ตอนที่ 6 : คำขอของปู่
หลังจากฟ่านหลินกลับมาก็ทำการสั่งซื้อเมล็ดและต้นอ่อนของผักผลไม้ที่มีอยู่ในรายการทันที หลังจากที่จัดการทุกอย่างเสร็จฟ่านหลินก็เปิดหน้าต่างสถานะของตัวเองขึ้นมาดู
สวนจันทรา Lv : 1
Exp : 2750/10000
เหรียญ : 6570 ec
ค่าสถานะพิเศษเพิ่มเติม : ความเร็วในการเติบโตของผลผลิตเพิ่มขึ้น 300%
: คุณภาพของผลผลิตเพิ่มขึ้น
ฟ่านหลินมองหน้าสถานะก่อนจะคิดคร่าวๆ
''อืม... หากสตรอเบอร์รี่กับองุ่นโตเต็มที่ก็คงจะสามารถอัพเลเวลระบบได้พอดี ละมั้ง''
หลังจากที่คิดนิดหน่อยฟ่านหลินก็หันไปถามกับระบบ
''นี่เจ้าระบบ exp ที่ได้นี่มันขึ้นอยู่กับชนิดของผักผลไม้ด้วยรึเปล่า ?''
[ ถูกต้องแล้วนายท่านแต่ถึงอย่างงั้น exp ที่ได้ก็ไม่คงที่แน่นอนอยู่ดี ]
ฟ่านหลินที่ได้ยินก็สงสัย
''หมายความว่าไง ?''
[ ด้วยความต้องการที่จะปลุกปั้นให้นายท่านเป็นสุดยอดชาวสวน และป้องกันไม่ให้นายท่านวนเวียนอยู่กับการปลูกอะไรซ้ำซาก ดังนั้นระบบของข้านั้นจึงอ้างอิงตามตลาดของโลกใบนี้ exp ที่ได้จึงขึ้นอยู่กับราคาของผลผลิตนั้นๆ ตามท้องตลาดในปัจจุบันด้วย ]
ทันทีที่ฟ่านหลินได้ยินก็ตกใจก่อนจะถาม
''แล้วเหรียญ ec ละ ?''
[ นายท่านไม่ต้องห่วงสำหรับมูลค่าของเหรียญ ec นั้นไม่มีการเปลี่ยนแปลง ]
ฟ่านหลินถอนหายใจออกมาก่อนจะถาม
''งี้ราคาก็เปลี่ยนไปทุกวันนะสิ''
[ แล้วแต่กลไลตลาดโลกนะนายท่าน ]
ฟ่านหลินกุมขมับเล็กน้อยก่อนจะลงจากเขาและไปซื้อดอกไม้ที่ตลาดเพื่อที่จะไปเคารพหลุมศพของปู่ เพราะตั้งแต่ที่ฟ่านหลินมาถึงที่นี้เขาก็ยังไม่เคยจะไปเยี่ยมหลุมศพของปู่เขาเลยแม้แต่น้อย ระหว่างทางกลับฟ่านหลินก็ถามกับเจ้าระบบ
''นี่เจ้าระบบนายรู้ใช่ไหมว่าหลุมศพของปู่ฉันอยู่ที่ไหน ?''
[ แน่นอนนายท่านหลุมศพของท่านปู่ของนายท่านอยู่ที่ทางต้นแม่น้ำของแอ่งจันทรา ]
''ต้นแม่น้ำ ?''
