ตอนที่แล้ว52 หมอกหนาและเถาวัลย์มายา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป54 อาวุธในการฆ่าทั้ง 3 ชิ้น

53 ฆ่าอย่างฉับพลัน!


53 ฆ่าอย่างฉับพลัน!

หัวใจของหลี่เย้าเย็นเฉียบขึ้นมาในฉับพลัน! แต่วินาทีต่อมาเขาก็ได้สติ แต่ก็ยังคงมึนเมาไปกับภาพลวงตาที่เถาวัลย์มายาสร้างขึ้น

เขากัดลิ้นตัวเองอย่างแรง และความเจ็บปวดก็ทำให้เขาตื่นขึ้นมา จากนั้น เขาก็รู้สึกได้ถึงแรงลมที่ระเบิดขึ้นที่ใบหน้าของเขา!

หลี่เย้าไม่มีเวลาให้ทันได้หลบ เขาจึงใช้กำปั้นโจมตีบางสิ่งที่พุ่งเข้ามา ศัตรูส่งเสียงกรีดร้องออกมา มันพลักหลี่เย้าออกไปไกล 5-6 เมตรด้วยพลังที่แปลกประหลาด และทำให้หลี่เย้าชนเข้ากับพุ่มไม้

หลังจากที่สะบัดหน้าเสร็จ หลี่เย้าก็มองตรงไปภาพลวงตาของโอเย่หมิงได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย ตรงหน้าเขากลายเป็นภาพของลิงดุร้ายตัวสีเขียวและแขนที่ยาวอย่างผิดปกติกำลังห้อยโหนลงมาจากต้นไม้ใหญ่

ตรงส่วนหน้าผากของลิงตัวนี้มีบางอย่างผุดออกมา มันเป็นดวงตาสีเหลืองขุ่นที่เปล่งแสงชั่วร้ายออกมา

“ลิงสามตา!”

หลี่เย้าขุดค้นความทรงจำของเขาอย่างรวดเร็ว และก็พบข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์อสูรชนิดนี้ในเวลาไม่นาน

ลิงสามตา คือหนึ่งในสัตว์อสูรระดับต่ำที่จัดการได้ยากมาก นอกจากความคล่องแคล่วว่องไวและความเชี่ยวชาญในการล่าภายในป่าแล้ว ตาที่สามบนหน้าผากของมันก็ยังสามารถโจมตีทางจิตใจ ทำให้เหยื่อของมันมีอาการปวดศีรษะและเกิดภาพหลอนได้ด้วย

แต่วันนี้ เจ้าลิงตัวนี้เลือกเหยื่อผิดแล้ว ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของหลี่เย้าจะไม่ได้น่าประทับใจอะไรมากนัก แต่หากเป็นในเรื่องของจิตใจแล้วละก็ จิตใจของเขานั้นเหนทอกว่าของโอเย่หมิงไปแล้ว จิตใจของเขานั้นแข็งแกร่งและเด็ดเดี่ยว การโจมตีทางจิตใจทั่วไปไม่มีผลกับเขาเลยแม้แต่น้อย

และนั่นก็คือสาเหตุที่เขาสามารถหลุดออกมาจากภาพลวงตาได้อย่างรวดเร็ว

“ฮิสสส!”

ลิงสามตาส่งเสียงร้องแสบแก้วหูออกมา ดวงตาที่สามบนหน้าผากของมันเปิดกว้าง และสีตาก็เปล่งประกายออกมา ราวกับแท่งเหล็กที่ร้อนจนแดง และมันทำให้หลี่เย้ารู้สึกเจ็บปวดลึกลงไปในจิตใจของเขา

หลี่เย้ารู้ได้ทันทีว่า มันคือการโจมตีทางจิตใจของลิงสามตา เขาตั้งใจส่งเสียงกรีดร้องออกมา และทำลายทุกการควบคุม

