บทที่ 97 เฮือกสุดท้ายฉันจะทุ่มหมดหน้าตัก

บทที่ 97 เฮือกสุดท้ายฉันจะทุ่มหมดหน้าตัก

ผู้แปล loop

พื้นของร้านคริสตัลนี้ถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่นหินคริสตัลเต็มร้าน

ดงซูบินเดินไปที่กองหินคริสตัลธรรมชาติที่ยังไม่เจียระไนและหมอบลงไปอยู่ที่นั่น เขาหยิบหินขึ้นมาประมาณ 2 ถึง 2.5 กิโลกรัม เขาตรวจสอบมันอย่างใกล้ชิด มันเป็นหินทรงสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ถูกตัดมุมเห็นถึงคริสตัลที่อยู่ด้านในมันใสซึ่งมันดูใสๆ คุณภาพของคริสตัลนี้น่าจะอยู่ในระดับที่สูง แต่ดงซูบินรู้ดีว่าเจ้าของร้านจะตัดส่วนที่ดีที่สุดของหินออกเพื่อแสดงให้ลูกค้าเห็น โดยมันจะแสดงส่วนของคริสตัลที่คุณภาพสูงออกมาถ้านำคริสตัสเหล่านี้ไปเจียระไนจนแล้วเสร็จ แต่คริสตัลที่ถูกตัดในแต่ล่ะส่วนนั้นจะแตกต่างกันออกไป “เฮียครับ! จุดที่ตัดออกมาเนี่ยมีมูลค่าเท่าไรกัน?”

เจ้าของร้านกำลังกวาดฝุ่นและเขาเงยหน้าขึ้นมอง “โอ้! นั่นประมาน 10,000 หยวน”

ดงซูบินชี้ไปที่หินคริสตัลสีม่วงอีกก้อน หินก้อนนั้นไม่มีรอยตำหนิเลย “แล้วชิ้นนี้ล่ะครับเฮีย?”

“35,000 หยวน.”

“แล้วหินสีเหลืองนั้นล่ะครับ”

“มันมีขนาดใหญ่นะน่าจะราวๆ 40,000 หยวนได้”

ดงซูบินถามราคาของหินก้อนใหญ่นั้น ด้วยวิธีนี้โอกาสที่จะตัดออกมาแล้วได้ก้อนหินขนาดใหญ่จะทำให้เขาหาเงินได้มากที่สุดในตอนนี้ หลังจากยืนยันราคาแล้วดงซูบินก็เอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าของเขาเพราะเขากดเสียงเรียกเข้าก่อนที่เขาจะทำท่าทางเหมือนรับสายโทรศัพท์ เขาแกล้งทำเป็นพูดกับใครบางคนแล้ววางสายไป “เฮีย! ผมต้องการซื้อคริสตัล แต่ตอนนี้ผมมีงานด่วนและรีบมากๆถ้าเฮียจะช่วยตัดหินให้เร็วขึ้นกว่านี้ได้ผมจะซื้อพวกมันแต่ถ้าไม่ผมก็ขอตัวกับก่อนล่ะกัน”

แน่นอนเจ้าของร้านเองก็ไม่อยากที่จะเสียลูกค้าไป “อย่างงั้นพ่อหนุ่มหยิบหินออกมาเลย ฉันจะตัดหินให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้เลย”

“เยี่ยมมาก คริสตัลสีม่วงสองอันนี้, คริสตัลสีเหลือง, คริสตัลที่ใสและคริสตัลสีชมพูตรงนั้น”

“เดี๋ยวก่อนให้ฉันคำนวณ” เจ้าของร้านหยิบเครื่องคิดเลขของเขาขึ้นมาแล้วกดตัวเลข “รวมเป็น 162,000 หยวน ฉันจะปัดมันลงเป็น 160,000 หยวน”

ดงซูบินดึงเงินออกมาจากด้านหลังของเขาแล้วกดตัวจับเวลานับถอยหลังบนโทรศัพท์ของเขาเป็นเวลา 360 วินาที

