บทที่214 เสน่ห์ที่ไม่มีใครเทียบได้
บทที่214 เสน่ห์ที่ไม่มีใครเทียบได้ ไม่นาน การร่ายรำของฮว่าเซียงหรงก็จบลงพร้อมกับช่วงสุดท้ายของดนตรี หญิงสาวยืนแน่นิ่งอยู่ตรงกลางของเวที แสงจันทร์สาดส่องกระทบร่างของเธอ ทำให้เธอดูเหมือนกับความฝันที่ไม่มีตัวตนอยู่จริง โดยรอบยังคงนิ่งสงบ จากนั้นก็มีใครบางคนทำลายความเงียบด้วยการส่งเสียงชื่นชม และเสียงเ...