ลิงสามตาส่งเสียงร้องเจี๊ยกๆออกมา เมื่อมันคิดว่า สิธีการโจมตีของมันได้ผล ลิงสามตาได้ห้อยโหนไปตามกิ่งไม้ และเหวี่ยงตัวเองตรงมาที่หลี่เย้า มันอ้าแขนออกกว้าง

มันไม่ทันได้สังเกตเลยว่า ขาข้างขวาของหลี่เย้าได้เหยียบลึกลงไปบนพื้นที่เต็มไปด้วยเศษซาก และบีบกระดูกของสัตว์อสูรที่ตายไปแล้วไว้แน่น

เมื่อลิงสามตาใกล้เข้าไปเรื่อยๆ ขาข้างขวาของหลี่เย้าก็ถูกเตะออกไปราวกับสายฟ้าฟาด และกระดูกที่เขาคีบเอาไว้ก่อนหน้านี้ ก็ได้พุ่งตรงไปยังตาที่สามของลิงสามตา!

กระดูกชิ้นนี้อาจจะเป็นกระดูกน่องของสัตว์อสูร ซึ่งมีความแข็งมาก กระดูกได้เจาะลึกเข้าไปในตาที่สาม โดยไร้การต้านทาน และได้พุ่งทะลุเข้าไปในส่วนสมองของลิงสามตา

ส่วนสมองกลายเป็นรูจากกระดูกที่ถูกยิงเข้าใส่

ไม่ว่าลิงสามตาจะมีพลังมากแค่ไหน แต่หากถูกโจมตีอย่างรุนแรงเข้าที่สมองของมัน มันก็จะตายในทันที ร่างขนาดใหญ่และแข็งแกร่งสั่นสะท้านและล้มลงไป หลังจากที่มันชักกระตุกอยู่ครู่หนึ่ง แล้วมันก็แน่นิ่งไป

ภาพเหตุการณ์เดียวกันนี้ได้เกิดขึ้นไปทั่วทั้งเกาะมังกรปีศาจ เหล่าอัจฉริยะบางส่วนได้หลุดออกมาจากภาพลวงตา ด้วยจิตใจที่เด็ดเดี่ยวของพวกเขาทีละคนๆ พวกเขาได้ปลดปล่อยทักษะการต่อสู้ออกมา และเกิดการฆ่าฟันนองเลือดขึ้น

มีผู้เข้าแข่งขันบางส่วนที่ค่อนข้างโชคร้าย พวกเขาไม่สามารถหลุดออกจากภาพลวงตาได้ทันเวลา และกลายเป็นเป้าหมายของสัตว์อสูร

ทันทีที่สัตว์อสูรโจมตีเหล่าผู้เข้าแข่งขันจนปางตาย ปุจิของแต่ละคนก็จะปล่อยฟองเจลสีชมพู ที่ดูราวกับเยลลี่ออกมา เจลได้คลุมร่างกายของผู้เข้าแข่งขันเอาไว้ ในขณะที่การโจมตีของสัตว์อสูรก็จะไม่สามารถทำอันตรายอะไรพวกเขาได้เลย

ในเวลาเดียวกัน ผู้ฝึกตนได้บินตรวจสอบโดยรอบด้วยความเร็วสูง และได้พาตัวผู้เข้าแข่งขันที่ล้มเหลวออกไปจากเกาะมังกรปีศาจ

ในการแข่งขันท้าทายขีดจำกัดทุกปี 10 นาทีแรกของการแข่งขันคือสิ่งที่ยากที่สุด ผู้เข้าแข่งขันจำนวนมากตกอยู่ในภาพลวงตาและถูกบังคับให้ต้องยอมรับความพ่ายแพ้

ในปีนี้ก็เช่นเดียวกัน ภายใน 10 นาทีแรก ผู้เข้าแข่งขันจำนวน 725 คนต้องออกไปจากเกาะมังกรปีศาจด้วยหัวใจที่แตกสลาย และกลับไปที่เรือธงเหลียวหยวนฮ่าว

