บทที่ 436 หุบเขาไร้โศก
บทที่ 436 หุบเขาไร้โศก ในตอนที่เขาจับมีดอย่างมั่นคงนั้นเอง โจวเหวินก็รู้สึกได้ ถึงลมหายใจของมีดหิน ทำให้เขาตกใจเล็กน้อยจนต้องจับมีดหินให้แน่นขึ้น ก่อนจะค่อยๆดึงมีดหินออกมา โจวเหวินรู้สึกเหมือนพอเขาดึงมีดหิน เมืองโบราณกุ๋ยเต๋อก็สั่นสะเทือนเล็กน้อย เปลวไฟในเตาหินเองก็สั่นสะท้าน สีหน้าของโจวเหวินเปลี่ย...
