ตอนที่11 : คดีแผนที่ขุมทรัพย์
ตอนที่11 : คดีแผนที่ขุมทรัพย์
เช้าวันรุ่งขึ้นโมริ โคโกโร่ พาโคนันไปรายงานตัวที่โรงเรียนประถมเทตัน มันค่อนข้างง่ายที่จะไปโรงเรียนกับเด็กญีปุ่นตราบใดที่มีผู้ปกครองอยู่ใกล้ ๆ คุณสามารถไปโรงเรียนได้อย่างง่ายดายโดยจ่ายเงินเพิ่มอีกจำนวนหนึ่งซึ่งสะดวกมาก .
บนรถแท็กซี่วิทยุกำลังออกอากาศข่าวร้อนแรงในตอนเช้าและเสียงอันไพเราะของพิธีกรก็ออกมา : "... ดีโน่ คาบาเน่หัวหน้ากลุ่มโจรอิตาลีที่ถูกจับได้ในญี่ปุ่นเมื่อวานนี้ยังไม่ยอมปริปากใดๆ ขณะนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังติดตามจับกุมพรรคพวกของนายคาบาเน่ แต่ยังไม่พบเบาะแส จนถึงขณะนี้ก็ยังไม่รู้ว่า15,000เหรียญทองใบเมเปิ้ล ที่ปล้นมานั้นอยู่ที่ไหน... "
" ... เหรียญทองใบเมเปิ้ลนี้เป็นเหรียญที่ระลึกที่ทำขึ้นเป็นพิเศษโดยรัฐบาลอิตาลีมีน้ำหนักเพียง 4 กรัมด้านหน้าคือไอคอนใบเมเปิ้ลที่ออกแบบโดยช่างวาดภาพที่มีชื่อเสียงและสิ่งที่ตรงกันข้ามคือรูปแบบอาคารสำนักงานรัฐบาลอิตาลี มูลค่าของเหรียญเดียวสูงถึง 40,000 เยน กล่าวคือคิดเป็นเงินเยนมูลค่าโดยรวมของเหรียญทองที่ถูกขโมยเหล่านี้สูงถึง 600 ล้านเยน! ... "
โมริ โคโกโร่ บีบคางของเขาและไม่คาดหวังเหตุการณ์แผนที่ขุมทรัพย์นี้ มันปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว 600 ล้านเยนซึ่งเป็นเงินจำนวนมหาศาลจริง ๆ
เมื่อวานนี้ได้สัญญากับรันว่าจะปล่อยให้เธอมีชีวิตที่ดี ตอนนี้เหตุการณ์คดีแผนที่ขุมทรัพย์กำลังเกิดขึ้น แน่นอนว่าพระเจ้าช่วยฉันและความมั่งคั่งชีวิตที่สดวกสบายกำลังเรียกหา
ในขณะเดียวกันระบบก็กล่าว : "เผยแพร่งาน : โปรดตามหาสมบัติ
รางวัลงาน : คะแนน , การหมุนสล็อตครั้งเดียว"
โคนันที่อยู่ข้างๆรู้สึกง่วงนอนตราบใดที่โคนันคิดว่าจะไปเรียนอยู่กับพวกเด็กตัวเล็ก ๆ และทำการบ้านโรงเรียนประถมอีกครั้งเขาก็รู้สึกเจ็บปวดและไม่อยากจะมีชีวิตอยู่
ในขณะที่วิทยุยังคงเล่นต่อไป : "... เหตุการฆาตกรรมต่อเนื่องในจังหวัดโอซาก้าคนร้ายกำลังมุ่งหน้าไปยังเกียวโตมีผู้เสียชีวิต 5 คนไม่มีการเชื่อมต่อระหว่างผู้ตายแต่ละคน แต่ผู้ตายแต่ละคนมีความตายแบบเดียวกัน คดีได้ดำเนินมาเป็นเวลานานกว่าหนึ่งเดือน กรมตำรวจนครบาลโอซาก้าออกมาขอโทษต่อสาธารณชนและกล่าวว่าอีกไม่นานคดีฆาตกรรมต่อเนื่องนี้จะได้รับการแก้ไข ... "
โคนันมีพลังงานทันทีเมื่อเขาได้ยินเกี่ยวกับคดี
โมริ โคโกโร่ รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ได้ยินเรื่องนี้คดีฆาตกรรมต่อเนื่อง และคดีฆาตกรรมต่อเนื่องที่กินเวลานานกว่าหนึ่งเดือนไม่เคยเห็นในอะนิเมะต้นฉบับหลังจากทั้งหมดเรื่องโคนันมีเด็กๆวัยรุ่นดูจำนวนมาก คนแต่งเลยไม่ได้เขียนเหตุการโหดๆมากนัก
โคนันต้องการฟังรายละเอียดของคดีอีกครั้งและวิทยุก็ปิดตัวลง
คนขับรถด้านหน้าบ่นเบ่าๆ : "จริง ๆ แล้วความปลอดภัยของญีปุ่นกำลังแย่ลงเรื่อยๆ คดีฆาตกรรมต่อเนื่องเป็นเรื่องเกิดในในโอซาก้า ตำรวจปล่อยให้ฆาตกรมาที่เกียวโตได้อย่างไร"
.............