และศูนย์มอนิเตอร์ภายในเรือธงเหลียวหยวนฮ่าว ที่มีแมวมองจาก 9 มหาวิทยาลัยชั้นยอด, ครูจากหลายๆโรงเรียน, และนายทหารระดับสูง พวกเขาได้รวมตัวกันและจับจ้องไปที่หน้าจอโฮโลแกรมด้วยความสนใจที่เปี่ยมล้น

ที่ด้านข้างยังมีหน้าจอขนาดใหญ่ที่แสดงรายชื่อ 100 อันดับแรกของผู้เข้าแข่งขันทั้งหมดเอาไว้ด้วย

หลี่เย้าสามารถฆ่าลิงสามตาได้ในทันที ทำให้ได้รับคะแนน และสามารถเข้าไปอยู่ในรายชื่อ 100 อันดับแรก และตัวเขานั้นอยู่ในลำดับที่ 98

“คุณภาพของกลุ่มเด็กอัจฉริยะเหล่านี้ค่อนข้างใช้ได้เลยนะ ใน 10 นาทีแรก มีแค่ 720 คนเท่านั้นที่ต้องออกมาจากเกาะ ผมจะได้ว่า 10 นาทีแรกของเมื่อปีก่อน มีผู้เข้าแข่งขันกว่าพันคนที่ต้องออกจากการแข่งขันไป!” นายทหารระดับสูงพูดกลั้วหัวเราะออกมา

“ผู้เข้าแข่งขัน 100 อันดับแรกที่สุดยอดเหล่านี้ เราคงจะต้องจับตาดูพวกเขาอย่างใกล้ชิดแล้วล่ะ” แมวมองคนหนึ่งพูด

หน้าจอโฮโลแกรมกว่าหนึ่งร้อยช่องได้เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว กลายเป็นภาพหน้าจอที่กว้างขึ้น ชัดเจนขึ้นและสว่างขึ้น กลายเป็นกรอบภาพบนหน้าจอโฮโลแกรมทั้งหนึ่งร้อยช่อง

“หืม?”

ผู้เชี่ยวชาญด้านอาร์ติเฟ็กซ์จากมหาวิทยาลัยเชินห่าย เชี่ยทิงเสียน จ้องมองด้วยสายตาที่ตกใจเล็กน้อย เขาได้เห็นฉากหลี่เย้าจัดการลิงสามตาตั้งแต่ต้นจนจบ

เขาไม่คิดเลยว่า เด็กหนุ่มที่มีพรสวรรค์สูงในเรื่องของอาร์ติเฟ็กซ์ จะสามารถต่อสู้ได้อย่างเชี่ยวชาญเช่นนี้ได้

“ฉันว่าแล้ว! สายตาของฉันไม่เคยพลาด!”

ติงหลิงตาง แมวมองจากสถาบันการสงครามต้าฮวง กำหมัดด้วยความตื่นเต้น!

“แต่ตอนนี้ เขากำลังทำบ้าอะไรอยู่?”

บนหน้าจอโฮโลแกรม การกระทำที่แปลกประหลาดของหลี่เย้า ทำให้ในใจของเซี่ยทิงเสียนและติงหลิงตาง เกิดความรู้สึกงุนงงขึ้น

จากที่เห็นในหน้าจอโฮโลแกรม หลังจากที่ฆ่าลิงสามตาได้แล้ว หลี่เย้าก็ไม่ได้จากไปไหน แต่เขากลับดึงกระดูกที่ฝังอยู่บนหน้าผากของลิงสามตาออกมา เขาใช้กระดูกแทนมีด และตัดหลอดเลือดที่ลำคอของลิงสามตาด้วยความเชี่ยวชาญ และนำเลือดที่มีความเป็นพิษของลิงสามตา ละเลงไปทั่วทั้งร่างกายของเขา

เขาละเลงเลือดจนทั่วร่าง โดยไม่เว้นส่วนใดในร่างกายเอาไว้เลย และสุดท้าย เขาก็ยังจุ่มผมบนหัวของเขาลงไปในเลือด ก่อนที่เขาจะปรบมือออกมาด้วยความพอใจ เขาคาบกระดูกสัตว์อสูรเอาไว้ในปากและพุ่งเข้าไปในพุ่มไม้

