะเป็นใคร?

เฟิงหลิกวาดสายตา นิ้วดาบเขาฟันออกไปอีกรั้ง สร้างเป็นคลื่นดาบตัดผ่านท้องฟ้า

ชี่ ปราณดาบแหวกไปข้างหน้าอย่างไม่อาจหยุดยั้ง

ทั้งหกไม่อาจหลบได้ทันและก็ถูกโจมตีด้วยปราณดาบ พวกเขาล้มลงกับพื้นและอยู่ในสภาพไม่อาจต่อสู้ได้

ฝ่ามือวัชระเกรียงไกร!

เฟิงหลินเปลี่ยนนิ้วเขาเป็นท่าฝ่ามือและระเบิดฝ่ามือใส่อากาศซ้ำๆ

สร้างพลังจำนวนมาก ผลักใส่เป้าหมาย

ทั้งหกถูกโจมตีหนัก กลายเป็นกระสอบทรายมนุษย์ที่เด้งไปมาในอากาศก่อนกระแทกกับพื้นอย่างแรก

ตอนนี้ ทั่วโถงเงียบสงัด

เฟิงหลินคือคนสุดท้าย เขาหันสายตาไปมองทุกคน เปล่งรัศมีสะกดข่ม

เฟิงหลินปลูกฝังความกลัว ความประหลาดใจบนหัวใจของทุกคน

นี่คือความไร้เทียมทาน...