ระบบใช้จ่ายตอนที่ 7
ตอนที่ 7: ความสมบูรณ์แบบของการใช้เงิน
หลังจากได้ยินหงต้าหลี่ประกาศหาผู้ติดตาม ผู้สมัครคนอื่น ๆ ก็ถอนหายใจด้วยความสิ้นหวัง พวกเขาคงต้องตำหนิพ่อแม่ที่ทำให้พวกเขาไม่สวยไม่หล่อ!
หน้าตาไม่สำคัญหรอ? ถ้าผู้หญิงไม่สวย ถ้าผู้ชายไม่หล่อ ก็ไม่มีโอกาสที่จะกลายเป็นผู้ติดตามได้เลย คนที่ไม่ฉลาดและทำอะไรเชื่องช้าก็คงไม่สามารถทำตามคำสั่งของเจ้านายได้ พวกเขาคงไม่มีโอกาสที่จะได้เป็นผู้ติดตามของเขาหรอก
หงต้าหลี่ยิ้มร่าเริงอย่างมีความสุขเมื่อเขาได้ใช้เงิน และเขาก็ได้พูดว่า " อืม ไม่เลวเลย ฉันนี้เลือกได้ดีชะมัด ว่าแต่คนขับรถอยู่ที่ไหน? "
คนขับรถ: " กระผมอยู่นี่ครับ "
หงต้าหลี่: " หนึ่ง สอง สาม…หก เจ็ด แปด เก้า…ผู้หญิงหกคนและผู้ชายสามคนจัดตำแหน่งในรถ ให้ผู้ชายนั่งอยู่ฝั่งคนขับ ผู้หญิงนั่งอยู่ที่ผู้โดยสาร เพราะมันจะดูดีมากตอนที่มองมาจากด้านนอก "
"…" คนขับรถได้แต่เช็ดเหงื่อตรงหน้าผากของเขา ก่อนที่จะตอบกลับไปอย่างช่วยไม่ได้
" รับทราบคับ ผมจะจัดการทันที! "
ผู้ชายผู้หญิงที่ได้รับการคัดเลือกเป็นผู้ติดตามก็เริ่มรู้สึกกังวล แต่ในเวลาเดียวกัน พวกเขาก็รู้สึกตื่นเต้นและรู้สึกเคารพต่อหงต้าหลี่ ราวกับว่าพวกเขากำลังเคารพต่อพระเจ้า
คนที่ไม่ได้ถูกเลือกก็ได้แต่กระทืบเท้าและอุทานว่า “พระเจ้า ช่างไม่ยุติธรรมเลย!”
" โอเค เธอมานี่! " หงต้าหลี่ชี้ไปที่หญิงสาวที่สวยที่สุดในบรรดานั้น ที่ดูเหมือนจะอายุประมาณ 22 หรือ 23 ปี " เธอรินน้ำอัดลมให้นายน้อยและนายหญิง " จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ถังมู่ซินและพูดกับคนอื่น ๆ ว่า " พวกนายเห็นเธอไหม? เธอเป็นผู้หญิงของฉัน! คำพูดของเธอก็เหมือนกับเป็นคำสั่งของฉัน! พวกนายห้ามขัดคำสั่งของเธอ เข้าใจไหม? "
แปดคนที่เหลือต่างพยักหน้าและพูดขึ้นมา " เข้าใจครับ/คะ นายหญิง! "
ถังมู่ซินที่ยืนอยู่ตรงมุมก็รู้สึกโกรธ “เจ้านายของพวกนายงั้นเหรอ? มีเพียงคนที่ชอบใช้เงินฟุ่มเฟือยเท่านั้นที่จะอยากมีผู้ติดตาม!”