ตลอดทางด้วยการบ่นต่างๆของคนขับ โรงเรียนประถมศึกษาเทตัน ได้มาถึงแล้วในที่สุด โคนันและโมริ โคโกโร่ที่ลุกออกจากรถไม่สามารถช่วยแคะหูของเขาได้ .
ทั้งสองเข้าไปในโรงเรียนประถมศึกษาเทตันและเดินไปที่สำนักงานสอนภาษา โมริ โคโกโร่ได้โทรนัดไว้เมื่อคืน ผู้อำนวยการสำนักงานสอนและครูกำลังรออยู่
"นี่คงเป็นคุณโมริที่ได้ทำการนัดหมายไว้เมื่อคืนนี้ สวัสดีผมขอแนะนำนี่คือครูประจำชั้นโคบายาชิ ซึมึโกะ"
โมริ โคโกโร่มองไปที่อาจารย์ประจำชั้นเรียนของผีตัวน้อยคนนี้คือสวยงาม
ในหนังสือต้นฉบับ โคบายาชิ ซึมึโกะ ดูเกือบเหมือนกับซาโต้มิวะโกะจะด้วยผมสั้นทรงกลมและแว่นตากรอบเธอสวมชุดกีฬาและมีรอยยิ้มสวยงามบนใบหน้าของเธอ
โมริ โคโกโร่ เอื้อมมือออกไปจับมือกับโคบายาชิพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าผู้ใหญ่ : "คุณโคบายาชิโปรดฝากดูแลเด็กคนนี้" ด้วยเหตุ
นี้โมริ โคโกโร่จึงเข้าหาหูของโคบายาชิ : " เด็กคนนี้ซนมากและพ่อแม่ของเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ฉันหวังว่าคุณโคบายาชิ จะสอนเขาอย่างเคร่งครัดมันไม่สำคัญว่าจะมีการลงโทษทางร่างกาย "
โคนันมองด้วยตาปลาตาย อะไรคือการกระซิบทำอย่างกับฉันไม่ได้ยินเลย
โคบายาชิ ซึมึโกะยิ้มแล้วพูดว่า: "คุณโมริเป็นคนตลกจริง ๆ "
เธอเอนกายลงมาและมองโคนัน แสงแดดส่องประกายโดนเลนส์เป็นการแสดงออกของอาจารย์ที่เคร่มขึม : "โคนันคุงได้ยินไหม ฉันได้รับอนุญาตจากคุณโมริให้ทำอะไรกับเธอก็ได้ ฉะนั้นในคาบชั้นเรียนของครูอย่าสร้างปัญหา”
ผู้อํานวยการด้านข้างได้ยินสิ่งนี้และไม่ช่วยอะไรได้แต่เช็ดเหงื่อด้วยผ้าเช็ดหน้าและหัวเราะ : "คุณโมริ โรงเรียนประถมศึกษาเทตัน เป็นโรงเรียนชื่อดังคุณสามารถมั่นใจได้ว่าคุณโคบายาชิมีความสามารถพอจะดูแลเด็กคนนี้ได้แน่นอน"
โมริ โคโกโร่ รู้สึกพึงพอใจมากที่ได้เห็น โคบายาชิ อีกด้านที่ดูเหมือนเสือโคร่ง .
หลังจากเสร็จเรื่องสมัครเรียนให้ โคนัน โมริ โคโกโร่ เดินออกจากโรงเรียนประถมเทตัน และหันไปร้านกาแฟถัดจากโรงเรียนประถม
เขาต้องการหาเหรียญใบเมเปิ้ลมูลค่า 600 ล้านเยน แต่ทั้งหมดนี้ต้องรอให้เด็กอ้วนตัวน้อยชื่อ โคจิมะ เก็นตะ ได้รับแผนที่ขุมทรัพย์ก่อน
โมริ โคโกโร่ รออย่างเบื่อหน่ายในเวลานี้เสียงระฆังของร้านกาแฟดังขึ้นและประตูผลักเข้ามา เป็นผู้หญิงสวยที่มีความสง่างามและเธอเดินเข้ามาช้าๆพร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ .
ความงามของผู้หญิงคนนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกตื่นเต้นน่าหลงใหลอย่างมาก
"คุณค่ะ นี้กาแฟของคุณที่สั่งไว้พร้อมแล้วค่ะ" พนักงานในร้านกาแฟ ส่งกาแฟอย่างสุภาพราวกับว่ากำลังเผชิญกับแขกVIP
โมริ โคโกโร่ ดูร่างที่สวยงามผ่านหน้าของเขาและมันก็รู้สึกทึ่งความรู้สึกนี้เปรียบเสมือนการเฝ้าดูนางเอกในตำนานที่สวยงามของเกาะซิซิลีในชีวิตก่อนหน้านี้มันช่างน่าทึ่งจริงๆ
แต่โมริ แค่มองดูผู้หญิงจากไปและไม่ได้เข้าไปคุยกับเธอเขามีบางอย่างที่ต้องทำ แต่เขาก็ยังรู้สึกใจเต้นในโลกสองมิติที่นี้เขาจะได้เห็นผู้หญิงสวยมากมาย