ถึงแม้เจ้าของร้านจะรู้ว่าดงซูบินนั้นเป็นมือใหม่สำหรับการพนันหิน แต่เขาเคยไม่คิดเลยว่าดงซูบินจะกล้าใช้เงิน 160,000 หยวนในการเล่นพนันคริสตัล ถึงแม้เขาจะเข้าใจดีว่าเด็กหนุ่มสมัยนี้ร่ำรวยมากก็ตาม ดงซูบินหยิบเงินหยวนและวางลงในเครื่องนับเงินข้างๆเจ้าของร้าน 10,000 …… 50,000 …… 100,000 ……เขานับถึงสองครั้งและจำนวนเงินนั้นครบถ้วน”

เหลืออีก 312 วินาที

ดงซูบินพูดอย่างใจจดใจจ่อว่า “เริ่มตัดหินได้แล้ว ไม่จำเป็นต้องบดมันทีละนิด ตัดมันในแนวทแยงมุมไปเลย”

เจ้าของร้านถึงกับตกตะลึง “โอ้!พ่อหนุ่นถ้าทำแบบนั้นมันจะทำให้ผลึกด้านในเสียหายนะ พ่อหนุ่มแน่ใจแล้วหรอ?”

"ครับ. ช่วยรีบเร่งมือด้วย."

เหลือเวลาอยู่ 303 วินาที

เนื่องจากเจ้าของร้านได้สัญญากับดงซูบินว่าเขาจะตัดหินให้เร็วสุดเท่าที่ทำได้ ดังนั้นการเคลื่อนไหวของเจ้าของร้านในตอนนี้รวดเร็วมากในขณะที่เขาถกแขนเสื้อขึ้นและคุกเข่าลงข้างหินคริสตัลใส เขาจับมีดในมือและกำหนดมุมก่อนที่จะกดมีดลงกับหิน!

‘อีดด! อีดด! อีดดดดด!’ เจ้าของร้านตัดหินผ่านชั้นนอกสุดของหิน!

เหลือเวลาอีก 280 วินาที!

ดงซูบินกำกำปั้นของเขาไว้แน่น ‘ช่วยรีบหน่อยเถอะ!’

อีดดด! เสียงดังของคัตเตอร์ดังมาก! ทันใดนั้นก็มีเสียงก็ดังขึ้น!

หินคริสตัลใสถูกตัดเปิดออกมารอยตัดนั้นเรียบยาว แต่มีจุดตำหนิเล็กน้อย เจ้าของร้านจึงลูบรอยตำหนินั้นด้วยนิ้วของเขาและมันไม่สามารถลบออกได้ “ผลึกมันมีรอยตำหนินิ! น่าเสียดายจังเลย” การมีสิ่งเจือปนในผลึกจะทำให้มูลค่าของหินลดลง หินก้อนนี้ที่มีราคา 10,000 หยวน แต่หลังจากที่มันถูกตัดออกมามันก็ไม่มีมูลค่าทันที

ดงซูบินสบถอยู่ใจของเขาและกล่าวทันทีว่า“ช่างมันเถอะ ตัดก้อนต่อไปเลย!”

“ได้เลย” เจ้าของร้านหันหน้าไปและเริ่มตัดหินคริสตัลสีเหลืองต่อ

เหลือ 241 วินาที!

ตอนนี้ดงซูบินกำลังถูฝ่ามือเข้าด้วยกันและสวดอ้อนวอน ‘ได้โปรดเถอะ! ขอให้ได้คริสตัลไร้ตำหนิด้วยเถอะ’!

อีดดด!อีดด! หินก้อนที่สองถูกตัดเปิดออกมาและไม่มีรอยตำหนิจริงๆ แต่สีเหลืองที่ออกมามันไม่แวววาวมันดูมืดมน มันมีเพียงสีเหลืองเป็นจุดๆในคริสตัล และมันเกือบจะเหมือนคริสตัสใสก้อนก่อนหน้านี้ โดยที่ก้อนหินก้อนนี้ตอนที่ดงซูบินซื้อมันมีราคา 30,000 หยวนมีแต่ตอนนี้หลังจากการตัดออกมาราคามันเหลือแค่ 10,000 หยวนเท่านั้น!

‘เวรเอ่ย!’

ดงซูบินยิ้มแบบฟื้นๆแล้วพูดว่า: "อันต่อไปเลย!"

เหลือ 195 วินาที

อีดดด! อีดดด! อีดดด! หินคริสตัลสีชมพูที่สามถูกตัดจนเห็นด้านใน!