ผู้ติดตามทั้งแปดคน : " ขอบคุณท่านนายหญิงครับ/ค่ะ สำหรับคำแนะนำของท่าน! "
" ฉันบอกว่าฉันไม่ใช่เจ้านายของพวกนายไง! " ถังมู่ซินรู้สึกอยากจะทำลายข้าวของเสียเหลือเกิน วันนี้เธอไม่ควรออกมากับหงต้าหลี่เลย มันเป็นการเลือกที่แย่ที่สุด
เรื่องพวกนี้จะไม่เลวร้ายไปกว่านี้อีกแล้ว! หากคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ร่าเริงและฉลาดล้ำเลิศ แต่การได้อยู่กับหงต้าหลี่นั้น มันแทบจะทำให้เธอเสียสติ
ถังมู่ซินจึงกังวลว่า ถ้าเธอยังคงอยู่ที่นี้ เธอคงจะสมองระเบิดแน่
หงต้าหลี่ดีดนิ้วมือของเขาและครุ่นคิด ทันใดนั้นผู้ติดตามที่แทบจะกอดขาก็เข้ามาหาพร้อมพูดว่า " มีอะไรที่ฉันสามารถช่วยท่านได้บ้างไหมคะ ท่านนายน้อย? "
หงต้าหลี่ดูท่าทีของผู้ติดตามและเขาก็ขว้างบัตรเอทีเอ็มให้แก่ผู้ติดตาม เขาสั่งการว่า “ไปหาผู้จัดการและมอบ 5,000 หยวนให้เขาและก็เอาไปใช้กันเอง 5,000 หยวนด้วย แต่ละคนจะจะต้องใช้เงินภายในคืนนี้ให้หมด”
การพบกันแค่ครั้งเดียวก็ได้ให้ทิปเงิน 5,000 หยวน เหล่าผู้ติดตามทั้งแปดต่างรู้สึกปลื้มปริมขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง " ขอบคุณครับ/ค่ะ ท่านนายน้อย! ขอให้ท่านสมหวังปรารถนาและอายุยืนยาวนาน "
คำพูดของผู้ติดตามทำให้เขามีความสุขมากและหงต้าหลี่ก็ได้หัวเราะขึ้นมา “ดี ๆ รีบไปเถอะ ไปนั่งที่มุม อ่อ!ใช่แล้ว ไฟล่ะ?เพลงละ? จัดหามาสิ! ใช่แล้ว! นักร้องคนนั้นนะ ใช่..เธอ... เธอกำลังฝันอยู่รึไง? เร็วๆ เริ่มร้องเพลงสิ ฉันไม่ลืมให้ทิปเงินเธอหรอกนะ”
การเป็นเศรษฐีหน้าใหม่หมายถึงอะไรอย่างนั้นน่ะเหรอ? มันคือการใช้เงินฟุ่มเฟื่อย อย่างนี้สินะ? ใช่แล้ว การถลุงเงินมันสุดยอดไปเลย!
ไอ้การนับเงินจนปวดมือมันมีความรู้สึกยังไงงั้นเหรอ? แล้วยังไงล่ะ? ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน มันสุดยอดไปเลย นี้มันคือการใช้เงินอย่างถล่มทลายโดยไม่ใส่ใจอะไรทั้งสิ้น!