หลี่เย้าสูดลมหายใจเข้าลึก และคล้ายกับว่า เขาได้กลับไปยังสุสานอาร์ติเฟ็กซ์

กิ่งก้านต้นไม้ที่พาดกันไปมาได้สร้างเป็นทางเดินแคบๆ และค่อนข้างคล้ายกับเส้นทางเดินแคบๆระหว่างกองขยะมากมายในสุสานอาร์ติเฟ็กซ์

หลี่เย้าเหลือบมองรอบด้านด้วยความเร็ว และคิดคำนวณทุกอย่างด้วยความเร็วสูงสุดเท่าที่จะทำได้ และเกิดการคิดวิเคราะห์, วางแผนเรื่องเส้นทาง, และตัวเลขมากมายในหัวของเขา เส้นทางที่ชัดเจนและโปร่งใสและกระจายอยู่ทุกทิศทาง ได้ปรากฏขึ้นในสายตาของเขา

“เสี่ยวจี๋ ช่วยฉันหาจุดเสบียงที่ใกล้ที่สุดหน่อย!” หลี่เย้าพูดกับปุจิที่เกาะอยู่บนหัวของเขา

หลังจากนั้นสักพัก ภาพของแผนที่บนเกาะมังกรปีศาจก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา แสดงให้เห็นจุดที่เขาอยู่ในปัจจุบันและจุดที่มีเสบียงอยู่อีกหลายสิบจุด

หลี่เย้าหัวเราะออกมาเบาๆ เขากระโดดจากกิ่งหนึ่งไปกิ่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว แล้วพุ่งตรงไปยังจุดเสบียงที่ใกล้ที่สุด

วูบ! วูบ! วูบ! วูบ!

หลี่เย้ากระโดดผ่านกิ่งไม้มากมายที่ดูราวกับทางปิดตายไป มันค้ลายกับว่า เกาะมังกรปีศาจนั้นถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเขาโดยเฉพาะ—เส้นทางบนอากาศนั้นทำให้เขาสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว!

มันไม่ใช่ว่า เขาจะไม่พบเจอสัตว์อสูรบนเส้นทางที่เขาผ่านไปเลย แต่มันเป็นเพราะ ทุกครั้งที่เขารู้สึกได้ถึงการคงอยู่ของสัตว์อสูร หลี่เย้าก็จะหยุดอยู่กับที่ แล้วซ่อนตัวอยู่ตามกิ่งไม้มากมายเหล่านั้น

เลือดของสัตว์อสูรบนร่างกายของเขาได้ปลดปล่อยกลิ่นอายที่แข็งแกร่งออกมา และนอกจากนี้ เขายังเคยชินกับการซ่อนตัวมาตั้งแต่เด็ก ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เขาอยู่ในสุสานอาร์ติเฟ็กซ์และต้องซ่อนตัวอยู่ตามกองขยะ เขาไม่ถูกตรวจพบโดยสัตว์อสูรตัวไหนเลย

ในบางครั้ง สัตว์อสูรก็จะโจมตีกันเอง แต่ในช่วงเวลานี้ ที่มี “เนื้อสดใหม่” ที่ทั้งอวบอ้วน, นุ่มลิ้น และชุ่มฉ่ำนับพันอยู่เต็มเกาะมังกรปีศาจ ดังนั้นแล้ว สัตว์อสูรทั้งหมดจึงยุ่งอยู่กับการไล่ล่ากลิ่นของมนุษย์ และไม่สนใจที่จะกินเนื้อที่ทั้งขมและเหม็นสาบของสัตว์อสูรด้วยกันเอง

หลี่เย้าได้ใช้วิธีการนี้จนสามารถเดินทางมาถึงจุดเสบียงได้ โดยไม่ได้รับอันตรายหรือบาดเจ็บตรงไหนเลย