[ ถูกต้องนายท่าน หากนายท่านเดินย้อนไปตามทางแม่น้ำของทะเลสาปจันทราแล้วละก็จะพบกับน้ำตกแห่งหนึ่ง และใกล้ๆ นั้นก็เป็นหลุมศพของท่านปู่ของนายท่าน ]
ฟ่านหลินเดินไปตามทางที่เจ้าระบบบอกไม่นานนักฟ่านหลินก็เดินทางมาถึงน้ำตกที่ว่า มันเป็นน้ำตกขนาดใหญ่ที่สูงกว่า 20 เมตรและอาจจะสูงมากกว่านั้นเพราะด้านบนของน้ำตกถูกหมอกปิดบังเอาไว้ทำให้มองไม่เห็นจึงทำให้ฟ่านหลินไม่รู้ว่าที่ด้านบนของน้ำตกนั้นเป็นอย่างไร
ฟ่านหลินมองซ้ายมองขวาจนในที่สุดก็พบเจอกับป้ายหินที่ตั้งอยู่ไม่ไกล รอบๆ นั้นมีดงดอกไม้ล้อมรอบอยู่ฟ่านหลินเดินเข้าไปใกล้ๆ กับป้ายหินก็พบว่าด้านบนสลักชื่อปู่ของเขาเอาไว้อยู่เขามองป้ายหินนั้นอยู่สักพักก่อนจะนึกถึงเรื่องราวในอดีตก่อนที่วางดอกไม้ลง
เมื่อฟ่านหลินก้มลงวางดอกไม้เขาก็เห็นกล่องไม้ใบเล็กๆ กล่องหนึ่งวางอยู่ฟ่านหลินลองหยิบมันขึ้นมาก่อนจะเปิดดูด้านในพบว่าเป็นรูปของเขาในวัยเด็กที่กำลังนั่งหัวเราะอยู่กับชายชราคนหนึ่งซึ่งนั่นก็คือปู่ของเขา
ฟ่านหลินมองรูปใบหน้าอยู่สักพักก่อนจะสังเกตุเห็นว่าด้านในมีจดหมายฉบับหนึ่งอยู่ด้านใน จดหมายก็มีเพียงข้อความไม่กี่บรรทัดเท่านั้น
- เมื่อหลานได้อ่านจดหมายฉบับนี้แปลว่าหลานได้ตกลงที่จะดูแลสวนมหัศจรรย์แห่งนี้ต่อจากปู่สินะ หลานอาจจะได้รู้มาจากเจ้าระบบตัวดีแล้วว่าบรรพบุรุษของเราได้ดูแลสวนแห่งนี้มาหลายรุ่นแล้ว ก่อนอื่นปู่ต้องขอโทษที่ดึงหลานออกมาจากความเจริญในเมืองใหญ่ให้มาอยู่กลางป่าเขาแบบนี้แต่หลานเชื่อปู่เถอะว่าหลานจะไม่ผิดหวังกับการตัดสินใจนี้แน่นอน สวนแห่งนี้มีความลับมากมายนักที่คอยให้หลานได้พบเจอ ไม่แน่หลานอาจทำได้ดีกว่าปู่ สุดท้ายนี้ปู่อยากให้หลานดูแลสวนนี้อย่างดีเหมือนกับดูแลคนในครอบครัวเพราะนี่คือสมบัติที่แสนวิเศษของตระกูลฟ่านของเรา
หลังจากอ่านข้อความในจดหมายเสร็จฟ่านหลินก็ร้องไห้ออกมาก่อนจะวางดอกไม้เอาไว้พร้อมกับพูดขึ้น
''ผมจะดูแลสวนแห่งนี้ให้ดีที่สุด''
............................................................................
เมื่อฟ่านหลินกลับมาเขาก็เอ่ยถามกับเจ้าระบบ
''นี่เจ้าระบบ หลังจากที่ฉันอัพเลเวลระบบถึงระดับ 2 แล้วฉันควรทำอะไรก่อนเป็นอย่างแรกงั้นเหรอ ?''
ทันทีที่ได้ยินคำถามเจ้าระบบก็ตอบกลับ
[ ข้าแนะนำว่าให้นายท่านสร้างโรงหลอมและโรงแปรรูปเป็นอันดับแรก ]
''พวกมันมีหน้าที่ไว้ทำอะไร ?''
[ โรงหลอมและโรงแปรรูปนั้นต่างเชื่อมโยงกัน โรงหลอมนั้นมีความสามารถในการถลุงแร่ต่างๆ ที่นายท่านได้มาจากเหมือง ส่วนโรงแปรรูปนั้นมีความหลากหลายมากกว่าซึ่งนายท่านสามารถนำสิ่งต่างๆ มาแปรรูปได้ ยกตัวอย่างเช่นนม นำมาแปรรูปเป็นเนย โยเกิร์ต ชีส หรือไม้แต่ไอศกรีมก็ยังได้ หรืออย่างเช่นเศษเหลือจากผักหรือผลไม้ที่นายท่านไม่ใช้ก็นำมาแปรรูปเป็นอาหารสัตว์ หรือปุ๋ยชั้นดีได้อีกด้วย ]
ฟ่านหลินพยักหน้าแต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไรเจ้าระบบก็ตัดหน้าเขาเสียก่อน
[ อีกอย่างหนึ่งที่สำคัญของโรงแปรรูปก็คือมันมีไว้สร้างโฮมุนครุสด้วยนะนายท่าน ]
''เอาจริงดิ !''
[ แน่นอน ]
ฟ่านหลินขบคิดสักพักก่อนจะเอ่ยถาม
''นี่เจ้าระบบ แร่ที่ฉันขุดมานี่หากขายให้กับระบบมันจะได้ exp และ ec ไหม ?''
[ ได้แน่นอนนายท่าน ]
เมื่อได้คำตอบดังนั้นฟ่านหลินก็ตัดสินใจทันที
''เอาละ ไปลงเหมืองกันเถอะ !!''