เมื่อได้ยินว่าจะได้ทิปอย่างมากมาย นักร้องก็ได้ร้องขึ้นมาด้วยเสียงทั้งหมดที่มี หงต้าหลี่ปวดหัวกับเสียงร้องของนักร้องอย่างมาก หลังจากฟังนักร้องร้องเพลงไปเพียงแค่สองท่อนเท่านั้น " เธอร้องเพลงที่มันดีกว่านี้ไม่ได้แล้วหรอ? ฉันรับฟังเพลงแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ! "
" ค่ะ ค่ะ " นักร้องสั่นด้วยความกลัวและร้องเพลงอีกเพลงอย่างตั้งใจ แต่เพลงก็ยังไม่ถูกใจหงต้าหลี่ ก่อนที่หงต้าหลี่จะพูดอะไรบางสิ่งในใจของเขาออกไป เขาก็คิดอีกว่า ไอ้เพลง "Tears through the Metal Grill" กำลังเป็นที่นิยมที่นี้หรอ? บ้าเอ้ย เขาไม่สามารถทนฟังเพลงแบบนี้ได้หรอกนะ …
หงต้าหลี่รักในการฟังเพลงมาก ก่อนที่เขาจะมาถึงโลกนี้ เพลงคือหนึ่งในสองสามอย่างที่ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายและเพลิดเพลินได้โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใด ๆ มันทำให้เขารู้สึกเหมือนกับได้อยู่ในโลกของเขา ในขณะที่เขาเพลิดเพลินกับเสียงเพลงผ่านหูฟังและอ่านนวนิยาย เพลงคือสิ่งที่ดีที่สุดในโลกนั้น แต่ว่าเพลงนี่มันก็ดี "Tears through the Metal Grill" แต่ในตอนนี้มันกลับทำให้อารมณ์ดีของเขามันแย่ลงกว่าเดิมแค่นั้นเอง
" ท่านนายน้อยและนายหญิง เครื่องดื่มของท่านมาแล้วค่ะ " หงต้าหลี่หยุดคิดชั่วคราว คนที่น่ารักที่สุดในบรรดาเก้าคนได้เดินเข้ามา เธอได้ถือถาดเครื่องเงินที่ดูราคาแพง บนถาดมีแก้วสีม่วงแวววาวสองแก้ว พร้อมของเหลวที่ไม่รู้จักที่มีกลิ่นเหมือนดอกมะลิ สิ่งที่ควรค่ามากในตอนนี้ก็คงจะเป็น ผู้หญิงแสนรู้คนนี้ เพียงไม่นานนัก ผู้หญิงคนนี้ก็ได้เปลี่ยนเป็นชุดแม่บ้าน ตัวเธอมีผมสีดำและเอวเล็ก ๆ ลูกไม้สีดำที่เกาะติดกับต้นขาของเธอ ริมฝีปากสีแดงและดวงตากลมโต หูกระต่ายบนหัวของเธอและ บ๊อบขนสีขาวที่อยู่ตรงกางเกงที่ก้นของเธอ …
หงต้าหลี่แทบไม่สามารถหยุดความตื่นเต้นได้เลย และแล้วหงต้าหลี่ก็กลับมาอารมณ์ดีอีกครั้ง เขารู้สึกปลื้มเธอมาก เมื่อเธอเอาเครื่องดื่มมาให้ "เยี่ยม เยี่ยมไปเลย เธอชื่ออะไรคนสวย? แล้วเธออายุเท่าไหร่? "
" ดิฉันชื่อ หลิงเสี่ยวหยี่ อายุ 22 ค่ะ "
" ดีมาก ไปเอาทิปให้เธอที! " หงต้าหลี่สั่งลูกน้องคนอื่น ๆ " พวกเธอเห็นที่ผู้หญิงคนสวยคนนี้ทำมั้ย? เรียนรู้จากเธอคนนี่ซะ นี่คือวิธีการเอาอกเอาใจ พวกเธอก็ควรทำตาม! จำไว้และทิป 5,000 หยวนค่อยเอาทีหลัง "
" เข้าใจแล้วค่ะ/ครับ! " ผู้ติตดามพยักหน้าอย่างเคือง ๆ ในเวลาเดียวกัน พวกเขาเริ่มคิดว่าพวกเขาควรจะทำอะไรบ้างเพื่อเอาใจนายน้อย เพราะมันเป็นงานที่ทำให้ได้รับเงิน 5,000 หยวนในเวลาสั้น ๆ และง่าย ๆ ใครจะไปสนใจเรื่องอื่นกันละ!
หลายคนเริ่มคาดเดาตัวตนของนายน้อยคนนี้ได้แล้ว เขาคงเป็นคนที่มีชื่อเสียงด้านการใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือยจากตระกูลหง อาเสี่ยในตำนาน คนผู้นั้นคือ หงต้าหลี่!