พฤติกรรมที่แปลกประหลาดของเขา ยังได้ดึงความสนใจจากเหล่าผู้เฝ้ามองอยู่ภายในห้องมอนิเตอร์ของเรือธงเหลียวหยวนฮ่าว ทุกคนต่างพากันคาดเดาความตั้งใจของเขา

“การเคลื่อนไหวของผู้เข้าแข่งขันรายนี้ค่อนข้างว่องไว มันคล้ายกับว่า เขาได้เติบโตขึ้นในภูเขาและป่าใหญ่ และทักษะการปกปิดตัวเองก็อยู่ในระดับที่สูงมาก ดูสิ สัตว์อสูรสองตัวที่อยู่ห่างจากเขาแค่ 3-5 เมตรได้วิ่งผ่านเขาไปแล้ว และไม่แม้แต่จะพบตัวเขาด้วยซ้ำ”

“คุณพูดถูก ผู้เข้าแข่งขันรายนี้เต็มไปด้วยประสบการณ์การต่อสู้จริง และไม่เหมือนกับพวกหน้าใหม่ที่เข้าสู่สนามต่อสู้เป็นครั้งแรกเลย และความแข็งแกร่งในด้านจิตใจของเขาก็ยังสูงมาก และสามารถปล่อยให้สัตว์อสูรวิ่งผ่านเขาไปโดยที่หนวดของพวกมันไม่กระตุกเลยด้วยซ้ำ เขาไม่แม้แต่จะกระพริบตาเลยด้วยซ้ำ  นี่คือวัตถุดิบชั้นดี หลังจากที่เขาได้รับการสั่งสอน เขาก็จะสามารถกลายเป็นสุดยอดนักฆ่าได้!”

“แต่ทำไมเขาถึงไม่ลงมือเลยล่ะ? เห็นได้ชัดว่า เขามีโอกาสมากมายที่จะลงมือฆ่าสัตว์อสูรพวกนั้นได้ โดยที่ไม่ต้องเปลืองแรงเลย และทำให้เขาได้รับคะแนนไป ทำไมเขาถึงได้ดึงคันธนู แต่กลับไม่ยิงมันออกไป? เขาคิดจะทำอะไรกันแน่?”

นอกจากการฆ่าลิงสามตาแล้ว ครึ่งชั่วโมงที่ผ่านไป หลี่เย้าก็ไม่ได้ลงมือฆ่าสัตว์อสูรตัวไหนอีกเลย ซึ่งมันทำให้อันดับของเขาตกลงไป และไม่นานมันก็ไปอยู่ในอันดับสองพันกว่า

ควรจะรู้เอาไว้ว่า การที่ผู้เข้าแข่งขันบนเกาะมังกรปีศาจสามารถฆ่าสัตว์อสูร 3-5 ตัวได้ในเวลานี้ ถือเป็นเรื่องปกติมาก บางคนที่มีความเชี่ยวชาญพร้อมกับพละกำลังมากมาย สามารถฆ่าสัตว์อสูรได้สิบกว่าตัวในชั่วลมหายใจเดียวเท่านั้น

ในเวลานี้ รายชื่ออันดับหนึ่งก็คือ...เฮ่อเหลียนเลี่ย!

“หนุ่มน้อย สิ่งแรกที่เธอต้องการก็คือการไปให้ถึงจุดเสบียง เพื่อแสดงพรสวรรค์ในด้านอาร์ติเฟ็กซ์ของเธอสินะ? ถ้าอย่างนั้นก็ได้ ฉันจะจับตาดูเธออย่างใกล้ชิด เพื่อดูว่า สุดท้ายแล้วเธอซ่อนอะไรเอาไว้ในแขนเสื้อของเธอบ้าง!” เซี่ยทิงเสียนหัวเราะออกมา พร้อมกับดวงตาที่เป็นประกายเจิดจ้า

ด้วยการกระโดดเบาๆ หลี่เย้าก็ไปถึงจุดเสบียงแล้ว

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด