เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 791 เพลิงชีวิต (อ่านฟรี)
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 791 เพลิงชีวิต (อ่านฟรี)
แปลโดย iPAT
ท่าไม้ตายอมตะ เพลิงชีวิต!
เปลวเพลิงสีทองลุกไหม้ขึ้นอย่างแผ่วเบาบนฝ่ามือของผู้อมตะเฒ่ากังหยาง
อย่างไรก็ตามการแสดงออกของชายชรากลับเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
นี่เป็นทักษะที่เขาใช้สร้างชื่อในภาคกลาง
“เพลิงชีวิต ไป!” ผู้อมตะเฒ่ากังหยางผลักฝ่ามือและส่งเปลวเพลิงสีทองออกไป
ตงฟางชางฟานเปิดทางให้เปลวเพลิงของผู้อมตะเฒ่ากังยางผ่านม่านโลหิตออกไป
“บึม!”
เพลิงสีทองลุกไหม้ขึ้นบนชั้นน้ำแข็งทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
กลุ่มปีศาจอมตะเต็มไปด้วยความสงสัย
แม้เปลวเพลิงจะรุนแรงแต่กลับไม่มีไอความร้อน ชั้นน้ำแข็งอันตรธานหายไปในพริบตาโดยไม่แม้แต่จะเกิดร่องรอยของการหลอมละลาย
ปีศาจอมตะบางคนเย้ยหยันขณะที่ผู้อมตะระดับเจ็ดไป่ซุ้ยฮันกลับส่งเสียงกรีดร้องออกมา
เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทุกคนกลายเป็นตกตะลึง
ร่างของไป่ซุ้ยฮันถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงสีทอง การแสดงออกของเขากลายเป็นน่าเกลียด
“มันคือสิ่งใด?”
“ไป่ซุ้ยฮันถูกโจมตีได้อย่างไร?”
“ทุกคนระวังตัว!”
กลุ่มปีศาจอมตะเริ่มล่าถอยออกไปและเฝ้ามองไป่ซุ้ยฮันที่กำลังดิ้นรนดับไฟที่ลุกไหม้อยู่บนร่างกายของตนอย่างสุดความสามารถ
‘นี่คือ...เพลิงชีวิต!?’ หัวใจของฟางหยวนสั่นสะท้านขึ้นเมื่อคิดถึงสิ่งนี้
แต่มันก็สายเกินไปแล้ว
เปลวเพลิงบนชั้นน้ำแข็งลุกลามไปถึงกำปั้นยักษ์ของฟางหยวนอย่างรวดเร็ว
กำปั้นยักษ์ไม่ได้รับอันตรายใดๆแต่เปลวเพลิงสีทองกลับลุกไหม้ขึ้นบนร่างกายของภูตบนเส้นทางความแข็งแกร่งจำนวนหนึ่งแสนหกหมื่นตนที่อยู่ในมิติช่องว่างของฟางหยวนโดยไม่คาดคิด
หัวใจของฟางหยวนจมดิ่งลงเมื่อตระหนักถึงเหตุการณ์นี้
‘มันคือท่าไม่ตายอมตะเพลิงชีวิตจริงๆ’ ฟางหยวนตระหนักถึงพลังอำนาจอันน่าสะพรึงกลัวของท่าไม้ตายนี้และตัดสินใจทำลายภูตบนเส้นทางความแข็งแกร่งทั้งหมดทันที
กำปั้นยักษ์ทั้งแปดอันตรธานหายไปเช่นกัน
นี่ส่งผลให้ซากศพค้างคาวมรณะร่วงลงสู่พื้นอย่างรุนแรง
ฟางหยวนได้รับผลกระทบย้อนกลับจากการหยุดใช้วิญญาณอมตะยกภูเขาอย่างกะทันหัน เขารู้สึกวิงเวียนและเกือบจะร่วงหล่นลงจากท้องฟ้า
เห็นสิ่งนี้ ไห่ลั่วหลันเร่งเข้าไปสนับสนุน
อย่างไรก็ตามฟางหยวนกลับตะโกนเสียงดัง “อย่าเข้าใกล้ข้า!”
ฟางหยวนเร่งสร้างระยะห่างออกไปขณะที่เปลวเพลิงสีทองเริ่มลุกไหม้ขึ้นบนร่างกายของเขาเช่นเดียวกับไป่ซุ้ยฮัน
อีกด้านหนึ่งบัณฑิตสันโดษก็ถูกโจมตีด้วยเปลวเพลิงสีทองไม่ต่างกัน
‘ท่าไม้ตายนี้สามารถติดตามกลิ่นอายและโจมตีแหล่งกำเนิดพลังของเป้าหมายได้โดยตรง!’ บัณฑิตสันโดษตระหนักถึงเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว
ไม่เพียงร่างกายที่ถูกแผดเผา มิติช่องว่างของพวกเขาก็ถูกโจมตีเช่นกัน
ทรัพยากรที่พวกเขารวบรวมมานานหลายปีเริ่มถูกทำลายทำให้พวกเขารู้สึกปวดใจเป็นอย่างยิ่ง
ไป่ซุ้ยฮันพยายามดับไฟแต่สิ่งที่แปลกประหลาดก็คือเปลวเพลิงสีทองไม่สามารถดับได้ด้วยน้ำหรือน้ำแข็ง
กลุ่มปีศาจอมตะสร้างระยะห่างออกไปจากคนทั้งสามด้วยความหวาดกลัว
‘เหตุใดเปลวเพลิงของฟางหยวนจึงอ่อนกำลังกว่าอีกสองคน?’ ไห่ลั่วหลันรู้สึกสับสน
คนอื่นๆ เริ่มค้นพบเรื่องนี้อย่างช้าๆ เช่นกัน
ทุกคนหันหน้าไปทางฟางหยวนรวมถึงบัณฑิตสันโดษ
สถานการณ์ของฟางหยวนดีกว่าอีกสองคน หากเปรียบเทียบ เปลวเพลิงบนร่างของฟางหยวนไม่ต่างจากเปลวเทียนขณะที่เปลวเพลิงบนร่างของอีกสองคนเป็นกองไฟขนาดใหญ่
ในเวลาไม่กี่ลมหายใจต่อมา ชั้นผิวหนังของบัณฑิตสันโดษเริ่มปลดปล่อยกลิ่นไหม้ออกมา
แต่บัณฑิตสันโดษยังสามารถรักษาความสงบเพราะเขายังมีไพ่ตายเหลืออยู่
ท่าไม้ตายอมตะ พันธุรี!
ดวงตาของเขาส่องประกายขึ้น แต่ครั้งนี้เป้าหมายของลำแสงสีขาวไม่ใช่ชั้นน้ำแข็งแต่เป็นมิติช่องว่างของเขาเอง
เปลวเพลิงสีทองเริ่มสลายตัวภายใต้พลังอำนาจของลำแสงสีขาว
ในไม้ช้าเปลวเพลิงสีทองจึงมอดดับลงอย่างสมบูรณ์
ท่าไม้ตายอมตะพันธุรีไม่เพียงสามารถใช้ในการโจมตีแต่ยังมีวิธีใช้งานที่หลากหลาย นี่เป็นท่าไม้ตายอมตะที่ทรงพลังและไม่ธรรมดาอย่างแท้จริง
ในเวลาใกล้เคียงกัน เปลวเพลิงบนร่างกายของฟางหยวนก็ดับมอดลงเช่นกัน
มีเพียงไป่ซุ้ยฮันที่ยังทดลองใช้วิธีการทุกประเภทแต่เปลวเพลิงสีทองกลับยิ่งร้อนแรงขึ้น กลิ่นเนื้อไหม้ลอยอออกมาขณะที่เขาไม่สามารถทำสิ่งใดนอกจากกระตุ้นใช้วิญญาณสายรักษาอย่างต่อเนื่อง
เขาคำรามด้วยความเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ
เพลิงสีทองแผดเผาทรัพยากรมากมายในมิติช่องว่างของเขาแต่เขายังไม่มีวิธีดับไฟชนิดนี้
‘ทำเช่นใด? ข้าต้องทำเช่นใด?’ ไป่ซุ้ยฮันพยายามคิด
ฟางหยวนกับบัณฑิตสันโดษเพียงมองดูอยู่อย่างเงียบๆ
ในสถานการณ์นี้กลุ่มปีศาจอมตะที่อยู่ห่างออกไปกำลังรอคอยโอกาส หากไป่ซุ้ยฮันได้รับบาดเจ็บสาหัส พวกเขาจะโจมตีไป่ซุ้ยฮันทันที
เป็นเพียงเวลานี้ที่ไป่ซุ้ยฮันบินจากไปราวกับดาวตกเพลิง เขาเลือกหลบหนี!
ภายใต้สถานการณ์ที่เลวร้าย การล่าถอยของไป่ซุ้ยฮันถือเป็นทางเลือกที่ฉลาด
เห็นการเคลื่อนไหวนี้ ปีศาจอมตะหลายคนเลือกติดตามไล่ล่าไป่ซุ้ยฮัน
ภายในห้องโถง ผู้อมตะเฒ่ากังหยางหัวเราะเสียงดังและกล่าวกับตงฟางชางฟาน “เป็นอย่างไรบ้าง?”
“มันสมควรได้รับชื่อว่าเพลิงชีวิตอย่างแท้จริง” ตงฟางชางฟานยกย่อง “เพลิงชนิดนี้สามารถติดตามกลิ่นอายของผู้อมตะและเข้าไปถึงแหล่งกำเนิดพลังงานของพวกเขา เพลิงชีวิตจะไม่มอดดับจนกว่าแหล่งพลังงานของพวกเขาจะสูญสิ้น มันยังใช้พลังชีวิตของเป้าหมายเป็นเชื้อเพลิง มีเพียงวิธีพิเศษบางวิธีเช่นท่าไม้ตายอมตะพันธุรีเท่านั้นที่สามารถดับไฟชนิดนี้ โชคร้ายที่ไป่ซุ้ยฮันไม่รู้เรื่องนี้และกระตุ้นใช้วิญญาณสายรักษาเพื่อเพิ่มพลังชีวิตของตนอย่างต่อเนื่อง”
ตงฟางชางฟานหัวเราะเบาๆก่อนกล่าวต่อ “นี่เป็นวิธีการที่แปลกใหม่และไม่เหมือนผู้ใด ตราบเท่าที่เปลวเพลิงยังลุกไหม้ พวกเขาจะรู้สึกว้าวุ่นใจเนื่องจากทรัพยากรและรากฐานของพวกเขาถูกทำลายลงอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายพวกเขาจะไม่เหลือเจตจำนงแห่งการต่อสู้”
ได้ยินคำสรรเสริญจากตงฟางชางฟาน การแสดงออกของผู้อมตะเฒ่ากลับเปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม
มิติช่องว่างเป็นรากฐานของผู้อมตะ เมื่อมันถูกเผาทำลาย แม้พวกเขาจะสามารถรักษาชีวิตแต่พวกเขายังต้องพบกับความสูญเสียครั้งใหญ่
ด้วยท่าไม้ตายนี้ ผู้อมตะเฒ่ากังหยางจึงสามารถท่องเที่ยวไปทั่วภาคกลางและสร้างชื่อเสียงเมื่อกลายเป็นผู้อมตะ
หลังจากก้าวเข้าสู่ระดับเจ็ด แม้ผู้อมตะเฒ่ากังหยางจะยังไม่ได้แสดงความสามารถออกมามากนัก แต่ตัดสินจากพื้นฐานพลังการต่อสู้ของเขา ผู้อมตะเฒ่ากังหยางจึงถูกยกย่องว่าเป็นหนึ่งในห้าผู้แข็งแกร่งที่สุดของนิกายกระเรียนอมตะ
ด้วยเหตุนี้ผู้อมตะเฒ่ากังหยางจึงถูกส่งตัวมาปฏิบัติภารกิจสำคัญที่ภาคเหนือ
เพลิงชีวิตสามารถหยุดบัณฑิตสันโดษกับฟางหยวนขณะที่ไป่ซุ้ยฮันถูกบังคับให้ล่าถอย แต่ตงฟางชางฟานกลับสามารถทำความเข้าใจท่าไม้ตายของเขาได้อย่างถ่องแท้ นี่ไม่ต่างจากการตบหน้าผู้อมตะเฒ่ากังหยางอย่างรุนแรง มันจึงช่วยไม่ได้ที่ชายชราจะรู้สึกขุ่นเคือง
‘เพลิงชีวิต...ผู้อมตะเฒ่ากังหยาง...เหตุใดเขาจึงอยู่ที่นี่?’ ฟางหยวนมองไปยังม่านโลหิตด้วยความสงสัย
เขาอาจมีความทรงจำในชีวิตก่อนหน้า แต่มีความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เขารู้กับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงโดยเฉพาะแผนการของตงฟางชางฟานที่ฟางหยวนไม่เคยรู้มาก่อน
ตอนนี้เมื่อฟางหยวนเห็นผู้อมตะจากภาคกลางรวมตัวอยู่กับตงฟางชางฟาน ช่วยไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกสับสน
สิ่งสำคัญที่สุดก็คือผู้อมตะเฒ่ากังหยางสามารถปกปิดตัวตนและเปลี่ยนกลิ่นอายของตนให้เหมือนคนเหนือ หากฟางหยวนไม่รู้จักท่าไม้ตายเพลิงชีวิตมาก่อน เขาจะไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆ
‘ไม่ดีแล้ว!’ ฟางหยวนต้องการล่าถอยทันที
เขารู้ว่ากองกำลังจากภาคกลางแทรกซึมเข้ามาในภาคเหนือเพื่อค้นหาความจริงเกี่ยวกับการล่มสลายของวังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริง นอกจากนี้พวกเขายังไปสืบหาข้อมูลที่เมืองคลื่นทมิฬของกองกำลังพันธมิตรผีดิบเพราะสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของผีดิบอมตะชาฮวง
‘เหตุผลที่ข้าสามารถต่อต้านเพลิงชีวิตเป็นเพราะข้ารู้จักท่าไม้ตายนี้และตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว ในฐานะผีดิบอมตะ มิติช่องว่างของข้าตายไปแล้ว มันแทบไม่เหลือพลังชีวิตที่เป็นเชื้อเพลิงของท่าไม้ตายเพลิงชีวิต ตอนนี้ผู้อมตะเฒ่ากังหยางอาจสังเกตเห็นแล้วว่าข้าเป็นผีดิบอมตะ บางทีเขาอาจกระทั่งสงสัยในตัวข้า’ คิดถึงเรื่องนี้ หัวใจของฟางหยวนราวกับถูกกดทับด้วยภูเขาทั้งลูก