ในเวลานี้เจ้าของร้านอาจเลือกมุมที่ผิดที่จะตัด เขาไม่ได้ตัดมันในแนวทแยงมุม แต่เขาเลือกตัดหินส่วนเล็ก ๆ ออกไปแทน แต่จากหินก้อนเล็กๆทรงสี่เหลี่ยมหลุดออกไป  พวกเขาก็สามารถเห็นฟองอากาศเล็ก ๆ จำนวนมากในคริสตัล หินก้อนนี้เป็นอีกชิ้นหนึ่งที่ไร้ค่า!

ดงซูบินตบต้นขาของเขาด้วยความโกรธ "ต่อไป!"

เขาเหลือเวลาเพียง 141 วินาทีเท่านั้นและยังมีหินคริสตัลสีม่วงเหลืออีก 2 ก้อน

132 วินาที…….

112 วินาที…….

98 วินาที…….

ดงซูบินเคยเห็นหลายคนสูญเสียเงินจากการพนันหินคริสตัลมามากแล้ว และดงซูบินเองก็คิดว่าพวกเขาคงจะโชคร้ายมากๆ แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่าโชคของเขาจะแย่กว่าผู้เล่นการพนันก่อนหน้านี้มากขนาดนี้ หินคริสตัลสีม่วงขนาดเล็กราคา 35,000 หยวนถูกตัดเปิดออกและสี……ที่ออกมามันแถบจะไม่เหลือความเป็นคริสตัลออกมาเลยมันมีรอยแตกขนาดใหญ่และรอยเปื้อนสีดำสองเส้น มันดูไร้ค่าอย่างสิ้นเชิง!

ตอนนี้เหลือเพียงแต่หินคริสตัลสีม่วงก้อนสุดท้าย!

เหลือเวลาอีก 88 วินาทีเท่านั้น!

เจ้าของร้านมองไปที่ดงซูบินและเขาก็รู้ผิดหวังที่ได้ยินสิ่งที่ดงซูบินพูดออกมาว่า:“ตัด! ตัดต่อเลยเฮีย!” วันนี้ดงซูบินโชคร้ายจริงๆ

เจ้าของร้านเองก็ไม่แปลกใจ เขารู้จักหินของเขาดี หินคริสตัลชุดนี้ซื้อมาจากเพื่อนของเขาที่เมืองทางใต้ มันมาจากโรงงานของเพื่อนเขา มันเป็นเพียงหินคุณภาพต่ำทั้งหมดที่ขายไม่ได้ มันคงจะเป็นเรื่องที่น่าแปลกใจถ้ามีผลึกคุณภาพสูงอยู่ในนั้น โอ้อาจจะมีความเป็นไปได้ที่จะมีหินคริสตัลคุณภาพสูงผสมอยู่ในหินพวกนั้นก็เป็นได้ แต่อย่างไรก็ไม่มีเครื่องมือใดจะการันตีคุณภาพของหินเหล่านั้นได้จนกว่าหินเหล่านั้นจะถูกเจียระไนออกมาถึงจะรู้ว่ามันมีคุณภาพสูงจริงๆ

76 วินาที……

52 วินาที……

47 วินาที……

หินสีม่วงก้อนสุดท้ายถูกตัดออก มันมีผลึกใส อยู่ที่ตรงกลางของคริสตัลซึ่งมันดูเกือบจะโปร่งใสแล้ว และยังมีรอยตำหนิมากมายอยู่ในผลึกและบางส่วนก็เป็นสีเทา นี่ก็เป็นคริสตัลอีกหนึ่งอันที่ไร้ค่ามากๆ!

ตอนนี้ดงซูบินรู้สึกโมโหจนแทบจะเป็นบ้ากับเงิน 160,000 หยวนที่เสียไป! ‘เงิน 160,000 หยวนของฉัน’ เขาพูดอะไรไม่ออกเลย!

‘มันหมดแล้วใช่ไหม? นี้คือทั้งหมดสินะ?’

‘ใช้แล้ว! ยังเหลือเวลาอยู่! เหลืออีกตั้ง 39 วินาที!’

ดงซูบินไม่เสียเวลาที่เลือกหินก้อนต่อไป เขาชี้ไปที่ก้อนหินก้อนใหญ่ข้างเจ้าของร้านและพูดว่า:“เฮียตัดก่อนนั้นอีกก้อน!”

