ตอนที่ 88 การเชิญที่ล้มเหลว

“อะไรนะ?” ชายชุดยาวไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ได้ยิน เขาใช้ความพยายามอย่างมากในการอธิบายสิ่งต่างๆกับชายผู้นี้ แต่สิ่งที่เขาได้รับกลับมาคือคำตอบแบบนี้

สิ่งนี้ทำให้เขายอมรับได้ยาก

สิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องกับคุณได้ยังไง? ไม่ได้ยินที่ฉันพูดก่อนหน้านี้หรือยังไง? คุณมีสมองแค่ไหนกัน มีอันตรายอยู่มากในบริษัทยา คุณอยากมีชะตากรรมร่วมกับพวกอัจฉริยะที่หายไปหรือยังไง ... ?

การแสดงออกของชายชุดคลุมยาวเปลี่ยนไป เขาเองก็เดาไม่ได้ว่าเฟิงหลินกำลังคิดอะไรอยู่

เมื่อเห็นหัวหน้าที่เคารพของเขาถูกปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า ชายร่างงูก็รับไม่ได้อีกต่อไปและคำรามด้วยความโกรธ“ไอคนบาป อย่าโง่และไม่รู้ว่าอะไรดีสำหรับแก หัวหน้าของฉันต้องการช่วยแกด้วยความมีเมตตา แต่แก ...”

"ระวัง!" สีหน้าชายชุดคลุมยาวเปลี่ยนไปในทันที

"บูมมมม!"

ในขณะที่ชายร่างงูตะโกน ต่อมาเขาก็ต้องเงียบ พลังหมัดไร้รูปร่างพุ่งออกมาจากอากาศกระแทกเขา

ชายร่างงูรู้สึกเหมือนถูกภูเขายักษ์กระแทกเข้าที่หน้าอก ร่างกายของเขาเหมือนกระสอบทรายที่ถูกเหวี่ยงไปในอากาศ จากนั้นก็กระแทกลงกับพื้นอย่างรุนแรง เขานอนแน่นิ่งและครวญครางด้วยความเจ็บปวด

เมื่อมองจากระยะไกล แม้กระทั่งชายชุดยาวก็ยังไม่อาจมองตามทัน แค่กระพริบตาลูกน้องเขาก็ลงไปนอนแน่นิ่งกับพื้นแล้ว

ความโกรธปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา นี่มันจะไร้เหตุผลเกินไปแล้ว!

แต่เมื่อเขานึกถึงพลังของเฟิงหลินและเป้าหมายต่อไปของเขา เขาก็ทำได้เพียงแค่อดทนเท่านั้น

การขาดความอดทนในเรื่องเล็กๆมีแต่จะทำให้แผนการแย่ลง!

ชายชุดยาวสูดหายใจลึก เขาสูดลมหายใจอีกครั้งและปล่อยออกมา สะกดกลั้นอารมณ์ลง มันราวกับเขาไม่เห็นฉากตรงหน้าเขา

เฟิงหลินค่อยๆดึงกำปั้นเขากลับ เขายืนอยู่ในตำแหน่งเดิมโดยไม่ขยับและไม่มีสีหน้าใดๆ ดูราวกับว่าเป้าหมายที่เขาจัดการเป็นเพียงแมลงวันน่ารำคาญ

น้ำเสียงของเฟิงหลินเปลี่ยนไป เขาเตือน "อย่ายั่วยุฉันอีก แกควรรู้ว่าความอดทนของฉันมีจำกัด หากมีครั้งต่อไปอย่าหาว่าฉันไร้เมตตา.”

หลังจากนั้นเขาพูดกับชายชุดยาว "ฉันไม่ขอมีส่วนร่วมในเรื่องของกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร หรือเข้าร่วมการต่อต้านบริษัทยาไจแอนท์และรัฐบาล ฉันไม่เชื่อว่าแนวคิดการต่อต้านของคุณเป็นเพียงวิธีเดียว ฉันไม่เชื่อใครเลย ฉันจะควบคุมชะตากรรมของฉันเอง”

เสียงของเฟิงหลินนั้นเด็ดเดี่ยวมาก ไม่มีทางที่จะเจรจาได้

เขารู้ดีว่าตราบที่ยังมีมนุษย์อยู่ มันย่อมมีความขัดแย้งอยู่เสมอ

ยิ่งไปกว่านั้น เฟิงหลินเองก็เป็นเพียงคนภายนอก เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะให้ความสำคัญกับเขามากจนต้องทำให้เขากลายเป็นสมาชิกหลัก

สถานการณ์ของเขาในบริษัทยาไจแอนท์ก็ไม่ได้ดีอยู่แล้ว

แม้ว่าเขาจะได้เข้าร่วมแผนกวิจัยและพัฒนา แต่ก็ยังมีหลายอย่างที่เขาไม่รู้

ทำไมเขาต้องเข้าร่วมกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร?