ทันใดนั้นเอง ผู้หญิงข้างกายของหงต้าหลี่หรือก็คือ ถังมู่ซินได้พูดขึ้นมา " หงต้าหลี่ นายใช้เงินไปเปล่าประโยชน์มาก นายรู้ค่าของเงิน 5,000 หยวนบ้างไหม? ใครที่ไหนเขาให้ทิปเงินคนละ 5,000 หยวนกัน " ด้วยเหตุนี้ ถังมู่ซินจึงรู้สึกน้อยใจ " ฉ ... ฉันกลับได้เงินจากนายแค่ 500 หยวนเองนะ ... "
หงต้าหลี่ก็ได้ถามผู้ติดตามทั้งหลายว่า " พวกเธอรู้ใช่ไหมว่าตอนนี้ต้องทำยังไง? "
พวกเขา/เธอมองหน้ากันโดยไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร ในทางกลับกันหลิงเสี่ยวหยี่เป็นคนที่ฉลาดที่สุด เธอเข้าไปหาถังมู่ซินและปลอยโยนเธอ " ดูเหมือนว่านายหญิงต้องการเงินนะคะ โปรดรับเงินนี้ไว้ นี้เป็นสิ่งที่นายหญิงต้องการสินะคะ "
เมื่อได้ยินแบบนั้น ผู้ติดตามคนอื่น ๆ ก็ตกใจ ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็บีบขาของตัวเอง พวกเขาได้แต่กล่าวโทษความโง่ของพวกเขา มันเป็นโอกาสที่ดีแล้วแท้ ๆ ที่จะแสดงความภักดีต่อเจ้านาย …
ที่จริงแล้วหงต้าหลี่รู้สึกพอใจกับการกระทำของหลิงเสี่ยวหยี่มาก เขาหัวเราะและพูดว่า "อืม ไม่เลวนิ! ฉลาดมาก เธอเหมาะที่จะเป็นผู้ติดตามของฉัน! " เขาไม่พลาดโอกาสที่จะให้ความรู้แก่คนที่เหลือ “ดูตัวพวกแกสิ พลาดโอกาสที่ดีเช่นนี้ได้ยังไง ช่างเป็นผู้ติดตามน่าโง่จริง ๆ มีโอกาสแท้ ๆ แต่กลับไม่ทำอะไรเลย ฉันจะให้ทิปเงินแก่หลิงเสี่ยวหยี่อีก 5,000 หยวน ในภายหลัง เธอจะเป็นผู้นำของผู้ติดตามคนอื่น ๆ ถ้าฉันไม่ได้อยู่ใกล้ ๆพวกแกจะต้องฟังเสี่ยวหยี่ เข้าใจไหม?”
ผู้ติดตามคนอื่นต่างก็ยืนอย่างพร้อมเพรียงกัน " พวกเราเข้าใจแล้วครับ/ค่ะ! "
ถังมู่ซินได้แต่มองด้วยความสิ้นหวัง " สิ้นเปลืองอะไรขนาดนี้ ... ฉัน ฉันยอมแพ้ก็ได้ ... "
ผู้ติดตามอีกคนที่ได้กลับมาจากโต๊ะบิลก็ได้รายงานให้หงต้าหลี่ฟังว่า " ท่านนายน้อย เราได้คำนวณค่าใช้จ่ายคืนนี้แล้ว ตอนนี้ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของท่าน รวมถึงทิปเงินที่แจกไปรวมเป็นเงินค่าใช้จ่ายทั้งหมด 73,588 หยวนค่ะ "
" พรู้ดดด…! " เมื่อได้ยินจำนวนทั้งหมด หงต้าหลี่ก็พ่นน้ำออกมาและอุทานออกมาว่า " เธอพูดว่าเท่าไหร่นะ? "
" ทั้งหมด 7 ... 73,588 หยวนค่ะ " ผู้ติดตามรู้สึกกังวลและพวกเธอก็เริ่มรู้สึกถึงเหงื่อที่ไหลผ่านแผ่นหลัง จากนั้นเธอก็พูดต่อว่า " ท่านนายน้อยค่ะ นี่มัน…แพงเกินไปเหรอคะ? "
" xีนของฉันยังจะแพงซะกว่า! " มีผู้คนตั้งมากมายในไนท์คลับ อีกทั้งเขายังแจกทิปเงินให้คนอื่น ๆ ไปตั้งมากมายโดยที่ฉันไม่เห็นแก่ตัวเลยสักนิด แถมยังจ่ายเงินอย่างสุรุ่ยสร่ายไปตั้งแต่แรก แต่กลับใช้เงินไปแค่ 73,588 หยวน?