เจ้าของร้านมองไปที่ก้อนหิน “นั้นราคา 50,000 หยวน”

ดงซูบินพูดทันที:“เฮียตัดมันก่อน เดียวผมจ่ายเงินให้ทีหลัง!”

เจ้าของร้านไม่ได้ทำตามที่ดงซูบินบอก “ร้านฉันมันก็แค่ร้านเล็กๆ เห็นใจกันหน่อยพ่อหนุ่ม…….”

“ตอนนี้ผมมีเงินสดเหลือไม่พอ” ดงซูบินจึงหยิบบัตรประจำตัวของเขาออกมาแล้ววางลงบนโต๊ะ “ผมขอใช้บัตรประจำตัวนี้เป็นประกันให้กับเฮีย และผมจะไปที่ธนาคารถอนเงินมาให้คงไม่มีปัญหาใช่ไหม?”

เจ้าของร้านเห็นวิธีที่ดงซูบินใช้ในการซื้อหินและเขาก็รู้ได้เลยว่าเขาไม่ควรที่จะปฏิเสธดงซูบิน เขาได้แต่พยักหน้า.

เหลือ 24 วินาที!

ตอนนี้เงินของดงซูบินเหลือเพียง 60,000 หยวนในธนาคารของเขา หากคริสตัลนี้เป็นคริสตัลคุณภาพต่ำและไม่สามารถใช้พลังพิเศษของเขาได้อย่างต่อเนื่องตามทฤษฏีที่เขาคาดเดาไว้ เขาจะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไปอย่างเสียเปล่า!

อีดดด!

เหลือ 13 วินาที!

ดงซูบินมองเวลาที่เหลืออยู่ในโทรศัพท์ของเขา “ช่วยรีบหน่อยนะครับเฮีย!”

เจ้าของร้านใช้กำลังทั้งหมดตัดลงไปที่หิน 1 ซม. ……. 2 ซม. …… 3 ซม. ……

เหลืออีก 8 วินาที!

เหลืออีก 6 วินาที!

เหลืออีก 5 วินาที!

‘ไม่มีเวลาอีกแล้ว!’

เมื่อดงซูบินกำลังจะพูดว่า “ย้อนกลับ” ใน 3 วินาทีสุดท้าย ‘แก๊ก!’ ชั้นหินด้านนอกถูกตัดจนเปิดออกและตกลงบนพื้น!

‘มันถูกตัดแล้ว!’

ดงซูบินรีบเดินไปข้างหน้าในทันทีเพื่อมองดูคริสตัลที่ถูกตัดออกมา!

“นี่……. นี่คือคริสตัลที่ลายดาวจริงๆหรอเนี่ย?” เจ้าของร้านถึงกับตกตะลึง

“อ้า?” ดงซูบินในตอนนั้นก็ประหลาดใจเช่นกัน “เฮียหมายถึงประเภทของคริสตัลที่มีลูกแก้วอยู่ข้างในใช่ไหม!”

"ใช่! มันมีมูลค่าสูงมาก!” สีขนาดและความบริสุทธิ์ของคริสตัลนี้เป็นเกรดที่ดีที่สุดเท่าที่เจ้าของร้านเคยเห็นมา เจ้าของร้านในตอนนี้เองเขาก็ไม่คาดหวังว่าจะได้พบกับคริสตัลคุณภาพสูงท่ามกลางหินไร้คุณภาพเหล่านี้มาก่อน!

ดงซูบินตกตะลึงเป็นอย่างมากก่อนที่เขาจะดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็วและตะโกนในใจของเขาว่า: ‘ย้อนกลับ! ย้อนกลับ! ย้อนกลับ! ย้อนกลับ! ย้อนกลับ! ย้อนกลับ!’

ดงซูบินใช้พลังพิเศษ “ย้อนกลับ”ถึงหกครั้ง!

ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านมากๆเลยนะครับตอนนี้ผู้แปลได้งานประจำแล้ว อาจจะขออนุญาตผู้อ่านทุกท่านลงนิยายช้าหน่อยนะครับ แต่พยายามจะลงให้สม่ำเสมอที่สุด ขอโทษผู้อ่านด้วยนะครับ ปล.ผู้แปลก็ลุ้นๆพอๆกับผู้อ่านนะครับ