ไม่ว่าคำเชื้อเชิญจะน่าสนใจแค่ไหน มันก็ทำอะไรเขาไม่ได้? เฟิงหลินไม่ต้องการเข้าร่วมกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร!

เมื่อได้ยินคำเตือนของเฟิงหลิน ชายชุดคลุมยาวก็ยังคงเต็มไปด้วยความสับสน "หรือคุณเต็มใจจะอยู่ที่นั่นจริงๆ?คุณจะตายโดยไม่รู้เหตุผลเข้าสักวันหนึ่ง การเข้าร่วมกับกองทัพปฏิวัติเราคือทางออกที่ปลอดภัยสุดของคุณ!”

แต่น่าเศร้าที่เฟิงหลินไม่ได้รู้สึกเช่นนั้น "ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริง มันก็แค่คำพูดจากปากคุณ ฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง ไม่จำเป็นต้องมากังวลอะไรแทนฉัน”

“ทำไม? ถ้าคุณเข้าร่วมกับเรา คุณก็จะสามารถได้รับความช่วยเหลือจากทุกคน มันย่อมดีกว่าการต่อสู้เพียงลำพังมาก!” ชายชุดยาวไม่ต้องการที่จะยอมแพ้และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อโน้มน้าวเฟิงหลิน

เฟิงหลินยกมือขึ้นเพื่อหยุดเขาไม่ให้พูดต่อ "ไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว คำตอบนั้นง่ายมาก ฉันไม่ไว้ใจใครทั้งนั้น ต่อให้พูดยังไงก็เปล่าประโยชน์!”

"เดี๋ยวก่อน ... " ชายชุดยาวยังดื้อรั้น

แต่ด้วยความเร็วของเฟิงหลิน เขาจึงยืดระยะห่างระหว่างพวกเขาในทันที ราวกับว่าเขาไม่เต็มใจที่จะอยู่ต่อ

ชายชุดยาวไม่อาจตอบสนองได้ทัน และทำได้เพียงมองเฟิงหลินหายลับไป

เขาล้มเหลว!

เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แต่ในเวลานี้เขาไม่ได้พยายามบังคับให้เฟิงหลินหยุดอีกต่อไป

เขาพูดในสิ่งที่เขาอยากจะพูดไปหมดแล้ว

อย่างไรก็ตาม เขายังคงมีความหวังในการพยายามครั้งสุดท้าย เขาตะโกนออกมา"ถ้าคุณเสียใจในสิ่งที่คุณเลือกวันนี้ คุณสามารถติดต่อเราได้ตลอดเวลา ผมเป็นหัวหน้าของหน่วยเลือดเหล็กจากกองทัพปฏิวัติดาวอังคาร ชื่อผมคือลุค! "

หลังจากที่เขาพูด เขาก็ส่งข้อมูลการติดต่อของเขาผ่านไมโครชิป

เฟิงหลินไม่หยุด และไม่ตอบกลับ ไม่รู้ว่าเขาได้รับข้อมูลหรือไม่ เขาหายตัวไปอย่างรวดเร็วจากวิสัยทัศน์ของชายชุดยาว หายลับไปในความมืด

ลุคถอนหายใจ

การเชื้อเชิญครั้งนี้ล้มเหลวโดยสิ้นเชิง

มันยากเกินไปที่จะใช้คำพูดเพื่อโน้มน้าวใจมนุษย์ที่มีจิตใจมุ่งมั่น!

อย่างไรก็ตาม สเนคบอยไม่คิดอย่างนั้น เมื่อเห็นสัตว์ประหลาดตัวนี้เดินออกไป ความกดดันในใจของเขาก็ลดลงและเขาก็รู้สึกยินดีในความโชคร้ายของเฟิงหลิน "หัวหน้า เด็กนั่นไม่รู้เลยว่าอะไรดีไม่ดี กองทัพปฏิวัติดาวอังคารของเราให้ความสำคัญกับเขาอย่างมาก แต่เขาไม่รู้วิธีรักษามันไว้ ยังไงซะ เขาก็เป็นเพียงมนุษย์จากโลกที่เข้าร่วมบริษัทยาไจแอนท์ ในอนาคตเขาจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองจะต้องตายยังไง "

เขาตะคอกอย่างเย็นชา ดวงตาที่จ้องมองหลังของเฟิงหลินนั้นเย็นชามาก เหมือนว่าเขากำลังมองคนตาย

ก่อนหน้านี้เขาต้องทนทุกข์ทรมานในเงื้อมมือเฟิงหลิน หัวใจของเขาตอนนี้เต็มไปด้วยความเกลียดชังและความริษยา

“พอแล้ว” ลุคพูดเสียงดัง

"หัวหน้า!" สเนคบอยเบิกตากว้าง เขาไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรผิดไป

"สเนคบอย เธอเป็นผู้บ่มเพาะฝึกหัดอัจฉริยะของกองทัพปฏิวัติของเรา และห่างจากผู้บ่มเพาะระหว่างดวงดาวแค่ก้าวเดียว ดังนั้นเธอจึงหยิ่งและปฏิเสธที่จะยอมจำนนต่อผู้อื่นเสมอ แต่เธอควรรู้ว่ามีคนเก่งกว่าเธออยู่เสมอ ผู้เชี่ยวชาญที่อยู่เหนือผู้เชี่ยวชาญ เหนือฟ้ายังมีฟ้า โลกระหว่างดวงดาวนั้นกว้างใหญ่ไพศาล มีอัจฉริยะอยู่ทุกที่ดังนั้นจะมีอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์เกินกว่าจินตนาการของเธอเสมอ วันนี้เพราะความสะเพร่าของเธอ มันเกือบทำให้ เราสองคนต้องตาย! "ชายชุดยาวตำหนิ เสียงของเขาน่ากลัวมาก

สเนคบอยสะดุ้งตกใจ เขาค้นพบว่าหัวหน้าผู้ซึ่งแข็งแกร่ง ตอนนี้กลับมีอาการเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ

"วันนี้ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าชายคนนั้นต้องการได้รับศิลปะการต่อสู้โบราณ – รอยประทับฝ่ามือคุนหลุน และไม่มีเจตนาสังหารจริงๆ ฉันอาจจะหนีไปก็ได้ แต่เธอจะถูกฝังอย่างแน่นอน ในอนาคตเธอจะต้องใช้ความยับยั้งชั่งใจ และพยายามไม่สร้างปัญหาอีก เธอต้องรู้ว่าเฟิงหลินอายุแค่17 ปีเขาอายุน้อยกว่าเธอซะอีก แต่ก็กลายเป็นผู้บ่มเพาะระหว่างดวงดาวแล้ว "ชายชุดยาวเตือนสเนคบอย " เธอต้องรู้ว่ามีเพียงผู้ชนะถึงมีสิทธิ์ประเมินคนอื่น ไม่ว่าคำพูดของผู้แพ้จะแหลมคมสักแค่ไหน มันก็ไม่ต่างอะไรกับการเห่าของสุนัข”

ในฐานะผู้บ่มเพาะอัจฉริยะของกองทัพปฏิวัติ เขาไม่เคยถูกหัวหน้าตำหนิขนาดนี้มาก่อน

สเนคบอยโกรธจนหน้าแดง และหัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความลังเลขณะรำพึง "ผมอยู่ห่างจากผู้บ่มเพาะดวงดาวแค่ก้าวเดียว ผมอาจไม่แพ้เจ้าเด็กนั่น”

เขาไม่กล้าต่อต้านหัวหน้าที่เขานับถือ ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนความโกรธและไม่พอใจโยนใส่เฟิงหลิน เขาพูดด้วยความไม่เต็มใจ "แต่คุณก็ไม่จำเป็นต้องเชื้อเชิญเขาเลย เขาก็แค่ผู้บ่มเพาะดวงดาว มีผู้บ่มเพาะมากมายในกองทัพเรา จะมีเขาหรือไม่ก็ไม่แตกต่าง นอกจากนี้ เขายังเป็นคนจากโลก ไม่คู่ควรให้เราไว้ใจ”

"เธอคิดผิดแล้ว" ชายชุดยาวส่ายหัว“แม้ว่าเราจะมีผู้บ่มเพาะระหว่างดวงดาวหลายคน จำนวนผู้ที่สามารถแทรกซึมเข้าไปในแผนกวิจัยได้ก็น้อยเกินไป แผนกวิจัยเป็นแผนกหลักของบริษัทยาไจแอนท์ เราอยากแทรกซึมคนของเราเข้าไป แต่ก็ไม่เคยประสบความสำเร็จ หากเราสามารถทำให้เฟิงหลินเข้าร่วมกับเราได้ มันก็หมายความว่าเราประสบความสำเร็จในการแทรกซึมเข้าแกนหลักของบริษัทยาไจแอนท์ ซึ่งมันจะช่วยองค์กรได้มาก! นอกจากนี้ตัวตนของเขาในฐานะคนจากโลกเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเรา บริษัทยาไจแอนท์ไม่มีทางคิดว่าคนจากโลกจะมาจากกองทัพปฏิวัติดาวอังคารของเรา น่าเศร้าที่เขาไม่เห็นด้วย!”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาก็ส่ายหัว

เขาไม่ได้สังเกตเห็นสีหน้าไม่พอใจของสเนคบอย ชายชุดยาวเหลือบมองทิศทางที่เฟิงหลินเดินจากไป สายตาของเขาเงียบสงบและลึกลับมาก ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

แม้ว่าการเชิญจะล้มเหลว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ได้รับประโยชน์ใดเลย

เขายังมีความสุดท้ายอยู่ในหัวใจ

การไม่เข้าร่วมกองทัพปฏิวัติดาวอังคารเป็นเรื่องหนึ่ง แต่พวกเขาก็ยังสามารถร่วมมือกันชั่วคราวเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์เดียวกันได้!

ปล.กลุ่มลับเปิดแล้วนะคะ ติดตามได้ที่เพจเลยค่ะ