พอคิดถึงระบบใช้จ่าย หงต้าหลี่ก็ได้พูดขึ้นมาว่า " ทำไมใบเสร็จถึงคิดเงินได้แค่เนี้ย แต่ฉันให้ทิปเงินไปกว่า 50,000 หยวน ไม่นับรวมกับค่าใช้จ่ายอื่น ๆ แล้วนะ ฉันต้องทำอะไรผิดพลาดไปแน่ ๆ! "
เหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงกว่า เขาจะต้องใช้เงินอีก 201,912 หยวน เพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ! แต่การให้ทิปเงินกลับไม่ถูกนำมารวมในภารกิจ! บ้าเอ้ย!
แม้จะมีผู้คนจำนวนมากในไนท์คลับ แต่ค่าใช้จ่ายทั้งหมดก็น้อยกว่า 20,000 ภารกิจจะสำเร็จเมื่อไหร่กันเนี่ย?
ไม่มีเวลาพอที่จะไปที่อื่นอกแล้ว หงต้าหลี่คิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดโดยไม่คิดเป็นครั้งที่สอง " ส่งคำสั่งของฉันแจ้งไปยังผู้จัดการไนท์คลับและลูกค้าทั้งหมดที่นี่ เพื่อเชิญเพื่อน ๆ และทุกคนที่รู้จักให้มาเที่ยวในคืนนี้ ด่วน! "
" ค…ค่ะ! " ผู้ติดตามของเขาได้แต่เช็ดเหงื่อที่หน้าผากและรีบส่งข้อความ
เมื่อเห็นสถานการณ์กลายมาเป็นแบบนี้ ถังมู่ซินก็พูดไม่ออก เธอได้แต่คิดในใจ " สิ้นเปลืองจริง ๆ เขาจะทำทุก ๆ อย่างเพื่อถลุงเงินทั้งหมดของเขาเลยงั้นเหรอ? ฉันไม่สามารถแต่งงานกับคนแบบนี้ได้หรอกนะ! "
ในตอนนั้นเอง เจ้าของไนท์คลับและหลิงเสี่ยวหยี่ก็ได้เร่งเชิญชวนผู้คนมาเที่ยวในไนท์คลับ ทันใดนั้นเจ้าของไนท์คลับก็ยืนอยู่ตรงหน้าหงต้าหลี่ เขาได้เช็ดเหงื่อของเขาและพูดว่า " ท่านนายน้อยต้าหลี่ ท่านมีเวลาว่างสักนิดไหมครับ? ท่านช่วยอธิบายให้ผมฟังสักหน่อยได้ไหมกับสิ่งที่ท่านเพิ่งพูดไปเมื่อสักครู่นี้? "
หงต้าหลี่เอนกายลงบนโซฟา ผู้ติดตามหลายคนอยู่ข้างเขา กำลังนวดขาและปอกเปลือกผลไม้ให้เขา เขาไม่ได้มองและไม่ได้อธิบายใด ๆ ในขณะที่เขากินองุ่นที่ปอกเปลือก เขาก็ฮัมเพลง และพูดว่า " เรื่องอะไรละ? นายไม่เห็นหรือไงว่าฉันไม่ว่าง? "
นี่คือการกระทำของเศรษฐีหน้าใหม่ ถ้าเขาใช้เงินน้อยกว่านี้ การใช้จ่ายเงินแบบฟุ่มเฟือยก็คงจะล้มเหลวแน่นอน!
